Onze mannen hoeven hun zakdoek niet meer weg te stoppen, wenen is toegelaten. Meer nog, door spontaan een traantje weg te pinken, geven ze een goede indruk. Beter dan een wenende vrouw, die wordt aanzien als over-emotioneel.
Beeld
Tijdens een onderzoek aan de Universiteit van Californië, werd duidelijk dat vrouwen nog weinig of geen sympathie opwekken door hun tranen de vrije loop te laten. Mannen kunnen zich dat wel permitteren. Het stereotiepe beeld dat we hebben van beide seksen heeft daar veel te maken.
Een man wordt nog steeds als sterk en zonder emotie bekeken, een traantje geeft aan dat hij ook maar een exemplaar van vlees en bloed is. Neem nu politici. Vrouwelijke leiders dienen zich helaas nog meer te bewijzen door zich hard en zonder emotie op te stellen. Weent ze dan toch in het openbaar, dan neigt de publieke opinie te denken dat ze toch maar een mak lammetje is.
Openheid
Ook Professor Tom Lutz, auteur van het boek 'Crying: The Natural and Cultural History of Tears', beweert dat de tijden voor de jongens veranderen. Doordat vrouwen steeds maar protesteren tegen zoveel emotionele constipatie bij mannen, neigen deze laatsten zich vaker open te stellen. Terwijl het bij vorige generaties absoluut 'not done' was om in het openbaar te snikken.
Soorten tranen
Andere studies beweren dan weer dat er vrouwelijke en mannelijke varianten van wenen bestaan. Wenen met tuiten of met veel tranen is typisch voor dames. Mannen houden het bij 'rode ogen en 'enkele tranen'. Al maakte dezelfde studie duidelijk dat geen van beide seksen achter gesloten muren hun wangen droog houden. Enkel op het werk worden tranen voorlopig nog geweerd. Voor de meesten rust hier wel nog een sterk taboe op.
|
