Ik ben Myriam
Ik ben een vrouw en woon in Ekeren (België) en mijn beroep is Ik werk in een psychiatrisch ziekenhuis.
Ik ben geboren op 30/04/1969 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Alles wat met mensen te maken heeft, vooral vrienden en familie.
ja ik weet het, jullie hebben ons een aantal dagen moeten missen. Maar ter mijn excuus, tussen de dagdagelijkse beslommeringen, trouwjurken passen, teksten schrijven en aanpassen, juweeltjes passen, bezoek ontvangen, meeleven met de pups van mijn zusje en genieten van ons poppejanneke is het meestal voorbij middernacht voor het hier wat rustiger wordt.
Ja, ik weet ook wel dat de internetverbinding ook 's nachts werkt maar jammer genoeg laten mijn creativiteit en enthousiasme het wel eens afweten na 17 uur in de weer te zijn geweest
Vandaag willen we genieten van onze eerste vaderkesdag samen. Bij deze ook nog ne gelukkige aan alle papa's
Vanaf morgen vliegen we erin om de laatste voorbereidingen voor de trouw te regelen. Er moet nog opgeruimd,gepoetst en versierd worden binnen voor wanneer de weergoden ons niet goed gezind zijn. De laatste gegevens moeten doorgegeven worden aan de catering en dergelijke, de laatste benodigdheden moeten nog aangekocht of afgehaald worden, de trouwjurk gaan passen en halen, nog een paar keer naar de zonnebank, kleertjes uizoeken voor Wout ( hij wil er ook op zijn best uitzien op deze grote dag ! )
Het aftellen is begonnen, nog 6 nachten slapen ! Wil je er nog bij zijn maar heb je nog niks laten weten doe het dan snel, iedereen is welkom !
Tot de volgende en maak er nog een fijne zondag van
gisteren heb ik echt een supergezellige dag gehad. Ten eerste sliep ons kereltje door tot na acht uur ! Het moet echt zijn dat mijn rust op hem afstraalt Dus goed uitgeslapen kon ik vertrekken naar het Bruidshuis om daar samen met Pascale en Marleen mijn jurk nog eens te passen. Hij zit als gegoten maar als ervaren rot in het vak zag Marleen direct dat de binnenvoering iets te lang was.
Dus is de jurk daar gebleven en mag ik hem maandag gaan afhalen. Waarom is een trouwjurk een mannelijk zelfstandig naamwoord? Dat is toch raar hé? Of vergis ik mij en mag ik haar gaan afhalen? Laat mij het antwoord even weten.
Tijdens het passen hebben we ook een paar voorbeeldjes van Pascale haar creativiteit gepast om er één te kiezen dat zeer mooi bij de jurk en de schoenen paste. Maar eens thuis hebben we toch nog voor een ander model gekozen .
Na de middag kwam er nog bezoek, tante Rita en nonkel Etienne waren zo blij dat ze er eindelijk geraakt waren. Wat hen opviel is dat Wout in het echt veel kleiner is dan op de foto's op de blog. Maar ook veel schattiger dan op de foto's vind ik zelf
Wout vond deze dag ook wel super want tussen twaalf en zes heeft die alleen maar op iemands arm gelegen, geen box of wipstoeltje voor meneer gisterennamiddag
Ondertussen gaat het minder goed in Kalmthout waar de pupjes van Fleur het zeer moeilijk hebben en er ondertussen al een paar zijn die het niet gehaald hebben. En mijn zusje horen wenen van verdriet is staat nog altijd in de top drie van vreselijk moeilijke dingen om te doen. Zusje, je weet dat wij voor jullie duimen hé !
Deze voormiddag doen we het rustig aan, Woutje ligt nog wat te slapen en ik heb ervan geprofiteerd om in zijn kamertje wat op te ruimen en te kuisen. Er ligt ook weer een berg was dus daar begin ik sebiet aan.
En groot nieuws van de dag !!!! Tromgeroffel en klarinettengeschal !!!! De dienst bevolking van Ekeren heeft gebeld ( ttz een medewerkster van de dienst Bevolking ) om te zeggen dat Wout bij ons mag ingeschreven worden ! Maar ondanks de belofte dat ik niet meer moest langskomen en dat ze zijn pasje zouden opsturen moet ik toch nog eens langsgaan met het politierapport van de wijkagent Maar goed, als dat alles is om eindelijk in orde te geraken nemen we dat kleine tripje er nog bij. Want daarna kunnen we dan eindelijk werk maken van de afhandeling van het dossier rond kraam- en kindergeld. Benieuwd wat er daar nog verder kan mislopen
Ondertussen komt de trouw vervaarlijk dichtbij en moet er nog wat organisatie én poetswerk gebeuren. Volgende week zal waarschijnlijk in het teken van dat feest staan. En nadien hopen wij op een rustige periode waarin de dagelijkse sleur en genieten van ons nieuw gezinnetje voorop kunnen staan, zonder administratie, telefoontjes met diensten,pasbeurten, discussies over dresscodes en dergelijke. Lang leven de dagelijkse gang van zaken. Alhoewel met ons Woutje er bij elke dag speciaal is geworden, maar dat is een leuk speciaal
Gisteren was weer een lange dag. Het was fijn om mezelf nog eens in de watten te leggen. De prijs voor de zonnebank viel me wel wat tegen, dat is een pak duurder dan pakweg 10 jaar geleden. Maar dat neemt niet weg dat het eigenlijk wel zalig is, ik wist direct terug waarom ik dat vroeger wel eens vaker deed.
Ook bij de kapper begon het genieten maar waar ik anders hoop dat het lang duurt ( ik vind het zalig om gewassen, geconditioned en geknipt te worden ) begon ik nu naar het einde toe te hopen dat het bijna gedaan was, ik wilde naar mijn Woutje en gaan zien hoe hij het stelde. Hoe een mens zichzelf verbazen kan, ik ervaar het tegenwoordig bijna dagelijks. Natuurlijk was alles in orde met ons baasje en hij lag rustig wat rond te kijken in zijn voiture.
Maar eens thuis gekomen draaide de wind. Hij werd ongedurig, huilde heel hard en was met niks te troosten. Na het eten weer veel last van krampjes en dus terug ontroostbaar. In de armen van An, een collega, werd hij even rustig maar wilde al snel terug eten. Alles liep wat moeilijker dan anders en die trend zette zich gewoon de hele nacht door. Het was half twee voor hij insliep en om 20 voor 5 was hij er al terug. Ik durf gerust zeggen dat hij op dat moment niet mijn favoriete persoontje was. Maar na een propere pamper en een fles lag hij dan weer zo onweerstaanbaar tevreden en schattig in mijn armen, dat hij met een rotvaart terug naar de eerste plaats bewoog. Hij ligt nu nog teveden te zijn in zijn relax, zich van geen kwaad bewust en genietend van weer een nieuwe dag.
Hopelijk zet ook deze trend zich door en kunnen we genieten van een spannende, gelukkige dag !
Straks gaan we de pupjes bezoeken, ben echt eens benieuwd. Op de foto's zien ze er alvast om op te eten uit !
Vandaag is het mamadag. Sebiet vertrekken we naar Merksem en we gaan naar tante Erna en nonkel Gaston. Eens Woutje goed geïnstalleerd is, ga ik op de baan mijn slag slaan. Eerst naar de zonnebank en de kapper,dan nog even naar de Standaard en langs de Baseshop. Wie weet stop ik ook nog even bij Leonidas, das de ultieme verwennerij ! Witte met noot !!!
En dan zal ik blij zijn om terug naar mijn ventje te gaan en hem een heel dikke knufel te geven
Wij wensen jullie ook een heerlijke dag en tot straks of morgen. Kusje van Wout
Dus goed uitgeslapen kon ik vertrekken naar het Bruidshuis om daar samen met Pascale en Marleen mijn jurk nog eens te passen. Hij zit als gegoten maar als ervaren rot in het vak zag Marleen direct dat de binnenvoering iets te lang was.
.
