'Uiteindelijk hebben we ruim een jaar later alsnog afgesproken'

Mirjam: 'In de zomervakantie van 2002 ging ik, toen 15 jaar, met mijn ouders en broertje kamperen in Duitsland.

Dit was uniek, want al jaren gingen we steevast naar Frankrijk. Daar konden we echter geen leuke camping met nog vrije plaatsen vinden, dus werd het toevallig een keer Zuid-Duitsland.



Iedere avond gingen we met een groep jongeren tafeltennissen vooraan op de camping. Daar leerde ik tegen het eind van onze vakantie Niels kennen. Voor Niels was het ook puur toeval dat hij in Duitsland op vakantie was met zijn familie, want zij gingen altijd naar Oostenrijk. Daar hadden ze dit jaar hetzelfde probleem als wij in Frankrijk, dus zodoende kwamen ook zij toevallig een keer in Duitsland terecht. Achteraf lijkt het wel voorbestemd...

Ik vond hem wel leuk, maar was niet direct verliefd. Ik was nog jong en eigenlijk nog helemáál niet met jongens en liefde bezig. In mijn eigen vriendenkring zaten ook alleen maar meiden. Ik zag hem dan ook gewoon als 'een vriend op de camping', niet meer dan dat. Een paar dagen na mijn ontmoeting met Niels moest ik alweer naar huis en wisselde ik m'n emailadres en telefoonnummer met hem uit.

Toen we eenmaal thuis waren spraken we elkaar regelmatig via msn en telefoon. Via msn was het allemaal wat makkelijker om open tegen elkaar te zijn en dingen te zeggen; het is minder direct. Voor mij was dat wel goed, omdat ik toen nog best verlegen was en ik 'live' misschien niet zo open had durven zijn. Zo leerden we elkaar inhoudelijk steeds beter kennen. We vertelden elkaar over onze achtergrond, hobby's en interesses. Ik voelde steeds meer een klik en merkte op een gegeven moment dat ik verliefd werd.

We woonden echter bijna 100 km uit elkaar en om die reden hebben we besloten om elkaar niet meer te ontmoeten. We hadden, gezien onze leeftijd, beiden geen rijbewijs en ook nog geen OV-studentenkaart. Behalve dat het lang reizen zou zijn met het openbaar vervoer, was het ook erg duur.

Toch bleef het kriebelen en dat was wederzijds. Uiteindelijk hebben we ruim een jaar later, eind 2003, alsnog afgesproken. We hadden elkaar toen dus al meer dan een jaar alleen via msn en telefoon gesproken en niet meer gezien. Maar door alle gesprekken was er wel een goede vertrouwde basis. Toen we elkaar voor het eerst zagen op het station voelde het meteen vertrouwd.

We gingen samen naar de film en vanaf dat moment is het 'aan'. We zagen elkaar alleen in het weekend, in verband met de reistijd van 3,5 uur (enkele reis). Vrijdagavond heen en zondagavond weer terug. Gelukkig deden onze ouders daar nooit moeilijk over.
 

Inmiddels zijn we bijna 6 jaar bij elkaar en wonen we samen; ik ben verhuisd naar zijn regio. (Zoover)
 

Vervolg; de liefde van je leven tegenkomen tijdens de vakantie het kan echt (We schrijven 1964 )