Ter ere van de 30ste verjaardag van de lotto deed de loterij een getuigenoproep onder de winnaars.
Portret van één van de drie die reageerden. Trekking maart 1988 winst 98.624 Bfr.
"200 frank meer dan factuur adoptie"
Herman Moons uit Vorselaar
Omdat ze geen kinderen konden krijgen en zoveel liefde te geven'hadden, adopteerden Herman en Chantal Moons in de jaren '80 twee kinderen uit India. De adoptie van Rajamani (24) koste het echtpaar handen vol geld. Bij de adoptie van hun zoon ADant (23) werden ze geholpen door het lot: de dag dat de factuur in de bus viel, wonnen ze met de Lotto een bedrag dat de kost bijna tot op de frank dekte.
Ik geloof niet zo in goddelijke tussenkomsten, maar wat wij hebben meegemaakt, doet een mens toch even twijfelen, zegt Herman. Die trekking in maart 1988 vergeten we van ons leven niet. Mijn vrouw en ik waren zo'n zeven jaar getrouwd en hadden net heel wat ellende achter de rug met de adoptie van onze dochter. Schitterend kind, daar niet van, maar de organisatie van dat gebeuren was allesbehalve goed verlopen en het had ons erg veel geld gekost: zo'n driehonderdduizend frank. Onze kinderwens was echter'zo groot dat we elke (frank desnoods in achten hadden gebeten) om ze vervuld te krijgen. Ondanks het feit dat we voor Rajamani financieel, diep waren moeten gaan, beslisten we om nog een jongetje te adopteren.
Thriller
De adoptie van Anant verliep perfect. De procedure werd afgerond en we kregen een factuur van rond de 98.000 frank. Niet onbetaalbaar, een voorziene kost; maar hoe dan ook een flinke hap uit ons budget -wij zijn gewone mensen. Ook die week speelden we zoals altijd op de Lotto.
Ik weet nog goed dat ik die zaterdagavond alleen thuis was en de trekking live volgde op televisie.l
Ik vergeet het nooit dat ging in crescendo tot ik bijna zot werd. Het spannendste stukje televisie van mijn leven. Het eerste getal dat viel, stond op mijn briefje, dus ik was al heel tevreden. Het tweede, derde en vierde warempel ook: ik begon serieus met mijn ogen te trekken en te schuiven op mijn stoel. Toen ook het vijfde getal op mijn formulier uit de trommel plopte, sprong ik op tafel... Het zou toch niet waar zijn zeker?
Het laatste nummer dat moet vallen opdat ik zes juiste cijfers zou hebben, was de 5. Nu moet je weten: in die tijd hadden de ballen van 1 tot 10 nog allemaal dezelfde kleur. Je kan je dus voorstellen hoe mijn hart tekeer ging toen ik in een waas zag dat het laatste getal dat de koker ingezogen werd alvast de juiste kleur betrof.
Door de adrenaline zag ik echter niet onmiddellijkwelk cijfer het was, maar aangezien het de juiste kleur had, zat ik al te juichen als een klein kind. En toen viel die laatste bal: het bleek nummer 4. Dat was zo verschrikkelijk balen!
Later zou bovendien ook blijken dat er helemaal geen winnaar was met.6 juiste getallen een mens mag zich niet voorstellen welk bedrag er aan mijn neus is voorbij gegaan.
Brievenbus
Die eerste teleurstelling hebben we snel kunnen doorspoelen toen we vernamen welk bescheiden bedrag we dan wel hadden gewonnen. Dat bleek 98.624 Belgische frank te zijn, exact tweehonderd frank meer dan het bedrag dat we moesten voor de adoptie van Anant.Chantal en ik waren toch even van ons melk: dit kon geen toeval zijn, misschien was dit wel een soort 'teken'. We hebben toen speciaal een nieuwe, solide brievenbus geïnstalleerd om zeker te zijn dat die cheque van de Lotto in die tijd werd je winst nog per brief opgestuurd niet verloren zou gaan. Met heel veel plezier hebben we het daarna doorgestort aan de adoptieorganisatie.
Intens gelukkig
We beseffen maar al te goed dat er honderden, misschien zelfs duizenden mensen zijn die veel meer gewonnen hebben met de Lotto, maar wij zijn verschrikkelijk blij dat dit ons is overkomen. Het gaf een kick, een opstoot van vertrouwen en geluk. Het leven dat we na die trekking met onze kinderen hebben uitgebouwd, liep tot op vandàag vlekkeloos en intens gelukkig.
Ik heb een prachtig huwelijk en mijn dochter en mijn zoon zijn fabuleuze mensen. Mocht je kinderen kunnen krijgen op bestelling, dan hadden wij Rajamani en Anant niet zo perfect kunnen bedenken en vragen. Tegen die twee kan geen superpot op. Dat zeggen Chantal en ik nog vaak tegen mekaar: dat we het grootste lot sowieso hebben gewonnen.
|
