Het is met zout zoals met suiker: de meeste mensen gebruiken er te veel van.
En dan nog onder zijn slechtst mogelijke vorm: geraffineerd, ontdaan van al zijn gunstige mineralen en sporenelementen en chemisch bewerkt. Dit totaal gedenatureerd zout, pure natriumchloride, zit - net als fabriekssuiker  massaal in geconserveerde, industrieel aangemaakte en kant-en-klare voedingsmiddelen, tot zelfs in zoete snoep" Een ernstig probleem voor de volksgezondheid. En toch ... zonder (goed) zout kunnen wij niet leven!
 
Zoutloos maakt ziek!
Zout is net als water een fundamenteel element van het menselijke leven.
Even fout als overdreven zoutgebruik is een dieet met te weinig zout. Hoewel een beperkt aantal mensen overgevoelig zou zijn voor zout, heeft hoge bloeddruk vaak meer te maken met een tekort aan water dan met te veel zout. Bij een zoutarm - en zeker zoutloos - dieet wordt zout aan het bot onttrokken om het gehalte in het bloed op peil te houden.
 
Een tekort aan zout, waarmee oudere hart- en bloeddruklijders nogal eens te maken hebben, heeft botverweking (osteomalacie) en botontkalking (osteoporose) tot gevolg. Maar ook overmatig zoutgebruik is slecht voor het bot.
 
Tekort maakt suf
Zoutte kort leidt tot sufheid bij bejaarden, wat veel voorkomt in te-huizen. Dr. Reiner Kollack van het Gilead Ziekenhuis in het Duitse Bielefeld: 'Op hoge leeftijd functioneren de bloedsomloop en de bloeddruk minder goed. Is er daarbij een zout- en watertekort, dan worden de hersenen niet meer voldoende doorbloed.' Zout is er ook nodig om cellen en weefsels te ontzuren. Te weinig zout bemoeilijkt bovendien het lossen van slijm. Bronchitis-, astma-, sinusitis- en hooikoortslijders moeten veel plat water drinken en ten minste een halve koffielepel volwaardig zout per dag gebruiken. Slechts in één geval is zoutloos eten onafwendbaar, nl. bij cortisonegebruik!

Welk zout?
Het courante huishoud-, keuken- of tafelzout deugt slechts om bij vriesweer op de straatstenen te strooien. Het is soms gewoon afval van de zinkindustrie of afkomstig uit de zee en gedroogd en komt meestal uit zoutmijnen. Het werd hoe dan ook gebleekt, geraffineerd - d.w.z. van ongeveer 70-80 mineralen-sporenelementen ontdaan. Er werden emulgatoren en stabilisatoren aan toegevoegd (E527, 530, 532, 535, 537, 540, 542, 550) en om klontering te voorkomen wordt er dan nog aluminiumdioxide bijgestopt, een krachtig allergeen.

Dat deugt dus niet! Maar wat dan wel?
Ondanks de vervuiling van de zeeën is er her en der nog degelijk, hoogwaardig en onbehandeld zeezout te vinden. Dat merkt men aan de prijs. En sinds kort is er het uitzonderlijke Himalayazout. Goed volwaardig zout gebruikt men matig maar regelmatig. Waardeloos geraffineerd zout: zoveel mogelijk mijden. En vergeet daarbij het geraffineerde zout niet, aanwezig in zowat alles wat
eetbaar is en dat u niet zelf bereidt.