Nu Morel er niet meer is, doet haar echtgenoot Frank Vanhecke een opmerkelijke oproep aan Morels ex-man, cardioloog Christian Schellemans, met wie ze een zware vechtscheiding achter de rug heeft. 'Roos heeft tijdens de laatste dagen van haar leven meermaals tegen mij gezegd: die vechtscheiding is zo onwezenlijk brutaal geweest. Zeker omdat ik nu besef dat hij onze kinderen even graag ziet. Daarom zou ik haar ex, Christian, nu de hand willen reiken', zegt Vanhecke.

'In de geest van wat Marie-Rose nog op het laatst heeft gezegd en in de wetenschap dat ze haar fouten erkend heeft. Ik kan moeilijk van een verzoening spreken, daarvoor ken ik haar ex-man niet goed genoeg. Maar ik wil hem de hand reiken, in het belang van de kinderen.'

Gunst van de vader

Morels ouders lieten gisteren nog weten 'schrik te hebben dat ze hun kleinkinderen minder zouden te zien krijgen'. Nog meer speelt de vrees voor een juridische strijd met de ex-man van hun dochter. Gisteren konden de kleine Marnix (4) en Alexander (7), die normaal gezien bij haar ex verbleven, wél bij Vanhecke blijven. 'Een gunst van hun vader, wat ik ten zeerste apprecieer', aldus Vanhecke die zich gisteren voorbereidde op de uitvaartplechtigheid van vandaag.

'Het is in het Wouwersnestje verschrikkelijk stil zonder Marie-Rose. Elk moment verwacht ik haar terug te zien. In haar computer vind ik massa's souvenirs, foto's, filmpjes, teksten, ontwerpen van artikels en columns. Dat is moeilijk. Vandaag ben ik nog een uurtje bij haar geweest. Om tegen haar te praten. Morgen (vandaag, nvdr.) moet het moment van ultieme dankbaarheid worden. En een eerbetoon aan een buitengewone vrouw. Iets héél intens en mooi.'

De komende weken wil Vanhecke langzaam maar zeker de draad weer oppikken. 'Ik blijf in Schoten wonen, dat heb ik haar beloofd. Voor de rest zal ik nooit meer op een politieke lijst staan. Roos en ik hadden een vastgoeddroom, die zou ik graag willen verderzetten. Maar ze heeft me vooral één ding geleerd: leer te leven en een beetje gelukkig te zijn. Die wijsheid zal ik nooit vergeten.' (Dajo Hermans nieuwsblad)

Lees ook: Roos wilde vooral de zon laten schijnen.