Ik ben Myriam
Ik ben een vrouw en woon in Ekeren (België) en mijn beroep is Ik werk in een psychiatrisch ziekenhuis.
Ik ben geboren op 30/04/1969 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Alles wat met mensen te maken heeft, vooral vrienden en familie.
Ja,beste vrienden, het kan verkeren. Volgens mij is het nog niet zo lang geleden dat we met zijn allen zaten te zeuren om mooi weer. Ik zou zo zeggen, we hebben het geweten.En dan nu eindelijk die verlossende plensbui. Vannacht ben ik ook al wel mijn bed uitgemoeten om ramen toe te doen wegens een ( letterlijke ) knaller van een onweer maar dat bracht niet echt verkoeling, volgens mij gaat het nu wel lukken
Gisteren was het echt van het goede teveel, zowel voor mij maar ook voor Woutje. Eigenlijk de eerste keer dat hij echt verhit was én wat minder gulzig at ( ook 35° en meer tast zijn eetlust niet aan ); Al goed hadden we een reddende engel, in de persoon van Eefje. In hun nieuwe huisje, meerbepaald in hun nieuwe tuin hebben we gisterennamiddag het zwembadje gezet en gevuld. Onbeschrijflijk hoe zalig het was om daar in te kunnen zitten. Wout heeft na aanvankelijk wat sceptisch te zijn ruim anderhalf uur rondgekropen, gespetterd, op zijn buik gelegen en zijn dorst gelesd in het zwembad. Puur genieten Samen met Eefje en Eline was het echt supergezellig !
Nadien nog een lekkere BBQ met de nodige verfrissende dranken samen met nog meer volk. Peter, Ann en Danny hebben helaas niet mee kunnen genieten van het zwembad maar des te meer van de BBQ én de gezellige sfeer. En weeral bewees ons prutske wat een droom van een kind hij is ; zwembad, dutje in een kamer waar het rond de dertig graden was, dutje in de buggy in de tuin, rondkruipen in de tuin ( oh my god, die knieën zagen zwart ), gaan slapen, om half één wakker gemaakt worden, goedgezind naar huis, flesje gedronken en terug in bedje thuis en dan geslapen tot ongeveer een uur of negen Doet iemand beter? Ik denk het niet !
Ondertussen blijft ons kruisje ons bezig houden maar lukt het mij in ieder geval iets beter er wat afstand van te nemen, niet alleen met mijn hoofd maar ook met mijn gevoel. We wachten af hoe het verder gaat.
Ja,beste vrienden, het kan verkeren. Volgens mij is het nog niet zo lang geleden dat we met zijn allen zaten te zeuren om mooi weer. Ik zou zo zeggen, we hebben het geweten.En dan nu eindelijk die verlossende plensbui. Vannacht ben ik ook al wel mijn bed uitgemoeten om ramen toe te doen wegens een ( letterlijke ) knaller van een onweer maar dat bracht niet echt verkoeling, volgens mij gaat het nu wel lukken
in het zwembad. Puur genieten 
Samen met Eefje en Eline was het echt supergezellig !
), gaan slapen, om half één wakker gemaakt worden, goedgezind naar huis, flesje gedronken en terug in bedje thuis en dan geslapen tot ongeveer een uur of negen 
