|
Kim Gevaert mist finale 100m en zegt af voor 200 meter
Ze wilde vliegen, vlammen voor de negentigduizend man in het Vogelnest. Een mislukte start sneed haar de vleugels af. Weg finale op de 100m. 'Ik heb het verpest, terwijl ik het waard was om in de finale te staan.' Gevaert denkt er sterk aan om, net zoals op het WK vorig jaar, de 200m te laten schieten in functie van de estafette. 'Een finale met de 4x100m kan deze ontgoocheling nog goedmaken.' Een beginnersfout? Toeval? Kim Gevaert frutselt zenuwachtig aan haar startnummer en houdt het op 'stom toeval. Dit overkomt mij bijna nooit.' En dan: 'Met dit scenario heb ik echt geen rekening gehouden. En dat na al die moeilijkheden met die achillespezen dit seizoen, die dan net op tijd klaar geraakten.' Vorig jaar op het WK op een zucht van brons, zilver en zelfs goud, gisteren knullig eruit als zesde (11.30) in de halve finales.
'Ik hoorde lawaai, bewoog, er werd geen valse start gegeven, en toen was het te laat. Op dit niveau kan ik die fout niet meer goedmaken. Ik voelde dat iedereen te ver was, liep te verkrampt en verprutste zo mijn hele wedstrijd. Ik heb het verpest. Was ik te gebrand op een prestatie? Waarom? Misschien is er geen waarom.'
En dus sneuvelt Gevaert, net zoals in Athene 2004, in de halve finale. Alleen: in die vier jaar dichtte Gevaert de kloof met de Europese top en de wereldtop, en dus had ze dito verwachtingen. Vooral omdat haar halve finale veel haalbaarder leek om door te stoten naar de laatste acht. In de andere halve finale zaten immers twee Jamaicaanse en Amerikaanse atletes, die dit seizoen allen onder de elf seconden gingen, een chrono waarvan Gevaert (pr: 11.04) al enkele jaren droomt om de kers op de taart te zetten.
En of ze dat besefte. Gevaert: 'Ik heb een grote kans laten liggen. Als je de tijden bekijkt, was ik het waard om in die finale te staan. Niet dat ik meteen aan medailles dacht, maar de finale was toch het doel vooraf. Ik heb hier echt heel hard voor gewerkt, en ik was klaar. Dit is natuurlijk balen. Dit kan ik echt niet geloven. Ik ben dubbel ontgoocheld. Zonde.'
Hamstrings
Over fysieke kwaaltjes repte Gevaert met geen woord gisteren, hoewel ze een tape net onder de bil droeg, ook niet meer over de hamstrings die de afgelopen dagen wat opstijfden. Vooral het mentale oplapwerk kan nu beginnen. Net zoals in Athene 2004. Want stel u in de plaats van Gevaert. Een atlete die afscheid neemt van het internationale atletiektoneel. Die uitgerekend op haar beste discipline niet kan tonen wat ze echt in haar mars heeft. Uitgerekend door een stomme fout op een onderdeel waar ze normaal gezien het sterkst is in vergelijking met haar concurrentes. Dat doet pijn, zelfs al ben je Kim Gevaert, intelligent en altijd rustig.
Kim liet gisteren al doorschemeren dat ze de 200 meter niet mee doet., om zowel mentaal als fysiek beter voor de dag te komen voor de 4x100m, later deze week. De reeksen van de 200 meter worden komende nacht Belgische tijd op gang geschoten. Gevaert: 'Ik wil zien hoe mijn lichaam reageert. Maar nu wil ik vooral rusten, nadenken, alles op een rijtje zetten. De 200 meter is echt heel zwaar, ook gezien de opeenvolging van wedstrijden en mijn achillespezen dit seizoen. En mijn hart klopte toch meer voor de 100 meter. Ik moet er een nachtje over slapen.'
Of ze nu, in vergelijking met Osaka, waar ze de finale liep, toch een wedstrijd minder in de benen heeft? Een flauw lachje. 'Dat is maar een magere troost.' En wat deze valse olympische start kan goedmaken? 'Misschien een finale met de 4x100 meter.' (h.j Peking)
|
