Ik ben Myriam
Ik ben een vrouw en woon in Ekeren (België) en mijn beroep is Ik werk in een psychiatrisch ziekenhuis.
Ik ben geboren op 30/04/1969 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Alles wat met mensen te maken heeft, vooral vrienden en familie.
Wout doet het schitterend ! Hij is de knapste en de slimste jongen van de hele wereld, al zeg ik het zelf
Hij oefent meer en meer in het zelf stappen, als hij een veilige haven binnen stapbereik ziet dan gaat hij er voor. En deze voormiddag kwam hij demonstreren dat hij het principe van de Tupperwarebal echt wel kent en dat hij mits wat hulp bij het vinden van het juiste gaatje die blok er makkelijk inkrijgt !
Op twee dagen doet hij de Kwaksong mee ( voor een demonstratie, gelieve te reserveren ) en zonet deed hij zelf zijn pyamabroek uit , waar gaat dit eindigen ? Wie weet gaat hij binnenkort ook nog zelf zijn was doen De was afdoen kan hij alvast , de rest mag dan toch ook geen probleem zijn
Deze namiddag gaan Wout en ik op festivalbezoek, we hebben nog niet kunnen kiezen tussen Linkerwoofer ( mede georganiseerd door een ex-collega ) of Cirque@taque ( hier recht over in het park ). Luxeproblemen, dat zijn het ja !
We houden jullie op de hoogte van belangrijke ontwikkelingen zoals we nu al meer dan anderhalf jaar doen !
neen, we zijn geen handen kwijt maar we zouden er graag gewoon wat meer hebben. Sinds Wout heeft ontdekt hoe leuk het is om al stappend de wereld te ontdekken verwacht hij van ons dat wij constant met hem mee stappen. Alleen stappen vindt hij best nog eng dus heeft hij die geruststellende vinger in zijn handje nog even nodig.
Met als resultaat dat als onze vingers even met iets anders bezig zijn hij zijn hele trukendoos bovenhaalt om toch maar alle vingers weer naar hem toe te trekken En wat gebeurt er als er niet snel genoeg een vinger in zijn handje ligt, vragen jullie ? Eerst zeuren, dan wenen, dan tranen, dan krijsen en dan op de grond gaan liggen
Maar eens hij zich veilig genoeg voelt is er geen houden meer aan, we stappen meerdere keren de living door, we stappen op de gang, we stappen in het park en we stappen in de créche. We stappen in de badkamer, de slaapkamer en de garage. En soms, heel soms huppelen we zelfs een beetje
Als je je al stappend voortbeweegt zie je ook allemaal andere dingen dan wanneer je kruipt, superspannend vindt hij dat. En wij ook soms
Met al dit zijn we dus stilaan aan poortjes toe, vooral om de toegang naar de trap te beveiligen. Want die heeft een enorme aantrekkingskracht en hij kruipt gezwind twee treden omhoog. Grootste probleem is dat hij geen idee heeft hoe hij er weer af moet
En wat gebeurt er die enkele magische keer dat hij toch een paar pasjes alleen zet ? Wij in de wolken en enorm ontroerd en Wout verwonderd over wat hij allemaal al kan.
Gewoon alleen rechtstaan kan hij nu al een tijdje, daar is het nieuwe wat af dus zoekt onze bengel nieuwe uitdagingen. Rechtstaan in bad, in bed, in de eetstoel, op de zetel, in het stoeltje van de karretjes in allerhande winkels en last but not least boven op de stofzuiger Zalig hé, zo'n kleintje dat groot wordt
Dus als je eens even wat tijd hebt en je vinger niks te doen heeft, laat het ons weten, dan maken we een afspraak
, waar gaat dit eindigen ? Wie weet gaat hij binnenkort ook nog zelf zijn was doen 
, de rest mag dan toch ook geen probleem zijn 
