Ik ben Myriam
Ik ben een vrouw en woon in Ekeren (België) en mijn beroep is Ik werk in een psychiatrisch ziekenhuis.
Ik ben geboren op 30/04/1969 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Alles wat met mensen te maken heeft, vooral vrienden en familie.
ja ik weet het , je hebt ons even moeten missen maar we hebben het druk gehad. We krijgen nog steeds regelmatig bezoek en die moeten toch allemaal de nodige aandacht krijgen hé
Ondertussen is ook Liane hier geweest die onze huwelijksviering zal doen. Een zeer fijn gesprek en stilaan krijgt de viering vorm. We zullen zeker ook onze Wout betrekken bij de feestelijkheden. Om de ringen te dragen is hij nog een beetje klein maar we vinden er wel iets op. Waarschijnlijk zullen we ook tijdens de viering toch al aan God vragen om ook ons kleintje te zegenen en te beschermen. Zo kunnen we met drie gelukkig en beschermd aan deze nieuwe periode beginnen.
Gisteren zijn we naar de trouw van Wendy en Martin geweest. Het was schitterend weer en er heerste een echte,ontspannen feeststemming. Woutje was heel braaf bij Anneke op de arm in slaap gevallen maar schrok wel wakker toen iedereen in applaus losbarstte toen de ambtenaar het huwelijk bezegelde.
Terug thuisgekomen was de feeststemming snel iets minder. Na zijn middagflesje is Wout beginnen teruggeven, krijsen en huilen. Alle middeltjes passeerden de revue maar niks bleek te helpen. Kersenpitkussen, op de buik op mijn arm, liedjes zingen, wrijven over het buikje,wrijven over het ruggetje, op de schouder liggen, rondwandelen, rechtzitten in zijn kussen, plat én rechtzitten in zijn relax, buik tegen buik met de mama, op schoot bij de mamie. Na een hele tijd en een aantal keren melk opgeven kwam het zelfs zover dat hij enkel nog water teruggaf. En het valt mij weer op ; geef mij thuis of op het werk de ergste en lastigste crisissituaties maar als dat er dat Woutje iets mankeert verander ik plots in een extra gevoelige en onzekere madam die nkel door gezond verstand het hoofd koel kan houden en niet panikeert. Het is de rede die het haalt om rustig te blijven en Woutje de tijd en rust te geven die hij op zo'n moment nodig heeft. En net wanneer het vocht de rens van mijn onderste ooglid bereikt , valt hij in slaap. Nat van de teruggegeven melk en tranen maar vol overgave, een deugddoende slaap. En als hij even later weer wakker wordt zijn wij de enigen die ons nog zorgen maken want Wout doet zijn ogen open en vraagt : ' Wat valt hier nog te beleven ? '. Met een klein hartje maakte ik hem 's avonds klaar om te gaan slapen en gaf zijn avondflesje. Met argusogen hield ik ons schatje in het oog maar dat bleek voor niks nodig te zijn. Een half uurtje later lag hij in bed, hij sliep een kwartier later en genoot van een welverdiende nachtrust tot half zeven deze ochtend !
Gisteren was ook een grote dag omdat grote broer Anthony ( eindelijk ) nog eens bij ons is geweest. Na een lange afwezigheid waren we heel blij hem nog eens te zien en waren we ook wel benieuwd hoe het zou gaan met zijn nieuwe broertje. Maar alles liep zoals we het hadden verwacht. Aanvankelijk vooral aandacht voor nieuw speelgoed en onze PS3 terwijl er slechts steelse blikken richting Wout gingen. Toen ik en Wout terug thuiskwamen van de trouw werden we vriendelijk begroet. Maar het was pas toen Anthony even alleen was met Wout ( dacht hij toch ) dat hij eens rustig ging kijken naar die nieuwe factor in zijn leven. Later op de avond vroeg ik of hij en papa even op Wout wilde letten terwijl ik pannekoeken ging bakken en hij eiste deze taak direct op. Ik gef zijn tut wel terug, ik kan dat, ik heb al veel op baby's gelet. Ik denk dat onze Wout zich geen betere babysit kan wensen. Daarna gingen ze zelfs samen op de foto, mooi om te zien ! Knap gedaan Anthony, je hebt laten zien dat je echt wel veerkrachtiger bent dan sommige mensen denken !
Strak BBQ maar eerst nog eens even wat werk maken van wat administratie, de huwelijksviering en het huishouden. Woutje nog in bad en ikzelf nog in de douche, gaan wandelen met Fleurtje, want die is op bezoek. Dus ik denk dat jullie wel begrijpen dat ik hier moet stoppen en zeggen : Hasta manana
Assertiviteit deel 1 : telefonische contacten met instanties
Hallo lieve lezertjes,
er zijn fijnere manieren om je namiddag door te brengen dan telefoontjes te doen met ziekenkas en kas voor kraam- en kindergeld.
Peter heeft Wout, de week na zijn geboorte bij zijn ziekenkas gaan laten inschrijven en ineens een hospitalisatieverzekering afgesloten voor Wout. Nu, enkele weken later hebben we nog steeds zijn siskaart niet ontvangen terwijl Ann ongevraagd van haar ziekenkas vorige week een siskaart toe kreeg gestuurd voor de Heer Wout Verschueren. Dus toch maar even bellen om eens na te vragen. Blijkbaar duurt een siskaart maken bij de socialisten veel langer dan bij de onafhankelijke want ik kreeg als antwoord dat dat gerust nog een maand kon duren. Ondertussen moet je een papier gebruiken dat je bij de inschrijving ontving. Aangezien ik vergeten was dat dat papier in mijn portefeuille zat leverde dat een immense zoektocht op. Net toen ik ten einde raad geraakte ging een lichtje branden , ik had dat papier gebruikt toen Wout naar de kinderarts moest. Opluchting en eerste probleem opgelost.
De volgende missie was gewaagder en is pas aan te raden voor mensen met een degelijke vooropleiding assertiviteit. Wout is ondertussen dik vijf weken. De aanvraag voor kraamgeld is verstuurd op 4 maart en de vraag om kindergeld op 21 april. Alles netjes ingevuld en de juiste formulieren en handtekeningen bijgevoegd Maar tot vandaag hebben wij nog niks ontvangen. Geen centen maar ook geen brief dat onze aanvraag goed was ontvangen of zo iets in de aard. Dus bellen maar. Het telefoonnummer op de aanvraag is een nummer in Brussel alhoewel de papieren echt wel van het kantoor in Antwerpen zijn. Maar in Brussel geven ze me het juiste telefoonnummer. Eerste hindernis genomen. Dan een telefoniste die me een waslijst aan vragen stelt ( waaronder vanuit welk bedrijf de aanvraag is gedaan, onthoud dit even ) en me dan doorverbindt met de juiste dienst. Daar hebben ze onze formulieren nooit ontvangen want ze werken elke dag de dossiers af en dan hadden we al lang ons geld moeten hebben. De vriendelijke dame zocht verder naar ons dossier omdat ik ( kapotte grammofoongewijs ) bleef herhalen dat de aanvragen correct waren verstuurd naar hun diensten. Ze zocht op alle namen die in het dossier voorkwamen, op alle rijksregisternummers en op alle adressen. Niks ! Ze legde me toen uit hoe ik een nieuwe aanvraag kon doen want het benodigde originele geboortewijs heb ik niet meer ( ah nee, dat heb ik opgestuurd met de eerste aanvraag om kindergeld ) en dan is er een procedure om dat terug aan te vragen. Dan, ik weet niet goed meer hoe het kwam zag de dame in kwestie dat er twee bedrijven zijn die Colman leder noemen en dat ze onder de verkeerde firma had gezocht.Weet je nog wat je moest onthouden ? En zie daar, ons dossier Ze verbond me door met de juiste dienst en ik dacht : Goed gedaan Myriam, nu komt alles in orde. Das een beginnersfout, te vroeg denken dat je gewonnen hebt Deze mevrouw verontschuldigde zich voor de achterstand bij het uitbetalen van de uitkeringen maar ze ging ons dossier vandaag nog afwerken. Wat zei die vorige nu ook al weer? Elke dag werden de nieuwe dossiers afgewerkt of zo iets . Op mijn vraag om het geld op een rekening gestort te krijgen ipv een circulaire cheque begon een nieuw parcours, weeral niet voor gevoelige zielen. Er bestaat een procedure om dit aan te vragen die bestaat uit een formulier dat je zelf moet invullen én door de bank moet laten tekenen. Ze kon me dat formulier mailen en dan mocht ik het ingevuld en ondertekend scannen en terug aan haar mailen. Toen zei ik voor alle duidelijkheid dat ik niet de aanvraagster van het kindergeld was maar wel Peter, de papa van Wout. Ohla, dat gaat zomaar niet. Het kraam- en kindergeld wordt steeds aan de moeder uitbetaald behalve als de vader of iemand anders daar uitdrukkelijk een wijziging op aanvraagt. En hoe doe je dat dan, die uitzondering vragen. Daar bestaat een procedure voor Maar om in aanmerking te komen voor die procedure moet Wout op het adres van de papa zijn ingeschreven en laat dat nu net niet zo evident zijn, zeker als je in Ekeren woont (zie enkele posts terug ). Dus als het adres in orde is kunnen we een aantal procedures volgen om het geld te ontvangen. Ondertussen kan deze mevrouw ons dossier wel afwerken en het geld aan Ann uitbetalen. Met een circulaire cheque ! Anders moet Ann de procedure volgen ( een formulier invullen en door de bank laten tekenen ) !
Dus we wachten nu op het district Ekeren om Wout zijn adreswijziging eindelijk in orde te maken. Ann denkt dat haar termijn om beroep aan te tekenen tegen Peter zijn vraag al verlopen is. Die was 15 dagen en ondertussen zijn we volgens ons al zeker verder. Dus zou ik eigenljk eens moeten bellen met het districtshuis om dit na te vragen maar is er iemand die het me kwalijk neemt dat ik dit ga uitstellen tot volgende week ?
Ondertussen is Woutje denk ik begonnen aan zijn tweede groeispurt want al twee nachten achter elkaar wil hij terug 's nachts eten en ook overdag lukt het niet om het te houden bij vijf voedingen, zelfs met die extra verzadigende pap. Als dat ventje aan dit tempo blijft eten dan hoop ik wel dat we snel ons geld hebben
Tot de volgende en denk eraan, het is je recht om voor jezelf op te komen !
jong geleerd is oud gedaan zegt een oud spreekwoord. En is het alleen maar omdat Wout een jongen is dat hij niet moet leren shoppen ? Neen toch. Het is belangrijk voor iedereen om zijn/haar weg te leren kennen in de jungle van ketens,winkels en winkeltjes die onze wereld rijk is. En omdat het nu nog lukt hem mee te nemen zonder dat hij zich ambetant voelt om met zijn moeder gezien te worden in het Shopping Center deed ik dat ook.
Zoals gewoonlijk was hij weer erg braaf en rustig en vond het allemaal goed. Zijn flesjes kreeg hij van Tanja en Eefje en zelfs toen hij moest stilliggen om zijn maat te nemen ( wat dacht je, dat ik geen kleedjes gekocht heb ? ) of om een zonnebril te passen gedroeg hij zich voorbeeldig
Ons ventje krijgt nu afwisselend Nutrilon 1 en Beba voeding. En het wordt toch wel duidelijk dat de Beba wel degelijk verzadigender is. Na een flesje Nutrilon 1 is hij er vaak al na 3 uur terug. Of het komt door de aanpassing van zijn eten en de bijbehorende darmprobleempjes weet ik niet maar afgelopen nacht is ons ventje zeer onrustig geweest, hij zeurde veel en om 5 uur wilde hij eten. Met liefde en plezier heb ik hem dat gegeven want eerlijk gezegd miste ik die nachtvoeding een beetje, het is toch een aparte sfeer zo, met zijn tweetjes in de stille, donkere nacht. Wie had ooit gedacht dat ik het zou missen om midden in de nacht op te staan
De afspraak met de dame die onze huwelijksinzegening zal doen liep mis en dus hebben we donderdag terug afgesproken. Ondertussen komt er minder volk dan we verwacht hadden naar ons feestje, veel mensen zijn al op vakantie en anderen moeten werken. Dat vinden we wel jammer maar aan de andere kant komt er voor iedereen een tweede kans om te feesten wanneer Peter zijn groot avondfeest krijgt
Woutje is wakker na zijn ochtendvoeding dus dat wil zeggen ' bath time '. Eén van de fijnste momenten van de dag, samen met 's avonds moe maar o zo gelukkig nog eens dicht tegen Peter aan te kruipen en te luisteren naar de laatste geluidjes die Woutje maakt om de dag af te sluiten.
gisteren zijn we met zijn allen naar de Efteling geweest. En we hebben genoten ! Allemaal !
Het weer was prachtig en we hebben de hele dag rustig genoten van het weer, het mooie park en elkaar. Peter is op een aantal attracties geweest met Faruk en om af te sluiten zijn we allemaal ( Christel,Faruk,Noeh, Peter,Wout en ik ) op de Fata Morgana geweest. Al een geluk is Wout zijn meter en minder grote bangerik dan ik want om in dat bootje te stappen moet je op een draaiend platform stappen en dan in die boot. Dat zag ik niet echt zitten met een baby in mijn armen. Maar Christel heeft ons lief geholpen en zo konden ik en Wout mee genieten van al dat moois. Het was best warm en al een geluk had ik andere kleren bij die iets frisser waren; Ware het niet dat het pakje dat ik bij had ondertussen eigenlijk te klein was dus ons ventje heeft een groot deel van de dag met zijn broek open in zijn voiture gelegen. Goede zet moeder, zou ik zo zeggen.
Door alles wat daar te zien,te horen en te beleven viel had ons Woutje amper geslapen. Tegen dat we naar huis gingen om zes uur was hij al zeer moe maar zelfs in de auto lukte het niet om wat te slapen. Na een aantal kunstgrepen, een ontspannend bad en een lekker flesje lag hij om 22 uur stikkapot in bed. Om half zeven deze morgend schrok ik wakker, ik had dat kleine prutske nog niet gehoord. Ik ben dan direct gaan kijken maar die lag nog lekker te slapen. Hij lag wel weer dwars in zijn bed, dat flikt hij elke nacht, hij draait zich steeds een kwartslag, ondanks dat we hem in een slaapzak te slapen leggen
Om zeven uur was hij er dan en weer even goed gezind als anders . Vandaag zou het nog warmer worden dan gisteren, tot 31° wordt gezegd. Hopelijk zal hij daar niet te veel last van hebben. Ik moet toch eens ergens navragen of hij bij zijn warm weer geen extra drinken nodig heeft.
Geniet van deze zomerprik en let op dat je niet verbrandt !
, ik had dat papier gebruikt toen Wout naar de kinderarts moest. Opluchting en eerste probleem opgelost.
En zie daar, ons dossier 
Ze verbond me door met de juiste dienst en ik dacht : Goed gedaan Myriam, nu komt alles in orde.
Deze mevrouw verontschuldigde zich voor de achterstand bij het uitbetalen van de uitkeringen maar ze ging ons dossier vandaag nog afwerken. Wat zei die vorige nu ook al weer? Elke dag werden de nieuwe dossiers afgewerkt of zo iets .
