Verhalen (7) : "De wereld van Leen stortte tweemaal in elkaar."
==========================
-Verhaal over verwaarlozing en incest-

De kostschool voor meisjes te ... was een groot en statig gebouw dat hoog boven de andere woningen in de omgeving
uitstak.
In de rechtervleugel op de eerste verdieping zit de 14-jarige Leen wezenloos door het venster te staren. Af en toe
worden haar gedachten afgeleid door de vele voorbijrijdende auto's ... auto's die haar vriendinnen naar huis brengen ...
want het is weekend. Ouders komen hun kinderen afhalen om samen in de familiale sfeer een gezellig weekend
door te brengen. Om de twee weken vindt datzelfde ritueel plaats, een ritueel dat zij alleen maar van op
afstand "mee kan beleven".
Leen, stil en teruggetrokken van aard, voelt zich telkens diep ongelukkig op die
momenten. Zij blijft elke keer alleen achter in de kostschool met de zusters en de werkvrouwen.
Verbittering maakt zich van haar meester. Waarom heeft het noodlot net haar getroffen? Hoe graag zou ze niet ook eens een
weekendje aan zee of in de Ardennen doorbrengen ... of gewoon gezellig bij de familie thuis. Ze hoort haar vriendinnen
daar zo levendig over vertellen de maandag na die weekends. Hoe graag zou ze ook niet eens in die "grote vrije
wereld" vertoeven, waar haar kameraadjes zo over opscheppen! Eens weg uit dit sombere schoolgebouw waarin ze
als het ware opgesloten zit.
...

Leen was slachtoffer geworden van droevige familiale omstandigheden: Moeder had het huis verlaten voor een andere
man en vader was betrokken geraakt in een of andere duistere financiële zaak.  Hij was onverwachts naar het buitenland
vertrokken ... zonder enig adres achter te laten ... zonder zich om zijn 14-jarig dochtertje te bekommeren.
De moeilijkste momenten voor haar waren het moment dat ze al die vriendinnetjes lachend en joelend zag vertrekken
met hun valiezen. Uren vooraf liepen die al op de toppen van de tenen en vertelden in geuren en kleuren welk
prachtig weekend hen dit keer te wachten stond. Te begrijpen, menselijk, maar o zo hard voor Leen, voor wie al  die
weekends een ware nachtmerrie betekenden.
"Waarom is de wereld zo onrechtvaardig?", moet ze gedacht hebben. "Ik heb toch niets misdaan en toch word ik zo
zwaar gestraft!"
...
Moeder-overste kende de familiale toestand van het meisje, had medelijden met haar, maar wat kon ze doen?
Op een dag vroeg ze aan het meisje : "Is er soms in uw familie niet iemand die iets voor u kan doen?"
Snikkend antwoordde Leen : "Op mijn moeder en vader moet ik niet rekenen, broers en zussen heb ik niet.
Ik heb alleen nog een meter in S., maar die is ziekelijk en kan niet meer reizen."
Moeder-overste beloofde het meisje echter dat ze haar meter eens een brief zou schrijven. Misschien zou ze
ze dan toch iets meer te weten komen. Er diende toch iets gedaan te worden, want niet alleen staken karakteriële problemen de kop op, ook de schoolresultaten van
het meisje hadden erg te lijden onder deze situatie.
...
Een tiental dagen nadien ontving moeder-overste een kort schrijven van de meter van Leen. Ze schreef dat ze
contact had genomen met oom Gust, de broer van Leens vader, een 40-jarige vertegenwoordiger die gehuwd was
en ergens in Wallonië woonde. Oom Gust had de meter laten weten dat hij wel eens op een weekend zijn nichtje
zou komen ophalen. Hij verbleef toch soms voor een ganse week in Vlaanderen voor zijn werk. Hij zou zich
binnen enkele dagen komen voorstellen aan moeder-overste.
Wat ook gebeurde. Midden in de week was hij alles al komen regelen met de overste en met Leen. Oom Gust
viel enorm in de smaak van moeder-overste en het meisje. Eindelijk scheen er voor haar een beetje licht aan het
eind van de tunnel. Volgend weekend al zou hij haar komen afhalen en zij zou twee dagen aan zee in B. verblijven.
Daar had de man twee kamers gehuurd van één van zijn klanten.
Leen was in de wolken. Eindelijk kon ze nu ook eens aan haar vriendinnetjes vertellen dat ze voor een weekend
naar zee trok. En ook moeder-overste was gelukkig omdat ze eindelijk iemand gevonden had die zich het lot van
het achtergebleven kind wou aantrekken.

Wordt vervolgd.
**********************************************************************************************