Hier een post vanuit kinderdagverblijf Lucas. Wij zijn een crisisopvangdienst voor kinderen van een maand of vier tot een jaar of negen. Momenteel hebben wij drie bewonertjes, Eline, Ayron en onze vaste klant Wout.
Al een geluk hebben ze onder elkaar goede afspraken gemaakt en lukt het tot nog toe om ze alledrie de nodige portie aandacht en knuffels te geven Het lukt me zelfs om even te bloggen terwijl de kleinste slaapt, de middenste ligt te spelen en de grootste net uit bed komt. Het is hier wel aan de lopende band pampers verversen ( en wat dacht je , allemaal kakkepampers natuurlijk ) en eten geven. Al een geluk dat die grootste zelf naar het toilet kan gaan, die zou ik niet graag moeten verschonen
Ondertussen is de kerst voorbij. Wij hebben er alvast ontzettend van genoten en zien al uit naar Nieuwjaar !
Ondertussen schiet Woutje vooruit, hij zit nu zelf redelijk stabiel, staat zelfs recht als je hem voldoende steun geeft. Hij begint meer en meer dingen zelf te eten ( en lust werkelijk alles ), zijn kennismaking met een sliert spaghetti gisterenavond was werkelijk zalig om te zien. Zijn groeispurt lijkt even stil te zijn gevallen en dat geeft hem de gelegenheid om wat bij te komen wat hij dan ook volle bak doet Verder grijpt hij alles wat in zijn buurt ligt,blijkbaar vooral de dingen die niet voor kinderhandjes bedoeld zijn . Als er een speelgoedmaker meeleest, speelgoedafstandsbedieningen zijn volgens mij een grooooot gat in de markt Ze moeten dan wel op the real thing lijken want zo slim is ons ventje wel dat een geel of groen plastieken ding géén afstandsbediening is. Hij legt ook al veel verbanden en begint het principe van actie reactie te begrijpen. Daar hoort bij dat als je iets laat vallen dat het dan niet weg is maar wel dat het ergens is waar alleen mama of papa er aan kunnen Door al dat grijpen en weggooien is er in ons huis ook ergens een zwart gat ontstaan waar ontelbare tutten,speeltjes en sokken in verdwijnen
Geniet nog van de eindejaarssfeer en tot de volgende !
30-12-2009 om 09:25
geschreven door Myriam
|