Abbeyfield is de naam van een straat in Londen waar in 1956 het eerste Abbeyfield huis stond. Vandaag is het de naam van een woonconcept met een tiental individuele woon-gelegenheden, een netwerk met meer dan negenhonderd huizen in zestien landen, meer dan tienduizend oudere bewoners en vijf tienduizend vrijwilligers.
De huizen zijn er voor alleenstaande ouderen of koppels die voor groepswonen kiezen en voor het behoud van de nodige privacy. Iedereen wordt er aangemoedigd om deel te nemen aan het leven in het huis én aan het buurtleven. Er is één gemeenschappelijke warme maaltijd per dag, maar verder komen en gaan bewoners zoals ze dat willen. Elk huis heeft een 'Abbeyfield Housekeeper' die helpt bij de organisatie van het groepsmaal, het onderhoud van de gemeenschappelijke ruimten en de contacten tussen de bewoners onderling en met de buitenwereld.
In België zijn er Abbeyfield huizen in Namen, lixhe (provincie Luik) en Brussel.
Gemeenschappelijke ruimte waarmee de bewoners kunnen doen wat zij willen. Weten ze zich geen raad, dan kunnen ze op de hulp rekenen van het Brusselse Gewest, de initiatiefnemer van het project. Met het Marconiproject wil het Brusselse Woningfonds de isolatie bij oudere mensen tegengaan en een alternatief bieden voor het klassieke rusthuis.
Co-housing & co
Een andere variant op 'samenwonen' is co-housing, een woonvorm die in de jaren zeventig van de vorige eeuw opdook in Denemarken. In die tijd werd het klassieke gezin en de klassieke levensvormen in vraag gesteld. Er was nood aan nieuwe woonvormen en daarbij werden Deense architecten en stedenbouwkundige gesteund door de overheid. Met subsidies van die overheid en voordelige leningen voor coöperatieve eigenaars werden de woningen betaalbaar voor heel wat mensen. Cohousing is een woonvorm waarbij een groep mensen al dan niet vrienden een wooncomplex tussen de 12 en de 36 wooneenheden ontwerpen en beheren.
Elk gezin of stel heeft een eigen wooneenheid, maar er zijn ook een paar gemeenschappelijke ruimten zoals bijvoorbeeld een woonkamer, een speelkamer voor alle kinderen, een was- en strijklokaal en een tuin en er zijn gemeenschappelijke faciliteiten. De mate waarin ruimten of maaltijden gedeeld worden, wordt bepaald door de bewoners.
Elke woongemeenschap bepaalt hoeveel gemeenschap er is en net zo belangrijk is dat elke bewoner zelf bepaalt in welke mate hij er aan deel-neemt. Cohousing biedt het voordeel van de diversiteit, zowat alle leeftijdscategorieën kunnen er wonen. De ecologische factor was er niet van in de begingeschiedenis van cohousing, maar naast sociale en financiële voordelen biedt de woonvorm ook op ecologisch vlak heel wat voordelen (het delen van huishoudelijke toestellen, klusmateriaal, wagen, enz.). Aan u om een eigen vorm van cohousing te bedenken. www.abbeyfield.be
|
