Ik ben Myriam
Ik ben een vrouw en woon in Ekeren (België) en mijn beroep is Ik werk in een psychiatrisch ziekenhuis.
Ik ben geboren op 30/04/1969 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Alles wat met mensen te maken heeft, vooral vrienden en familie.
Vandaag een rustige dag ten huize Verschueren. Peter is bezig aan zijn treintafel, ik ben aan de was begonnen en Woutje die amuseert zich met dit alles in het oog te houden.
Ik heb veel was want gisterenavond zijn bomma en bompa nog hier geweest en bompa Jos had nog een berg kleedjes bij, exclusief uit de U.S. of A. Een echt Hawaiaans pakje, hemd en broekje, gewoonweg schitterend én een knoddig T-shirt met Elvis op, recht ingevoers uit Las Vegas. Eerder deze week kreeg hij ook al een heel mooie broek en hemd, rechtstreeks uit Nepal. Dus moesten jullie in het kort gaan reizen, wij proberen de wereld in Wout zijn kast te krijgen.
Stilaan begint het gebrek aan kwaliteitsvolle slaap mij parten te spelen, mijn concentratie is geen 100 % en echt fris zie ik er 's morgens ook niet uit Rond negen uur 's avonds begin ik te verlangen naar mijn bed en na een voeding 's nachts val ik zonder enig probleem als een blok terug in slaap. Gewoon blijven denken dat dit niet eeuwig duurt, staat er dan in de boekjes. Ja dat zal wel maar ondertussen pikt het toch
Nog wat fotomateriaal voor de liefhebbers enne ...
jammer genoeg moet ik vandaag beginnen met minder fijn nieuws. Peter heeft gisteren op het werk zijn ontslag gekregen, totaal onverwacht. Er waren verschuivingen in het personeel en blijkbaar was hij diegene die het minste voldeed aan de verwachtingen van de baas. Alhoewel de meeste van zijn collega's, waar hij elke dag mee werkte, even hard schrokken als wij. Maar Peter is er de man niet naar om zijn hoofd te laten hangen dus in de namiddag had hij al een sollicitatie versierd. Dinsdag mag hij ergens op gesprek. Je kan je voorstellen dat met ons Woutje én de trouw in het vooruitzicht dit echt geen prettige, geruststellende tijden zijn. En natuurlijk staan we ook stil bij de crisis en vragen we ons af hoe lang het zal duren voor hij weer aan de slag kan. Voor Peter zelf was de kostwinner zijn heel belangrijk, en dat herkenen de meeste mannen wel denk ik, en dit doet geen goed aan zijn zelfvertrouwen.
Maar goed, life goes on en we gaan er van uit dat alles snel weer in orde zal zijn.
Ondertussen vinden we afleiding en liefde bij onze prachtige zoon die het schitterend blijft doen. Zoals jullie weten zijn we gisteren naar K&G geweest voor zijn gehoorstest. Dat was pas echt een grappig zicht. Ik vond het zo spijtig dat ik mijn fototoestel niet bij had. Dat ventje lag daar met een klein koptelefoontje op en zijn hoofdje volgeplakt met elektrodes. Maar hij is heel flink en rustig gebleven en na een paar minuten wisten we dat zijn gehoor prima in orde is.
Wat wij al aan de kleedjes merkten werd bevestigd. Hij is 2,5 cm gegroeid en weeral 330 g bijgekomen, hij weegt nu 3.370 en is 50,5 cm lang. De verpleegster vond dat hij er echt goed uitzag en iedereen die op bezoek is geweest kan het bevestigen ; wij hebben de mooiste baby op aarde
Zijn navelstompje hangt er nog steeds aan en op aanraden van Eefje probeer ik het nog wat meer uit te drogen met behulp van Eosine. Die Eosine geraakt aan het naveltje maar niet voor hij een tussenstop heeft gemaakt aan mijn vingers, leuk hoor !
Sebiet trekken we nog even naar 't stad om in de Hema nog wat spulletjes te gaan halen. Onder andere een steunkussen voor als Wout op zijn zij ligt want hij heeft de neiging altijd op zijn rechterkant te gaan liggen en dat is naar het schijnt niet zo goed voor de ontwikkeling van zijn spieren en stel je voor dat hij een plat hoofdje en gezicht krijgt !
Ik vind het altijd fijn te horen dat mensen de blog volgen en sinds kort weet ik zelfs dat ik een echte aanhang heb die het lezen van de blog hebben ingebouwd in hun dagelijkse routine. Mensen, ik beloof dat ik mijn best zal doen om iedere dag een leuke post te doen om jullie niet in de steek te laten Op andere dagen kan je misschien, om dervingsverschijnselen te voorkomen, oude posts en foto's nog eens bekijken
Have a nice weekend en als je kaarsjes moest branden, denk dan eens aan Peter .
straks gaan we de eerste keer naar K & G. De huisbezoeken die de verpleegkundige ons bracht waren zo goed meegevallen dat ik voorlopig wel verder van hun diensten gebruik wil maken. Ik was wel blij dat het meeviel want had toch veel verhalen gehoord die me niet echt aanstonden en had op voorhand eigenlijk meer zoiets van ; dat die maar wegblijven.
Maar toen Wout er was merkte ik toch dat ondanks mijn zelfvertrouwen er heel veel dingen waren waar ik toch wat hulp en ondersteuning bij kon gebruiken. Dus als het straks op het consultatiebureau ook meevalt zal ik regelmatig langsgaan om zijn gewicht, lengte en ontwikkeling van zeer nabij te kunnen volgen én om zijn vaccinatieschema te volgen.
Nu is wel onze ochtendroutine om zeep want hij mag deze morgend geen oliebadje of lotion in verband met de gehoorstest. Komt daarbij dat hij voor we vertrekken best al kan gegeten hebben want hij moet rustig zijn voor dit onderzoek. Dus dat regelmaat krijgen in zijn eten zal voor deze namiddag zijn. Want dat blijft de grootste uitdaging momenteel : regelmaat vinden in het eten. De tussenperiodes variëren van amper 2 tot soms 5 uur en dat is ten eerste niet zo gezond en ten tweede ook absoluut niet praktisch.
iedere dag is Wout weer wat veranderd, kan hij weer iets nieuw en maakt hij nieuwe geluidjes. Hij is meer en meer wakker overdag en het is dus superfijn om echt met hem bezig te zijn.
Gisteren kwamen Ann en Danny nog eens op bezoek. En zoals gewoonlijk kwamen ze niet met lege handen. Het langverwachte muskietennet hangt nu boven Wout zijn box, dat zal hopelijk schelen in rode bultjes op zijn hoofd en gezichtje. Verder een superleuke knuffel, mooie kleedjes en spaghetti ! De twee eerste voor Wout en de spaghetti voor ons. Het was een gezellige avond maar de plicht van een dierenarts stopt niet omdat het gezellig is dus werden ze weggeroepen voor een hond die gehecht moest worden
De cadeautjes die ze telkens bij hebben zijn meestal van mensen uit hun vriendenkring die binnenkort wel allemaal die kleine pruts eens live aan het werk willen zien. Wout, smeer uw beentjes maar al in want er staan nog heel wat bezoeken en uitstapjes op je agenda
Verder nieuws gaat nog over zijn navelstompje dat maar geen afscheid wil nemen, Monster die vreselijk geïntrigeerd is door zijn gehuil en het blijvende succes van de mobiel. Lang leve Winnie the Pooh
Nog enkele foto's en dan zeg ik weer tot de volgende !
nog snel even een post voor ik onder de wol kruip.
Ons bezoek gisteren aan de Z2 is heel goed gelopen. Wout geniet er echt van om in zijn draagdoek dicht bij mij te zijn. Alle interesse van vreemde mensen deerde hem niet en hij sliep rustig verder.
De bewonderende ooohs en aaahs van de collega's, daar genoten we alletwee van. Hij liet duidelijk zien hoe rustig en gelukkig hij is. Van schoot naar schoot en verschoond worden op de bureau van de psychologe, allemaal geen probleem.
Het was duidelijk druk op dienst en daarom was jullie tijd en aandacht extra kostbaar. En ze werden enorm geapprecieerd !
Vandaag een rustig dagje thuis en dan merk ik toch wel dat zo'n uitstap als gisteren veel vraagt van Wout. Ons ritme is nog niet zo gesetteld dat we veel nieuwe dingen kunnen doen zonder dat Woutje enorm moe is 's avonds. Hij is dan ook nog maar 17 dagen op deze wereld en heeft enorm veel te zien,horen,leren en verwerken. En dat vreet energie !
Ook voor mama en papa zijn het vermoeiende tijden, met heel veel nieuwe indrukken en ervaringen. Dus omdat alle uren tellen liggen wij ook steeds op babybedtijd onder de lakens !
Straks gaan we voor de eerste keer echt met ons tweetjes op stap, wat verder dan rond de blok. We nemen samen de bus en de tram om mijn collega's te gaan verrassen met een bezoekje.
Vorige week wilden we dit ook al eens proberen maar toen waren het weer en een slechte timing er de oorzaak van dat die plannen terug werden ingepakt. Maar vandaag laat ik niets aan het toeval over ; Wout en ik zijn al gewassen en aangekleed. Hij zal rond tien uur zijn volgende papje krijgen en dan zijn we helemaal klaar om rond kwart na elf te vertrekken.
Deze avond of morgen krijgen jullie zeker een verslag van onze trip. Tot dan, have a nice day
ja wat moet ik anders ook altijd zeggen aan het begin van een post
Na bijna 14 dagen begint ons stilaan duidelijk te worden waar we in terecht gekomen zijn. Vooral ik heb de afgelopen veel maanden veel gelezen over babyverzorging en alles wat daarmee te maken heeft. Naast heel wat nuttige en interessante dingen valt nu mijne frank dat de praktijk in geen enkel boek staat.
Bijvoorbeeld de discussie over voeden op uur of op vraag . Wout eet op vraag en ik kan mij ook moeilijk anders voorstellen. Als hij geen honger heeft vraag ik mij af hoe ik hem zou kunen doen eten. Eten op uur lijkt mij een zeer grote uitdaging.
Of nog ; ga gerust wandelen en samen dingen doen. Wat er vorig weekend gebeurde las je in een vroegere post. Gisteren liet ik me dus niet meer vangen. We gingen iets drinken maar dichtbij huis en niet met de auto zodat er geen onverwachte dingen zouden gebeuren. Op een gezellig terrasje kreeg Wout honger. Geen probleem want ik had een flesje bij en dat werd zonder problemen even voor hem opgewarmd. Maar hoe doe je een bavet om als de baby zijn jasje aanheeft ? En wat als dat jasje dan eigenlijk een beetje te groot is en dus de mouwen en kap in een constant gevecht zijn om mee in zijn mondje te belanden ? Weet je wat er dan gebeurt ? Wout's grootste honger raakte gestild, bavet en jasje zijn voor de was en ik voelde me best een klungel. Algoed dat onze humor niet is aangetast en dat dit soort dingen meestal de basis zijn voor wat zelfspot.
Nog zo één. Het badje. Je kleedt je kindje uit, legt het op het verzorgingskussen en zeept het in. Daarna zet je hem in het badje om af te spoelen en een beetje te spelen. Leg hem terug op de handdoek en droog goed af. Allemaal goed en wel maar als ik Wout heb ingezeept op die handdoek kan ik hem daar echt niet meer goed mee afdrogen. Wat zeg je ? Eerst inzepen en dan pas de handdoek leggen ? Met een natte baby heb ik mijn twee handen nodig om hem vast te houden en ik ben niet zo lenig dat ik die handdoek met mijn voeten op het kussen kan leggen Meestal eindigt het ermee dat we een choreografie uitvoeren met 2 handdoeken en een glibberige baby. Als je de kans hebt zeker de moeite om eens te komen zien. Uiteindelijk zal ik wel tot een praktische oplossing komen en schrijf ik misschien zelf een boek
Nu ga ik nog eens proberen om wat aan het huishouden te doen, wish me luck ! Tot de volgende
Een hele dag sms,jes en telefoons met gelukwensen. Een volle mailbox en een waslijst verzoeken op FB. Dat gebeurt er blijkbaar als je eindelijk bij de grote mensen begint te horen
De verste wensen kwamen vanuit Bahrein waar het naar het schijnt smeltewarm is en verder waren er ook de traditionele wensen van én naar Pascale die ook vandaag jarig is.
Wout vierde zijn eerste verjaardagsfeestje mee en deed dat door een ongelooflijk grote eetlust te ontwikkelen, een kleine levensgenieter is geboren !!!
Peter bracht een grote bos bloemen mee naar huis en op het kaartje stond Peter en Wout. Genoeg om voor een emotioneel moment te zorgen
Draai het of keer het ; mijn leven is supermooi op mijn veertigste en samen met mijn twee mannen blijf ik me 20 voelen !!!
Allemaal bedankt voor de wensen en ik drink er straks één op jullie !
Wij zijn niet alleen een nieuw gezinnetje maar ook en vooral een gezegend gezinnetje. Met momenten overvalt me zo'n groot geluksgevoel .
Tegen alle verwachtingen in werden we mama en papa. Samen met Ann en Danny slaagden we er in onze toekomsten op elkaar af te stemmen. Ons ventje kwam gezond en wel ter wereld. Onze Wout doet het heel goed en heeft geen gezondheids- of andere problemen. Wij worden als gezin omringd door heel veel mensen die van ons houden en ons helpen. We kunnen als ouders onze zoon alles geven wat nodig is en meer. In de speciale situatie die bestaat, zijn mensen toch vooral blij. Als koppel hebben wij elkaar echt gevonden en slagen we er in elkaar én Wout aandacht en liefde te geven. Als gezin maken we heel veel plezier en genieten we van deze zorgeloze tijd. Mijn inslaapproblemen zijn voorbij ( doorslapen is een ander paar mouwen ) Ik vind Peter de allerbeste papa en hij vindt mij de allerbeste mama. Als Woutje lacht verdwijnt de hele wereld naar de achtergrond. Als Wout huilt mogen wij hem in onze armen nemen en troosten.
Ik kan nog een hele tijd doorgaan met een lange opsomming van de zegeningen die ons zijn overkomen. Ik kan misschien nog lyrischer zijn over alledaagse dingen die we tegenwoordig meemaken maar the bottom line is gewoon : wij zijn een gelukkig gezinnetje !!!
Ondertussen ligt Wout nietsvermoedend maar met volledige overgave te slapen naast me. Mondje een beetje open en vuistjes naast zijn gezicht, need I say more !
vorige nacht en vandaag liepen we in een doodlopend straatje ( zie enkele berichten terug ). We hadden gisteren een supergezellige namiddag in Sluis samen met de meter en Bomma Lesta. Maar door de Ten Miles kwamen we terecht in een serieuze file en waren we veel langer onderweg dan voorzien. Daardoor werd er ook een voeding serieus uitgesteld. En alles tesaam is zo'n eerste namiddag echt op stap gaan enorm vermoeiend, zowel voor Wout als voor ons.
En zie daar ... we zijn onze kluts even kwijt. Deze nacht bleek het al, de verloren voeding werd vannacht ingehaald en het inslapen ging niet zo vlot. Ook vandaag lijkt Woutje wat onrustiger en zeurderiger (bestaat dat woord?) dan dat we hem kennen.
Maar met veel liefde en geduld denk ik dat we onze weg terug gevonden hebben en hoop ik dat ons ritme stilaan wat stabieler en minder kwetsbaar wordt.
Buiten stormt het maar hier binnen is het gezellig en stil. Ik ga nog wat verder genieten, tot de volgende keer
stilletjesaan wennen we alledrie aan elkaar. 't Is te zeggen Peter en ik waren al redelijk aan elkaar gewend maar Wout dat was een heel nieuwe factor in onze rekensom. Maar na een week samen valt alles zo goed mee. We hebben een superbraaf en makkelijk kereltje die het ons ook makkelijk maakt om aan hem te wennen.
Eten is echt geen probleem meer, meestal eet hij zonder problemen tussen de 60 en 90 cc en hij geniet er echt van ! Sinds vrijdagnacht slaapt ons kereltje in zijn eigen bedje op zijn kamer. Het probleem was dat het bij ons in de slaapkamer eigenlijk te koud was. Ondanks lekker warme kleedjes en een extra dekentje bleef ik de indruk hebben dat hij koud aanvoelde als hij wakker werd. En vanaf de eerste keer heeft hij daar heerlijk rustig geslapen. In een warmere kamer ( en zonder het gesnurk van papa ) slaapt hij rustiger door. Wat niet wegneemt dat ik het wel een beetje zielig vind, dat kleine ventje zo alleen in die kamer. Dus ga ik geregeld toch eens even kijken maar telkens vind ik een zalig slapende baby, slapend zoals enkel babies dat kunnen. Hij gunt ons ook echt onze nachtrust en slaapt vanaf zijn eerste nachtvoeding door tot 's morgensvroeg. Joepie voor goede slapers !
Hij lijkt nu goed bij te komen maar hij is en blijft een klein ventje die dus vaak iets te grote kleedjes aan heeft. Al een geluk hebben enkele lieve bezoekers voor kleine kleedjes gezorgd zodat hij er nu toch iets comfortabeler bijligt.
Ondertussen is hij meer en langer wakker, momenten waarop we in zijn mooie oogjes mogen kijken en regelmatig vergast worden op een stralende glimlach ! Hij begint ook meer te reageren op wat wij doen en wij snappen beter wat hij bedoelt met bepaalde kreetjes en lichaamstaal.
Op zondag hebben we echt de kans om met ons drietjes van elkaar te genieten en samen bezig te zijn. Wout heeft nu bijvoorbeeld net een badje achter de rug. Mama wast, papa filmt en zorgt voor logistieke ondersteuning en Wout ... die geniet er blijkbaar van.
Gisteren zijn Anneke en Danny hier geweest. Die hadden een supergrote knuffelbeer bij en een fantastische auto die meegroeit met Wout. Eerst als schommelstoel, dan als autootje om voort geduwd te worden en uiteindelijk als eerste driewieler. Ook die lieve Saskia had een cadeautje bij , een superzachte knuffelhond, om alvast te wennen aan hondjes en hoe er voor te zorgen. Want dat hij later mee naar de hondenschool en wedstrijden gaat,staat nu al vast.
Verder genieten we van de kaartjes,telefoontjes en sms'jes van al die mensen die samen met ons genieten van ons wonder. Wout is gezegend met zoveel mensen die met hem begaan zijn !
Ik heb mij deze voormiddag beziggehouden met wat opzoek- en uitprobeerwerk om mijn draagdoek te kunnen gebruiken.
Zo hebben we hier thuis gezellig samen opgeruimd en kan Wout zelf helpen om zijn flesje klaar te maken. Voor fotografisch materiaal had ik geen kans want ik ben alleen thuis, misschien volgende keer.
Ondertussen heb ik wel zo'n mooie foto van Wout dat ik ze jullie niet wil onthouden. Geniet er van , wachtend op meer nieuws onder andere over de verpleegkundige van K&G
Ocharme, zo'n klein dutske en de hele dag moet die werken. Van de ene schoot op de andere, poseren voor foto's, schattig zijn de hele dag lang, verschoond worden voor publiek ( heel veel dagelijkse vertoningen ) en dan ondertussen ook nog eten, slapen en mama en papa vertederen. Iemand zou de sociale inspectie moeten verwittigen want dit ruikt naar kinderarbeid.
Ik geniet volop van al die aandacht voor ons Woutje, te merken dat heel veel mensen de moeite nemen om ons te bellen of te bezoeken draagt heel veel bij aan ons geluk.
Ondertussen zoeken wij met ons drie verder de weg in dit nieuwe landschap. Het lukt ons nog niet altijd en soms wandelen we nietsvermoedend een doodlopend straatje in. Maar ook in doodlopende straatjes kunnen heel spannende dingen gebeuren ! En elke dag wordt onze schatkaart aangevuld en lukt het ons onze draai en een nieuw ritme te vinden. Vooral de avonden lopen vaak wat lastig. Het lijkt wel of Wout van de geur van mijn lekkere eten ook zin krijgt en dus telkens begint te huilen om eten precies op de moment dat wij aan tafel schuiven. Ook het verschonen is telkens een aflevering van Het Rad van fortuin. Ik draai en weet nooit op voorhand wat er gaat gebeuren. In het beste geval niks, een andere mogelijkheid is dat het kussen en Woutje worden ondergeplast en de hoofdprijs is : zelf in de straal terechtkomen en dus nadat Wout is verschoond ook mezelf moeten gaan verschonen.
Peter is schitterend in zijn nieuwe rol. Hij is er voor ons en neemt mij heel veel werk uit handen. En met wat overredingskracht neemt hij Wout op schoot en dan zien ze er zo lekker uit ! En al die dingen doet hij zo vanzelfsprekend en zelfverzekerd dat het een plezier is om te zien.
Morgen komt de verpleegkundige van Kind en Gezin. Ben echt benieuwd hoe dat zal zijn. Als ik eerlijk ben sta ik er wat dubbel tegenover. Aan de ene kant is alle hulp,ondersteuning en geruststelling welkom maar ik hoop wel dat ze iemand is waar ik mee klik en geen al te betuttelend en betweterig type
Wij gaan nu papa afhalen aan de bushalte dus tot de volgende !!!
Spannende dag toch vandaag. Om 11 uur hadden we een afspraak bij de kinderarts. Aangezien Wout toch serieus geel was beginnen te zien was ik wel wat ongerust. Tijdens het onderzoek prikte die stoute dokter met een naald in dat kleine handje met lange vingers Wout liet duidelijk merken dat hij daar niet mee was opgezet
Zijn hartje is helemaal in orde en eindelijk is dat stomme,onhandige klemmetje van zijn naveltje af. Zijn gewicht is terug bijna genormaliseerd en hij weegt nu 2.740 g. Hij is ook nog niet gekrompen dus meet nog altijd 48 cm. Het viel de dokter op hoe sterk dat ventje al is, wij merken dat ook bij het omkleden enzo. Hij slaagt er zelfs al in zich een beetje op zijn zij te draaien én hij probeert soms zijn hoofdje op te tillen. Maar die gele kleur ontging ook de dokter niet dus werd er een billirubinebepaling gedaan. Afhankelijk daarvan zou hij misschien moeten binnenkomen voor fototherapie. Ook zijn reflexen, balletjes en tonus werden nagezien en hij werd volledig goedgekeurd !
Deze namiddag mocht ik dan bellen voor het bloedresultaat en jochei !!! Zijn waarden zijn normaal voor zijn leeftijd.
Nu zijn we gezellig met zijn tweetjes thuis en genieten we van elkaar. Af en toe veroorzaakt een krampje of een boer een 'glimlach'. Alhoewel ik weet dat hij niet echt naar me glimlacht doet het toch telkens mijn moederhart opspringen. Deze morgend merkten we ook dat hij al serieus reageert op Peter zijn stem. Wout probeerde direct te zoeken naar van waar die bekende stem toch kwam.
Vorige nacht ging het slapen al veel beter. Hij heeft in zijn eigen wieg op onze kamer geslapen en heeft mij slechts twee keer wakker gemaakt om te eten, ik vind dat echt een grote vooruitgang tegenover de vorige nachten waar ik eigenlijk de hele nacht in de weer bleek te zijn met hem.
Ik ga nog wat wassen, was opvouwen, opruimen (daar komt echt geen einde aan ) en andere huishoudelijke taken doen terwijl Wout slaapt en dan horen jullie mij morgen weer.
Zo is het hier nu, alles moet wijken voor onze Wout. Wanneer wij kunnen eten, kunnen slapen of kunnen bloggen hangt af van een hummeltje van amper 48 centimeter. En we genieten van elke moment !
Het eten ging vandaag weer een pak beter. Vannacht heb ik hem wakker gemaakt om zeker nog een extra voeding te hebben want hij mocht echt niet meer afvallen. Maar mijn peptalk heeft zijn doel niet gemist. Hij was deze morgend 125 g bijgekomen en maakte zo mijn dag weeral goed. En sinds deze middag drinkt hij weer op vraag. En op vraag wil momenteel zeggen ongeveer elke drie uur zo'n 60 cc.
Ik ben een echte jonge moeder hé, zoveel details over een basisbehoefte Maar ik zal jullie een plezier doen en het even niet hebben over pampers en hun inhoud want ook daar kan ik gedetailleerd verslag van uitbrengen; Dus jullie zijn gewaarschuwd, als je ernaar vraagt krijg je alles maar dan ook alles te horen
Ongelooflijk hoe ik zo snel zo'n gevoel heb ontwikkeld voor ons kleine wonder met lange tenen. De liefde is zo volledig en oprecht dat we er de meeste momenten al niet meer bij stilstaan dat hij pas na negen lange maanden bij ons begon te horen. Op 4 dagen is onze band met hem al zo groot dat we nog amper stilstaa nbij hoe het vroeger was. Natuurlijk zijn we moe en kost het veel inzet en energie om je leven zo plots en volledig om te gooien en natuurlijk lopen sommige dingen no wat mank en natuurlijk zijn er de zorgen van jonge ouders maar nooit vergeten we hoe welkom Wout is en hoelang we hiernaar hebben uitgekeken.
Vandaag is Peter Wout gaan inschrijven in Brasschaat en vanaf nu heet onze zoon officieel Wout Danny Christel Verschueren ! Zijn mutualiteit is ook al in orde en hij heeft zelfs al een hospitalisatieverzekering Ook de aanvragen voor kraamgeld en kindergeld zijn ingevuld dus voorlopig zit de administratieve kant er even op.
Tussen al die dingen hebben we toch weer een mooie lentewandeling gemaakt en liep ik zo trots als een pauw achter de kinderwagen. Het voordeel van zo'n kinderwagen is dat mensen opzij gaan en dat automobilisten zelfs stoppen om je over te laten steken
Morgen gaan we op controle bij dokter. Een hielprik staat op het menu en een nazicht van zijn hartje. En ik hoop dat de dokter mij kan geruststellen over zijn met momenten toch wat gele kleur. Hopelijk is het niet zo erg dat hij moet blijven Ik heb ook al een lijstje met vragen klaar die ik aan de dokter wil stellen.
Hopend op een deugddoende nachtrust laat ik jullie tot de volgende
Een dag is korter geworden sinds dit weekend. De tijd vliegt en ons afvragen wat we nu gaan doen behoort ook tot de voltooid verleden tijd.
Op één dag is er weeral heel veel gebeurd. Eten lukt beter en beter, bij Wout hé, wij konden het al redelijk goed voordien. Hij is wel te veel afgevallen dus de komende dagen zal zijn eten veel gestructureerder moeten want we willen niet meemaken dat hij woensdag van de dokter in het ziekenhuis moet blijven
Onze eerste gezinswandeling was zeer plezant, zo'n mooi weer en zo'n mooi kindje, puur genieten ! Dit wordt dagelijkse kost, dat spreekt vanzelf.
Bij elkaar beter leren kennen hoort natuurlijk ook grapjes kunnen maken onder elkaar en zelfs daar zijn we al aan toe, getuige de foto hieronder.
Verder betrap ik mezelf erop dat ik zeer onvolwassen en 'totaal erover dingen' begin te doen. Dingen als mails en smsjes afsluiten met groetjes van Wout en oepie-woepie-floepie gesprekken houden (met Wout welteverstaan). En ik geniet er 100% van even vooral op gevoel te leven.
Geniet van het mooie weer de komende dagen en als je toch even binnen bent surf dan even onze richting uit !
Rond negen uur 's avonds begin ik te verlangen naar mijn bed en na een voeding 's nachts val ik zonder enig probleem als een blok terug in slaap.
