Ik ben Myriam
Ik ben een vrouw en woon in Ekeren (België) en mijn beroep is Ik werk in een psychiatrisch ziekenhuis.
Ik ben geboren op 30/04/1969 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Alles wat met mensen te maken heeft, vooral vrienden en familie.
stilletjesaan wennen we alledrie aan elkaar. 't Is te zeggen Peter en ik waren al redelijk aan elkaar gewend maar Wout dat was een heel nieuwe factor in onze rekensom. Maar na een week samen valt alles zo goed mee. We hebben een superbraaf en makkelijk kereltje die het ons ook makkelijk maakt om aan hem te wennen.
Eten is echt geen probleem meer, meestal eet hij zonder problemen tussen de 60 en 90 cc en hij geniet er echt van ! Sinds vrijdagnacht slaapt ons kereltje in zijn eigen bedje op zijn kamer. Het probleem was dat het bij ons in de slaapkamer eigenlijk te koud was. Ondanks lekker warme kleedjes en een extra dekentje bleef ik de indruk hebben dat hij koud aanvoelde als hij wakker werd. En vanaf de eerste keer heeft hij daar heerlijk rustig geslapen. In een warmere kamer ( en zonder het gesnurk van papa ) slaapt hij rustiger door. Wat niet wegneemt dat ik het wel een beetje zielig vind, dat kleine ventje zo alleen in die kamer. Dus ga ik geregeld toch eens even kijken maar telkens vind ik een zalig slapende baby, slapend zoals enkel babies dat kunnen. Hij gunt ons ook echt onze nachtrust en slaapt vanaf zijn eerste nachtvoeding door tot 's morgensvroeg. Joepie voor goede slapers !
Hij lijkt nu goed bij te komen maar hij is en blijft een klein ventje die dus vaak iets te grote kleedjes aan heeft. Al een geluk hebben enkele lieve bezoekers voor kleine kleedjes gezorgd zodat hij er nu toch iets comfortabeler bijligt.
Ondertussen is hij meer en langer wakker, momenten waarop we in zijn mooie oogjes mogen kijken en regelmatig vergast worden op een stralende glimlach ! Hij begint ook meer te reageren op wat wij doen en wij snappen beter wat hij bedoelt met bepaalde kreetjes en lichaamstaal.
Op zondag hebben we echt de kans om met ons drietjes van elkaar te genieten en samen bezig te zijn. Wout heeft nu bijvoorbeeld net een badje achter de rug. Mama wast, papa filmt en zorgt voor logistieke ondersteuning en Wout ... die geniet er blijkbaar van.
Gisteren zijn Anneke en Danny hier geweest. Die hadden een supergrote knuffelbeer bij en een fantastische auto die meegroeit met Wout. Eerst als schommelstoel, dan als autootje om voort geduwd te worden en uiteindelijk als eerste driewieler. Ook die lieve Saskia had een cadeautje bij , een superzachte knuffelhond, om alvast te wennen aan hondjes en hoe er voor te zorgen. Want dat hij later mee naar de hondenschool en wedstrijden gaat,staat nu al vast.
Verder genieten we van de kaartjes,telefoontjes en sms'jes van al die mensen die samen met ons genieten van ons wonder. Wout is gezegend met zoveel mensen die met hem begaan zijn !
Ik heb mij deze voormiddag beziggehouden met wat opzoek- en uitprobeerwerk om mijn draagdoek te kunnen gebruiken.
Zo hebben we hier thuis gezellig samen opgeruimd en kan Wout zelf helpen om zijn flesje klaar te maken. Voor fotografisch materiaal had ik geen kans want ik ben alleen thuis, misschien volgende keer.
Ondertussen heb ik wel zo'n mooie foto van Wout dat ik ze jullie niet wil onthouden. Geniet er van , wachtend op meer nieuws onder andere over de verpleegkundige van K&G
Ocharme, zo'n klein dutske en de hele dag moet die werken. Van de ene schoot op de andere, poseren voor foto's, schattig zijn de hele dag lang, verschoond worden voor publiek ( heel veel dagelijkse vertoningen ) en dan ondertussen ook nog eten, slapen en mama en papa vertederen. Iemand zou de sociale inspectie moeten verwittigen want dit ruikt naar kinderarbeid.
Ik geniet volop van al die aandacht voor ons Woutje, te merken dat heel veel mensen de moeite nemen om ons te bellen of te bezoeken draagt heel veel bij aan ons geluk.
Ondertussen zoeken wij met ons drie verder de weg in dit nieuwe landschap. Het lukt ons nog niet altijd en soms wandelen we nietsvermoedend een doodlopend straatje in. Maar ook in doodlopende straatjes kunnen heel spannende dingen gebeuren ! En elke dag wordt onze schatkaart aangevuld en lukt het ons onze draai en een nieuw ritme te vinden. Vooral de avonden lopen vaak wat lastig. Het lijkt wel of Wout van de geur van mijn lekkere eten ook zin krijgt en dus telkens begint te huilen om eten precies op de moment dat wij aan tafel schuiven. Ook het verschonen is telkens een aflevering van Het Rad van fortuin. Ik draai en weet nooit op voorhand wat er gaat gebeuren. In het beste geval niks, een andere mogelijkheid is dat het kussen en Woutje worden ondergeplast en de hoofdprijs is : zelf in de straal terechtkomen en dus nadat Wout is verschoond ook mezelf moeten gaan verschonen.
Peter is schitterend in zijn nieuwe rol. Hij is er voor ons en neemt mij heel veel werk uit handen. En met wat overredingskracht neemt hij Wout op schoot en dan zien ze er zo lekker uit ! En al die dingen doet hij zo vanzelfsprekend en zelfverzekerd dat het een plezier is om te zien.
Morgen komt de verpleegkundige van Kind en Gezin. Ben echt benieuwd hoe dat zal zijn. Als ik eerlijk ben sta ik er wat dubbel tegenover. Aan de ene kant is alle hulp,ondersteuning en geruststelling welkom maar ik hoop wel dat ze iemand is waar ik mee klik en geen al te betuttelend en betweterig type
Wij gaan nu papa afhalen aan de bushalte dus tot de volgende !!!
Spannende dag toch vandaag. Om 11 uur hadden we een afspraak bij de kinderarts. Aangezien Wout toch serieus geel was beginnen te zien was ik wel wat ongerust. Tijdens het onderzoek prikte die stoute dokter met een naald in dat kleine handje met lange vingers Wout liet duidelijk merken dat hij daar niet mee was opgezet
Zijn hartje is helemaal in orde en eindelijk is dat stomme,onhandige klemmetje van zijn naveltje af. Zijn gewicht is terug bijna genormaliseerd en hij weegt nu 2.740 g. Hij is ook nog niet gekrompen dus meet nog altijd 48 cm. Het viel de dokter op hoe sterk dat ventje al is, wij merken dat ook bij het omkleden enzo. Hij slaagt er zelfs al in zich een beetje op zijn zij te draaien én hij probeert soms zijn hoofdje op te tillen. Maar die gele kleur ontging ook de dokter niet dus werd er een billirubinebepaling gedaan. Afhankelijk daarvan zou hij misschien moeten binnenkomen voor fototherapie. Ook zijn reflexen, balletjes en tonus werden nagezien en hij werd volledig goedgekeurd !
Deze namiddag mocht ik dan bellen voor het bloedresultaat en jochei !!! Zijn waarden zijn normaal voor zijn leeftijd.
Nu zijn we gezellig met zijn tweetjes thuis en genieten we van elkaar. Af en toe veroorzaakt een krampje of een boer een 'glimlach'. Alhoewel ik weet dat hij niet echt naar me glimlacht doet het toch telkens mijn moederhart opspringen. Deze morgend merkten we ook dat hij al serieus reageert op Peter zijn stem. Wout probeerde direct te zoeken naar van waar die bekende stem toch kwam.
Vorige nacht ging het slapen al veel beter. Hij heeft in zijn eigen wieg op onze kamer geslapen en heeft mij slechts twee keer wakker gemaakt om te eten, ik vind dat echt een grote vooruitgang tegenover de vorige nachten waar ik eigenlijk de hele nacht in de weer bleek te zijn met hem.
Ik ga nog wat wassen, was opvouwen, opruimen (daar komt echt geen einde aan ) en andere huishoudelijke taken doen terwijl Wout slaapt en dan horen jullie mij morgen weer.
Zo is het hier nu, alles moet wijken voor onze Wout. Wanneer wij kunnen eten, kunnen slapen of kunnen bloggen hangt af van een hummeltje van amper 48 centimeter. En we genieten van elke moment !
Het eten ging vandaag weer een pak beter. Vannacht heb ik hem wakker gemaakt om zeker nog een extra voeding te hebben want hij mocht echt niet meer afvallen. Maar mijn peptalk heeft zijn doel niet gemist. Hij was deze morgend 125 g bijgekomen en maakte zo mijn dag weeral goed. En sinds deze middag drinkt hij weer op vraag. En op vraag wil momenteel zeggen ongeveer elke drie uur zo'n 60 cc.
Ik ben een echte jonge moeder hé, zoveel details over een basisbehoefte Maar ik zal jullie een plezier doen en het even niet hebben over pampers en hun inhoud want ook daar kan ik gedetailleerd verslag van uitbrengen; Dus jullie zijn gewaarschuwd, als je ernaar vraagt krijg je alles maar dan ook alles te horen
Ongelooflijk hoe ik zo snel zo'n gevoel heb ontwikkeld voor ons kleine wonder met lange tenen. De liefde is zo volledig en oprecht dat we er de meeste momenten al niet meer bij stilstaan dat hij pas na negen lange maanden bij ons begon te horen. Op 4 dagen is onze band met hem al zo groot dat we nog amper stilstaa nbij hoe het vroeger was. Natuurlijk zijn we moe en kost het veel inzet en energie om je leven zo plots en volledig om te gooien en natuurlijk lopen sommige dingen no wat mank en natuurlijk zijn er de zorgen van jonge ouders maar nooit vergeten we hoe welkom Wout is en hoelang we hiernaar hebben uitgekeken.
Vandaag is Peter Wout gaan inschrijven in Brasschaat en vanaf nu heet onze zoon officieel Wout Danny Christel Verschueren ! Zijn mutualiteit is ook al in orde en hij heeft zelfs al een hospitalisatieverzekering Ook de aanvragen voor kraamgeld en kindergeld zijn ingevuld dus voorlopig zit de administratieve kant er even op.
Tussen al die dingen hebben we toch weer een mooie lentewandeling gemaakt en liep ik zo trots als een pauw achter de kinderwagen. Het voordeel van zo'n kinderwagen is dat mensen opzij gaan en dat automobilisten zelfs stoppen om je over te laten steken
Morgen gaan we op controle bij dokter. Een hielprik staat op het menu en een nazicht van zijn hartje. En ik hoop dat de dokter mij kan geruststellen over zijn met momenten toch wat gele kleur. Hopelijk is het niet zo erg dat hij moet blijven Ik heb ook al een lijstje met vragen klaar die ik aan de dokter wil stellen.
Hopend op een deugddoende nachtrust laat ik jullie tot de volgende
Een dag is korter geworden sinds dit weekend. De tijd vliegt en ons afvragen wat we nu gaan doen behoort ook tot de voltooid verleden tijd.
Op één dag is er weeral heel veel gebeurd. Eten lukt beter en beter, bij Wout hé, wij konden het al redelijk goed voordien. Hij is wel te veel afgevallen dus de komende dagen zal zijn eten veel gestructureerder moeten want we willen niet meemaken dat hij woensdag van de dokter in het ziekenhuis moet blijven
Onze eerste gezinswandeling was zeer plezant, zo'n mooi weer en zo'n mooi kindje, puur genieten ! Dit wordt dagelijkse kost, dat spreekt vanzelf.
Bij elkaar beter leren kennen hoort natuurlijk ook grapjes kunnen maken onder elkaar en zelfs daar zijn we al aan toe, getuige de foto hieronder.
Verder betrap ik mezelf erop dat ik zeer onvolwassen en 'totaal erover dingen' begin te doen. Dingen als mails en smsjes afsluiten met groetjes van Wout en oepie-woepie-floepie gesprekken houden (met Wout welteverstaan). En ik geniet er 100% van even vooral op gevoel te leven.
Geniet van het mooie weer de komende dagen en als je toch even binnen bent surf dan even onze richting uit !
eerst en vooral wil ik iedereen al ferm bedanken voor alle lieve wensen voor ons en voor ons zoontje;
We zijn aan onze tweede dag als gezinnetje bezig en het is 24 op 24 genieten. Afgelopen nacht liep al veel beter dan de eerste, Wout heeft van ongeveer 3uur geslapen tot 7 uur. Net op tijd voor zijn eerste flesje van de dag. Eten gaat wat moeilijker. 't Is te zeggen hij drinkt goed maar eigenlijk wat te weinig. En aangezien hij niet veel gewicht op overschot heeft zijn we daar wel mee bezig. We hebben hier in het chateau nog een echte,antieke babyweegschaal gevonden en die zal straks gebruikt worden. Uit mijn opleiding verpleegaspirante herinner ik me gelukkig nog hoe je dat doet, een baby wegen.
Wout ligt momenteel lekker in het zonnetje te slapen. Hij zag gisteren een heel klein beetje geel dus zijn we blij met de zon om hem te helpen terug een gezonder kleurtje te krijgen. En strak gaan we samen op ons eerste uitstapje. We gaan naar de apotheek want aangezien onze 'muggenmachientjes' naar de kast zijn verbannen hebben deze beestjes nu vrij spel. En dat gaan we proberen op te lossen met citronella-olie. Hopelijk werkt het want bij Wout zien we nog geen boebeltjes maar amai mama en papa.
Papa is even weg, de geboortekaartjes posten. Hij is zo druk alles aan het organiseren en regelen, zalig, zo heb ik alle tijd en rust om me volledig op Wout te concentreren.
Tijd voor een pampercontrole en eten dus tot de volgende !
Maar na een week samen valt alles zo goed mee. We hebben een superbraaf en makkelijk kereltje die het ons ook makkelijk maakt om aan hem te wennen.
Hij begint ook meer te reageren op wat wij doen en wij snappen beter wat hij bedoelt met bepaalde kreetjes en lichaamstaal.
Wout liet duidelijk merken dat hij daar niet mee was opgezet 
