Ik ben Myriam
Ik ben een vrouw en woon in Ekeren (België) en mijn beroep is Ik werk in een psychiatrisch ziekenhuis.
Ik ben geboren op 30/04/1969 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Alles wat met mensen te maken heeft, vooral vrienden en familie.
vandaag heeft Wout zijn eerste manicure gekregen. Het heeft even geduurd want je mag aan de nageltjes pas prutsen na zes weken. Maar nu is het hopelijk gedaan met krabben in zijn gezicht en op zijn armen. Vlak na zijn eten, terwijl hij te loom is om te reageren was volgens mij de beste moment om er aan te beginnen. Ik weet het , het is een beetje laf maar het leek mij ook geen sinecure om aan die piepkleine nageltjes aan die piepkleine vingertjes te vijlen. Vijlen ja want om te knippen zijn die nageltjes echt te klein. Als een fluitje van een cent liet hij mij doen en sliep er zelfs helemaal door.
Gisterenavond ben ik naar een supergezellige én lekkere BBQ geweest. Met de collega's, een ex-collega en een bijna ex-collega. Divers publiek weliswaar Ondertussen vond thuis de vuurproef voor papa's plaats. Tot nog toe vond Peter het supereng om alleen te zijn met ons prutske maar nu kon hij er niet aan ontsnappen. En wat iedereen en ik vooral al verwachtte, gebeurde ook. Een echte mannenavond, gezellig en zonder vrouwengedoe. Bij mijn thuiskomst vond ik de bewijzen. Lege flessen op tafel, kledingsstukken her en der en dat kleine mannetje, volledig uitgeteld maar met een propere pamper én in pyama in zijn bedje. Het grote mannetje ook redelijk uitgeteld in de zetel. Ze hadden mascotte kunnen zijn voor met ML!F En Wout had het hem niet gemakkelijk gemaakt : hij zorgde speciaal voor zijn vader voor een ferme kakapamper, die hij meestal voorbehoudt voor 's morgens, als mama net uit bed komt gekropen
Dit alles maar even om te laten weten dat we stilaan echt ons evenwicht lijken te vinden en ons leven terug hebben opgepakt. Tot die kleine Verschueren beslist om nog eens alle routine overboord te gooien en ons te onderwerpen aan de volgende test !
Morgen is het tijd voor ons Woutje zijn eerste verkiezingen, kwestie van hem op tijd een gevoel van burgerzin te geven . En naar het schijnt is het dit weekend braderij in Ekeren dus misschien ...
Mag ik hier ook Fleure Blue nog feliciteren met haar nest van 5 Borderpuppies en de moeder en haar baasjes nog heel veel succes wensen ! Misschien ook een blog beginnen ?
Stilaan neemt de druk toe, naar de trouw bedoel ik. Meer en meer (kleine ) dingen komen nog op ons af en zoals altijd zijn er ook een paar dingen die mislopen op het laatste moment. Ik vind het soms moeilijk om mijn enthousiasme te behouden maar regelmatig herinneren we elkaar eraan dat wat er ook gebeurt het onze dag is. Wie er wel of niet komt, of er voldoende eten en drinken is, of het drinken koud genoeg zal zijn, of de auto mooi versierd is doet er eigenlijk niet zo toe. Natuurlijk is het fijner alsalles vlot loopt maar uiteindelijk gaat het om ons tweetjes en bij uitbreiding om ons drietjes. Maar ik geef toe, soms denk ik wel eens ; we gaan met ons drietjes en de getuigen naar het gemeentehuis, laten Lianne onze dienst doen voor ons en een klein groepje en dat was het dan. Ware het niet dat alles nu afbellen even veel werk zou zijn als nu alles in orde brengen
Wout is zich van geen kwaad bewust en geniet gewoon van zijn flesjes, zijn dutjes op mama's buik en alle aandacht. Zalig toch,niet?
Vanavond ga ik voor het eerst terug naar een feestje. Papa is er niet helemaal gerust op, hij ziet er tegen op om met ons schatje alleen te zijn. Hij weet wel dat er niets zal gebeuren maar toch. Ik ga toch doorbijten en hoop dat Peter op deze manier wat meer zelfvertrouwen zal krijgen als het over ons Woutje gaat. Dus dames, hou jullie gsm vanavond in de gaten want misschien heeft deze nieuwe papa straks ondersteuning of hulp nodig
Nog een paar uurtjes en dan is het weer weekend dus bijt nog even door en geniet er dan van. Oh, en moest je dit weekend even tijd hebt vul dan even de nieuwe poll in
deze morgend hebben wij een mooie wandeling gemaakt naar K&G. Ik was zo benieuwd naar zijn gewicht en lengte en zoals jullie weten is het het gemakkelijkst om te vergelijken als je steeds op dezelfde manier weegt en meet. Het was fijn om binnen te komen op K&G, de vrjwilligsters herkenden ons ( mij of Wout ? dat weet ik niet ) en we voelden ons direct welkom ( ik althans toch ). Toch wel spannend want alhoewel ik best wel weet dat hij goed eet en zich wat mij betreft zeer goed ontwikkelt, is die fysieke bevestiging van het feit dat alles goed gaat toch een geruststelling. En zoals wij al merkten aan zijn kleedjes en gewoon hoe hij eruit ziet en aanvoelt ( steviger ) is hij goed bijgekomen en gegroeid. Voor de liefhebbers van cijfertjes ; hij weegt nu op zes weken 3,950 g, dat is 340 g op twee weken bijgekomen en hij is nu 54,5 cm lang dus op 2 weken twee en een halve cm gegroeid.
Ondertussen merken wij ook elke dag dat hij nieuwe dingen leert of toch in ieder geval probeert. Vooral naar dingen kijken vindt hij heel leuk, het maakt niet uit wat het is. Wat hij wel heel vervelend vindt is wanneer hij dingen ziet die hij wil pakken maar er niet aankan, of er wel aankan maar ze niet kan vastpakken zoals hij wil. Zo lokt een tut die aan zijn vinger hangt kreten van verontwaardiging uit als die niet in zijn mondje geraakt. Sinds het wat warmer is,is ook zijn randbeschermer van de box en is er ruimte vrijgekomen voor nieuwe ' kijkdingen '. Maar die kijkdingen krijgt hij enkel toevallig soms te pakken maar meer niet dan wel. Man man man, wat een lawaai er dan uit die box komt. Het is wel zalig hem zo bezig te zien, je ziet gewoon dat een baby helemaal uit zichzelf ( of toch bijna ) zoveel dingen leert en daar echt van geniet ondertussen. Zou dat binnen een jaar of twaalf nog zo zijn?
Het arsenaal aan geluidjes wordt langzaam maar zeker ook uitgebreider en wij doen lustig mee. Veel conversaties hebben niet veel meer dan klinkers om het lijf maar god wat zijn ze diepgaand Hij begint ook meer en meer heel gericht te luisteren en wij zijn er van overtuigd dat hij onze stemmen herkent en dan op zoek gaat naar waar we zijn. ( met zijn ogen hé, nog niet fysiek op zoek door het huis )
Dus wat mij betreft zit ons Woutje zowel fysiek als psychomotorisch op het goede pad en het is echt een voorrecht om dit proces te faciliteren ( jaaa, je kan Myriam uit de psychiatrie halen maar niet de psychiatrie uit Myriam )
Marina, als je dit leest, nog eens nen dikke proficiat en geniet van die kleine Yenthe !
