Ik ben Myriam
Ik ben een vrouw en woon in Ekeren (België) en mijn beroep is Ik werk in een psychiatrisch ziekenhuis.
Ik ben geboren op 30/04/1969 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Alles wat met mensen te maken heeft, vooral vrienden en familie.
Jaja, een rare titel maar wel één met spectaculaire content Vorig weekend sta ik 's morgens op omdat ik ons prutske hoor en het dus tijd is om aan een nieuwe dag te beginnen. Alles verloopt zoals het alle morgenden loopt. Ik sta op, kleed me snel aan en ga naar zijn kamer. Ik ga binnen, wij begroeten elkaar en ik pak hem uit zijn bedje. Wacht eens even, daar mankeert iets Normaal moet ik toch eerst zijn spijlen naar beneden doen ? Toen mijn frank viel wat er gebeurd was,bleef mijn hart even stilstaan. Ergens deze nacht moeten die spijlen gezakt zijn en heeft Wout dus onbeschermd in dat hoge bed gelegen
Sinds de verhuis wisten we al dat één kant niet meer goed sloot en dat we daar extra op moesten letten maar dit hadden we nooit meegemaakt en ook niet voorzien.
Maar goed, dat kind moet wel veilig kunnen slapen. Dus sindsdien wordt zijn bedje met een colsonbandje beveiligd voor hij gaat slapen Aangezien dat natuurlijk ook geen doen is krijgt hij een nieuw bedje. Het bedje dat bij zijn kleer- en ladekast hoort en als zodanig moet ik afscheid nemen van mijn droombed maar safety first
Verder loopt alles hier heel goed, het weer is aan het beteren en dat maakt ons allemaal wat beter gezind; Nu eindelijk de zomer in zicht is gaan we straks met ons drietjes naar de fietsenwinkel voor een fietsstoeltje en helmpje voor onze deugeniet. Ik vraag me eigenlijk af of ze zo'n kleine helmpjes wel hebben ?! Want als hij nog geen helmpje op kan dan zal ook dat fietsstoeltje nog even moeten wachten. Als Wout mee op de fiets kan zal me dat veel wandelingen en tijd besparen. Als ik vrij ben kan ik hem dan met de fiets naar de créche brengen en gaan halen. En ook na een vroege kan ik dan in één stuk doorfietsen zonder eerst mijn fiets te moeten komen afzetten thuis.
En hij heeft ondertussen ook al in zijn autostoel gezeten, als een grote kan hij nu eidelijk rondkijken en deelnemen aan de gesprekken in de auto in plaats van de hele tijd naar de rugleuning van de zetel te moeten staren
Zo, jullie zijn weer even mee dus ik zou zeggen tot de volgende !