|
Nu de feestdagen eindelijk weer achter de rug zijn, de winter toch nog zijn zachtere kant toont, kunnen we al een eerste balans opmaken van de voorbije voorbereidingsperiode. Wat mezelf betreft, kom ik bijna aan het einde van de 2e voorbereidingsperiode. Een volledige wintervoorbereiding is voor mij ingedeeld in 3 voorbereidingsfases. Elke cyclus duurt 6 weken en bestaat uit verschillende trainingsvormen.
Ik kan stellen dat de funderingen liggen, de opbouw tot de eerste verdieping staat er, de steigers staan nu klaar voor de bovenverdieping, daarna kunnen de dakwerken starten. Maar dan geeft de kalender al ruimschoots maart aan.
De tussentijdse balans neigt eerder positief. Door de medewerking van de weergoden is het al geruime tijd aangenamer trainen dan we bij vorige winters gewoon waren. Het was dus zaak om de basis zo ruim en goed mogelijk op te bouwen. Dat is in elk geval gelukt.
Een eerste conditietest in de testruimte bij Karel Pardaens, begin december (www.backtobasicsinsports.com) leek te wijzen op nog sluimerende vermoeidheid van het lichaam. De weken die daarop volgden werden dan iets anders ingedeeld dan eerst voorzien en dat met een goed resultaat. Ondertussen blijft het zaak om de goeie balans te vinden (èn aan te houden) tussen rust en activiteit. Ik moet toegeven dat het hoofd soms (veel) meer wil dan de benen kunnen afleveren. Het feit dat we uiteindelijk gewoon mens zijn, en dus onderhevig aan ouderdom en andere invloeden van buitenaf heeft zijn weerslag op de geleverde prestaties.
Situaties op het werk, gebeurtenissen uit het dagelijkse leven, soms te korte nachtrust, ....... het heeft allemaal invloed op de uiteindelijke resultaten.
Na de voorbije 10 trainingsweken kon ik concluderen dat alles volgens plan verliep, de laatste paar weken bevind ik me echter in een soort niemandsland; het ècht goeie gevoel is er niet. En als sportman zoek je toch altijd naar bevestiging, naar enkele cliffhangers waaruit je kan opmaken dat het wel snor zit. En die lijken me ineens iets verder weg dan gehoopt. Niks alarmerend maar het doet je altijd maar weer twijfelen. Na al die jaren weet ik ook wel dat dit voor niks nodig is en toch laat je je daar nog steeds aan vangen. Natuurlijk heeft het ook iets te maken met het gegeven dat je als wielrenner altijd alleen op weg bent; er is dus niet onmiddellijk een referentiepunt voorhanden. Vanaf het moment dat de wedstrijden eraan komen, verandert dat natuurlijk meteen.
Ik denk dat het momenteel wat met vermoeidheid te maken heeft. Hoe dan ook, de basis die er momenteel is, zal niet zo snel verdwijnen. En misschien krijgen we nog een late winterprik en zit er wel een 'geforceerde' rustperiode aan te komen.
In elk geval: het gaat momenteel goed maar het supergevoel is er nog lang niet. Laat ons zeggen dat de conditie redelijk is, misschien zelfs zo goed als ze zou moeten zijn in deze periode van het jaar. Maar het zou iets meer mogen zijn.
De eerste wedstrijd is voorzien voor 4 maart. Als de weersomstandigheden het tenminste toelaten.
Binnenkort meer nieuws over de nieuwe kledij, de persvoorstelling en de kalender. Met foto's!
|
