Ik ben Myriam
Ik ben een vrouw en woon in Ekeren (België) en mijn beroep is Ik werk in een psychiatrisch ziekenhuis.
Ik ben geboren op 30/04/1969 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Alles wat met mensen te maken heeft, vooral vrienden en familie.
Vanaf nu kunnen jullie een blog volgen van een gehuwde jonge mama ! Wij zijn nog aan het bekomen en vooral met ons gedrietjes aan het genieten van alle lieve wensen, vele kaartjes, bloemen en attenties.
Het wordt warmer en warmer. Buiten, in onze harten en in ons gemoed. De spanning neemt toe en tegelijkertijd begint het wachten nu ook wel heel lang te duren.
Nog een paar praktische zaken te regelen, dus we beginnen weer met lijstjes. ( zie blog ergens begin april ) Die liggen weer her en der verspreid en moeten er voor zorgen dat we niks vergeten. Ik vind het best moeilijk om tegelijk alles te regelen én ontspannen en rustig voor ons prutske te zorgen. En het is echt nodig om mijn tijd te nemen om hem te verzorgen,te voeden en TLC te geven. Want spanningen gaan direct over op ons kleintje en dat wil ik er echt niet bij, dus al goed dat ik mijn spreekwoordelijke kalmte nog altijd weet te vinden.
Nog even wat foto's om het mindere peil van mijn schrijfsels te verzachten en dan zeg ik weer,
je hebt zo van die dagen dat alles vlot loopt, dat iedereen meewerkt en je zo gezegd " in the zone " bent. Vandaag was er voor mij zo één. Ik had een druk schema maar er liep niks mis en het programma is bijna helemaal afgewerkt.
Eerste stop, dienst bevolking Ekeren. Geloof het of niet, onze Wout is nu officieel in Ekeren ingeschreven, we hebben zijn pasje om het te bewijzen. We kregen van die vriendelijke dame zelfs een kinder-cd die normaal bij de geboorte wordt gegeven. We hebben stilletjes gezwegen maar het is dezelfde cd van Unicef die we al in Kalmthout kregen. Maar het was zo'n mooi gebaar dat ik hem met dank heb aangenomen.
Dan is Wout met Anneke meegegaan voor hun eigen drukke schema en ben ik met Eefje gaan shoppen. Zij had een aantal adressen van winkels met zwangerschapsmode en we gingen op zoek naar een feestelijke blouse of topje. De eerste winkel was ondertussen failliet maar in de tweede was het prijs. Een mooie top van het rek - 50%, nog meer geluk zou niet meer gezond meer zijn Een lekker slaatje en dan verder op stap, nog wat winkel van het lijstje en Petit Bateau. Neen, ik heb mij niet laten verleiden. Vooral omdat ik het heel moeilijk vind om Woutje zijn maat in te schatten, er zou werkelijk een overeenkomst moeten gesloten worden tussen alle fabrikanten van kinderkledij, waarom kan een 50 niet gewoon altijd een 50 zijn
Dan richting Merksem, mijn trouwkleed gaan ophalen. Nog één keer gepast en dit keer was alles in orde. Mijn bankkaart was minder gelukkig maar goed, als ik maar gelukkig ben Anneke en Wout kwamen mij daar oppikken, waren er ook precies op tijd en zo geraakte de jurk ook veilig thuis. Hij hangt nu in al zijn zwarte schoonheid te blinken !
Snel een fokkietje en dan terug de bus op naar de baan, 20 minuutjes onder de zonnebank, ook nog even oorbelletjes en een zomerslaapzak voor Wout gekocht, de bus terug naar huis en nu even uitblazen aan de laptop.
Ik wilde eigenlijk nog wat kuisen hier maar aangezien het al half acht is, wij nog moeten eten, Wout nog in bad moet en we nog bezoek verwachten ,begrijpen jullie wel dat dat niet meer voor vandaag zal zijn. En ik vrees ook niet meer voor deze week
Nog 5 nachtjes slapen en dan ben ik eindelijk geen ongehuwde moeder meer
