JP gaat op reis en neemt mee .....

Buiten het herstellen van mijn broek heb ik nog een actieve avond gehad. Tijdens het verorberen van mijn pizza heb ik naar het nieuws gekeken op mijn terras en wat gekeken waar de volgende etappes naartoe gingen. Ik kwam tot de vaststelling dat ik vandaag dus naar een klooster van de Franscicanen zou stappen boven in de heuvels van Spoleto, daar zou overnachten zoals besteld en de dag nadien gewoon de berg naar beneden moeten stappen om mijn route verder te zetten. Ietje van krankzinnigheid heb ik in mij maar dit is zot als je weet dat je 1u45 moet klimmen en 1u30 moet dalen met de rugzak. Ik had de optie overwogen mijn rugzak achter te laten in de stad maar als ik alleen mijn waardevolle en nodige zaken zou meenemen dan kom ik ook aan ¾ van mijn last. Aan het einde van de volgende etappe is het ook moeilijk om te overnachten en die route kan ingekort worden door een variant. DUS !! Heb ik nog een plaats gezocht in Spoleto en ga ik 2 volgende etappes samenvoegen, dan kom ik in een kleine plaats zonder iets aan maar ik wordt verwacht en ik kan er eten. Een gans verhaal en veel voorbereiding maar ik kan verder. In mijn agenda noteer ik dat ik zeker terug kom om Spello en Spoleto te bezoeken en naar de Franscicanen te rijden om naar de mis te gaan.

Dus vandaag kan ik vroeg vertrekken en volgens de grafiek gaan het dalen, nadien vlak en een lichte bergop naar Spoleto basso. Mijn adres is Via intero del Mura en dus juist binnen de stadsmuren. De afdaling uit de stad is geweldig, 20% zal niets zijn maar zo ben ik snel tussen de olijfbomen en wordt de stad snel weer kleiner. Vroeg in de morgen is het fris en is er weinig gevaar voor verkeer. Onderweg draait mijn route af om langs een kerk te gaan en nadien terug te keren naar dezelfde weg. Het is 40 m dalen en dan ook 40 m stijgen. Dit laat ik aan mij voorbij gaan want het is pas 7u en alles is nog op slot. Ik daal naar de vallei waar er een park gebouwd is rondom bronnen. Voor de inwoners van de streek zeker een uitstap waard aan de parkings te zien. Eenmaal voorbij ruïnes van een oude kerk zie ik mensen op een akker iets oogsten en ik stap er heen om te zien wat. Oudere mensen komen precies rucola of een soort spinazie bladeren steken voor een maaltijd. Zakken vol en blijkbaar is het een gewas dat pas kiemt en groeit van zodra het andere gewas geoogst is. Mijn reis zet ik verder en ik moet langs St Giacomo een klein dorpje dicht bij Spoleto. Van in de verte zie ik het kerkhof met allemaal dezelfde daken. Ik moet er langs en dus ga ik toch kijken. Het is net een kleine stad waar allemaal steegjes zijn met rijen capella maar verschillend in kleur en stijl. Mooi en dan zien hoe die familie capella’s versiert zijn van binnen is ongelofelijk. Weer een ontdekking qua kerkhoven. Als ik in het dorpje aankom moet ik verbaasd kijken naar blijkbaar een oude burcht maar het is een micro stad waar de mensen destijds en nu nog wonen. Geweldig!! De mensen hebben begrepen dat het iets uniek is want ze zijn het geheel aan het restaureren. Het stadje doet mij denken aan het kerkhof met nauwe steegjes maar dan wel 5 maal hoger. Ik kom dan op een weg naar Spoleto speciaal aangelegd voor wandelaars en fietsers die de kronkelende beek volgt. Veel mensen zijn er in beweging want het is zaterdag en voor ik het weet ben ik in de stad. Mr smartphone moet de laatste dagen goed werken want zonder zou het niet te doen zijn. Deze namiddag probeer ik een ijsje te scoren in de stad en neem ik de eerste beelden op van Spoleto. Nu zie ik in de verte wat ik gemis heb aan klimuitdaging door de abdij af te bellen!