Ik ben Myriam
Ik ben een vrouw en woon in Ekeren (België) en mijn beroep is Ik werk in een psychiatrisch ziekenhuis.
Ik ben geboren op 30/04/1969 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Alles wat met mensen te maken heeft, vooral vrienden en familie.
we zijn nog maar eens op zoek naar een nieuw evenwicht. Dit maal gaat het over eten. Zoals jullie hebben kunnen volgen eet ons ventje nu al drie dagen petatjes, met een ongelooflijk succes De wortelpuree ging er nog vlotter in dan de venkel ( en daar kunnen velen zich iets bij voorstellen denk ik ). Een heel potje leeg telkens, zo'n 100 g per keer . Maar het is mij nog niet echt duidelijk hoe lang daarna Woutje terug wil eten dus qua planning is dat weer even wat moeilijker.
Het blijft ook zo dat de petatjes in zijn buikje blijven in tegenstelling tot zijn pap die er met momenten echt liever terug uit wil . Dus denk ik " het ligt aan de consistentie van de pap, als ik die nu eens wat indik ?" Indikken met rijstvlokken dacht ik was de beste oplossing. Maar zoals ik al een beetje vreesde wordt de pap dan te dik en duurt een flesje geven meer dan een uur. Vermoeiend voor zowel ons prutske als voor mij Dus op zoek naar een andere oplossing. Ik ga allereerst proberen buiten de groentenmaaltijd één andere maaltijd terug te vervangen door die rijstvlokkenpap die hij voordien al met een lepeltje at. Want hij moet nog wel zeker 4 keer per dag zijn 200 cc pap hebben. 2 dikkere maaltijden wil alvast zeggen dat hij nog maar drie keer per dag zal teruggeven En als hij dan volgende maand ook met fruitpap begint is dat weer een papmaaltijd minder. En ik blijf hopen dat hij stilaan ook de pap beter en beter zal binnenhouden
Nog even over het slapen dan. Mijn experiment met om zes uur op te staan om een praktisch ritme te vinden is vastgelopen op oververmoeidheid bij beide partijen Met wat meer vertrouwen in Woutje zijn interne klok en wat meer flexibiliteit overdag komen we er ook.
Ondertussen blijft hij groeien en bijkomen, bijna elke dag zie je het verschil. Draaien op zijn buik wordt stilaan wat makkelijker, rechtzitten blijft een favoriete bezigheid en gaat dan ook elke dag met wat minder steun en hij frazelt er de hele dag op los. Dat ventje wil ons zoveel vertellen Hij is ook meer en meer geïnteresseerd in allerlei dingen die hij rondom zich ziet. Hij kan echt fixeren op iets dat hij graag van dichterbij wil zien of mee wil spelen. Op die manier kan hij ons bijvoorbeeld laten weten dat hij thee wil drinken of in zijn schommel zitten. Althans dan hoop ik toch dat hij dat bedoelt want zo interpreteren wij het wel Hij zit of ligt geen moment stil, zelfs niet echt als hij slaapt. Zijn voetjes zijn erg interessant, hij ligt er soms naar te kijken en oh, mensen,wat je met je voeten allemaal kan doen !
Morgen gaan we nog eens naar de Efteling, een leuke ontspannen dag voor ons allemaal en heel veel bomen en planten voor Woutje !
Tot maandag dus, nog een leuk weekend gewenst van ons alledrie
2 posts op één dag,het kan niet op. Maar het is dan ook een belangrijke dag voor ons.
Nadat ik alles had georganiseerd ( die nieuwe babycook heeft voor mij nog veel geheimen ) en klaargezet ( pap, bavet,stoeltje,extra doekjes,natte doekjes, petatjes,lepeltje,tut en drinken ) begonnen we er aan.
Eerst kreeg ons poppejanneke 60 cc pap, om de grootste honger te stillen want met de lepel eten gaat veel trager, en dan zat hij daar,klaar in zijn stoeltje. De eerste hap liet hij zich nog even vangen, hij dacht dat het gewoon weer dezelfde pap van de afgelopen weken was. Maar ojee, wat stak in nu in zijn mondje? Dat was geen pap Dat was schrikken.
De volgende hap was dan ook met het nodige voorbehoud. En zijn gezichtje sprak boekdelen ; help, ik moet hier vieze dingen eten. Dat duurde een paar hapjes. Toen keek hij meer van ' die pap was toch lekkerder maar goed, om u een plezier te doen'. Op gegeven moment leek het dat het genoeg was, Wout kokhalsde een beetje en begon te huilen. Ik wilde er eigenlijk al mee stoppen maar dat was ook niet naar zijn zin. Starend naar het potje en de lepel deed hij zijn mondje open en vroeg zo naar meer.
De rest van het potje ging als vanzelf, alsof hij al weken niks anders doet dan groentepapjes eten
Van al die verschillende gelaatsuitdrukkingen jammer genoeg geen foto's ( ik heb maar twee handen en had er eigenlijk zo al drie nodig ) maar wel van zijn voldane en terecht fiere snoet na het eten.
Geniet even mee en tot de volgende !
1. Wat een grote honger 2. Dit is allemaal voor mij 3.Alles leeg 4. Dat was lekker !
Een grote stap voor ons, een huppelpasje voor de wereld
hallo allemaal,
wat gaat de tijd toch snel ! Ik weet het wel, dat is een knaller van een cliché maar sinds ik mama ben apprecieer ik clichés meer en meer . Al bijna twee weken eet ons ventje nu met een lepeltje en dat ging iedere dag beter en beter. Ook merkten we duidelijk dat die dikkere pap veel beter binnenbleef en dat hij na die voeding amper teruggaf. Het enige dat terugkwam was de flessenpap die hij daarvoor kreeg
Dus wat heeft een mens meer nodig om radicaal te kiezen voor vaste voeding ? Vandaag gaat ons prinsje voor de eerste keer petatjes eten. Met venkel, want die smaak kent hij al van in zijn papfles. Gisteren is ons ventje vier maanden geworden en dus ook officieel klaar om vaste voeding te krijgen De smaak mag volgens mij niet te veel problemen geven, hij heeft de afgelopen weken al geproefd ( met babymaatjes ) van appel, nectarine en platte kaas. Natuurlijk waren dat allemaal zoete dingen. Hij is enorm geïnteresseerd in wat wij eten en drinken en reclameert soms zelfs als hij niks krijgt Allemaal positieve voortekenen en in een volgende post laat ik jullie zeker weten hoe het is gegaan, mss zelfs met foto's
Dus blijf zeker verder lezen !
Voor Pascale en tante Louisa , ik vind het heel fijn om jullie feedback te lezen, zo weet ik ook dat deze blog niet alleen mij veel plezier verschaft !
De wortelpuree ging er nog vlotter in dan de venkel ( en daar kunnen velen zich iets bij voorstellen denk ik 
). Een heel potje leeg telkens, zo'n 100 g per keer . Maar het is mij nog niet echt duidelijk hoe lang daarna Woutje terug wil eten dus qua planning is dat weer even wat moeilijker.
Met wat meer vertrouwen in Woutje zijn interne klok en wat meer flexibiliteit overdag komen we er ook.
Dat was schrikken.
