|
Eerlijk gezegd, we keken er wel naar uit. Het was al voelbaar sinds vorige zondag. Hoe dichterbij het kwam, hoe sneller het kwam, hoe liever. Voor een goed begrip, ik heb het hier over de laatste koers van het seizoen .....
De goesting was er net iets minder, de motivatie botte wat af, ... aan kleine dingetjes konden we merken dat het voor Koen tijd was voor een laatste uitspatting. Wij dus zondag, nog maar eens met een mooie najaarszon in de lucht, op weg richting Corswarem. Mooi parcours, lichtjes op en af. Alle ingrediënten waren aanwezig voor een mooie afsluiter. 26 dapperen stonden aan de start. Met de ervaring van vorige week in Kumtich in het achterhoofd nestelde Koen zich onmiddellijk in het midden van de groep. Het was eindelijk tot hem doorgedrongen waar de beste plaatsen in het peloton te vinden waren. Leuk om te zien. Mooi meegenomen ook dat het niet Koen was die de eerste gaten van de eerste afvallers moest dicht rijden. Hij leek dus op de goeie weg om een schitterende uitslag te rijden.
Na 4 van de 7 af te leggen ronden werd het echter toch ietsje te zwaar om de groep te volgen. Het peloton brak in 2 en Koen belandde in de 2e groep. Maar ook daar werd het moeilijk en opeens was de veer gebroken. Zijn groepje viel verder uit elkaar en verbrokkelde volledig. De fut was eruit en de laatste kilometers van het seizoen waren er een beetje teveel aan.
Koen sloot de koers af als 20e van de 26. Eigenlijk een weerspiegeling van het ganse seizoen, deze plaats is zo'n beetje zijn plaats geweest in het peloton. Geen topper, geen uitschieter maar zeker en vast ook geen achterblijver. Koen heeft getoond dat hij kan volhouden en doorbijten. Dàt, samen met het plezier dat hij altijd gevonden heeft in het fietsen is en blijft het allerbelangrijkste. Mede door de fysieke problemen van papa waardoor deze (bijna) niet kon koersen in 2007 maken dat Koen zo goed als elke week gekoerst heeft. De weken dat we niet koersten, hebben we samen de wegen onveilig gemaakt in Frankrijk. En beweren dat dat licht verteerbare kilometers waren, is de waarheid enorm geweld aandoen. Elke week koersen en trainen, zowaar niet makkelijk voor een jonge kerel van zijn fysiek kaliber, nog eens geen 12 jaar. Waar voor vele anderen de lat om zelfs nog maar gewoon te sporten en te bewegen véél te hoog ligt, heeft Koen getoond dat hij er heel wat voor over heeft om zijn droom te bereiken; een goeie renner worden en af en toe een graantje, een kruimeltje dat de grote beren hebben laten vallen, meepikken. Liefst in de vorm van een mooie plaats in de uitslagen van volgende jaren.
Kerel, een dikke proficiat voor je inspanningen en voor je gelijkmatige seizoen 2007. Geweldig wat jij ervoor over hebt om halsstarrig je droom na te jagen. We werken er samen verder aan tijdens deze winter en volgend seizoen. Chapeau!
08-10-2007 om 00:00
geschreven door Koen en Gert 
|
