Ik ben Myriam
Ik ben een vrouw en woon in Ekeren (België) en mijn beroep is Ik werk in een psychiatrisch ziekenhuis.
Ik ben geboren op 30/04/1969 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Alles wat met mensen te maken heeft, vooral vrienden en familie.
vandaag heeft Wout zijn eerste manicure gekregen. Het heeft even geduurd want je mag aan de nageltjes pas prutsen na zes weken. Maar nu is het hopelijk gedaan met krabben in zijn gezicht en op zijn armen. Vlak na zijn eten, terwijl hij te loom is om te reageren was volgens mij de beste moment om er aan te beginnen. Ik weet het , het is een beetje laf maar het leek mij ook geen sinecure om aan die piepkleine nageltjes aan die piepkleine vingertjes te vijlen. Vijlen ja want om te knippen zijn die nageltjes echt te klein. Als een fluitje van een cent liet hij mij doen en sliep er zelfs helemaal door.
Gisterenavond ben ik naar een supergezellige én lekkere BBQ geweest. Met de collega's, een ex-collega en een bijna ex-collega. Divers publiek weliswaar Ondertussen vond thuis de vuurproef voor papa's plaats. Tot nog toe vond Peter het supereng om alleen te zijn met ons prutske maar nu kon hij er niet aan ontsnappen. En wat iedereen en ik vooral al verwachtte, gebeurde ook. Een echte mannenavond, gezellig en zonder vrouwengedoe. Bij mijn thuiskomst vond ik de bewijzen. Lege flessen op tafel, kledingsstukken her en der en dat kleine mannetje, volledig uitgeteld maar met een propere pamper én in pyama in zijn bedje. Het grote mannetje ook redelijk uitgeteld in de zetel. Ze hadden mascotte kunnen zijn voor met ML!F En Wout had het hem niet gemakkelijk gemaakt : hij zorgde speciaal voor zijn vader voor een ferme kakapamper, die hij meestal voorbehoudt voor 's morgens, als mama net uit bed komt gekropen
Dit alles maar even om te laten weten dat we stilaan echt ons evenwicht lijken te vinden en ons leven terug hebben opgepakt. Tot die kleine Verschueren beslist om nog eens alle routine overboord te gooien en ons te onderwerpen aan de volgende test !
Morgen is het tijd voor ons Woutje zijn eerste verkiezingen, kwestie van hem op tijd een gevoel van burgerzin te geven . En naar het schijnt is het dit weekend braderij in Ekeren dus misschien ...
Mag ik hier ook Fleure Blue nog feliciteren met haar nest van 5 Borderpuppies en de moeder en haar baasjes nog heel veel succes wensen ! Misschien ook een blog beginnen ?
Stilaan neemt de druk toe, naar de trouw bedoel ik. Meer en meer (kleine ) dingen komen nog op ons af en zoals altijd zijn er ook een paar dingen die mislopen op het laatste moment. Ik vind het soms moeilijk om mijn enthousiasme te behouden maar regelmatig herinneren we elkaar eraan dat wat er ook gebeurt het onze dag is. Wie er wel of niet komt, of er voldoende eten en drinken is, of het drinken koud genoeg zal zijn, of de auto mooi versierd is doet er eigenlijk niet zo toe. Natuurlijk is het fijner alsalles vlot loopt maar uiteindelijk gaat het om ons tweetjes en bij uitbreiding om ons drietjes. Maar ik geef toe, soms denk ik wel eens ; we gaan met ons drietjes en de getuigen naar het gemeentehuis, laten Lianne onze dienst doen voor ons en een klein groepje en dat was het dan. Ware het niet dat alles nu afbellen even veel werk zou zijn als nu alles in orde brengen
Wout is zich van geen kwaad bewust en geniet gewoon van zijn flesjes, zijn dutjes op mama's buik en alle aandacht. Zalig toch,niet?
Vanavond ga ik voor het eerst terug naar een feestje. Papa is er niet helemaal gerust op, hij ziet er tegen op om met ons schatje alleen te zijn. Hij weet wel dat er niets zal gebeuren maar toch. Ik ga toch doorbijten en hoop dat Peter op deze manier wat meer zelfvertrouwen zal krijgen als het over ons Woutje gaat. Dus dames, hou jullie gsm vanavond in de gaten want misschien heeft deze nieuwe papa straks ondersteuning of hulp nodig
Nog een paar uurtjes en dan is het weer weekend dus bijt nog even door en geniet er dan van. Oh, en moest je dit weekend even tijd hebt vul dan even de nieuwe poll in
deze morgend hebben wij een mooie wandeling gemaakt naar K&G. Ik was zo benieuwd naar zijn gewicht en lengte en zoals jullie weten is het het gemakkelijkst om te vergelijken als je steeds op dezelfde manier weegt en meet. Het was fijn om binnen te komen op K&G, de vrjwilligsters herkenden ons ( mij of Wout ? dat weet ik niet ) en we voelden ons direct welkom ( ik althans toch ). Toch wel spannend want alhoewel ik best wel weet dat hij goed eet en zich wat mij betreft zeer goed ontwikkelt, is die fysieke bevestiging van het feit dat alles goed gaat toch een geruststelling. En zoals wij al merkten aan zijn kleedjes en gewoon hoe hij eruit ziet en aanvoelt ( steviger ) is hij goed bijgekomen en gegroeid. Voor de liefhebbers van cijfertjes ; hij weegt nu op zes weken 3,950 g, dat is 340 g op twee weken bijgekomen en hij is nu 54,5 cm lang dus op 2 weken twee en een halve cm gegroeid.
Ondertussen merken wij ook elke dag dat hij nieuwe dingen leert of toch in ieder geval probeert. Vooral naar dingen kijken vindt hij heel leuk, het maakt niet uit wat het is. Wat hij wel heel vervelend vindt is wanneer hij dingen ziet die hij wil pakken maar er niet aankan, of er wel aankan maar ze niet kan vastpakken zoals hij wil. Zo lokt een tut die aan zijn vinger hangt kreten van verontwaardiging uit als die niet in zijn mondje geraakt. Sinds het wat warmer is,is ook zijn randbeschermer van de box en is er ruimte vrijgekomen voor nieuwe ' kijkdingen '. Maar die kijkdingen krijgt hij enkel toevallig soms te pakken maar meer niet dan wel. Man man man, wat een lawaai er dan uit die box komt. Het is wel zalig hem zo bezig te zien, je ziet gewoon dat een baby helemaal uit zichzelf ( of toch bijna ) zoveel dingen leert en daar echt van geniet ondertussen. Zou dat binnen een jaar of twaalf nog zo zijn?
Het arsenaal aan geluidjes wordt langzaam maar zeker ook uitgebreider en wij doen lustig mee. Veel conversaties hebben niet veel meer dan klinkers om het lijf maar god wat zijn ze diepgaand Hij begint ook meer en meer heel gericht te luisteren en wij zijn er van overtuigd dat hij onze stemmen herkent en dan op zoek gaat naar waar we zijn. ( met zijn ogen hé, nog niet fysiek op zoek door het huis )
Dus wat mij betreft zit ons Woutje zowel fysiek als psychomotorisch op het goede pad en het is echt een voorrecht om dit proces te faciliteren ( jaaa, je kan Myriam uit de psychiatrie halen maar niet de psychiatrie uit Myriam )
Marina, als je dit leest, nog eens nen dikke proficiat en geniet van die kleine Yenthe !
ja ik weet het , je hebt ons even moeten missen maar we hebben het druk gehad. We krijgen nog steeds regelmatig bezoek en die moeten toch allemaal de nodige aandacht krijgen hé
Ondertussen is ook Liane hier geweest die onze huwelijksviering zal doen. Een zeer fijn gesprek en stilaan krijgt de viering vorm. We zullen zeker ook onze Wout betrekken bij de feestelijkheden. Om de ringen te dragen is hij nog een beetje klein maar we vinden er wel iets op. Waarschijnlijk zullen we ook tijdens de viering toch al aan God vragen om ook ons kleintje te zegenen en te beschermen. Zo kunnen we met drie gelukkig en beschermd aan deze nieuwe periode beginnen.
Gisteren zijn we naar de trouw van Wendy en Martin geweest. Het was schitterend weer en er heerste een echte,ontspannen feeststemming. Woutje was heel braaf bij Anneke op de arm in slaap gevallen maar schrok wel wakker toen iedereen in applaus losbarstte toen de ambtenaar het huwelijk bezegelde.
Terug thuisgekomen was de feeststemming snel iets minder. Na zijn middagflesje is Wout beginnen teruggeven, krijsen en huilen. Alle middeltjes passeerden de revue maar niks bleek te helpen. Kersenpitkussen, op de buik op mijn arm, liedjes zingen, wrijven over het buikje,wrijven over het ruggetje, op de schouder liggen, rondwandelen, rechtzitten in zijn kussen, plat én rechtzitten in zijn relax, buik tegen buik met de mama, op schoot bij de mamie. Na een hele tijd en een aantal keren melk opgeven kwam het zelfs zover dat hij enkel nog water teruggaf. En het valt mij weer op ; geef mij thuis of op het werk de ergste en lastigste crisissituaties maar als dat er dat Woutje iets mankeert verander ik plots in een extra gevoelige en onzekere madam die nkel door gezond verstand het hoofd koel kan houden en niet panikeert. Het is de rede die het haalt om rustig te blijven en Woutje de tijd en rust te geven die hij op zo'n moment nodig heeft. En net wanneer het vocht de rens van mijn onderste ooglid bereikt , valt hij in slaap. Nat van de teruggegeven melk en tranen maar vol overgave, een deugddoende slaap. En als hij even later weer wakker wordt zijn wij de enigen die ons nog zorgen maken want Wout doet zijn ogen open en vraagt : ' Wat valt hier nog te beleven ? '. Met een klein hartje maakte ik hem 's avonds klaar om te gaan slapen en gaf zijn avondflesje. Met argusogen hield ik ons schatje in het oog maar dat bleek voor niks nodig te zijn. Een half uurtje later lag hij in bed, hij sliep een kwartier later en genoot van een welverdiende nachtrust tot half zeven deze ochtend !
Gisteren was ook een grote dag omdat grote broer Anthony ( eindelijk ) nog eens bij ons is geweest. Na een lange afwezigheid waren we heel blij hem nog eens te zien en waren we ook wel benieuwd hoe het zou gaan met zijn nieuwe broertje. Maar alles liep zoals we het hadden verwacht. Aanvankelijk vooral aandacht voor nieuw speelgoed en onze PS3 terwijl er slechts steelse blikken richting Wout gingen. Toen ik en Wout terug thuiskwamen van de trouw werden we vriendelijk begroet. Maar het was pas toen Anthony even alleen was met Wout ( dacht hij toch ) dat hij eens rustig ging kijken naar die nieuwe factor in zijn leven. Later op de avond vroeg ik of hij en papa even op Wout wilde letten terwijl ik pannekoeken ging bakken en hij eiste deze taak direct op. Ik gef zijn tut wel terug, ik kan dat, ik heb al veel op baby's gelet. Ik denk dat onze Wout zich geen betere babysit kan wensen. Daarna gingen ze zelfs samen op de foto, mooi om te zien ! Knap gedaan Anthony, je hebt laten zien dat je echt wel veerkrachtiger bent dan sommige mensen denken !
Strak BBQ maar eerst nog eens even wat werk maken van wat administratie, de huwelijksviering en het huishouden. Woutje nog in bad en ikzelf nog in de douche, gaan wandelen met Fleurtje, want die is op bezoek. Dus ik denk dat jullie wel begrijpen dat ik hier moet stoppen en zeggen : Hasta manana
Assertiviteit deel 1 : telefonische contacten met instanties
Hallo lieve lezertjes,
er zijn fijnere manieren om je namiddag door te brengen dan telefoontjes te doen met ziekenkas en kas voor kraam- en kindergeld.
Peter heeft Wout, de week na zijn geboorte bij zijn ziekenkas gaan laten inschrijven en ineens een hospitalisatieverzekering afgesloten voor Wout. Nu, enkele weken later hebben we nog steeds zijn siskaart niet ontvangen terwijl Ann ongevraagd van haar ziekenkas vorige week een siskaart toe kreeg gestuurd voor de Heer Wout Verschueren. Dus toch maar even bellen om eens na te vragen. Blijkbaar duurt een siskaart maken bij de socialisten veel langer dan bij de onafhankelijke want ik kreeg als antwoord dat dat gerust nog een maand kon duren. Ondertussen moet je een papier gebruiken dat je bij de inschrijving ontving. Aangezien ik vergeten was dat dat papier in mijn portefeuille zat leverde dat een immense zoektocht op. Net toen ik ten einde raad geraakte ging een lichtje branden , ik had dat papier gebruikt toen Wout naar de kinderarts moest. Opluchting en eerste probleem opgelost.
De volgende missie was gewaagder en is pas aan te raden voor mensen met een degelijke vooropleiding assertiviteit. Wout is ondertussen dik vijf weken. De aanvraag voor kraamgeld is verstuurd op 4 maart en de vraag om kindergeld op 21 april. Alles netjes ingevuld en de juiste formulieren en handtekeningen bijgevoegd Maar tot vandaag hebben wij nog niks ontvangen. Geen centen maar ook geen brief dat onze aanvraag goed was ontvangen of zo iets in de aard. Dus bellen maar. Het telefoonnummer op de aanvraag is een nummer in Brussel alhoewel de papieren echt wel van het kantoor in Antwerpen zijn. Maar in Brussel geven ze me het juiste telefoonnummer. Eerste hindernis genomen. Dan een telefoniste die me een waslijst aan vragen stelt ( waaronder vanuit welk bedrijf de aanvraag is gedaan, onthoud dit even ) en me dan doorverbindt met de juiste dienst. Daar hebben ze onze formulieren nooit ontvangen want ze werken elke dag de dossiers af en dan hadden we al lang ons geld moeten hebben. De vriendelijke dame zocht verder naar ons dossier omdat ik ( kapotte grammofoongewijs ) bleef herhalen dat de aanvragen correct waren verstuurd naar hun diensten. Ze zocht op alle namen die in het dossier voorkwamen, op alle rijksregisternummers en op alle adressen. Niks ! Ze legde me toen uit hoe ik een nieuwe aanvraag kon doen want het benodigde originele geboortewijs heb ik niet meer ( ah nee, dat heb ik opgestuurd met de eerste aanvraag om kindergeld ) en dan is er een procedure om dat terug aan te vragen. Dan, ik weet niet goed meer hoe het kwam zag de dame in kwestie dat er twee bedrijven zijn die Colman leder noemen en dat ze onder de verkeerde firma had gezocht.Weet je nog wat je moest onthouden ? En zie daar, ons dossier Ze verbond me door met de juiste dienst en ik dacht : Goed gedaan Myriam, nu komt alles in orde. Das een beginnersfout, te vroeg denken dat je gewonnen hebt Deze mevrouw verontschuldigde zich voor de achterstand bij het uitbetalen van de uitkeringen maar ze ging ons dossier vandaag nog afwerken. Wat zei die vorige nu ook al weer? Elke dag werden de nieuwe dossiers afgewerkt of zo iets . Op mijn vraag om het geld op een rekening gestort te krijgen ipv een circulaire cheque begon een nieuw parcours, weeral niet voor gevoelige zielen. Er bestaat een procedure om dit aan te vragen die bestaat uit een formulier dat je zelf moet invullen én door de bank moet laten tekenen. Ze kon me dat formulier mailen en dan mocht ik het ingevuld en ondertekend scannen en terug aan haar mailen. Toen zei ik voor alle duidelijkheid dat ik niet de aanvraagster van het kindergeld was maar wel Peter, de papa van Wout. Ohla, dat gaat zomaar niet. Het kraam- en kindergeld wordt steeds aan de moeder uitbetaald behalve als de vader of iemand anders daar uitdrukkelijk een wijziging op aanvraagt. En hoe doe je dat dan, die uitzondering vragen. Daar bestaat een procedure voor Maar om in aanmerking te komen voor die procedure moet Wout op het adres van de papa zijn ingeschreven en laat dat nu net niet zo evident zijn, zeker als je in Ekeren woont (zie enkele posts terug ). Dus als het adres in orde is kunnen we een aantal procedures volgen om het geld te ontvangen. Ondertussen kan deze mevrouw ons dossier wel afwerken en het geld aan Ann uitbetalen. Met een circulaire cheque ! Anders moet Ann de procedure volgen ( een formulier invullen en door de bank laten tekenen ) !
Dus we wachten nu op het district Ekeren om Wout zijn adreswijziging eindelijk in orde te maken. Ann denkt dat haar termijn om beroep aan te tekenen tegen Peter zijn vraag al verlopen is. Die was 15 dagen en ondertussen zijn we volgens ons al zeker verder. Dus zou ik eigenljk eens moeten bellen met het districtshuis om dit na te vragen maar is er iemand die het me kwalijk neemt dat ik dit ga uitstellen tot volgende week ?
Ondertussen is Woutje denk ik begonnen aan zijn tweede groeispurt want al twee nachten achter elkaar wil hij terug 's nachts eten en ook overdag lukt het niet om het te houden bij vijf voedingen, zelfs met die extra verzadigende pap. Als dat ventje aan dit tempo blijft eten dan hoop ik wel dat we snel ons geld hebben
Tot de volgende en denk eraan, het is je recht om voor jezelf op te komen !
jong geleerd is oud gedaan zegt een oud spreekwoord. En is het alleen maar omdat Wout een jongen is dat hij niet moet leren shoppen ? Neen toch. Het is belangrijk voor iedereen om zijn/haar weg te leren kennen in de jungle van ketens,winkels en winkeltjes die onze wereld rijk is. En omdat het nu nog lukt hem mee te nemen zonder dat hij zich ambetant voelt om met zijn moeder gezien te worden in het Shopping Center deed ik dat ook.
Zoals gewoonlijk was hij weer erg braaf en rustig en vond het allemaal goed. Zijn flesjes kreeg hij van Tanja en Eefje en zelfs toen hij moest stilliggen om zijn maat te nemen ( wat dacht je, dat ik geen kleedjes gekocht heb ? ) of om een zonnebril te passen gedroeg hij zich voorbeeldig
Ons ventje krijgt nu afwisselend Nutrilon 1 en Beba voeding. En het wordt toch wel duidelijk dat de Beba wel degelijk verzadigender is. Na een flesje Nutrilon 1 is hij er vaak al na 3 uur terug. Of het komt door de aanpassing van zijn eten en de bijbehorende darmprobleempjes weet ik niet maar afgelopen nacht is ons ventje zeer onrustig geweest, hij zeurde veel en om 5 uur wilde hij eten. Met liefde en plezier heb ik hem dat gegeven want eerlijk gezegd miste ik die nachtvoeding een beetje, het is toch een aparte sfeer zo, met zijn tweetjes in de stille, donkere nacht. Wie had ooit gedacht dat ik het zou missen om midden in de nacht op te staan
De afspraak met de dame die onze huwelijksinzegening zal doen liep mis en dus hebben we donderdag terug afgesproken. Ondertussen komt er minder volk dan we verwacht hadden naar ons feestje, veel mensen zijn al op vakantie en anderen moeten werken. Dat vinden we wel jammer maar aan de andere kant komt er voor iedereen een tweede kans om te feesten wanneer Peter zijn groot avondfeest krijgt
Woutje is wakker na zijn ochtendvoeding dus dat wil zeggen ' bath time '. Eén van de fijnste momenten van de dag, samen met 's avonds moe maar o zo gelukkig nog eens dicht tegen Peter aan te kruipen en te luisteren naar de laatste geluidjes die Woutje maakt om de dag af te sluiten.
gisteren zijn we met zijn allen naar de Efteling geweest. En we hebben genoten ! Allemaal !
Het weer was prachtig en we hebben de hele dag rustig genoten van het weer, het mooie park en elkaar. Peter is op een aantal attracties geweest met Faruk en om af te sluiten zijn we allemaal ( Christel,Faruk,Noeh, Peter,Wout en ik ) op de Fata Morgana geweest. Al een geluk is Wout zijn meter en minder grote bangerik dan ik want om in dat bootje te stappen moet je op een draaiend platform stappen en dan in die boot. Dat zag ik niet echt zitten met een baby in mijn armen. Maar Christel heeft ons lief geholpen en zo konden ik en Wout mee genieten van al dat moois. Het was best warm en al een geluk had ik andere kleren bij die iets frisser waren; Ware het niet dat het pakje dat ik bij had ondertussen eigenlijk te klein was dus ons ventje heeft een groot deel van de dag met zijn broek open in zijn voiture gelegen. Goede zet moeder, zou ik zo zeggen.
Door alles wat daar te zien,te horen en te beleven viel had ons Woutje amper geslapen. Tegen dat we naar huis gingen om zes uur was hij al zeer moe maar zelfs in de auto lukte het niet om wat te slapen. Na een aantal kunstgrepen, een ontspannend bad en een lekker flesje lag hij om 22 uur stikkapot in bed. Om half zeven deze morgend schrok ik wakker, ik had dat kleine prutske nog niet gehoord. Ik ben dan direct gaan kijken maar die lag nog lekker te slapen. Hij lag wel weer dwars in zijn bed, dat flikt hij elke nacht, hij draait zich steeds een kwartslag, ondanks dat we hem in een slaapzak te slapen leggen
Om zeven uur was hij er dan en weer even goed gezind als anders . Vandaag zou het nog warmer worden dan gisteren, tot 31° wordt gezegd. Hopelijk zal hij daar niet te veel last van hebben. Ik moet toch eens ergens navragen of hij bij zijn warm weer geen extra drinken nodig heeft.
Geniet van deze zomerprik en let op dat je niet verbrandt !
en hier is het echt een goeiemorgend ! Wout heeft al drie nachten doorgeslapen, rond elf uur naar bed en dan in één trek door tot ongeveer half zes slapen. Of het aan de bodylotion met lavendel ligt of aan het feit dat hij nu wat meer eet overdag ? Ik zou het niet weten maar zowel Wout als ik kunnen er maar goed mee zijn
Ondertussen is het mij overduidelijk geworden hoe fijn het is te merken dat zoveel mensen benieuwd zijn naar onze schat en graag op bezoek willen komen. Ik heb er tot nu eigenlijk nooit bij stil gestaan hoe veel plezier een bezoekje iemand kan doen. Natuurlijk ging ik wel op babybezoek bij de meeste vrienden en dichte familie maar vaak ging het ook verloren in de drukte van alledag. Maar ik denk dat ik in het vervolg meer moeite zal doen om toch eens langs te gaan of op zijn minst en kaartje of een telefoontje te doen. Ik wil ook gewoon dat zoveel mogelijk mensen ons engeltje komen bezoeken, ik ben zo fier op hem en hij maakt ons zo gelukkig dat ik dat met iedereen wil delen.
Ook Wout geniet volgens mij met volle overtuiging van al die aandacht, schoten en nieuwe gezichten.
Gisteren hebben we met ons bezoek en Anneke en Danny lekker buiten in de tuin gezeten en genoten van het mooie weer. Wout lekker in de voiture zonder deken of jas maar lekker vrij om naar hartelust met armpjes en beentjes te zwaaien en zwieren. Vandaag gaan we met tante Christel en nonkel Faruk naar de Efteling. Ook Noehke gaat mee natuurlijk. Peter is al sinds 20 jaar niet meer in de Efteling geweest en ziet er enorm naar uit. Wacht maar tot zijne frang valt dat hij de hele dag met Wout zijn tas mag sleuren Grapje hé schat.
Ondertussen ligt ons wondertje naast mij nog wat na te genieten van zijn eerste papje en volgt met grote ogen al die geluidjes en bewegingen die mama maakt.
En nog maar eens besef ik wat een wondermooie kans ons werd gegeven !
Geniet van het mooie weer en tot morgen voor een verslag van onze reporter ter plaatse En misschien ook een beeldverslag van onze uitstap.
Vandaag zou wel eens een drukke dag kunnen worden. Deze voormiddag verwachten we Tante Alice, in de namiddag komt Liane om onze huwelijksviering te plannen en vanavond komen Wendy,Martin en Olivier op bezoek.
Al een geluk dat iedereen vannacht goed geslapen heeft. Wout is na zijn laatste flesje rond elf uur gaan slapen en pas vanmorgend om half zes liet hij terug van zich horen. En dat had mama ook wel even nodig want gisteren liep alles weer wat moeilijker dan anders. Door de aanpassing van de hoeveelheid per voeding had Wout veel last van krampen en diarree dus wilde hij ( terecht )ook de hele dag getroost worden.
Deze morgend was ons poppejanneke een hele andere, goedgezind en lachend kon ik hem uit bed halen en dat geeft toch een heel fijn begin van de dag. Na de ochtendvoeding amper krampjes te merken dus duimen maar dat dat de rest van de dag zo blijft.
Ik ben benieuwd hoe onze huwelijksviering er zal uitzien, we hebben nog heel wat vragen voor Liane. Onder andere of zij het ziet zitten ons huwelijk te combineren met Wout zijn doopsel. Dan zou het pas echt feest zijn ! Maar als het niet kan, ja dan zullen we twee keer moeten feesten
Ons ventje gaat nu in bad want je kan geen gasten ontvangen met een vuile pamper en een geur van zure melk
Ik geef nog een paar foto's mee en houd jullie op de hoogte.
aan het begin van dit lang weekend beleeft ons gezinnetje weer een primeur. Wout is met Ann en nonkel Danny op bezoek bij mensen uit de hondenwereld die zeer benieuwd zijn naar Woutje.
Met de nodige dubbele gevoelens heb ik hem alleen laten meegaan. Het stond mij voor dat als het me niet lukt hem een paar uurtjes in de vaardige handen van Ann en Danny te laten ik binnenkort pas echt in de problemen zou komen. Loslaten, onafhankelijkheid en zelfstandigheid zijn zowiezo belangrijke thema's voor mij als het over Wout gaat.
Deze morgend kregen we nog bezoek van Anja die onder andere voor onze Wout zijn eerste zwembroekje bijhad Met haar heb ik het ook nog even gehad over de mogelijkheden om langer thuis te blijven of eventueel deeltijds te gaan werken na september. Want zoals ik al gezegd heb vind ik het heel moeilijk om na zo lang wachten de zorg voor Wout (al is het gedeeltelijk ) aan anderen over te laten. Dit thema zal nog even tijd nodig hebben voordat ik allereerst voor mezelf duidelijkheid heb. Verdomme, neurotische trekken maken het een mens moeilijk !
Straks gaan we proberen Wout wat meer eten te geven en over stappen naar 150 ml en 5 scheppen, want hij heeft volgens ons toch nog honger na zijn 135 ml en 4,5 scheppen ondanks de tips van de verpleegkundige van K&G. Dat wil zeggen dat ik afscheid moet nemen van de kleine papflesjes waar we een maand lang gebruik van maakten. De vooruitgang is onontkoombaar, al goed hé. Het is wel de bedoeling dat dit kleine prutske opgroeit tot een gezonde, gelukkige kerel die veel andere mensen ook gelukkig kan maken. En dat gaat met kleine stapjes, zoals van flesjes veranderen.
Ik vrees dat deze post voor jullie niet zo interessant was, maar het heeft mij wel opgelucht even al die moeilijke en dubbele gevoelens en gedachten op een rijtje te zetten. En dat is toch ook belangrijk, niet ?
Geniet van het lange weekend en als je toch moet werken, 't is niet zo erg, het gaat toch regenen !
ongelooflijk maar het is al een maand geleden dat ons wondertje werd geboren ! Eén maand geleden dat we met een groepje in en buiten de Kroon hebben staan roepen en springen Eén maand geleden dat we thuiskwamen met een piepklein hummeltje dat volledig van ons afhing en waar we nog niks van afwisten. Eén maand geleden dat we elkaar leerden kennen en begonnen aan onze reis.
Op één maand gebeurt zoveel. In alle vorige posts hebben jullie dit kunnen volgen. Enkele highlights voor ons : de geboorte die ik persoonlijk heb meegemaakt, de eerste keer ons prutske in onze armen, het eerste flesje, de eerste nacht, de eerste keer dat hij ons aankeek, het eerste badje, de eerste bezoekers, het naveltje dat eindelijk afviel , de eerste nacht in zijn eigen kamertje , die eerste glimlach die ons duidelijk maakte dat ons schatje zich prettig voelt bij ons, zijn verheugde en herkennende blik als we binnenkomen, de vele gelukwensen, de eerste uitstapjes.
En nu begint maand twee met waarschijnlijk evenveel mooie momenten en nog meer hartveroverende kreetjes en snoetjes van Woutje. Waarschijnlijk ook weer veel veranderingen die misschien (maar hopelijk niet)ook weer onzekerheid kunnen oproepen. Maar ondertussen zijn wij als ouders ook gegroeid, we merken dat Wout het goed doet en we weten dat dat mede door onze liefdevolle en altijd goedbedoelde zorg is.
Het bezoek aan het consultatiebureau van K&G heeft mama toch wel weer gerustgesteld. Het gesprek met de verpleegkundige gaf een antwoord op heel wat vragen rond het eten. En de vrijwilligsters hebben hem gemeten en gewogen en kwamen tot volgende resultaten : 3610 g dat is 240 g bijgekomen en 52 cm, dat is 1,5 cm gegroeid. Zijn hoofdomtrek is nu 36,5 cm . Zo zit hij nu qua lengte en gewicht op percentiel 3, maar het belangrijkste is en blijft dat hij deze curve nu wat blijft volgen. Blijkbaar heeft hij veel hersenen want wat betreft hoofdomtrek zit hij op p10 Het knobbeltje dat we al een paar keer voelden in zijn hals is heel normaal. Het is een kliertje dat je gewoon heel fel voelt omdat hij nog geen vetweefsel heeft daar ( de gelukzak ).
Later op de middag nog eens een nutteloze trip naar de dienst Bevolking van district Ekeren, hun hobby is mensen die zich vervelen bezighouden en om één of andere reden zijn wij op die lijst terechtgekomen Ik wil er gerust begrip voor hebben dat onze situatie speciaal is en dat het dan niet zo gemakkelijk is om juiste informatie te geven maar pure onkunde en vergetelheden zijn toch dingen die vermeden moeten kunnen worden.
Ondertussen hebben we gisteren gemerkt dat het kersenpitkussentje dat we voor Wout kochten echt helpt bij krampjes. En hij ziet er zo schattig uit met dat hartje op zijn buik, getuige onderstaande foto.
Voor de liefhebbers, jullie kunnen alle foto's bewonderen via deze link : plezier ermee !
Vanmiddag mijn eerste pasbeurt voor mijn trouwkleed gehad. De rok zat als gegoten, het topje moet iets ingenomen worden; Het kleed was nog mooier dan in mijn herinnering en ook Christel en Peter zijn moeder vonden het heel mooi. Op 10 juni nog eens terug voor een hopelijk laatste pasbeurt
Daarjuist is oma Chris op bezoek geweest, die is nog steeds superfier op Woutje en vindt het fijn om te zien dat hij het zo goed doet. Ze had cadeautjes bij voor Wout én heel veel complimenten voor mij als mama. En zoals alle assertieve mensen weten zijn complimenten zeer belangrijk, dus ook voor mij !
En er is nog goed nieuws ! Peter is deze namiddag gaan solliciteren en kan morgen beginnen met een interimcontract ! Hopelijk later een vast contract. Hij is door het dolle heen en ik en Wout zijn enorm fier op hem. We hadden niet minder verwacht van deze superpapa !
Hopelijk ben ik morgen terug met even goed nieuws van K&G, dan krijgen jullie weer een update van Wout zijn maten en dergelijke. Voor de liefhebbers.
zaterdag vandaag en buiten regent het weeral; Maar goed, Frank heeft beloofd dat volgende week er zomers zal uitzien ! Hoop doet leven !
Vandaag babysitten wij op Fleurtje, de jongste telg uit de roedel van Ann en Danny. Zij zijn met de rest naar een flyball-wedstrijd maar omdat Fleurtje drachtig is mocht ze niet mee. En wij zijn altijd blij eens voor één dag een hond te hebben, vooral Peter heeft daar veel plezier van.
Volgens traditie hadden Ann en Danny ook weer cadeautjes bij, als die zo blijven voortdoen wordt ons Woutje een verwend ventje . Of beter gezegd een jongetje dat alles heeft wat een kindje zich maar kan wensen. Liefde,aandacht,zorg en vooral bergen speelgoed
Straks komt de familie Verschueren op bezoek en dat is altijd een drukke bedoening. Bompa Jos die niet goed hoort maar geen goed hoorapparaat heeft, bomma Lesta die thuis te weinig aandacht en klap heeft, Christel en Faruk die altijd veel te doen en te vertellen hebben en Christiane en Sven die onze Wout voor de eerste keer zullen zien wegens Christiane nog maar net terug uit USA. Dus genieten wij nu nog maar even van de rust
Onze agenda voor volgende week is weeral goed gevuld. Maandag mijn trouwkleed gaan passen en dan komt ook Oma Chris, dinsdag naar K&G, woensdag komt Anja op bezoek en gaan we 's avonds naar LO om vrienden van Ann en Danny een bezoekje te brengen.
Stilaan beginnen ook de voorbereidingen voor de trouw naar voor te schuiven op de agenda. Ik blijf erbij ; ik zal blij zijn dat het twintig juni is en dat we daarna ons leven als gezinnetje rustig kunnen voortzetten!
gisteren hebben Peter,Wout en ik eens getest hoe het is om met de voiture het openbaar vervoer te gebruiken. Ik wilde het eens proberen nu Peter mee kon om eventuele problemen samen op te kunnen lossen. Op de Kapelsesteenweg op de bus stappen is een heus huzarenstuk. De bus stopt op de rijbaan dus dat is een enorm hoogteverschil. Je moet die voiture bijna verticaal binnensteken. Op de bus werd nog eens duidelijk dat er bij De Lijn niet zoiets bestaat als rustige uren. Zelfs om één uur zat de bus goed vol en had ik de hele tijd het gevoel in iedereen zijn weg te staan. Maar ik heb geen boze blikken of commentaar gezien of gehoord. Misschien ben ik de enige die mij ergerde aan voitures op de bus Wel weer veel interesse voor dat boeleke en veel vertederde blikken. Voor Peter was dit nieuw en hij moest er nog wat aan wennen. Afstappen op de Bredabaan was een stuk makkelijker, daar heb je een perron op de hoogte van de bus dus daar kan je gewoon afrijden.
Ook op de Bredabaan en in de winkels weer veel belangstelling voor ons Woutje. De meest gehoorde opmerkingen ? Op één met stip : Oh das een kleintje ! Hoe oud is het ? Op twee : Ist een meisje of ne jongen ? Op drie : Amai dat ziet er nen brave uit ! En van andere jonge ouders krijg je dan ook veel goede (en goedbedoelde ) raad. Van goede wasverzachter over troosttechnieken tot de beste winkels voor babyspullen.
Met de bus terug in omgekeerde richting nu. Dus makkelijk opstappen en een circusshow bij het uitstappen. Dat laatste was me alleen niet gelukt zonder accidenten denk ik.
Later 's avonds was Wout zeer boos en ontstemd over iets. Al een geluk was zijn meter hier en die heeft werkelijk een hele tijd met zijn relax geschommeld en de tut regelmatig terug op zijn plaats gestoken
Maar na een propere pamper, pyama aan én een gastronomisch melkmenu ( bereid door driesterrenchef Verschueren ) vertrok onze Wout naar bed en van daaruit een rechtstreekse aansluiting naar dromenland. Een lange reis want pas rond zes uur was hij terug thuis. En omdat ik nog niet klaar was voor zijn thuiskomst heeft hij dan nog een citytrip gedaan naar babycity to ongeveer acht uur. Perfect gewoon !
Groetjes van Wout aan iedereen die zijn avonturen hier volgt, hij wuift met zijn knuistje !
Gisterenavond gebeurde het. Ik zat erdoor, volledig. De optelsom van vermoeidheid, 3 weken felle emoties, de werkloosheid van Peter (zijn sollicitatie bleek vruchteloos), alle nieuwe dingen, de onzekerheden en twijfels overschreed de kritieke drempel. Eén voeding die verkeerd liep ( alles ging er wel in maar kwam er even snel terug uit ) was genoeg om de core te laten smelten. Gevolg : een huilbui, verdriet,angst en complete radeloosheid. En zo ken ik mezelf niet. Dus ook nog twijfelen aan mezelf en gedachten als 'Waarom heb ik ooit gedacht dat ik dit kon ?'
En dan heeft een nieuwe mama veel geluk dat er ook een nieuwe papa in het spel is. Eén die de zaken even overneemt en heel concreet Woutje in zijn relax zet en mij even de tijd doet nemen om wat te bekomen. Eén die zegt van alles even zo te laten en straks gewoon terug te proberen. Eén die me gerust probeert te stellen en dit doet met de nodige humor. Na nog wat voort overgeven plakte ons prutske van kop tot teen dus dachten we : we zetten hem in bad, dat is rustgevend en dan kan hij binnen een paar uurtjes terug wat eten. De kans om eens te testen wat er waar is van de marketingbelofte van Johnson's Baby Bedtime badprodukten. En geloof het of niet, het werkt ! Het werkte zelfs zo goed dat we Wout nadien zelfs niet meer wakker kregen om toch wat te eten. Gevolg : nog meer schuldgevoel en met heel veel verdriet Woutje in bed gelegd. Ik verdrietig, Wout zalig slapend en Peter, de praktische geest, regelde al de rest.
Zo'n avond kon ik alleen afsluiten met een beetje alcohol, witte martini met fruitsap, de ultieme troost Dan volledig onvoldaan en vol zelfmedelijden gaan slapen ( zo ken ik mezelf wel, dat gebeurde in het verleden vaker ).
En dan verandert alles.
Om 5u30 klinkt een bekend geluid uit de babyfoon. Ons prutske heeft verdorie de hele nacht doorgeslapen en vindt het nu wel tijd om op te staan. En ik zeg het, er kan niks op tegen dat kamertje binnenkomen en dat wondertje met tenen daar te zien liggen. Ogen wijd open en blij me te zien. Vertrouwde geluidjes komen uit het bedje en als ik hem pak voelt hij zo lekker warm en vertrouwd aan dat alle problemen smelten als sneeuw voor de zon (sorry, ik vond geen groter cliché ).
Dan toch nog met een beetje spanning zijn flesje gegeven maar honger is blijkbaar echt de beste saus (cliché 2) want Wout at zo smakelijk en rustig dat mijn zelfvertrouwen groeide met de minuut. Een volwassen boer en 150 ml later liggen we samen nog wat na te genieten. En dan lijkt gisterenavond enkel een nare droom !
Nu ligt hij in zijn relax naast mij, te kijken naar de lichtjes en zijn beentjes en gezichtsspieren te oefenen en kan ik maar één ding denken ; wat ben ik blij dat wij voor dit wonder mogen zorgen !
het navelstompje is er eindelijk in geslaagd onze Wout los te laten en hem zo toe te staan een zelfstandig en gelukkig leven te leiden. Qua voorspellende waarde kan dat tellen hé. Ik zal dit stukje zelf later zeker nog eens terug moeten lezen
Het is echt ongelooflijk hoe hard dat ventje groeit. Dat valt vooral op als hij in zijn relax of de maxicosi zit. Waar hij er vorige week nog bijna in wegzakte zit hij er nu stevig in. In zijn relax komen zijn beentjes nu voorbij de zitting en liggen bijna op hun plaats.
Hij blijft ook enorm beweeglijk en sterk. Deze morgend in zijn badje probeerde die gekkerd zich om te draaien en op zijn verzorgingskussen probeert hij kruipbewegingen te maken als hij op zijn buik ligt. 't Is echt opletten geblazen !
Peter is vertrokken voor zijn sollicitatie, hij kreeg twee dikke zoenen om hem succes te wensen ! Hij ziet er echt van af en ik hoop echt dat hij snel terug aan de slag kan. Aan zijn motivatie zal het zeker niet liggen.
De poezen hebben ook hun draai terug gevonden,heb ik de indruk. Ze hebben hun nieuw plaatsje gevonden, Riga op de vensterbank naast de box, Breezer op een stoel in de living en Monsterke ligt in de gang en komt kijken als ze gehuil of andere vreemde geluidjes hoort. Vooral zij is heel nieuwsgierig en kan soms echt naar Wout zitten kijken. We proberen dit nog op foto of film vast te leggen.
Tot morgen, hopelijk met goed nieuws van het schoenmakersfront !
, ik had dat papier gebruikt toen Wout naar de kinderarts moest. Opluchting en eerste probleem opgelost.
Ze verbond me door met de juiste dienst en ik dacht : Goed gedaan Myriam, nu komt alles in orde.
Deze mevrouw verontschuldigde zich voor de achterstand bij het uitbetalen van de uitkeringen maar ze ging ons dossier vandaag nog afwerken. Wat zei die vorige nu ook al weer? Elke dag werden de nieuwe dossiers afgewerkt of zo iets .
Grapje hé schat.
Dan volledig onvoldaan en vol zelfmedelijden gaan slapen ( zo ken ik mezelf wel, dat gebeurde in het verleden vaker ).
