Een bijdrage van onze gastreporter ..... Met dank!
09/09/2012 Memorial Juile et Melissa
Na de Memorial Van Damme waren de vedetten nu present op de Memorial Julie et Melissa nabij Graçe-Hollogne. Een beetje verwarrend, want Gert gaat voor zijn heldendaden gewoonlijk rondom Mons (in Henegouwen) rijden, maar nu was het te doen in Mons-Crotteux (vlakbij het vliegveld van Luik).
Het was eigenlijk geen gewone wedstrijd, maar een klimwedstrijd in de vorm van een criterium (parcours van amper 3 km, zijnde 1 km bergop; dan 1 km plateau en dan terug 1 km bergaf). Het vertrek lag aan de Ecole Julie et Melissa en gedurende de 21 ronden moest men telkens het mooie herdenkingsteken van beide kinderen passeren, en ook aan de brug, waar ze het laatst gezien werden. Deze confrontatie doet nog altijd iets met een mens.
Na een kennismakingsronde achter de Safetycar kon de koers beginnen. Dikke Gilbert was toen al op de fameuze klim minuten achter; maar een uur later was hij nog steeds aan het rondpeddelen (op X ronden) op dit zwaar parcours. Het was vooral een kwestie van niet te zot te doen (zeker in deze warmte) en uw krachten te doseren. Gert nam een voorzichtige start, maar door een kettingprobleem in de 2de ronde, verzeilde hij reeds in de achtervolgende regionen. Het was dan al een moeilijke zaak om voorin te geraken. Elke ronde was er immers verbrokkeling. Hij naderde wel tot op 15 van de voorliggende groep, maar de aansluiting in deze speciale koers lukte net niet. De koers was gereden en ondertussen was het dubbelen al lang begonnen.
Halfweg was onze Gert ook dit lot beschoren, maar dat gaf hem zijn 2de adem terug. Hij kon aanpikken bij de aankomende renners uit de eerste gelederen en deed er zelfs zijn duit in het achtervolging. Op 3 ronden van het einde ontbond hij dan zijn duivels om nog zoveel mogelijk renners uit zijn categorie op te peuzelen. In deze wedstrijden is het dus niet zo, omdat je gedubbeld wordt, dat de wedstrijd over is. Een boekhouding bijhouden is niet mogelijk, en zeker niet als je elke 5 minuten een nieuwe doortocht en situatie hebt. We gokten toch op een plaats in de toptien na een fantastische trainingsnamiddag (dat werd uiteindelijk 8e).
Het was bijna vergelijkbaar (wel iets korter) met de toestanden in de Vuelta. Dus, echt chapeau voor Gert en al diegenen die de hele namiddag hun kuiten pijn gedaan hebben, terwijl wij in een zomerse zon konden genieten van de mooie vergezichten. Na aankomst hadden ze allen dezelfde reactie : C étais tres dûr. Een selectie voor het komende WK hebben al deze straffe mannen wel verdiend.
pol
14-09-2012 om 14:28
geschreven door Koen en Gert 
|
