zondag 18 september - Châtelineau
Gisteren nog bijna 30 graden, vandaag amper de helft .... in België is alles mogelijk. Een mooi pelotonnetje voor een heel mooie omloop, ware het niet dat het wegdek er weer erbarmelijk bij lag. Putten, gaten, spleten, .... een heel gamma aan rijkelijke versierselen in het asfalt. Maar mooi golvend terrein.
Na de gebruikelijke schermutselingen bij het wedstrijdbegin slaagden 2 concurrenten erin om weg te rijden. Er werd blijkbaar op gerekend dat ik wel het nodige zou doen om te achtervolgen maar dat zinde me niet zo. Ik probeerde maar een 20-tal bleef in mijn wiel hangen. Hierop stopte ik de inspanning en liet iedereen weer terugkomen. Net op het moment dat de tweede groep achteraan aansloot, zette ik aan en probeerde het maar alleen.
Ik kon wegrijden van de groep en haalde tot anderhalve minuut voorsprong. Jammer genoeg kwam ik ook niet dichter dan 40 à 50 seconden op de koplopers. Een echte chasse-patate dus. Maar ik voelde me sterk genoeg om dit lang vol te houden en reed de rest van de wedstrijd dan ook alleen; goed voor meer dan 50 kilometer individuele tijdrit .....
De 2 koplopers waren wel gaan vliegen en kregen gezelschap van een derde man die, volgens verschillende toeschouwers een binnenweg genomen had. Mijn behaalde 4e plaats is dan eigenlijk een 3e. Meer tevreden dan met deze uitslag ben ik nog met het feit dat de conditie nog uitstekend is.
zaterdag 24 september - Marchin
Door onverwachte problemen met een wegverzakking werd de geplande wedstrijd in Callenelle afgelast. Daardoor kon ik nog eens gaan rijden bij de vrienden uit het Luikse in de ECW. Doordat ik hier geen vergunninghouder meer ben, mocht ik het schandalige bedrag van 13 (zonder teruggave!) op tafel leggen voor een dagvergunning. Om dit bedrag terug te verdienen zou ik al bij de eerste 5 moeten eindigen.
Het parcours is mooi en licht lopend met op 300 meter van de finish een helling van 200 meter lang aan 10%. Het is hier elk jaar heel simpel: de ganse koers afwachten en proberen een gat te slaan bij de laatste beklimming ofwel wordt het daar een langgerekte sprint. En net dat laatste probeer ik steeds te vermijden.
Het lukte ons om met een groep van een 15 man sterk weg te rijden. Maar doordat niet iedereen er even goed in geloofde werden we op 20 kilometer van het einde weer opgeslorpt. Tot de laatste ronde bleef alles bij mekaar maar een paar enkelingen kon toch nog ontsnappen. Op een bepaald moment kon in ook wegspringen met in mijn wiel nog iemand. Toen een kilometer later ook nog een ploegmaat (èn sprinter) mee kwam, wist ik wat me te doen stond. Voluit rijden, mijn ploegmaat aan de voet van de laatste helling lanceren en zien om zelf op een deftig tempo boven te rijden. En zonder kleerscheuren de finish halen. Dat lukte ook met als resultaat dat Stefaan Lintermans 4e werd en ik enkele plaatsen verder, met een 10-tal seconden voorsprong op het peloton nog kon 7e eindigen. Bijlagen:
Gert - Châtelineau2011-2a.JPG (349.3 KB)
27-09-2011 om 12:30
geschreven door Koen en Gert 
|
