(Vervolg op het verhaal vakantieliefde en  dolkoene mannen in hun puike kisten.)

Velen stellen zich mischien de vraag hoe het nu gesteld is met de race ambities van de zotte Baron, die  het idee had zijn eigen race wagen te bouwen.  Het is nu anderhalf jaar geleden dat hij deze droom  begon te realiseren,  en inderdaad, er komt vordering in de zaak.

Intussen zitten daar weer een kerst, krokus , paas en en andere velofdagen tussen, en het carosseriewerk en enkele technische inovaties zijn  op  afwerkings niveau geraakt, ondanks dat gezondheid en goesting niet altijd optimaal zijn.

 De carosserie is een combinatie van aluminium en staalplaatwerk  over een  essenhouten frame. Daar waar delen niet gelast moesten worden werd gekozen voor aluminium en klinkwerk,  staaldelen werden met bajonet  aan elkaar gelast en de naden met tin dichtgesoldeert.  Gevolg bijna geen gebruik van kunststof producten, hetzij enkel om heel fijne oneffenheden uit te vlakken.  Grootste moeilijkheid en tijdrovend was het maken van de spatborden en  achtersteven van de carosserie.  Maar  ook het vervaardigen van kleinigheden zoals  de ophanging van de spatborden, spoilers en dat  soort prullaria . Eigenlijk kan je stellen dat je voor ieder onderdeel dat er gemaakt moet worden   gemiddelt  minimaal 2 volle dagen nodig hebt. Ook voor de dingen die mislukken en je dan opnieuw moet maken.  Gelukkig beperkten die zich in dit geval.  Soms zijn ze wel goed , maar niet mooi, en dan begin je ook weer opnieuw. Vergeet niet dat het de allereeste keer is dat de baron aan zulk project begon. Nooit eerder metaal bewerkt.

Toch is er nog heel veel werk aan de winkel. Carosserie moet nog een paar aanpassingswerkjes ondergaan,  mooi strak maken, lakken etc….

Qua techniek moeten alle leidingen, electro nog  bedacht en uitgevoert, de tank heeft nog een beurt nodig en de bekleding van vloer en zitjes nog vervaardigt.  Ook het raam dient nog van glas voorzien, en allerlei afwerkingen aan spatborden, lichten,  etc etc.    het zal minimaal nog eens een jaartje duren vooralleer dit alles voltooid is.  Momenteel word er nagedacht/gewerkt aan de uitlaat die er vooral erg sportief moet uitzien. 

Wordt vervolgt………………………………

09-06-2012 om 15:16 geschreven door gilletman  

Shoppen in de GB.

Met Carrefour ging het de laatste tijd niet zo goed,   er waren dan ook koopjes te doen in de GB.

Daar het kroost van Baron de Lunatic zich in een opgroeifase bevind, wordt het huidige verplaatsingsvehikel een beetje te eng.  Tijd dus om van de solden te profiteren en en passant een overzees uitstapje te maken naar de GB.  (Groot Britagne)

Het oog van de Baron is gevallen op een vier persoons open phaeton uit zijn lievelingsperiode, de goede oude tijd, voor Wereldoorlog 1 .  Liefst dan nog een Amerikaan omwille van de degelijkheid, simpel van techniek, want wat er niet op zit gaat ook niet stuk, maar dan toch voorzien van de nodige paarden om geen sukkeltje te zijn in het verkeer.  Zulk een exemplaar werd ontdekt bij een fabrikant van tuin en wegenbouw machines over de plas.

De tocht over het water vormde geen probleem, vooral om dat er in dit geval onder het water gereist werd.  Met Jonckheer Jacob Jacobsen als navigator en ervaren engeland vaarder,  geen vuiltje aan de lucht om linksrijders te trotseren.  Een vriendelijke Nederlander wonende aan de andere kant van het kanaal wilde zijn collectie reduceren  en  dus moest hetgeen zijn echtgenote het minst beviel, de deur uit,  tot Happy -nis van Baron  de Lunatic de Neerglabbeek.

  Het betreffende vehikel werd een  7 tal jaar geleden aangekocht om er de beroemde rally Parijs – Peking  mee te gaan rijden.  Ware het niet dat zijn engelse Gentlemen vrienden hem dan zouden hebben gelyncht.  “ This car is the only example left over in europe, and you wil wrack it !!!! “  Shame on you….  Derhalve besloot hij wijselijk maar een ander voertuig voor deze beproevingsrit aan te kopen en te laten aanpassen voor deze monsterrally. Hij vertelde voluit over zijn belevenissen doorheen Mongolië en andere min of meer exotische streken en enkele maanden zonder echtgenote.

Tijd voor een proefrit waarop de baron voor de aankoop op stond. Je wil er immers zeker van zijn dat de kat die in de zak zit niet overleden is nog terwijl je de zak aankoopt.  Da auto stond reeds klaar, met koude motor, en starte onmiddelijk. Voor de verkoop was er nog even een verse batterij aangekocht.  (niet origineel bij deze auto uit 1910, maar wel heel erg handig wanneer  uitgerust met een startmotor)  Een grootvolumige auto met zo’n 45 PK draai je niet zo maar even aan de praat.

Dan volgde een stevige rit zowel over de  landerijen als door het piotoreske stadcentrum om het kunnen van de Amerikaan te demonstreren.  Ook enkele beklimmingen werden ingecalculeert.

 Tijdens een stevige rit van een 20 tal kilometers  deed de  eigenaar  de werking van alles uit de doeken, en vertelde dat hij in de 7 jaar dat hij de auto bezit, er hoop en al 100 km mee gereden had.  Zonde, dood zonde……….    Langs de andere kant First klas geprecerveert.    Okay dan volgde nog een inspectie op de brug van een vriendelijke buurman, en hup de koop werd onmiddellijk gesloten.  België is bijna een schat rijker. De terug tocht naar het vaste land gebeurde niet zonder slag of stoot.   Pech met het trekkend voertuig zorgde voor wat gewrevel en een dagje oponthoud, maar uiteindelijk arriveren de Baron en Jonckheer veilig terug in eigen haven.

Nu nog uit de doeken doen over welk vehikel het gaat???????  

Okay dan maar.  Het merk is een Oakland, zoals gezegd van Amerikaanse oorsprong. Dit specifieke model is het model K met 40/45 PK  sportstourer boddy met optionele kap.  De nieuwprijs van deze tourer was 2500 US dollars zonder opties.  Een goede middenklasser dus.  Een der laatste echte Oaklands, want de fabriek werd kort daarop overgenomen door het beter bekende Pontiac. Dit is het enige exemplaar van dit type bekend in europa, in de states zijn er nog 2.  Ondanks Amerikaanse makelij, staat het stuur aan de linkerkant.Een indianen verhaal, gisteren nog gehoord, vertelt dat dit gedaan is om de bestuurder toe te laten dat hij met zijn revolver dan makkelijker achter zich om kan schieten. Een beetje hetzelfde als het waarom bij de indian motorfiets het gashendel links staat. Voor de genen die het niet weten  trouwens, is Pontiac, overnemer van de Oakland, de naam van een beroemd opperhoofd.  Tot daar ons  indiaans waar de indiërs helemaal niks mee te maken hebben. Die baggeren nog wat af op hun waterbuffels.

De Baron had de auto voor een eerste echte lange rit willen inschrijven voor ‘trektocht der pioniers’, maar de weergoden beslisten daar anders over.  Hopelijk kan deze machiene tijdens de volgende zomermaanden wel van start.

04-06-2012 om 16:47 geschreven door gilletman  

 Terug- blik   “Trektocht    der    Pioniers   2012.”

De vijfde Trektocht zit er op.  Van heel wat fenomenen is het bekend dat men zich niet moet afvragen of ze zich zullen manifesteren, maar wanneer.  Zo ook op 3 juni 2012, liet de zon zich niet blikken, in tegenstelling met de 4 vorige afleveringen.

En ondanks dat, de  niet aflatende regen en kou, was de opkomst eenvoudigweg fantastisch te noemen.  Laten we stellen dat de echte “die hards”  nu echt wel door de filter gehaald zijn. En dat betreft  meer dan 50% van degenen die zich hadden aangemeld.

Zeer begrijpelijk ook dat enkele bezitters hun dierbare oldtimers wilden sparen van vocht en drek. Of omwille van veiligheid, beperkt zicht, remkracht, de tocht niet wensten aan te vatten.  Het kan hen onmogelijk kwalijk genomen worden.

Sommigen beschikken blijkbaar ook over een goed weer kalender, want op 2 juni verscheen reeds een uitzonderlijk mooi exemplaar van een in 1911 gebouwde Hudson aan de startlijn.  24 uur en heel veel zonneschijn  te vroeg. Langs de andere kant heeft deze dienst gedaan als proefkonijn welk de rit feilloos uitnavigeerde aan de hand van roadbook en bepijling.

Even samenvatting van de rit zelf.  Al vanaf een uur of 7 begon het te druppelen, en eigenlijk hield dat niet meer op tot aan het einde van de dag. Het enige verschil zat hem in de hoeveelheid van de neerslag, de ene keer wat meer, de ander wat minder. Voor de rest goed constant vochtig. Desondanks overweldigende opkomst, gezellige boel aan de koffietafel. Internationaal ook, met de komst van Noël Whitall  uit Engeland, en hier en daar viel er ook een woordje Duits te klappen, Nederlands accent niet te vergeten. In totaal melden een veertigtal mensen zich vooraf aan , en een dertigtal kwamen ook opdagen.

Helaas kwam al snel het nieuws dat onze drankvoorzieningswagen ook met panne te kampen had. Euvel werd verholpen door omlading in een ander voertuig.

 De start verliep voor het oudste voertuig , een crestmobile  (Vincent Mahy) uit 1902 niet van een leien dakje. Na van de aanhanger te zijn geladen starte hij vlot een draaide mooi. Echter niet lang. Sleutel sleutel…..  uiteindelijk bleek het een electronisch probleem te zijn!!!!!!   Als laatste ging het dan door de druipende regen, in de kielzog van een moderner voertuig richting eerste stopplaats. Welliswaar via afgekorte route. En net ter plaatse gekomen bij Walter Langers van Lanz buldog museum, dook een ander maar bekend technisch probleem op, waarop de rit moest afgelast worden.  Exit Crestmobile. Ondertussen had ook de geweldig imposante Studebaker 8 cylinder (Mark Geekens) de strijdbijl begraven. Maar al snel werd deze vervangen door een Sears Highwheeler 1909.  Ook de FN van Frank Stevens zag het al snel niet meer zitten, maar Frank zelf gaf niet op.  Hij heeft het op zijn minst geprobeerd. De Salmson Van Jos Cox kreeg een klepveerprobleempje en ook die moest uiteindelijk  de strijd opgeven.

 De motoristen hebben hun best gedaan de route te willen rijden. Helaas door slechte zicht van aangewaasemde brillen, druilregen, besloten de meesten moderner vervoer in te schakelen. Jammer, want het pallet zag er fantastisch uit, Moto reve, scot, harley, rover,indian,humber,favourite,FN,minerva………… Tom van Calster echter, trotseerde met zij PA de gehele route, een groepje amilcars volgend.  Moest er een prijs uitgereikt worden voor de meest moedige motorrijder, zou Tom die met zekerheid in de wacht gesleept hebben. Een andere prijs voor Bruno Costers die jaar op jaar met zijn trouwe Humber helemaal vanuit het Antwerpse de tocht naar Neerglabbeek aanvat. Weer of geen weer. Pechprijs zou waarschijnlijk kunnen  gaan naar Vincent Mahy met de vooraf beschreven Crestmobile. Ondanks alles heeft hij werkelijk alles gegeven om maar te kunnen rijden. ‘Thats the spirit’

Ook zeker een vermelding waard is de deelname van Jean Tilmans met zijn Stanley Steamer 1913………… Het was niet de eerste keer dat Jean aan de start verscheen, het is en blijft een imposante verschijning. Altijd weer meer dan geweldig om te zien in alle fase’s.

Ondergetekende kreeg helaas niet veel mee van het bezoek aan het Lanz Buldog museum, maar daar er toch wel wat tijd werd doorgebracht, demonstratie van de koolzaad motor e.a. neem ik aan dat dit best in de smaak viel van de bezoekers. Dank dus aan dhr. Langers voor zijn uiteenzetting.

Het gros van de doorgefilterde hard core, reed verder naar het Boederbos, beeldentuin van kunstenaar  Leo Camps die vanaf vandaag geinspireert is door automobielen en hun bestuurders. Van de nood werd een deugt gemaakt, want sommigen zagen de kans ook nog even een bezoek te brengen aan het museumpje van Jos Nuyts, op een boogscheut  van het Boenderbos.

Een lange wandeling door het bos en tuin, met broodjes, drank werd gevolgd door de verplaatsing naar ons einddoel “Happy Old Iron”

Altijd zeer in de smaak vallend, zeker van degenen die er nog nooit waren.

Om het met de woorden van Noël Whitall te zeggen; “ I would not have believed you, if i had not seen it with my one eyes”

Voila,  tot hier een korte uiteenzetting van  de gebeurtenissen op 3 juni 2012 te Neerglabbeek en omstreken.

Rest er nog een dankwoord uit te spreken, dit jaar vooral aan de deelnemers zelf die alle weergoden trotseerden, en een prachtig pallet exclusieve echte oldtimers te voorschijn toverden. Duimpje omhoog.  Geen kwantiteit maar kwaliteit.!!!!!!!!!

 De Mensen die instonden voor de koffietafel, het opruimen de afwas,

Walter en Ria die dit jaar de route uitstippelden, de roadbooks samenstelden en route controleerden.

Jaak Jacobs voor de bepijling van de route, andere

Bruno Costers voor de medewerking aan het blog (foto’s)

Walter Langers,  Leo Camps ,Mark Geerkens voor ontvangst in hun musea, Martin Larminier voor de mooie badges die elke deelnemer ontving, al onze sponsors.....

Thieu Nies voor de  drankverzorging…

Als afsluiter zou ik simpelweg zeggen,  tot volgend jaar……………

Wie graag een foto uit het album van Bruno wenst per mail, kan die aanvragen  bij bc@belgacom.net

Video  links    
                                       http://youtu.be/E8Hwcg8gJBY
                                       http://youtu.be/o9Zytm-0nzk
                                       http://youtu.be/E8Hwcg8gJBY
                                       http://youtu.be/Hdf-Nw78B8U
                                       http://youtu.be/vnCDc82RGaI

04-06-2012 om 00:00 geschreven door gilletman