Ik ben Myriam
Ik ben een vrouw en woon in Ekeren (België) en mijn beroep is Ik werk in een psychiatrisch ziekenhuis.
Ik ben geboren op 30/04/1969 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Alles wat met mensen te maken heeft, vooral vrienden en familie.
na de windpokken kwam er een koorts van ongenkende oorsprong aanzetten. Maandag na school kwam juf Lieke me al tegemoet om te zeggen dat Wout niet goed was. Thuisgekomen idd koorts 38,9°, direct in bed met de nodige Nurofen.Dinsdag ook de hele dag koorts maar voor de rest eigenlijk niks te merken. Geen pijn, geen hoest, geen diarree, geen boebels van ongekende oorsprong. Woensdagmorgend lijkt de koorts geweken, nog wel slechte eetlust en wat hangerig. Misschien lukt het wel om morgen naar school te gaan.
Helaas,driewerf helaas, donderdagmorgend terug koorts,de hele dag niet willen eten en heel bleekjes. Dus papa noodgedwongen thuis gebleven. Donderdagnamiddag dan toch maar de dokter gebeld. Zij vond ook niks dat de koorts kan verklaren maar begrijpt onze ongerustheid wel. Zij stelt voor om even af te wachten tot na het weekend. De dokter amper buiten ( echtig waar ) en zijn linkeroog begint dikker en dikker te worden en de gele snot loopt er uit. Hier gaan we dus maar weer, de hoop dat het ergste voorbij was werd meteen de grond ingeboord. Dus vrijdag mama noodgedwongen thuis want bij de oppasdienst voor zieke kinderen komen we gewoon op de wachtlijst te staan
Deze morgend geen koorts, wel zijn twee oogjes dik en dichtgeplakt OMG, hoe lang moet dit nog duren ? Er is geen koorts meer dus vind ik het in de namiddag wel de moment om even te gaan wandelen. Het winterzonnetje schijnt en we moeten toch bij de apotheek geraken. Goed aangekleed en ingeduffeld vertrekken we. En Wout geniet, na 4 dagen binnen is deze wandeling echt broodnodig !
En wat blijkt ? Eens we terug thuis zijn zie ik hem zienderogen beter worden. Hij eet zonder zeuren een hele appel op en dan nog wat koekjes, een uur later vraagt hij zelf een boterham met speculaaspasta, een beker melk en nog een brikje Fristi ! Opluchting Want dat hij zo moeilijk at verontrustte ons de afgelopen dagen nog het meest.
Ondanks nu al bijna 3 weken ziek zien we ons ventje toch maar slimmer,handiger en groter worden. En vooral ook verbaler en dat zorgt voor de meeste verrassende momenten. We horen nu meer en meer wat er in dat hoofdje omgaat en dat is bijzonder boeiend. Zo denkt hij dat mama nadat ze pipi gedaan heeft het toiletpapier in haar poep steekt ( ah ja, waar blijft ze daar anders mee ), hij gelooft ook dat juf Lieke bij Linda woont ( een soort opvangtehuis voor vertrouwensfiguren ), hij is gek van ravioli ( ttz ravijojo ) maar alleen met rode saus want met witte saus is het geen ravioli meer maar bloemkool. Hij kent dingen waar ik niet van weet hoe dat komt ( betaalautomaten, bakkers en BH's ( alleen vindt hij het nog moeilijk te eloven dat alleen mevrouwen dat dragen ).
En zo gaat ons leventje voort, met bange,mooie, verdrietige,grappige en ontroerende momenten waar we geen seconde van zouden willen missen !
) en zijn linkeroog begint dikker en dikker te worden en de gele snot loopt er uit. Hier gaan we dus maar weer, de hoop dat het ergste voorbij was werd meteen de grond ingeboord. Dus vrijdag mama noodgedwongen thuis want bij de oppasdienst voor zieke kinderen komen we gewoon op de wachtlijst te staan 
OMG, hoe lang moet dit nog duren ? Er is geen koorts meer dus vind ik het in de namiddag wel de moment om even te gaan wandelen. Het winterzonnetje schijnt en we moeten toch bij de apotheek geraken. Goed aangekleed en ingeduffeld vertrekken we. En Wout geniet, na 4 dagen binnen is deze wandeling echt broodnodig !
Want dat hij zo moeilijk at verontrustte ons de afgelopen dagen nog het meest.
), hij gelooft ook dat juf Lieke bij Linda woont ( een soort opvangtehuis voor vertrouwensfiguren ), hij is gek van ravioli ( ttz ravijojo ) maar alleen met rode saus want met witte saus is het geen ravioli meer maar bloemkool. Hij kent dingen waar ik niet van weet hoe dat komt ( betaalautomaten, bakkers en BH's ( alleen vindt hij het nog moeilijk te eloven dat alleen mevrouwen dat dragen 
).
