Ik ben Myriam
Ik ben een vrouw en woon in Ekeren (België) en mijn beroep is Ik werk in een psychiatrisch ziekenhuis.
Ik ben geboren op 30/04/1969 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Alles wat met mensen te maken heeft, vooral vrienden en familie.
Een goeie morgend allemaal ( of middag, avond of nacht ),
momenteel is het goed tien uur 's morgens en dat is met voorsprong één van de fijnste momenten van de dag. Woutje is tevreden, heeft lekker gegeten en ligt wat te spelen in zijn box. Verhaaltjes vertellen aan Winnie of Teigetje en proberen wat dat kleine lijfje allemaal kan. De moment voor mij om wat huishoudelijk werk bij te houden, mezelf wat op te frissen of bijvoorbeeld even te bloggen.
Want de rest van de dag is het meestal alle hens aan dek. Woutje wordt actiever met de dag en is in bijna niets meer te vergelijken met dat babietje dat de hele dag sliep. Buiten twee slaapmomenten is hij de hele dag bezig, spelen,eten,knuffelen,af en toe huilen en zeuren, terug eten,zottekes doen,in bad gaan,... . En zo gaat dat een hele dag door. En de hele tijd ben ik de bevoorrechte die mag meedoen. En iedere dag merk ik wat een gelukkig kindje wij hebben. Die snel getroost is als het nodig is, die vlot ontwikkelt en vol vertrouwen op verkenning gaat naar alle mogelijkheden die voor hem openliggen.
Ondanks dat ik het nog altijd zalig vind om heel veel tijd met hem door te brengen moet ik ook zeggen dat ik stilaan wat structuur begin te missen, het gevoel van alles kan en alles mag op de moment dat het ons uitkomt is heel nodig geweest maar ik merk dat het heel moeilijk is om zelf de dingen wat te regelen en te structureren. En dat ik tot minder en minder kom. Ik wist het al langer, ik heb last van positieve faalangst wat wil zeggen dat ik wat druk nodig heb om te presteren en mij dus goed te voelen. En nu ik begin door te hebben hoe de zorg voor Woutje te regelen mis ik precies wat uitdaging. Dat wil echt niet zeggen dat ik er naar uitkijk terug te gaan werken, zoveel en zolang van huis dat maakt me nog altijd een beetje verdrietig als ik er aan denk. Als het financieel kon dacht ik eerder aan twee voormiddagen vrijwilligerswerk of zo.
In de Efteling was het weer heel plezant, Wout keek zijn ogen uit en tijdens onze wandeling door het Sprookjesbos liep de nostalgie heel hoog op bij de volwassenen in het gezelschap. Papa moest en zou een munt van Ezeltje Strekje mee naar huis nemen en ikzelf was en blijf grote fan van de Dansende Schoentjes In de drukte van een terrasje in de schaduw probeerden we of Wout zijn petatjes zou willen opeten. Een potje, dat was de eerste keer, dus had ik als voorzorg ook nog een extra papfles bij. Maar dat potje wortelpuree ging er in alsof hij nog nooit iets anders gedaan had, ook wel dankzij de hulp van Eefje die zo lief was zijn twee handjes vast te houden
Omdat de groentepap er zo vlot in gaat overweeg ik al sneller ook met fruitpap te beginnen. Zeker ook omdat de vaste voeding zoveel beter binnen blijft dan zijn papfles die met momenten echt voor veel problemen blijft zorgen ik hou jullie op de hoogte !
Nu ga ik mezelf wat klaarmaken, nog wat was opvouwen en Wout zijn petatjes maken want straks komt Eefje en gaan wij ... ? Vaste lezers weten vast waar ik het over heb Neem deel aan de poll en test je kennis
en ikzelf was en blijf grote fan van de Dansende Schoentjes 
ik hou jullie op de hoogte !
