Schloss Dyck 2016

Na enkele sabatsjaren besloten we dit jaar toch maar weer eens met  enthousiasme de Duitse grens over te trekken, richting Schloss dyck nabij Dusseldorf. Het is  een kleine 100 km binnendoor tukkeren, een haalbare kaart, zelfs met een echte oldtimer.

De sabatsjaren waren er gekomen vermits we de indruk hadden dat het steeds maar commerciëler werd, de echte oldtimers niet echt aanwezig waren, en de inkomtickets werden aangedikt met extra betalen om het ‘slot’ te betreden, en gemaakte afspraken met de organisator werden niet nagekomen.

Toch is dit een evenement dat geen enkele gelijke kent op het Europese vaste land. We moeten het maar slikken dat dit nu eenmaal de gang der zaken is.

Maar het zonnetje scheen, we verheugden ons op de hoop om weer schitterende bolides te mogen aanschouwen, zowel statisch als in actie.

De Duitsers zijn perfectionisten,  niets werd aan het toeval overgelaten. De organisatie is gewoon top, daar moet je het niet voor laten. De rit er naar toe en terug in optimale omstandigheden is al 50% van de vreugd.  Eenmaal gearriveerd, het meest opvallende,  de vele in oude klederdracht uitgedoste pick-nickers. (niet die donkerkleurige met lange vingers). In ieder segment vielen ze met de dozijnen uit de lucht. De organisatie had er ook een punt van gemaakt door een modeshow te organiseren met kledij van 1890 tot de jaren 70, uit een privé collectie van 750 stuks.

Deze kledij  gedragen door modellen, inclusief passend kapsel, mocht op veel bijval rekenen. Op de pick nick weide werd er in de stijl van de roaring 20ties een dansfeestje georganiseerd. Dit jaar geen extra toeslag meer om het Schloss te betreden, waar de oudste ‘koperen’ voertuigen gestald werden. De meesten hiervan echter zagen we reeds tijdens de ‘Rasanz’ rally. Dus daar was niet echt iets ‘nieuws’ te ontdekken.

Buiten deze race mobiel enkel nog een Mercedes anno jaren stillekes, en een raceauto gebouwd op basis van een Rolls Royce V12 vliegtuigmotor. Helaas was deze laatste geen originele, echter wel mooi in elkaar gestoken.  Toevoegsel, ik was het bijna vergeten te vemelden, maar Renault had ook een bijzonder mooie stand met race auto's. Echt de Max! 2 stuks uit de jaren 10 en 2 blauwe monsters met prachtige monocock behuizingen.  Een tikkeltje claustrofobisch. https://www.youtube.com/watch?v=LZ6Pw92DbwI en https://www.youtube.com/watch?v=v9okiVsQDgE

 We mochten ook een praatje slaan met de eigenaar van de Minerva raceauto ook hieronder in dit blog beschreven.  We zijn er nu dus uit. Het chassis is  een model NN, 1918/1919,  en ooit in een ver verleden kreeg hij een 4 cilinder Aster motor onder de kap. Uiterlijk niet echt veel verschil met de originele schuivenmotor. Hoewel; als je ze naast elkaar zou zetten? De bezitter vertelde dat de wagen uitermate licht stuurt, en een plezier is om mee te rijden. Woonplaats noord Duitsland. Dus dat weten we ook al weer. Een andere nieuwigheid een Stanley steamer gestookt op vette kool. Tjonge, als je dat ding in je garage moet opstoken, is het maar te hopen dat je een goede ventilatie hebt. Eenmaal warm, valt het nog wel mee, en kan je op de boiler tegelijk je verdiende kopje koffie zetten. En een barbecue brochetje krijg je ook nog gaar. Voor de liefhebbers van motoren was ongetwijfeld de aanwezigheid van een collectie Brough Superiours het hoogtepunt. Enne, van dat merk was ook een topautomobiel te bewonderen, nog nooit eerder in het echt gezien. Ook heel erg leuk een nog geheel originele ‘Chalmers’ uit begin jaren 20, in goed gebruikte staat en nooit gerestaureerd. Een automobiel van het merk Laurin Clement, zie je ook al niet dagelijks. Dit jaar opvallend veel mooi verzorgde standen met allerlei atributen, drankgelegenheden, een zeer goed gevulde anno …… camping. Ok veilingshuis Coys was neergestreken op de kersenweide, welke 3 jaar geleden nog zo goed als leeg stond. Tenslotte kregen we een deel van ons inkomgeld ook nog terug van een vriendelijke ober die ons trakteerde op een fris Duits biertje, vergezeld van een ander aantrekkelijk blondje.

Samengevat, dit jaar zijn de Duitsers er weer in geslaagd ons enthousiast te maken voor de aflevering van volgend jaar. Enige voorzichtige raadgeving aan de organisatie. Minder klassiekers op de centrale plaatsen en meer nadruk op echte oldtimers.

Wat als eerste opviel dit jaar, de zeer vele Picknickers, je vond ze overal, en in stijl.



Of het nu per Ford of per Rolls was, het was een groot feest!

In dezelfde stijl werd er een danske geplaseert.

Ter vermaking van de toeschouwers.

En als de vermoeidheid toeslaat, kan je je neervlijen op de pick nickweide.

Nog meer moois, mannequins maken zich klaar om klederdracht van 1880 tot 1970 te showen.

De Duisters hadden kosten nog moeite gespaard om alles piekfijn te laten verlopen. Grundlichkeit in alle aspecten.

Ook dit jaar zeer vele standjes met alles en nog wat, als het maar nostalgie ademde.

De collega van Bertha Benz, Mevr. Ford zat de ganse dag lekker in de schaduw van haar parasolletje. Pet af.

 De meeste gaatjes werden gevuld.........

Ook dit jaar weer een goedgevulde motor renn stal.



 Leuke schuurvondst.

Top van de motoren; een hele trits Brough Superiours. Blijkbaar toch niet zo heel zeldzaam.

Maar wist je dat Brough ook auto's bouwde?  Hier een voorbeeld van zo een zeer exclusief exemplaar. Deze is wel superzeldzaam! Voor ons weer een primeur.

Een andere zeldzaamheid, deze schitterend originele Chalmers ! wow.

ieder jaar weer weten de Duitsers toch een stoomvoertuig te lokken. Deze Stanley werd gestookt op Vette kool. Er hing dus een navenante geur. Niet echt een aanrader voor wie ove een kleine garage beschikt.  Voordeel, je kon tegelijk koffie of thee op de boiller zetten.

Maar eenmaal de ketel warm, was het voorbij met de rook, en stoomde de Stanley vrolijk voorbij het publiek, zonder zijn achteroprijdende collega in de mist te zetten. Nu ook goed als rijdende Barbecue.