De werker was verkeerd ingesteld en zou maar om 5u45 rinkelen maar ik schoot al wakker om 5u30. Ik kreeg ineens een dosis adrenaline ingespoten zodat ik als een raket vertrok om toch rond 6 u te kunnen vertrekken. Ik had gisterenavond nog overnachting kunnen plaatsen voor de 2 volgende dagen op dezelfde plaats in Orleans. Ik had vandaag maar 1 hoofddoel en dat was de trein halen van 13u45 in Artenay, dus was iedere gewone minuut heilig want de afstand was rond de 30 km dus tenminste 6u stappen. Normaal zou ik rond 12u30 ten laatste moeten kandelaar men weet nooit als men onderweg is. Dus ontbijten, klaarmaken en opruimen maar vooral naar toilet gaan was in 30 min te realiseren. Ik heb het niet gehaald want kon pas om 6u04 de deur uit. Toch een goede prestatie en nu stappen. Niet te overdadig maar gewoon verder. Het landschap was vandaag eentonig, akker, akker en verder akkers maar wel vlak en prachtig, rustig en adembenemend. Weinig verkeer en om de 5 km een plukje leven, een klein dorpje. Ik ging mij niet aan dezelfde steen botsen en heb de route op diverse manieren gecontroleerd. Ik wist ook dat halfweg de route een iets groter dorp zou zijn waar ik desnoods een koffie zou kunnen drinken. Mooi die kleine dorpen onderweg maar te weinig tijd om de toerist te spelen. Na 3 u landelijke wegen bereik ik Tour waar ik toch tijd neem voor een koffiekoek van de bakker rechtover de bar zijn koffie maar niet geleuterd want de trein wacht niet. Stilletjes had ik gehoopt sneller aan te komen en nog te kunnen lunchen maar bij het vertrek uit de bar deze gedachten opgeborgen. Ik nam enkele afkortingen maar die betekende niet dat ik veel winst maakte. Het grootste winstpunt de weg naast de spoorweg te volgen omdat tussen de akkers en de weg een strook wilde planten groeide met struiken die hoog genoeg kwamen om schaduw te creëren voor mij, terwijl er tussen de akkers geen plekje schaduw te ontdekken viel. Plots zag ik een moderne aquaduct opduiken in het landschap die ook plots stopte. Veel vragen kwamen bij mij op maar ze aan iemand stellen was heel moeilijk in een groene woestijn. Tot ik een boer zijn akkers zag controleren op de stormschade van gisteren en hij tegemoet reed. De constructie was een idee van president  Pompidou om een aerotrein te bouwen om zo nieuwe technologieën te introduceren wat ver vooruit was voor zijn tijd. Spijtig genoeg kwam Dedain als president op de stoel en liet het idee varen voor de TGV, die een heel groot succes is geworden en is. De constructie  wordt niet afgebroken omdat er te veel beton in de grond verwerkt is. Het blijft voor vreemdelingen een weerkerende vraag. Wat heel mooi was vandaag ik al de eentonigheid was het gezang van een koolmees op een halm van graan of een vos die aan spoorlopen was. Gelukkig komen er overdag heel weinig treinen voorbij en kon nog rustig blijven zitten op de bedding van de trein vooraleer tussen de struiken te verdwijnen. Die kleine strook groen heeft wel veel diverse planten een kans te geven en is een toevluchtsoord voor dieren. Ik stap en blijf maar doorgaan zonder de tijd te weten omdat stress nu totaal niet nodig zou zijn. Als ik eindelijk het perron opgetrommeld zijn er twee Engelse wielertoeristen die er picknicken wachtend op de trein. Ik ben op tijd  maar moet nog de sporen over om een ticket te kopen. Zij letten op mijn bagage en ik overbrug de sporen via een passerel om aan het automaat de ticket te kopen. De cijfers zijn veel te klein en dus moet ik noodgedwongen terug voor een andere bril. Weer trap op an af maar het resultaat is een papiertje met reisbevestiging. Als eindelijk mag gaan zitten in het wachtkotje ligt er een stukje meloen op mij te wachten van de Engelsen. Ik dank hun en kan nu wat aperitieven en op de trein wachten. Die tijd gaat snel voorbij van vreugde omdat ik zo gelukkig ben aangekomen te zijn, iets te aperitieven mee had maar vooral van een verfrissende regenbui kon genieten terwijl ik droog en veilig wachten op de trein. Ik was in de 7de hemel van geluk dat het gelukt was te lopen wat ik had gepland. Ik het station van Orleans ga ik onmiddellijk een ticket kopen voor morgen in omgekeerde richting zodat die reis ook georganiseerd is. Dan mijn slaapplaats gaan opzoeken en mijn bedje spreiden. Ik loop nog enkel naar de winkel voor eieren, spekjes, tomaat en wijn om vanavond een omelet te bakken. Veel andere zaken komen niet meer op de planning want de bobijn is weeral op en morgen moet ik de trein van 6u22 nemen om mijn tocht verder te zetten.