Lucas Van den Eynde: Piloot

In Van Vlees en Bloed speelt Lucas Van den Eynde de overspelige André Vangenechten. Het scheelde weinig of de acteur was echt tussen de worsten en het gehakt beland.

Aan Jobat vertelt Lucas Van den Eynde wat zijn echte droomjob is. "Vliegtuigen fascineerden me als kind al. In die tijd had je er nog die reclameboodschappen achter zich aan sleepten, bijvoorbeeld voor soep van Royco. Ook de witte condensatiestrepen in de lucht spraken tot mijn verbeelding. Maar dromen van een baan als piloot was er toen niet bij. Ik leek op dat moment, als slagerszoon, nog voorbestemd om de beenhouwerij over te nemen.

Ik was al 26 toen ik me, na een advertentie van de Vlaamse Zweefvliegacademie gezien te hebben, aan een doopzweefvlucht waagde. Het werd een openbaring. De honger om te leren zweefvliegen, was meteen gewekt. In de winter volgde ik een theoretische avondcursus, in de zomer de praktische opleiding. Na ongeveer een jaar zei mijn instructeur: "Nu ga je alleen de lucht in". Heel spannend, maar het gevoel dat het me gaf, was onbeschrijfelijk. Het besef dat je de natuurelementen bedwingt.

"Als slagerszoon leek ik voorbestemd om de beenhouwerij over te nemen"

Omdat ik het hele jaar door wou kunnen vliegen, met zweefvliegen ben je beperkt tot de zomer, haalde ik later ook mijn motorbrevet. Mijn examinator was bijzonder lovend. Hij vertelde dat bedrijven die businessjets verhuren hun toestellen niet graag in handen geven van jonge snaken. Ik was toen 37, en die man zag daar een toekomst voor mij weggelegd. Ik geef toe dat ik toen even getwijfeld heb om er mijn beroep van te maken. Om lijnpiloot te worden, moest ik echter nog eens anderhalf jaar blokken. Ik zou een tijdje uit de running zijn als acteur, en dat risico wou ik niet nemen.

Ik ben al heel tevreden dat ik voor mijn plezier tochtjes kan maken. Vliegen is een verslaving. Dat je even van de aardbol af bent, vind ik een prettige gedachte. Ik hou van het moment waarop de verkeerstoren me meldt dat ik airborne ben. Dan weet ik: nu hang ik in de lucht. Vanuit de lucht zie je de wereld in een heel ander perspectief. Rondom je heb je een zee van ruimte. Bij slecht weer boven de wolken klimmen en in het blauw terecht komen, weg van de grijsheid, geeft een fantastisch gevoel. Na een drukke periode is dat altijd een beloning." (jobat)