Ik ben Myriam
Ik ben een vrouw en woon in Ekeren (België) en mijn beroep is Ik werk in een psychiatrisch ziekenhuis.
Ik ben geboren op 30/04/1969 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Alles wat met mensen te maken heeft, vooral vrienden en familie.
jong geleerd is oud gedaan zegt een oud spreekwoord. En is het alleen maar omdat Wout een jongen is dat hij niet moet leren shoppen ? Neen toch. Het is belangrijk voor iedereen om zijn/haar weg te leren kennen in de jungle van ketens,winkels en winkeltjes die onze wereld rijk is. En omdat het nu nog lukt hem mee te nemen zonder dat hij zich ambetant voelt om met zijn moeder gezien te worden in het Shopping Center deed ik dat ook.
Zoals gewoonlijk was hij weer erg braaf en rustig en vond het allemaal goed. Zijn flesjes kreeg hij van Tanja en Eefje en zelfs toen hij moest stilliggen om zijn maat te nemen ( wat dacht je, dat ik geen kleedjes gekocht heb ? ) of om een zonnebril te passen gedroeg hij zich voorbeeldig
Ons ventje krijgt nu afwisselend Nutrilon 1 en Beba voeding. En het wordt toch wel duidelijk dat de Beba wel degelijk verzadigender is. Na een flesje Nutrilon 1 is hij er vaak al na 3 uur terug. Of het komt door de aanpassing van zijn eten en de bijbehorende darmprobleempjes weet ik niet maar afgelopen nacht is ons ventje zeer onrustig geweest, hij zeurde veel en om 5 uur wilde hij eten. Met liefde en plezier heb ik hem dat gegeven want eerlijk gezegd miste ik die nachtvoeding een beetje, het is toch een aparte sfeer zo, met zijn tweetjes in de stille, donkere nacht. Wie had ooit gedacht dat ik het zou missen om midden in de nacht op te staan
De afspraak met de dame die onze huwelijksinzegening zal doen liep mis en dus hebben we donderdag terug afgesproken. Ondertussen komt er minder volk dan we verwacht hadden naar ons feestje, veel mensen zijn al op vakantie en anderen moeten werken. Dat vinden we wel jammer maar aan de andere kant komt er voor iedereen een tweede kans om te feesten wanneer Peter zijn groot avondfeest krijgt
Woutje is wakker na zijn ochtendvoeding dus dat wil zeggen ' bath time '. Eén van de fijnste momenten van de dag, samen met 's avonds moe maar o zo gelukkig nog eens dicht tegen Peter aan te kruipen en te luisteren naar de laatste geluidjes die Woutje maakt om de dag af te sluiten.
gisteren zijn we met zijn allen naar de Efteling geweest. En we hebben genoten ! Allemaal !
Het weer was prachtig en we hebben de hele dag rustig genoten van het weer, het mooie park en elkaar. Peter is op een aantal attracties geweest met Faruk en om af te sluiten zijn we allemaal ( Christel,Faruk,Noeh, Peter,Wout en ik ) op de Fata Morgana geweest. Al een geluk is Wout zijn meter en minder grote bangerik dan ik want om in dat bootje te stappen moet je op een draaiend platform stappen en dan in die boot. Dat zag ik niet echt zitten met een baby in mijn armen. Maar Christel heeft ons lief geholpen en zo konden ik en Wout mee genieten van al dat moois. Het was best warm en al een geluk had ik andere kleren bij die iets frisser waren; Ware het niet dat het pakje dat ik bij had ondertussen eigenlijk te klein was dus ons ventje heeft een groot deel van de dag met zijn broek open in zijn voiture gelegen. Goede zet moeder, zou ik zo zeggen.
Door alles wat daar te zien,te horen en te beleven viel had ons Woutje amper geslapen. Tegen dat we naar huis gingen om zes uur was hij al zeer moe maar zelfs in de auto lukte het niet om wat te slapen. Na een aantal kunstgrepen, een ontspannend bad en een lekker flesje lag hij om 22 uur stikkapot in bed. Om half zeven deze morgend schrok ik wakker, ik had dat kleine prutske nog niet gehoord. Ik ben dan direct gaan kijken maar die lag nog lekker te slapen. Hij lag wel weer dwars in zijn bed, dat flikt hij elke nacht, hij draait zich steeds een kwartslag, ondanks dat we hem in een slaapzak te slapen leggen
Om zeven uur was hij er dan en weer even goed gezind als anders . Vandaag zou het nog warmer worden dan gisteren, tot 31° wordt gezegd. Hopelijk zal hij daar niet te veel last van hebben. Ik moet toch eens ergens navragen of hij bij zijn warm weer geen extra drinken nodig heeft.
Geniet van deze zomerprik en let op dat je niet verbrandt !
en hier is het echt een goeiemorgend ! Wout heeft al drie nachten doorgeslapen, rond elf uur naar bed en dan in één trek door tot ongeveer half zes slapen. Of het aan de bodylotion met lavendel ligt of aan het feit dat hij nu wat meer eet overdag ? Ik zou het niet weten maar zowel Wout als ik kunnen er maar goed mee zijn
Ondertussen is het mij overduidelijk geworden hoe fijn het is te merken dat zoveel mensen benieuwd zijn naar onze schat en graag op bezoek willen komen. Ik heb er tot nu eigenlijk nooit bij stil gestaan hoe veel plezier een bezoekje iemand kan doen. Natuurlijk ging ik wel op babybezoek bij de meeste vrienden en dichte familie maar vaak ging het ook verloren in de drukte van alledag. Maar ik denk dat ik in het vervolg meer moeite zal doen om toch eens langs te gaan of op zijn minst en kaartje of een telefoontje te doen. Ik wil ook gewoon dat zoveel mogelijk mensen ons engeltje komen bezoeken, ik ben zo fier op hem en hij maakt ons zo gelukkig dat ik dat met iedereen wil delen.
Ook Wout geniet volgens mij met volle overtuiging van al die aandacht, schoten en nieuwe gezichten.
Gisteren hebben we met ons bezoek en Anneke en Danny lekker buiten in de tuin gezeten en genoten van het mooie weer. Wout lekker in de voiture zonder deken of jas maar lekker vrij om naar hartelust met armpjes en beentjes te zwaaien en zwieren. Vandaag gaan we met tante Christel en nonkel Faruk naar de Efteling. Ook Noehke gaat mee natuurlijk. Peter is al sinds 20 jaar niet meer in de Efteling geweest en ziet er enorm naar uit. Wacht maar tot zijne frang valt dat hij de hele dag met Wout zijn tas mag sleuren Grapje hé schat.
Ondertussen ligt ons wondertje naast mij nog wat na te genieten van zijn eerste papje en volgt met grote ogen al die geluidjes en bewegingen die mama maakt.
En nog maar eens besef ik wat een wondermooie kans ons werd gegeven !
Geniet van het mooie weer en tot morgen voor een verslag van onze reporter ter plaatse En misschien ook een beeldverslag van onze uitstap.
Vandaag zou wel eens een drukke dag kunnen worden. Deze voormiddag verwachten we Tante Alice, in de namiddag komt Liane om onze huwelijksviering te plannen en vanavond komen Wendy,Martin en Olivier op bezoek.
Al een geluk dat iedereen vannacht goed geslapen heeft. Wout is na zijn laatste flesje rond elf uur gaan slapen en pas vanmorgend om half zes liet hij terug van zich horen. En dat had mama ook wel even nodig want gisteren liep alles weer wat moeilijker dan anders. Door de aanpassing van de hoeveelheid per voeding had Wout veel last van krampen en diarree dus wilde hij ( terecht )ook de hele dag getroost worden.
Deze morgend was ons poppejanneke een hele andere, goedgezind en lachend kon ik hem uit bed halen en dat geeft toch een heel fijn begin van de dag. Na de ochtendvoeding amper krampjes te merken dus duimen maar dat dat de rest van de dag zo blijft.
Ik ben benieuwd hoe onze huwelijksviering er zal uitzien, we hebben nog heel wat vragen voor Liane. Onder andere of zij het ziet zitten ons huwelijk te combineren met Wout zijn doopsel. Dan zou het pas echt feest zijn ! Maar als het niet kan, ja dan zullen we twee keer moeten feesten
Ons ventje gaat nu in bad want je kan geen gasten ontvangen met een vuile pamper en een geur van zure melk
Ik geef nog een paar foto's mee en houd jullie op de hoogte.
aan het begin van dit lang weekend beleeft ons gezinnetje weer een primeur. Wout is met Ann en nonkel Danny op bezoek bij mensen uit de hondenwereld die zeer benieuwd zijn naar Woutje.
Met de nodige dubbele gevoelens heb ik hem alleen laten meegaan. Het stond mij voor dat als het me niet lukt hem een paar uurtjes in de vaardige handen van Ann en Danny te laten ik binnenkort pas echt in de problemen zou komen. Loslaten, onafhankelijkheid en zelfstandigheid zijn zowiezo belangrijke thema's voor mij als het over Wout gaat.
Deze morgend kregen we nog bezoek van Anja die onder andere voor onze Wout zijn eerste zwembroekje bijhad Met haar heb ik het ook nog even gehad over de mogelijkheden om langer thuis te blijven of eventueel deeltijds te gaan werken na september. Want zoals ik al gezegd heb vind ik het heel moeilijk om na zo lang wachten de zorg voor Wout (al is het gedeeltelijk ) aan anderen over te laten. Dit thema zal nog even tijd nodig hebben voordat ik allereerst voor mezelf duidelijkheid heb. Verdomme, neurotische trekken maken het een mens moeilijk !
Straks gaan we proberen Wout wat meer eten te geven en over stappen naar 150 ml en 5 scheppen, want hij heeft volgens ons toch nog honger na zijn 135 ml en 4,5 scheppen ondanks de tips van de verpleegkundige van K&G. Dat wil zeggen dat ik afscheid moet nemen van de kleine papflesjes waar we een maand lang gebruik van maakten. De vooruitgang is onontkoombaar, al goed hé. Het is wel de bedoeling dat dit kleine prutske opgroeit tot een gezonde, gelukkige kerel die veel andere mensen ook gelukkig kan maken. En dat gaat met kleine stapjes, zoals van flesjes veranderen.
Ik vrees dat deze post voor jullie niet zo interessant was, maar het heeft mij wel opgelucht even al die moeilijke en dubbele gevoelens en gedachten op een rijtje te zetten. En dat is toch ook belangrijk, niet ?
Geniet van het lange weekend en als je toch moet werken, 't is niet zo erg, het gaat toch regenen !
ongelooflijk maar het is al een maand geleden dat ons wondertje werd geboren ! Eén maand geleden dat we met een groepje in en buiten de Kroon hebben staan roepen en springen Eén maand geleden dat we thuiskwamen met een piepklein hummeltje dat volledig van ons afhing en waar we nog niks van afwisten. Eén maand geleden dat we elkaar leerden kennen en begonnen aan onze reis.
Op één maand gebeurt zoveel. In alle vorige posts hebben jullie dit kunnen volgen. Enkele highlights voor ons : de geboorte die ik persoonlijk heb meegemaakt, de eerste keer ons prutske in onze armen, het eerste flesje, de eerste nacht, de eerste keer dat hij ons aankeek, het eerste badje, de eerste bezoekers, het naveltje dat eindelijk afviel , de eerste nacht in zijn eigen kamertje , die eerste glimlach die ons duidelijk maakte dat ons schatje zich prettig voelt bij ons, zijn verheugde en herkennende blik als we binnenkomen, de vele gelukwensen, de eerste uitstapjes.
En nu begint maand twee met waarschijnlijk evenveel mooie momenten en nog meer hartveroverende kreetjes en snoetjes van Woutje. Waarschijnlijk ook weer veel veranderingen die misschien (maar hopelijk niet)ook weer onzekerheid kunnen oproepen. Maar ondertussen zijn wij als ouders ook gegroeid, we merken dat Wout het goed doet en we weten dat dat mede door onze liefdevolle en altijd goedbedoelde zorg is.
Het bezoek aan het consultatiebureau van K&G heeft mama toch wel weer gerustgesteld. Het gesprek met de verpleegkundige gaf een antwoord op heel wat vragen rond het eten. En de vrijwilligsters hebben hem gemeten en gewogen en kwamen tot volgende resultaten : 3610 g dat is 240 g bijgekomen en 52 cm, dat is 1,5 cm gegroeid. Zijn hoofdomtrek is nu 36,5 cm . Zo zit hij nu qua lengte en gewicht op percentiel 3, maar het belangrijkste is en blijft dat hij deze curve nu wat blijft volgen. Blijkbaar heeft hij veel hersenen want wat betreft hoofdomtrek zit hij op p10 Het knobbeltje dat we al een paar keer voelden in zijn hals is heel normaal. Het is een kliertje dat je gewoon heel fel voelt omdat hij nog geen vetweefsel heeft daar ( de gelukzak ).
Later op de middag nog eens een nutteloze trip naar de dienst Bevolking van district Ekeren, hun hobby is mensen die zich vervelen bezighouden en om één of andere reden zijn wij op die lijst terechtgekomen Ik wil er gerust begrip voor hebben dat onze situatie speciaal is en dat het dan niet zo gemakkelijk is om juiste informatie te geven maar pure onkunde en vergetelheden zijn toch dingen die vermeden moeten kunnen worden.
Ondertussen hebben we gisteren gemerkt dat het kersenpitkussentje dat we voor Wout kochten echt helpt bij krampjes. En hij ziet er zo schattig uit met dat hartje op zijn buik, getuige onderstaande foto.
Voor de liefhebbers, jullie kunnen alle foto's bewonderen via deze link : plezier ermee !
Vanmiddag mijn eerste pasbeurt voor mijn trouwkleed gehad. De rok zat als gegoten, het topje moet iets ingenomen worden; Het kleed was nog mooier dan in mijn herinnering en ook Christel en Peter zijn moeder vonden het heel mooi. Op 10 juni nog eens terug voor een hopelijk laatste pasbeurt
Daarjuist is oma Chris op bezoek geweest, die is nog steeds superfier op Woutje en vindt het fijn om te zien dat hij het zo goed doet. Ze had cadeautjes bij voor Wout én heel veel complimenten voor mij als mama. En zoals alle assertieve mensen weten zijn complimenten zeer belangrijk, dus ook voor mij !
En er is nog goed nieuws ! Peter is deze namiddag gaan solliciteren en kan morgen beginnen met een interimcontract ! Hopelijk later een vast contract. Hij is door het dolle heen en ik en Wout zijn enorm fier op hem. We hadden niet minder verwacht van deze superpapa !
Hopelijk ben ik morgen terug met even goed nieuws van K&G, dan krijgen jullie weer een update van Wout zijn maten en dergelijke. Voor de liefhebbers.
zaterdag vandaag en buiten regent het weeral; Maar goed, Frank heeft beloofd dat volgende week er zomers zal uitzien ! Hoop doet leven !
Vandaag babysitten wij op Fleurtje, de jongste telg uit de roedel van Ann en Danny. Zij zijn met de rest naar een flyball-wedstrijd maar omdat Fleurtje drachtig is mocht ze niet mee. En wij zijn altijd blij eens voor één dag een hond te hebben, vooral Peter heeft daar veel plezier van.
Volgens traditie hadden Ann en Danny ook weer cadeautjes bij, als die zo blijven voortdoen wordt ons Woutje een verwend ventje . Of beter gezegd een jongetje dat alles heeft wat een kindje zich maar kan wensen. Liefde,aandacht,zorg en vooral bergen speelgoed
Straks komt de familie Verschueren op bezoek en dat is altijd een drukke bedoening. Bompa Jos die niet goed hoort maar geen goed hoorapparaat heeft, bomma Lesta die thuis te weinig aandacht en klap heeft, Christel en Faruk die altijd veel te doen en te vertellen hebben en Christiane en Sven die onze Wout voor de eerste keer zullen zien wegens Christiane nog maar net terug uit USA. Dus genieten wij nu nog maar even van de rust
Onze agenda voor volgende week is weeral goed gevuld. Maandag mijn trouwkleed gaan passen en dan komt ook Oma Chris, dinsdag naar K&G, woensdag komt Anja op bezoek en gaan we 's avonds naar LO om vrienden van Ann en Danny een bezoekje te brengen.
Stilaan beginnen ook de voorbereidingen voor de trouw naar voor te schuiven op de agenda. Ik blijf erbij ; ik zal blij zijn dat het twintig juni is en dat we daarna ons leven als gezinnetje rustig kunnen voortzetten!
gisteren hebben Peter,Wout en ik eens getest hoe het is om met de voiture het openbaar vervoer te gebruiken. Ik wilde het eens proberen nu Peter mee kon om eventuele problemen samen op te kunnen lossen. Op de Kapelsesteenweg op de bus stappen is een heus huzarenstuk. De bus stopt op de rijbaan dus dat is een enorm hoogteverschil. Je moet die voiture bijna verticaal binnensteken. Op de bus werd nog eens duidelijk dat er bij De Lijn niet zoiets bestaat als rustige uren. Zelfs om één uur zat de bus goed vol en had ik de hele tijd het gevoel in iedereen zijn weg te staan. Maar ik heb geen boze blikken of commentaar gezien of gehoord. Misschien ben ik de enige die mij ergerde aan voitures op de bus Wel weer veel interesse voor dat boeleke en veel vertederde blikken. Voor Peter was dit nieuw en hij moest er nog wat aan wennen. Afstappen op de Bredabaan was een stuk makkelijker, daar heb je een perron op de hoogte van de bus dus daar kan je gewoon afrijden.
Ook op de Bredabaan en in de winkels weer veel belangstelling voor ons Woutje. De meest gehoorde opmerkingen ? Op één met stip : Oh das een kleintje ! Hoe oud is het ? Op twee : Ist een meisje of ne jongen ? Op drie : Amai dat ziet er nen brave uit ! En van andere jonge ouders krijg je dan ook veel goede (en goedbedoelde ) raad. Van goede wasverzachter over troosttechnieken tot de beste winkels voor babyspullen.
Met de bus terug in omgekeerde richting nu. Dus makkelijk opstappen en een circusshow bij het uitstappen. Dat laatste was me alleen niet gelukt zonder accidenten denk ik.
Later 's avonds was Wout zeer boos en ontstemd over iets. Al een geluk was zijn meter hier en die heeft werkelijk een hele tijd met zijn relax geschommeld en de tut regelmatig terug op zijn plaats gestoken
Maar na een propere pamper, pyama aan én een gastronomisch melkmenu ( bereid door driesterrenchef Verschueren ) vertrok onze Wout naar bed en van daaruit een rechtstreekse aansluiting naar dromenland. Een lange reis want pas rond zes uur was hij terug thuis. En omdat ik nog niet klaar was voor zijn thuiskomst heeft hij dan nog een citytrip gedaan naar babycity to ongeveer acht uur. Perfect gewoon !
Groetjes van Wout aan iedereen die zijn avonturen hier volgt, hij wuift met zijn knuistje !
Gisterenavond gebeurde het. Ik zat erdoor, volledig. De optelsom van vermoeidheid, 3 weken felle emoties, de werkloosheid van Peter (zijn sollicitatie bleek vruchteloos), alle nieuwe dingen, de onzekerheden en twijfels overschreed de kritieke drempel. Eén voeding die verkeerd liep ( alles ging er wel in maar kwam er even snel terug uit ) was genoeg om de core te laten smelten. Gevolg : een huilbui, verdriet,angst en complete radeloosheid. En zo ken ik mezelf niet. Dus ook nog twijfelen aan mezelf en gedachten als 'Waarom heb ik ooit gedacht dat ik dit kon ?'
En dan heeft een nieuwe mama veel geluk dat er ook een nieuwe papa in het spel is. Eén die de zaken even overneemt en heel concreet Woutje in zijn relax zet en mij even de tijd doet nemen om wat te bekomen. Eén die zegt van alles even zo te laten en straks gewoon terug te proberen. Eén die me gerust probeert te stellen en dit doet met de nodige humor. Na nog wat voort overgeven plakte ons prutske van kop tot teen dus dachten we : we zetten hem in bad, dat is rustgevend en dan kan hij binnen een paar uurtjes terug wat eten. De kans om eens te testen wat er waar is van de marketingbelofte van Johnson's Baby Bedtime badprodukten. En geloof het of niet, het werkt ! Het werkte zelfs zo goed dat we Wout nadien zelfs niet meer wakker kregen om toch wat te eten. Gevolg : nog meer schuldgevoel en met heel veel verdriet Woutje in bed gelegd. Ik verdrietig, Wout zalig slapend en Peter, de praktische geest, regelde al de rest.
Zo'n avond kon ik alleen afsluiten met een beetje alcohol, witte martini met fruitsap, de ultieme troost Dan volledig onvoldaan en vol zelfmedelijden gaan slapen ( zo ken ik mezelf wel, dat gebeurde in het verleden vaker ).
En dan verandert alles.
Om 5u30 klinkt een bekend geluid uit de babyfoon. Ons prutske heeft verdorie de hele nacht doorgeslapen en vindt het nu wel tijd om op te staan. En ik zeg het, er kan niks op tegen dat kamertje binnenkomen en dat wondertje met tenen daar te zien liggen. Ogen wijd open en blij me te zien. Vertrouwde geluidjes komen uit het bedje en als ik hem pak voelt hij zo lekker warm en vertrouwd aan dat alle problemen smelten als sneeuw voor de zon (sorry, ik vond geen groter cliché ).
Dan toch nog met een beetje spanning zijn flesje gegeven maar honger is blijkbaar echt de beste saus (cliché 2) want Wout at zo smakelijk en rustig dat mijn zelfvertrouwen groeide met de minuut. Een volwassen boer en 150 ml later liggen we samen nog wat na te genieten. En dan lijkt gisterenavond enkel een nare droom !
Nu ligt hij in zijn relax naast mij, te kijken naar de lichtjes en zijn beentjes en gezichtsspieren te oefenen en kan ik maar één ding denken ; wat ben ik blij dat wij voor dit wonder mogen zorgen !
het navelstompje is er eindelijk in geslaagd onze Wout los te laten en hem zo toe te staan een zelfstandig en gelukkig leven te leiden. Qua voorspellende waarde kan dat tellen hé. Ik zal dit stukje zelf later zeker nog eens terug moeten lezen
Het is echt ongelooflijk hoe hard dat ventje groeit. Dat valt vooral op als hij in zijn relax of de maxicosi zit. Waar hij er vorige week nog bijna in wegzakte zit hij er nu stevig in. In zijn relax komen zijn beentjes nu voorbij de zitting en liggen bijna op hun plaats.
Hij blijft ook enorm beweeglijk en sterk. Deze morgend in zijn badje probeerde die gekkerd zich om te draaien en op zijn verzorgingskussen probeert hij kruipbewegingen te maken als hij op zijn buik ligt. 't Is echt opletten geblazen !
Peter is vertrokken voor zijn sollicitatie, hij kreeg twee dikke zoenen om hem succes te wensen ! Hij ziet er echt van af en ik hoop echt dat hij snel terug aan de slag kan. Aan zijn motivatie zal het zeker niet liggen.
De poezen hebben ook hun draai terug gevonden,heb ik de indruk. Ze hebben hun nieuw plaatsje gevonden, Riga op de vensterbank naast de box, Breezer op een stoel in de living en Monsterke ligt in de gang en komt kijken als ze gehuil of andere vreemde geluidjes hoort. Vooral zij is heel nieuwsgierig en kan soms echt naar Wout zitten kijken. We proberen dit nog op foto of film vast te leggen.
Tot morgen, hopelijk met goed nieuws van het schoenmakersfront !
Vandaag een rustige dag ten huize Verschueren. Peter is bezig aan zijn treintafel, ik ben aan de was begonnen en Woutje die amuseert zich met dit alles in het oog te houden.
Ik heb veel was want gisterenavond zijn bomma en bompa nog hier geweest en bompa Jos had nog een berg kleedjes bij, exclusief uit de U.S. of A. Een echt Hawaiaans pakje, hemd en broekje, gewoonweg schitterend én een knoddig T-shirt met Elvis op, recht ingevoers uit Las Vegas. Eerder deze week kreeg hij ook al een heel mooie broek en hemd, rechtstreeks uit Nepal. Dus moesten jullie in het kort gaan reizen, wij proberen de wereld in Wout zijn kast te krijgen.
Stilaan begint het gebrek aan kwaliteitsvolle slaap mij parten te spelen, mijn concentratie is geen 100 % en echt fris zie ik er 's morgens ook niet uit Rond negen uur 's avonds begin ik te verlangen naar mijn bed en na een voeding 's nachts val ik zonder enig probleem als een blok terug in slaap. Gewoon blijven denken dat dit niet eeuwig duurt, staat er dan in de boekjes. Ja dat zal wel maar ondertussen pikt het toch
Nog wat fotomateriaal voor de liefhebbers enne ...
jammer genoeg moet ik vandaag beginnen met minder fijn nieuws. Peter heeft gisteren op het werk zijn ontslag gekregen, totaal onverwacht. Er waren verschuivingen in het personeel en blijkbaar was hij diegene die het minste voldeed aan de verwachtingen van de baas. Alhoewel de meeste van zijn collega's, waar hij elke dag mee werkte, even hard schrokken als wij. Maar Peter is er de man niet naar om zijn hoofd te laten hangen dus in de namiddag had hij al een sollicitatie versierd. Dinsdag mag hij ergens op gesprek. Je kan je voorstellen dat met ons Woutje én de trouw in het vooruitzicht dit echt geen prettige, geruststellende tijden zijn. En natuurlijk staan we ook stil bij de crisis en vragen we ons af hoe lang het zal duren voor hij weer aan de slag kan. Voor Peter zelf was de kostwinner zijn heel belangrijk, en dat herkenen de meeste mannen wel denk ik, en dit doet geen goed aan zijn zelfvertrouwen.
Maar goed, life goes on en we gaan er van uit dat alles snel weer in orde zal zijn.
Ondertussen vinden we afleiding en liefde bij onze prachtige zoon die het schitterend blijft doen. Zoals jullie weten zijn we gisteren naar K&G geweest voor zijn gehoorstest. Dat was pas echt een grappig zicht. Ik vond het zo spijtig dat ik mijn fototoestel niet bij had. Dat ventje lag daar met een klein koptelefoontje op en zijn hoofdje volgeplakt met elektrodes. Maar hij is heel flink en rustig gebleven en na een paar minuten wisten we dat zijn gehoor prima in orde is.
Wat wij al aan de kleedjes merkten werd bevestigd. Hij is 2,5 cm gegroeid en weeral 330 g bijgekomen, hij weegt nu 3.370 en is 50,5 cm lang. De verpleegster vond dat hij er echt goed uitzag en iedereen die op bezoek is geweest kan het bevestigen ; wij hebben de mooiste baby op aarde
Zijn navelstompje hangt er nog steeds aan en op aanraden van Eefje probeer ik het nog wat meer uit te drogen met behulp van Eosine. Die Eosine geraakt aan het naveltje maar niet voor hij een tussenstop heeft gemaakt aan mijn vingers, leuk hoor !
Sebiet trekken we nog even naar 't stad om in de Hema nog wat spulletjes te gaan halen. Onder andere een steunkussen voor als Wout op zijn zij ligt want hij heeft de neiging altijd op zijn rechterkant te gaan liggen en dat is naar het schijnt niet zo goed voor de ontwikkeling van zijn spieren en stel je voor dat hij een plat hoofdje en gezicht krijgt !
Ik vind het altijd fijn te horen dat mensen de blog volgen en sinds kort weet ik zelfs dat ik een echte aanhang heb die het lezen van de blog hebben ingebouwd in hun dagelijkse routine. Mensen, ik beloof dat ik mijn best zal doen om iedere dag een leuke post te doen om jullie niet in de steek te laten Op andere dagen kan je misschien, om dervingsverschijnselen te voorkomen, oude posts en foto's nog eens bekijken
Have a nice weekend en als je kaarsjes moest branden, denk dan eens aan Peter .
straks gaan we de eerste keer naar K & G. De huisbezoeken die de verpleegkundige ons bracht waren zo goed meegevallen dat ik voorlopig wel verder van hun diensten gebruik wil maken. Ik was wel blij dat het meeviel want had toch veel verhalen gehoord die me niet echt aanstonden en had op voorhand eigenlijk meer zoiets van ; dat die maar wegblijven.
Maar toen Wout er was merkte ik toch dat ondanks mijn zelfvertrouwen er heel veel dingen waren waar ik toch wat hulp en ondersteuning bij kon gebruiken. Dus als het straks op het consultatiebureau ook meevalt zal ik regelmatig langsgaan om zijn gewicht, lengte en ontwikkeling van zeer nabij te kunnen volgen én om zijn vaccinatieschema te volgen.
Nu is wel onze ochtendroutine om zeep want hij mag deze morgend geen oliebadje of lotion in verband met de gehoorstest. Komt daarbij dat hij voor we vertrekken best al kan gegeten hebben want hij moet rustig zijn voor dit onderzoek. Dus dat regelmaat krijgen in zijn eten zal voor deze namiddag zijn. Want dat blijft de grootste uitdaging momenteel : regelmaat vinden in het eten. De tussenperiodes variëren van amper 2 tot soms 5 uur en dat is ten eerste niet zo gezond en ten tweede ook absoluut niet praktisch.
iedere dag is Wout weer wat veranderd, kan hij weer iets nieuw en maakt hij nieuwe geluidjes. Hij is meer en meer wakker overdag en het is dus superfijn om echt met hem bezig te zijn.
Gisteren kwamen Ann en Danny nog eens op bezoek. En zoals gewoonlijk kwamen ze niet met lege handen. Het langverwachte muskietennet hangt nu boven Wout zijn box, dat zal hopelijk schelen in rode bultjes op zijn hoofd en gezichtje. Verder een superleuke knuffel, mooie kleedjes en spaghetti ! De twee eerste voor Wout en de spaghetti voor ons. Het was een gezellige avond maar de plicht van een dierenarts stopt niet omdat het gezellig is dus werden ze weggeroepen voor een hond die gehecht moest worden
De cadeautjes die ze telkens bij hebben zijn meestal van mensen uit hun vriendenkring die binnenkort wel allemaal die kleine pruts eens live aan het werk willen zien. Wout, smeer uw beentjes maar al in want er staan nog heel wat bezoeken en uitstapjes op je agenda
Verder nieuws gaat nog over zijn navelstompje dat maar geen afscheid wil nemen, Monster die vreselijk geïntrigeerd is door zijn gehuil en het blijvende succes van de mobiel. Lang leve Winnie the Pooh
Nog enkele foto's en dan zeg ik weer tot de volgende !
nog snel even een post voor ik onder de wol kruip.
Ons bezoek gisteren aan de Z2 is heel goed gelopen. Wout geniet er echt van om in zijn draagdoek dicht bij mij te zijn. Alle interesse van vreemde mensen deerde hem niet en hij sliep rustig verder.
De bewonderende ooohs en aaahs van de collega's, daar genoten we alletwee van. Hij liet duidelijk zien hoe rustig en gelukkig hij is. Van schoot naar schoot en verschoond worden op de bureau van de psychologe, allemaal geen probleem.
Het was duidelijk druk op dienst en daarom was jullie tijd en aandacht extra kostbaar. En ze werden enorm geapprecieerd !
Vandaag een rustig dagje thuis en dan merk ik toch wel dat zo'n uitstap als gisteren veel vraagt van Wout. Ons ritme is nog niet zo gesetteld dat we veel nieuwe dingen kunnen doen zonder dat Woutje enorm moe is 's avonds. Hij is dan ook nog maar 17 dagen op deze wereld en heeft enorm veel te zien,horen,leren en verwerken. En dat vreet energie !
Ook voor mama en papa zijn het vermoeiende tijden, met heel veel nieuwe indrukken en ervaringen. Dus omdat alle uren tellen liggen wij ook steeds op babybedtijd onder de lakens !
Straks gaan we voor de eerste keer echt met ons tweetjes op stap, wat verder dan rond de blok. We nemen samen de bus en de tram om mijn collega's te gaan verrassen met een bezoekje.
Vorige week wilden we dit ook al eens proberen maar toen waren het weer en een slechte timing er de oorzaak van dat die plannen terug werden ingepakt. Maar vandaag laat ik niets aan het toeval over ; Wout en ik zijn al gewassen en aangekleed. Hij zal rond tien uur zijn volgende papje krijgen en dan zijn we helemaal klaar om rond kwart na elf te vertrekken.
Deze avond of morgen krijgen jullie zeker een verslag van onze trip. Tot dan, have a nice day
Grapje hé schat.
) was genoeg om de core te laten smelten.
Dan volledig onvoldaan en vol zelfmedelijden gaan slapen ( zo ken ik mezelf wel, dat gebeurde in het verleden vaker ).
