Tempus Fugit

Voor de grote zomer vakantie van start ging kreeg ik de mededeling dat juf Tine mijn actie ten voordele van BCG graag wou ondersteunen. Hiervoor zou ze contact opnemen met de schooldirectie. De school, de Gemeentelijke Basisschool De Eenhoorn uit Kruibeke, deed al iets in verband met Drop je Dopje, het BCG was dus al bekend.

Maar dat ze nu, bij de start van het nieuwe schooljaar het mooie resultaat van hun activiteiten aan het BCG (via Dono) konden overmaken, stemt me gelukkig. Normaliter maak ik geen cijfers van individuen bekend. Dit ligt wel enigszins anders, de vele ondernemingen van deze jonge mensen hebben tot een prachtig donatie van 1264 geleid. Proficiat en Dank.

Zondag avond was het prachtig om er met de fiets op uit te trekken. Weinig wind, ideale temperatuur en met een rustig tempo langs de Schelde pedaleren, wat kan er beter zijn? (veel wellicht, maar dan op een ander tijdstip!) Het ging zo goed dat ik er nog een extra toerke heb bijgevoegd. En niks geen stijfheid of vermoeidheid achteraf, ik wou er gisteren morgen alweer op uit trekken.

Helaas vielen de eerste druppels toen ik de tweewieler ter hand nam. In de regen fietsen, zeker als je moet starten, daar ben ik niet zo voor te vinden. Geluk bij een ongelukje, mijn tube is niet leeg gelopen ondanks dat de soupape kapot is. Alleen kan ik er dus geen lucht meer bij duwen en heb ik de binnenband al vervangen én kan den Bruno er alweer ene verkopen.

Bij de terugkeer vanuit de potpolder van Tielrode kwamen een vijftal mensen op de dijk, ter hoogte van de Zaatman. Mijn komst hadden ze niet gezien maar uit de richting van Temse kwamen er een viertal fietsers aan. Het groepje wandelaars ging uiteen zodat deze mensen konden passeren. Één van de jonge snaken stak zijn hand uit naar de laatste in de rij. Ik weet niet met welke bedoeling, wel dat deze jonge man zelf schrok. De laatste fietsers was wel degelijk geraakt, zij het zonder verder gevolg en zette zijn weg verder. Toen ik er aan kwam maakte ik een opmerking dat de gevolgen wel eens erger konden zijn. Hoon was mijn deel en men bekeek me met een vuile blik zeg maar. Toen ik mijn weg verder zette vloog er een steentje juist naast me. Toen gingen de remmen opnieuw dicht. De bende spurtte alle kanten op, de parking was een schuiloord. Viavia kwam ik wel in de buurt en kon alsnog een jongen en een meisje, tussen 8 à 12 jaar?, er nogmaals op attent maken dat dergelijk gedrag toch eigenlijk niet past.