Afgelopen weekend was het eindelijk weer zo ver. Na 2 jaar van uitstel eindelijk weer een 'Schloss Dyck' classic days. Of beter gezegd, dat hadden we gehoopt.
Door allerlei politieke spanningen verhuisde dit jaar het evenement naar het 'Green park', vlak bij de luchthaven. Gemakkelijk bereikbaar, en met de Messe en voetbalstadion in de buurt, parkeergelegenheid voldoende.
Met volle moed dus in de ochtend oostwaards, waarbij zoals aangegeven de heenreis geen problemen opleverde. De aankoop van tickets de dag voordien was reeds geschrapt dus moesten we de volle pot betalen, maar ook de parking was onderhevig aan dit fenomeen, zwei euro extra bitte !
Nu ja, dat weten we ook al weer, voor een zogenaamde non profit organisatie kent men de weg naar de kassa toch zeer goed.
Enfin, wel geen langen aanschuifrijen, want reeds voor men de parking kon oprijden stonden de ticketverkopers in de aanslag.
Blijkbaar was er wel gratis parking voor degenen die met een klassieke wagen kwamen opdagen, en die waren er wel redelijk veel.
Bij het binnengaan, misten we eigenlijk al direct de grandeur van weleer. Geen grote oprijlaan met volwassen platanen deze keer, gelukkig wel wat schaduw gevende Robinea's. De parking lag ook vlak naast het uitgezette circuit, zodat men direct al wat aktie te horen kreeg. De Entree zelf verliep voor de liefhebber van echte Oldtimers een beetje in Mineur. Het was vooral een opstapeling van commerciele standen met als enige uitblinker Mercedes, welke een mooie oude racewagen had meegebracht, en de enige SSK die we vandaag voorgeschoteld kregen. Ergens tussen 2 tenten stond nog een 1911 Berliet verstopt, welke we pas zagen toen we terug buiten gingen. Er stond enkel een hele reeks volkwagen passats, misschien om duidelijk te maken dat dat ooit een massa product was, met weinig waarde ? En dan nog een replica van de eerste Benz, maar dan eerder toch een slechte versie.
Met andere woorden de eerste indruk, was helaas geen goede.
We liepen verder richting de evenmentenweide langheen het circuit, met aan de linkerkant een zeer lelijk afgeschermde zone voor de veiligheids voertuigen en andere nutsvoertuigen. Weeral misten we enige uitstraling zoals het vroeger ooit was.
Gelukkig aan het einde van deze tunnel een ingang waarachter we dingen zagen die meer onze meug waren. Onder schaduwgevende bomen stonden een 10 tal Bentleys opgesteld, samen met enkele andere pre war sportwagens. Een mooie zeldzame Opel racewagen van het eerste uur, vormde het hoogtepunt. In deze zone ook een De Dion bouton 1904 en een Autocar ook uit deze ti jd. Op de achtergrond een mooie spiegeltent, maar deze was enkel toegankelijk voor mensen die daar stonden. Het hele gevalletje was amper 10 aren groot, met een beetje overdrijven. Dat was bij de vorige afleveringen wel heel anders.
Een volgende deel was voorzien voor mensen met wagens en caravans, en andere logeer dingen, met auto's of trekkers. De organisatie had hier zelf niets voorzien, dus deze stand werd volledig opgebouwd door de mensen die daar stonden, en er een flink wat standgeld moesten ophoesten. Dan op de koop toe moest je er ook nog bijnemen dat er om de 2 minuten een vliegtuig vlak boven je hoofd opstijgt. Hier werd de sfeer dus bepaald door deze deelnemers, en die hadden hun best gedaan.
We hadden slechts een klein deel gezien hiermee, maar van daaruit ging het gewoon enkel maar achteruit. De rest van het evenement was gewoon een grote parking. En dat voor clubs van classic cars, voertuigen die je op elke meeting bijna dagelijks tegenwoordig, kan gaan bekijken, en gratis. De merken waren wel gesorteerd, maar dat was het dan ook.
Er schoot niets anders meer over dan ons nu naar het 'fahrer lager' te begeven, midden van het aangelegde circuit. Dit was dan de laatste kans om toch nog iets van interesse te kunnen ontdekken. Hier stond een schitterende Fiat, een oer-race wagen, die ons kon terugvoeren naar de periode van toen dit evenement nog vol stond met dit soort ontdekkingen. We ontwaarden ook een propeller aangedreven voertuig, maar bij nader inzien bleek het een eerder slechte replica te zijn. Er stonden wel enkele mooie race wagens, maar weinig met de WAAW factor. Van boven op de brug (waar men niet mocht blijven staan om zelfs maar een foto te maken kon men zien dat op het hele evenement slechts 2 toilet wagens waren, en als je een frietje wilde eten, was je nog slechter af. Ellenlange wachtrijen deden ons besluiten beter naar huis te trekken. Het was nog geen 2 uur, en we arriveerden omstreeks 10h30. Daarmee hadden we alles 2 keer gezien. Dat was vroeger wel anders, toen hadden we om 6h 's avonds het gevoel niet alles gezien te hebben. Ooit waren onze sim kaarten te klein om alles vast te leggen, nu kwamen we toe met een rolletje van 24 beelden. Het circuit zelf was wel lang, maar om een fatsoenlijke foto te kunnen maken, hola. Overal storende elementen, zoals vuilbakken, palen allerlei, en zeer veel reclame panelen die het zicht bijna overal belemmerden.
Met andere woorden deze aflevering was voor ons niet herhalings vatbaar, te duur voor wat er te zien was, en veel te commercieel, een half voetbalveld vol standjes om allerlei aan de man te brengen, geen behoorlijke catering, en we blijven met de vraag zitten van 'waar zitten al die echte oldtimers die er in 2006,7,8 wel waren. Hebben zij enkele jaren de wegtaning al gespot? wellicht wel. Wij eigenlijk ook, maar hoopten toch op beterschap.
Met andere woorden, dit evenement enkel interessant voor new timers, met een dikke beurs.
Het was gewoon een grote parking met een klein hoekje oldtimers, gestoord door opstijgende vliegtuigen. Ingericht door politici die enkel de slogan 'massa is kassa' appreciëren, en nul kennis hebben van oldtimers en cultuur.
Afgelopen weekend was het feest in het Limburgse groen. Enkele dappere leden van de Royal veteran Car Club, met thuisbasis in Vaanderen, Stippelden een mooie route uit in onze 'Bos provincie'
Het evenement was binnen de kortste keren volgeboekt, met 25 deelnemende equipes, van allerlei slag. Het vertrekpunt was het Kasteel van Wurfeld bij Maaseik. Een top locatie met voldoende ruimte en heel veel rust en groen, een beetje de rode leidraad voor het hele weekend.
Al vroeg in de ochtend ging men op zaterdag van start, en maar goed ook want de weermakers hadden een bloedhete namiddag opgetekend, en ze kregen gelijk. De voormiddagrit was heerlijk, en verliep voor een groot deel over Nederlandse bodem, flirtend met de grens met België. De doorrit door het witte stadje Thorn, was een openbaring voor enkele deelnemers. Wij komen hier zeker nog eens terug !, was de reactie van mensen uit het Brugse, welke zich in Bokrijk waanden.
Het mag gezegd worden, de mensen uit Vlaanderen hadden mooie binnenwegen gevonden, die zelfs voor plaatselijke bewoners onbekend waren.
Voor zo ver we weten waren er geen gevallen van pech onderweg, wel enkele verloren gesukkelde zielen die waarschijnlijk te veel afgeleid waren door de vele mooie zichten.
Tijdens de middaglunch in de Kluis van Achel kon hiervan even op adem gekomen worden, nog vooralleer het zonneke echt begon uit te pakken met tropische temperaturen.
Maar het zei zo, de terugtocht naar Maaseik werd ingezet, gelukkig dikwijls onder schaduw werpende bomen.
Om aan de beloofde 130 kilometer te geraken was er nog een tussenstop in het Koetsenmuseum te Bree.
Het gezelschap bleef hier in compagnie met frisse drank en echte Limburgse vlaai een hele poos vertoeven, luisterend naar de boeiende verhalen van verzamelaar Andre. Geen idee of er nu mensen geïnspireerd raakten om paardenkoetsen te gaan verzamelen ipv gemotoriseerde De toekomst zal het uitwijzen.
Op zondag werd het hele spectakel nog eens overgedaan, maar met net iets minder kilometers. In totaal kropen toch ongeveer 230 van deze geijkte afstanden in de analen van deze voertuigen, welke allemaal minimaal 80 jarigen waren. De oudste, een Daraque van 1910 deed dit op zijn sloffen.
Andere merken zoals Unic, Bentley, Hotchkiss, Citoën,Minerva, Chevrolet, Auburn, Lancia, Pontiac, Singer, Peugeot, Caddilac, Bugatti, Simca, MG en natuurlijk Ford stonden ook op de startlijst. Een mooi pallet, niet eenvoudig deze samen te brengen tegenwoordig.
Maar met bijna zekerheid, volgend jaar is er weer een Rally der Vlaanderen, en dat word dan alweer de 66 ste.
Wie het na wil doen, mag er aan beginnen !
Hieronder enkele beelden, men kan er nog meer ontdekken op de site van RvccB.
65 ste aflevering !
Ontbijt aan de tafels van Kasteel Wurfeld te Maaseik
Gezellige bedoening net voor de start
Oudste deelnemende wagen een Daracq 1910
T ford en Auburn, met op de achtergrond het Kasteel, omgeven door water Bentley Cabriolet, 1935 met Nederlandse deelnemers Zeer mooie Hotchkiss 1929 met Weymann boddy Singer 1933 Minerva 1919 Auburn 1933 Bijna Jongste voertuig BMW 1938, toch vooroorlogs Ford model A roadster 1930, van de voorzittter wondermooie Bugatti, 40 1926 Bugatti 44 1928 in oude verf Gelukkig veel schaduwgevende bomen onderweg
Onderweg ook enkele kastelen kunnen bewonderen. En uiteraard hoog opgeschoten maïs velden.
Het Evenement 'Circuit des Ardennes' welk dit jaar weer plaats kon vinden, na corona- uitstel, zit er helaas weer op.
Het is een Herdenkingsrit van het ooit prestigieuze origineel uit het begin van de vorige eeuw, welke in 2002 van start ging, met de bedoeling dit om de 3 jaar te herhalen.
Wij waren er bij van in het eerste uur, en dit deed destijds hunkeren naar de volgende aflevering, en nog steeds is de honger niet echt gestild.
Dus ook dit jaar weer richting Bastogne om aldaar de aloude bolides te gaan bewonderen en ook aanhoren, in actie zien schieten. Wij gaan voor de echte oldtimers, welke jaar na jaar schaarser worden, en eerlijk gezegd begint het evenement weg te tanen onder de opkomst van veel te jonge 'klassiekers'.
De uitstraling van welleer is er helaas niet meer. Slechts 26 voertuigen schreven zich in in de pre 1914 klasse, en van deze verschenen er een vijftal niet op het toneel. Tot 1940 kon men ook slechts 1 bladzijde vullen in het programma boekje. In het verleden showden grote verzamelaars en musea hun bolides, dit jaar ook niets van te merken, en vooral ook de sportive cyclecars, die vroeger in grote getalen de marktplaats vulden, waren afwezig.
Ligt het aan de organisatie, of hadden de liefhebbers iets anders op het programma. Een ding is zeker, de toch wel hoge deelnameprijs zit er zeker voor iets tussen, en de liefhebbers van echte oldtimers, hebben weinig tot geen affectie voor late klassiekers. Zoals op heel veel plaatsen kiezen de organisatoren voor kwantiteit, en niet meer voor kwaliteit. Het word almaar meer commerce, en minder en minder iets voor echte liefhebbers.
Degenen die wel kwamen opdagen, mochten dan wel gezien worden. Pol Sonet bracht zijn Panhard & Levassor uit 1896 mee, en spande daarmee de kroon van het ouds deelnemende voertuig. Wat wij persoonlijk dan vooral konden smaken waren de race bolides uit de periode 1906/1910. Een Belgische Nagant, een Berliet, en Brasier met grote cilinderonhoud voerden de toon, maar ook een Mooie Delage kon ons bekoren.
Helaas van de 2 ingeschreven Minerva's zagen wij er geen, misschien door het tijdstip van ons bezoek, maar verder geen enkele automobiel van Belgische makelij te bespeuren. De motorfietsen waren in vergelijking met voorgaande edities ook karig gezaaid, hetgene dat er wel was, wel de moeite, vooral de zeer exclusieve Gillet 2 cilinder. Een van de weinige keren dat we deze te zien kregen.
In de klasse 1914 tot 1940 was er wel een hogere opkomst, maar in vergelijking met voorgaande jaren bleef de creme de la creme toch maar bij een lauwe tiramisu. Ooit stond het marktplein half vol met Bugatti's, nu bleef het bij een handje vol.
Efin, misschien ligt het ook gewoon aan onszelf, ondertussen al veel gewend, of te wel verwaand.
Rijden we over 3 jaar weer naar Bastogne, of laten we het aan ons voorbijgaan, de tijd zal het uitwijzen, maar eigenlijk, waarom niet, in de toekomst is het misschien helemaal afgelopen.
Om af te sluiten nog even een beetje reclame maken voor een evenement dat in de maak is voor 2023
Op 11 juni word een groot Belle Epoque autofeest op poten gezet op Kasteel d'Ursel van Hingene.
Zet dit dus vooral al in uw agenda, en mocht u een trotse bezitter zijn van een pre 1914 automobiel/moto, kan u zich alvast bij ons informeren, of ga naar de website 'Minervisten.be' voor meer info.
Een van de weinige Belgen, deze Minerva uit 1929 Wondermooi deze Berliet racer uit 1908, en op de achtergrond de Belg Nagant 1907 De Dion Bouton 1 cilinder 1909 Dit jaar toch wel de mooiste onder de prewar sportcars Alfa Romeo De oudste panhard Levassor 1896 Een zeldzame Panhard levessor De dion bouton eveneens De Dion Bouton Brasier Delage
zeldzame cycle car Donnet Zedel Singer
En tot slot een mooi beeld van de route met voorop een Humber.
Mama het begint weer, zou een leuke titel zijn voor dit
bericht, lange tijd na de corona perikelen welke een dikke streep trok door
menig evenementen agenda.
Voor ons begint het een traditie te worden, ons jaarlijks
bezoek aan de fameuze ‘Fagnez Hivernales’ Een unieke rally die al sinds jaar en dag word
georganiseerd door de RVCC. Voor open voor oorlogse wagens. Al op vrijdag kwamen
ze samen in Ovifat, welk op dit moment nog onder een licht sneeuwtapijt slaapt.
Dat kan mooie beelden opleveren.
En wat voor een mooi en kleurrijk deelnemerspallet ook dit jaar
weer, maar liefst 27 equipes stonden genoteerd, met weer enkele
nieuwigheden.Voorlopig hebben we deze
lijst nog niet om hier een overzicht te geven, maar het gaat om voertuigen van
omstreeks 1910 tot 1930.
Een deelnemerkwam
helemaal uit Parijs, waarvoor hij dus heel vroeg uit de veren moest, om daarna
deze toch wel helse rit doorheen de Ardennen te trotseren. Met een 6 cilinder
Austin Heavy van 3,6 liter niet echt een probleem.De jonge bezitter vertelde dat hij de auto 3
jaar geleden kocht in Engeland, en er na de aankoop direct op eigen as naar
Parijs reed.Dit was een voorwaarde voor
de aankoop, en al direct dus een mooi avontuur.
Een andere opvallende verschijning tussen al dat testosteron was een T Ford met
solo vrouwelijke chauffeur, zonderelektrische
starter. Ze vertelde erbij dat ze geen
speciale rijopleiding had gekregen voor deze automobile met een eigen karakter,
en dat het eerste jaar eigenlijk verkeerd gereden had.Een dikke profiat hiervoor, verdient zeker
navolging. Maar ook een jong vrouwelijk
equipe nam deel met een zeer mooie Fiat
Sport.
Verder onder de delegatie sportwagens ; Amilcars, Bugatti,
Britisch Salmson, FN, die je niet
dikwijls in deze omstandigheden kan bekijken.Natuurlijk de A Fords ontbraken ook niet, samen met gelijkaardige
collegaÂ’s Plymouth, De soto, Chevrolet, Dodge.Mastodont onder de Mamoeten zeker de jaarlijks deelnemende SunBeam in
met zijn mooie auberginekleurige sport carros. In deze klasse ook een Hotchkiss en een Unic. Heerlijk om te zien.
Uit het rariteiten cabinet kwamen een Clement Bayard en een Hilmann opgedoken . En Citroen was ook goed
vertegenwoordigd.Dit alles overgoten
men een sausje, of was het een zalfje, goede sfeer onder lotgenoten.Omdeze rally te voltooien moeten de wagens in technisch zeer goede staat zijn en toch wel wat
klimvermogen hebben. Goede remmen voor de afdaling zijn ook geen overbodige
luxe. Dit jaar stortte ook een Horde aan Fotografen zich op dit evenement, en ook een locale t.v. ploeg was aanwezig.
Wij stonden er met ons op zaterdag onder zowaar een zacht schijnend zonnetje, maar vandaag, op zondag paseert er een ware regenhoos over het land, benieuwd of de fotografen ook hier stand houden.
Samengevat, een super
mooi evenement, waarvan we hopen dat deze nog lang georganiseerd kan worden. Gewoon Super !
. Dit jaar niet enkel veel Testosteron op de Fagnez !
Zonder elektrische starthulp Ford Model T
Maar ook deze Schitterende Fiat mag rekenen op elegante bestuursters .
Hetzelde voor deze Citroen, met een bijzondere Passagier !
Niet alledaags : Britisch Salmson
Ook Citroën Treffle gaat de uitdaging aan. Een Desoto na een nachtje in de sneeuw staat even warm te lopen. Net zoals deze Unieke Unic in Full weather Gear. Nieuwe deelnemer Plymouth Regionale TV maakt een Reportage, waar en wanneer we deze kunnen volgen... effe navragen
Trektocht der Pioniers
. Dit jaar niet enkel veel Testosteron op de Fagnez !
Zonder elektrische starthulp Ford Model T
