Pebble Beach in Belgi녅…..

Het jaar 2014  is nog maar enkele dagen rijp, en meteen zetten we de grote middelen in.  Een nieuwjaarsbezoek wordt gecombineerd met een uitstapje in de buurt. En wat voor een !!!

Afspraak met een verse schatbewaarder die deurnummer 499 van het voorgaande Walhalla bewaakt. In stijl werd ik afgehaald met een pracht van een jaren 50 Amerikaanse cabriolet,  gezien het voortreffelijk winterweer dat we dezer dagen mogen beleven.

Onze schatbewaarder voor vandaag is al zijn leven lang bezig met oude wagens, en heeft een speciale voorkeur voor ons Belgische merk Minerva en Amerikaanse pre war cars.  Slechts een viertal jaar geleden zag hij de kans om een droomauto op de kop te tikken,  te verwerven.  Namelijk het vlaggeschip van Minerva, een Model A.K.  6 cilinder 32 PK, 1927.  En niet enkel het chassis en onderstel van deze wagen zijn bijzonder, maar ook de carrosserie.  Zoals het destijds gebruikelijk was, kon je een chassis laten aankleden door een couturier naar je keuze.

In dit geval werd gekozen voor haute couture door carrosier Saouchik. Daarmee is deze eveneens de enige Minerva die deze eer te beurt viel.

Onze schatbewaarder, van eenvoudige komaf, en zonder alure’s, wil liefst anoniem  blijven,  kent een groot deel van de geschiedenis  van dit voertuig. Deze liep  niet altijd over een glad padje. Hij kocht hem namelijk als een ongevalswrak.  Een trieste gebeurtenis, waarbij de eigenaar   het leven liet, na in een ravijn te zijn terechtgekomen. Dit gebeurde in de late avond, maar de wagen werd pas in de nacht omstreeks 02.00s’nachts teruggevonden.  Het is van de dochter van deze laatste eigenaar dat de wagen gekocht kon worden, en terug naar zijn Bakermat “ België” kon worden vervoerd.

In den beginne  won hij op de Parijse beurs in 1928 de eerste prijs voor  ‘styling’. Inderdaad, voor een wagen uit 1927, heeft hij een lijngeving die andere merken pas gedurende de 30er jaren aanvatten. Typisch voor de Saouchik ontwerpen zijn de ronde vormen, en chromen sierlijsten op de spatborden, waardevolle afwerking van het interieur.  De meest bekende en gegeerde wagens van deze tijd zijn de beroemde Delahayes, een verdere evolutie van dit ontwerp.  Toevallig vond ik met een beetje speurwerk een foto van deze wagen, gemaakt 1928 te Nice.

De wagen werd later dan verkocht aan, Maibel  Boll, een actrice met de bijnaam Queen of diamonts. Deze had de ambitie zoals Amelea Earhart als eerste vrouw met een vliegtuig de oceaan over te steken via Aviatrix. Hierdoor werd de wagen verscheept naar de US. Daarna kocht Generaal Jacob Coxey hem. Onderhoudskaarten tonen aan dat hij ooit in een Minerva garage in Ohio onderhouden werd.

Hier werd hij ook ooit gerestaureerd door  “ new state-of-the-art facility”, en hij was ook geregistreerd in Ohio.

In mei 1998 won hij in Indiana in het stadje Filmore een prijs, welke is niet bekend. Nog in Indiana, french lick, won hij eveneens een prijs.

In 1999 won hij een eerste prijs  nr w11389  op Pebble Beach. Hiervan is het embleem nog bij de wagen, samen met enkele ‘field’ foto’s. Helaas geen podium beelden. Mocht een van de lezers hier er ergens eentje weten op de kop te tikken, dat zou leuk zijn.  Dan in Juni won hij in Betlehem  de prijs voor ‘Most elegant car’. Eigenaar was toen ene Raimond Katzel uit Medford. Het is deze eigenaar die  om het leven kwam bij het ongeval, en van diens dochter werd de wagen verworven en naar België gerepatrieerd. Dat was anno 2009.

Bij mijn komst afgelopen week staat de wagen bijna terug spuitklaar te wachten op nog enkele af te werken kleinigheden. Vol trots en emotie, verteld de bezitter over deze aanwinst, en gaat tot in ieder detail. De deuren en achterkant van de zetels, dashboard zijn bekleed met echt krokodilleder  en rozenhout. De zetels in fraai donkerbruin leder. Er is nog wat werk aan het dak, waarvan de constructie veel schade had geleden bij het ongeval. Deze dakconstructie is zeer vernuftig uitgekiend, de stijlen tussen de ramen naar binnen wegklapbaar. Het gehele dak kan opgeborgen worden in de kofferruimte. De passagier achteraan kunnen gebruik maken van een opbergbaar “ Dual Windshield” . Er is ruimte voor het wegbergen van een geweer of golfstokken, gereedschapsbakjes en batterij ruimte  onder de deuren. Ook het optakelen uit het ravijn had  sporen nagelaten. Het bovenstuk van de motorkap is volledig nieuw gemaakt, en her en der zijn reparaties gebeurt aan vooral de rechterzijde van de carrosserie. Gelukkig waren de motor,  chassis, achterkant van de auto quasi onbeschadigd, en ook de deuren, passingen hebben als bij wonder bijna niets geleden. Van kwaliteit gesproken. De voorruit werd vernieuwd, en de constructie er rond gerepareerd.  Over enkele weken kan de wagen naar de spuitboer, om terug in zijn volle glorie  en originele kleur te kunnen pronken. Dan volgt nog een nieuwe dakbekleding.  Hopelijk haalt hij het nog voor de zomer, om weer over Belgische wegen te kunnen glijden..

Afbeeldingen uit automobile quaterly uit 1984 en the classic era ccca uit 2001 tonen aan hoe de auto moet worden, na 28 maanden van sleutelen. De wagen reed nog toen hij in België arriveerde dus technisch zijn er weinig problemen te verwachten.

Wij hebben al vast ons zelf uitgenodigd voor een eerste rit wanneer dit Belgisch erfgoed weer mag ronken en smoren zonder daarbij met de vinger gewezen te worden, tenzij ; duimpje omhoog !

Ondertussen word er nog wat opzoekwerk gedaan in verband met de geschiedenis, waarvan we u zeker op de hoogte zullen houden.  Keep loging in ........

13-01-2014 om 00:00 geschreven door gilletman