A case apart.
Onze
schatbewaarder van deze week, residerend ergens in de oksel van de
noorderkempen, heeft een venijnig boontje voor de Belgische Minerva automobielen.
We leerden hem kennen, al enkele jaren geleden, maar het kwam pas tot een echte
ontmoeting op Cars and Coffee te Peer.
Zie artikel ‘minerva Bill’
Momenteel wordt er gewerkt aan een Minerva uit
het jaar 1911, welke ei zo na, technisch
bijna op punt staat. De wagen rijdt ondertussen, enkel is er nog het raadsel
van de elektrische starter op te lossen. 1911, elektrische starter? Kan niet ! zult u denken.
In principe
heeft u dan gelijk, want de elektrische starter dateert van iets later, maar
toen zoals ook nu werden destijds wagens gemoderniseerd. Van zodra de elektrische
starter mogelijk werd, besliste een van de vorige bezitters deze nieuwigheid
toe te passen op deze wagen. Het hoort gewoon bij zijn geschiedenis . Af en toe
mag je de waarheid eens een dreun geven.
Het is gewoon een fantastisch en behoorlijk zeldzaam gegeven dat deze innovatie
hier gebruikt en nog aanwezig is.
Van deze wagen
is de gehele geschiedenis bekend van in de jaren vijftig. Oorspronkelijk reed deze voiture
ergens in Nieuw Zeeland, waar hij het zeker hard te verduren kreeg. Ergens in de plooien van de tijd, werd de
originele carrosserie clean verwijderd,
meer dan waarschijnlijk om er meer praktische dingen mee te kunnen doen. Tja,
toen was dat heel gewoon.
De motor -en
andere technische, en daarmee de meest belangrijke dingen ,bleven wel bij
elkaar. En erg leuk is het te vernemen dat de huidige eigenaar door veel onderzoek,
ontdekt heeft dat Minerva destijds zijn chassis liet vervaardigen bij een Leuvense
smit. Geen bagatel deze ontdekking!
De sensatie van
het onbekende is het, wat het voor deze
schatbewaarder interessant maakt deze hobby te beoefenen. Hoe men destijds van
stukken koud staal en gevelde bomen, kunstwerken maakte. Welke kwaliteit men
kon leveren met beperkte middelen. De ontwerptekeningen, zijn waarlijk
kunstwerken,strevend naar perfectie. Met
het uiteindelijke resultaat, kan je stevig uitpakken in het openbaar.
De
overblijfselen van dit relikwie verhuisden van Nieuw Zeeland naar de UK, naar Amerika
en weer terug naar Londen om ten slotte via Nederland weer naar homeland België te geraken. Met
deze aankoop werd er comfortabel in de roos geschoten. Belgisch erfgoed is nergens zo goed thuis.
Ergens op deze reis,
kreeg hij zijn huidige carrosserie Type ‘Roi
des BelgesÂ’ . De wielen werden compleet nieuw vervaardigd en een set stoere nieuwe rubbers waren ook nodig.
De bedoeling momenteel is de wagen technisch rijvaardig te
maken, zodat alle problemen zich kunnen manifesteren. Daarna kan er aan verdere
afwerking gedacht worden. Vermits de huidige eigenaar er het hele jaar door mee
wil rijden, in tuxedo, is er, zoals het vroeger ook gebeurde, een winter carrosserie
aangeschaft. Deze is van het type landaulette. Je weet wel, de chauffeur zit dan open, en daarachter een
half gesloten koets, die bij mooi weer langs achter ook open en dicht kan.
Het is straf dat de wagen net op de dag van
ons bezoek de documenten voor inschrijving ontving.
Nummerplaat zal
dus snel volgen, en wanneer de startmotor op punt staat kunnen de testritten
beginnen.
Rijden kan toch, want er staan nog enkele T fordÂ’s in de garage. Eentje voor mooi weer,
eentje voor in den drup. Als het moet staat er nog een andere Minerva ter
beschikking, een grote limousinetype AC 1924 , zie vorig artikel . Maar ook een kleine MG staat paraat voor de
meer sportieve evenementen.
We hopen alvast
dat de 1911 Minerva binnenkort van de krukken kan, eventueel knutselen we
weerom eens een teenager pick nick in elkaar.
Waarom dit
artikel de betiteling ‘a case appart’ gedoopt werd, moet ook nog uit de doeken
gedaan worden. De oldtimer hobby, zeker
in het segment ‘pre-war’, moet u toegeven is een pure mannelijke
aangelegenheid. In dit geval niet. De
echtgenote geniet eveneens van de oude voertuigen, en bezit er ook een, waar ze
regelmatig mee op pad gaat. De genoemde T ford die staat te blinken van
plezier. Onlangs werd het koper nog eens met een ton enthousiasme, flink opgeblonken. En, er is ook nog een andere link
tussen Minerva en Ford. Jawel, meneer
Henri Ford heeft ooit gezegdÂ….
‘A Ford wil bring you anywhere, exept in high society’.
Moet dit nog
vertaald worden? Dacht het niet.
En derhalve reed
hij zelf met een Minerva !
Minerva type XX uit 1911, binnenkort terug op Belgische wegen. Zeldzaam diertje.
Wanneer alle technische euvels opgelost zijn, is het carrosserie gedeelte aan de beurt om heel flink onder handen genomen te worden.
Dit is de betreffende startmotor die voor op de wagen gemonteerd zal worden, die momenteel nog voor strubbelingen zorgt.
Een 4 cilinder schuivenmotor woont onder de motorkap.
Dashboard, sober maar voldoende.
Dit is de landaulette 'winter carrosserie, een fenomeen welk ook vroeger toegepast werd. Zie in onderstaande artikelen foto's van Minerva met nummerplaat A2 van een koningshuis, met 2 verschillende carrosseriën.
Dan is er het schitterende T fordje van echtgenote, netjes opgeblonken.
Bij slecht weer kan dan deze dichte versie aangezwengeld worden..
Model met slechts 1 deur in het midden.......... genoemd centerdoor.oO
Opklapbare zetel doet me denken aan een Buschauffeur stoel.
Voor het sportievere werk is er dan deze kleine MG, een plezier om mee op stap te gaan.
En als er dan passagiers mee moeten, is er de Minerva AC.

Stijlvol voertuig waarmee zelfs Henri Ford zich zou laten verplaatsen, naar de hoger klasse...........
23-09-2015 om 00:00
geschreven door gilletman 
|