Zoals mijn trouwe lezers weten ben ik niet bang van een cliché nu en dan. Wel dus, de tijd vliegt !
En dus is het hoge tijd om jullie nog even mee te laten genieten van ons geluk.
Ikzelf ben er ondertussen in geslaagd me iets of wat thuis te voelen in 't Erasmus. Het vervoer blijft lastig ( lang onderweg, slechte verbindingen en dan nog die verdomde stakingen ) maar goed, het zal altijd wel iets zijn. Ondertussen werk ik mijn 4/5de niet meer in dagen van acht uur maar wel zes uur per dag. Dit houdt wel in dat ik praktisch iedere dag moet gaan werken, minder recupedagen, maar het is wel supertof om Wout bijna elke dag zelf te kunnen gaan afhalen van school. Verder begin ik te wennen aan het ritme van een kleuter én aan het ritme van de school. De boekentas maken gaat bijna op automatische piloot ( vergelijk dat maar met die eerste schooldagen  ) en ik weet wanneer Wout turnles heeft, wanneer hij bij een andere juf gaat spelen én waar ik alles moet leggen of zetten. Knap werk,mama !
Met Peter gaat het iets minder, weer problemen met zijn baas. Hij is volop aan het worstelen met de vraag hoe dat nu verder moet. Maar nu hij even thuis is kan hij ook volop genieten van ons ventje en het met ons drieën samen zijn.
En Wout ? Die verandert iedere dag een beetje. Soms is hij een betweter ( nee, mama, eerst boter op de boterham ), soms is hij superlief ( Mama is gek hé? Ik heb je gek gemaakt, hé mama? ), soms is hij heel blij ( Wout kan springen,hé papa ), soms is hij irritant ( Mama heeft bord laten vallen,hé papa, mam heeft bord laten vallen. Mama moet bord vasthouden,hé papa, mama mag bord niet laten vallen,hé papa.), soms is hij moe ( Wout mag slapen,hé mama.), soms is hij niet moe ( Wout moet nu niet slapen,hé mama.), soms is hij heel slim ( Het regent,hé mama, dan doet Wout zijn bruine schoenen aan,hé mama ) en soms is hij iets, heu, minder handig (Oh nee, snoepje is in pipi gevallen  ) en soms is hij echt een deugeniet ( Nee, Wout heeft lamp niet aangedaan, poppemie gedaan.) Maar iedere dag laat hij ons versteld staan met wat hij weet en kan, met wat hij begrijpt en aanvoelt. Verder blijft hij een gewoonteventje en sleuren we dus vier keer per dag al zijn slaapknuffels ( olifant,popje,grote hond, kleine hond, konijn en kussen ) van boven naar beneden en terug. Als het nieuws is komt hij mee in de zetel zitten, zegt dat we stil moeten zijn want dat hij naar het nieuws komt kijken. Drie weken terug heeft hij verder het beste van zichzelf gegeven tijdens de theatervoorstelling van de school waar hij een verrukkelijke Bumba neerzette en een fantastische parapludans uitvoerde. Oma Chris, Anneke,nonkel Danny en mama en papa waren in de wolken !
Verder had hij deze week een briefje bij van juf Lieke, om te zeggen dat er roodvonk heerst op de kleuterschool  Leuk hoor, zo vlak voor de vakantie. En de juf laat weten dat hij veel vriendjes heeft en één vriendinnetje. Jara, grote Jara van bij hem in de klas. Samen doen ze hun schoenen en kousen uit, kruipen in het zetelbed onder de deken om samen een boekje te lezen 
Jullie merken het, hier in Ekeren blijft het tot tegenbericht genieten van elkaar én elkaar steunen. Steunen door een knuffel, een aai,een lief woord of gewoon met zijn drieën naar Kabouter Plop kijken ! Zo simpel kan het leven zijn 
15-02-2012 om 21:45
geschreven door Myriam
|
