6e plaats in criterium Hageland&Haspengouw 10e plaats in criterium op piste (Alleur)
Podiumuitslagen - Gert - 2009:
1e in Hensies 2e in Ans - Alleur * Zilveren medaille - Masters B * Luiks kampioenschap op de piste 3e in Rochefort 3e in Chaumont-Gistoux
19e plaats in de eindstand ECW 2e plaats in criterium op piste (Alleur-Rochefort) ............................................................................
Podiumuitslagen - Gert - 2010:
1e in Bellecourt 2e in Familleureux 2e in Ghlin 3e in Fraire ............................................................................
Podiumuitslagen - Gert - 2011:
1e in Ghlin 2e in Pommeroeul 2e in Hensies 3e in Grandmetz 3e in Hensies 3e in Châtelineau ..............................................................................
Podiumuitslagen - Gert - 2012:
1e in Gages 1e in Seneffe 2e in Ransart 2e in Anderlues 3e in Chée-Notre-Dame 3e in Ans - Alleur * Bronzen medaille - Masters B * Luiks kampioenschap op de piste
Podiumuitslagen - Gert - 2013:
1e in Gaurain .. 3e in Grâce-Hollogne 3e in Emptinne 3e in Seneffe 3e in Ans - Alleur * Bronzen medaille - Masters B * Luiks kampioenschap op de piste
Wielersite, verhalen en bedenkingen bij de avonturen van 2 renners, de ene jong, de andere al wat ouder. --- Give it 100% or give it up ---
29-05-2007
..... een sterke prestatie van Koen!
Inderdaad, Koen lag erop gebrand om voor een competitiestop van 4 weken nog een sterke prestatie af te leveren. En het lukte zowaar! Niet zoveel vertrekkers aan de start in Hélécine maar het vlakke parcours stond garant voor een snelle wedstrijd. Van bij de start werd er doorgetrokken en al in de eerste ronde vielen er enkelen door de mand. Koen niet. Méér nog, hij kwam enkele keren mee aan kop van het uitgedunde pelotonnetje rijden zonder echter al z'n pijlen te verschieten. Slim want de wedstrijd moest nog openbreken. Het regende demarrages maar niemand geraakte weg, de 7 bleven de ganse koers samen. Bij elke versnelling had Koen het iets moeilijker (een gevolg van het feit dat we nog geen intervaltrainingen inlassen) maar kwam telkens opnieuw aansluiten. Uiteraard bleek toen al dat het aanklampen zou worden bij een eventuele sprint. En die kwam er ook. De 7 hielden het uit tot bijna op de streep en Koen mocht meedoen aan de lange sprint voor de overwinning en ereplaatsen. Hij werd uiteindelijk ontgoocheld 7e. Papa in de wolken met deze wedstrijd en vooral met de manier waarop Koen het aanpakte, hardnekkig volhield en telkens terug kwam. Geen gejuich bij Koen. Tranen in de plaats. Waarom? Hij had er méér van verwacht. De ganse tijd in de kopgroep creëert hoge verwachtingen maar het afmaken is nog iets anders. Daar is het nog wat vroeg voor. Vooral iets sterker worden, zal nodig zijn. Maar dat komt vast en zeker nog. Er waren nu al heel bemoedigende woorden van mensen van de club die ook het verschil met vorig jaar zien en die opgemerkt hebben dat Koen al een mooie sprong voorwaarts gemaakt heeft. Chapeau voor wat hij er nu al voor doet en (vooral) laat. Doe zo voort, kerel!
De afsluiter van het weekend werd op Pinkstermaandag gereden met het bekende, zware criterium van Grâçe-Hollogne. De wedstrijd werd ingekort en dit kwam mij niet slecht uit. Bij de opwarming bleek al dat ik de helling helemaal niet goed verteerde en moeilijk recupereerde op het vals plat achteraf. Er moesten (maar) 22 ipv 26 ronden afgelegd worden. Het was dus onmiddellijk na de start terugvallen op het eigen ritme en zorgen voor geen al te grote achterstand. Maar elke beklimming was een marteling voor benen en onderrug. Zelden zo blij geweest dat de wedstrijd er op zat. Eindresultaat: 31e plaats op 41 deelnemers. Wéér een uitslag om heel snel te vergeten. Het lukt me dus nog steeds niet om de nodige kracht op te brengen. Niet dat ik niet wil, het kan gewoon niet. Het is forceren vanaf de eerste minuut, elke helling lijkt wel een col, de grote versnelling rondkrijgen lijkt onmogelijk, ..... Alles vraagt zoveel tijd en geduld. Om nerveus van te worden. Volgende week staat weer een zware wedstrijd op het programma. De hellingen zullen langer aanslepen maar zijn niet zo steil als de voorbije 2 weken. En er is (hopelijk) tijd voor recuperatie tussen de zware stroken. We proberen er dan maar weer het beste van te maken.
Was het de woede van de avond tevoren die nog meespeelde? Dit argument hebben we bij Koen alleszins gebruikt om er nog eens alles tegenaan te gooien alvorens 4 weken zonder competitie tegemoet te gaan. Inderdaad, zaterdagavond finale van de Beker van België. We hadden hem graag mee naar Luik genomen maar anderen hebben er anders over beslist ..... Nòg meer dan anders bevond de 12e man zich in de Luikse tribunes. 't Was stil aan de andere kant maar tijdens de wedstrijd bleek ook Bruggen zijn 12e man mee te hebben. Niet in de tribunes echter. Een duidelijker strafschopgeval hebben we dit jaar niet gezien maar de scheids bleef consequent en floot niet. Niettegenstaande Brugge tot dit moment iets beter was, had een strafschop de match een heel andere wending kunnen geven. Zoals geweten wint in voetbal niet altijd de beste ploeg. Helaas, ook deze hoop werd ons ontnomen. Het is zo klaar als een klontje dat de heer D'Hooghe van Brugge nog héle goeie relaties in Brussel heeft, genoeg om op het einde van een rampseizoen toch nog iets positief te behalen. Maar op deze manier? Van in het begin was duidelijk dat Brugge zich veel meer kon permitteren dan Standard. Alle twijfelgevallen werden in Brugs voordeel gefloten, het ritme werd zo volledig uit de match gehaald, de scheidsrechter floot 37 fouten waarvan ... 24 tegen Standard. Zelden gezien. Het was al lang geweten en het blijkt uit de recente verklaringen van renners en verzorgers dat in het wielrennen andere zaken meespelen dan alleen maar talent en training. In het hedendaagse voetbal (zie de affaires Yé en de gebeurtenissen in schandaalland bij uitstek, Italië) worden andere technieken gebruikt. Zaterdag werd er een zoveelste bewijs geleverd. Jammer genoeg werden deze gebeurtenissen ook dit keer weer door de (vooral Nederlandstalige) media stilgezwegen. Geen wonder dat België in het buitenland staat voor een land waar corruptie weelderig tiert. Ook op sportief gebied.
Zware test te Cahottes voor Gert, snelle koers te Hoegaarden voor Koen
Na enkele rustige trainingsweken tot zelfs enkele dagen zonder fiets werd het tijd om toch eens te testen. Daarvoor kwam de wedstrijd in Flémalle (Cahottes) niet echt in aanmerking maar toch heb ik het risico genomen. Afzien! Een ronde van een 6-tal km met een vlak stuk, een afdaling en telkens een helling met 4 haarspeldbochten. Daar was het telkens opnieuw in gang trekken. Het peloton spatte dan ook al vanaf de eerste ronde uit elkaar. Al bij de opwarming had ik beslist om er een eigen tempo op na te houden. Het maakte me dus niet veel uit dat ik bij de eerste beklimming al uit de wielen moest. De opdracht was om de koers uit te rijden, proberen om niet te forceren (dit lukte dus duidelijk niet, mede door de aard van het parcours) en afwachten wat de recuperatie te vertellen had. Deze koers eindigde ik 42e op 63 vertrekkers. Mijn enige troost was dus dat er nog slechtere renners waren. Ofwel hadden ze minder karakter om de wedstrijd uit te rijden. De recuperatie, 's morgens opstaan met een 'normale' hartslag en het gevoelen uitgerust te zijn heeft uiteindelijk 3 dagen op zich laten wachten. Pas de 4e dag kon er opnieuw een degelijke basistraining ingelegd worden. Meteen is het mij duidelijk geworden het nog minstens 6 weken basistraining wordt (extensief), de wedstrijden zullen zo al genoeg interval- en krachttraining betekenen. Tot aan de vakantie in juli dus. Het seizoen zal dan ook al meer dan halverwege zijn. Mijn persoonlijk seizoen zal hopelijk ècht kunnen starten einde juli, begin augustus ..... Gelukkig lag mijn ambitie dit jaar niet in het regelmatigheidscriterium.
Koen reed zondag een 'thuiswedstrijd' in Hoegaarden. Uiteraard waren er daar nog enkele renners van Olympia Tienen. Het werd een snelle wedstrijd met een peloton van 29 renners dat bijna de ganse wedstrijd compact is gebleven. Slechts de laatste 3 ronden lukten enkelingen erin om weg te lopen met als gevolg eveneens een verhakkeld peloton. De sterkste renners vooraan, de minderen hangen dan aan de rekker en vallen van het ene in het andere groepje. Bij elke versnelling heeft Koen het moeilijk om erbij te blijven. De afstand kan hij makkelijk aan, het uihoudingsvermogen is ook optimaal maar door het gebrek aan interval- en sprinttraining heeft hij duidelijk een achterstand qua kracht. De wil om een gat toe te rijden is er wel maar het lukt voorlopig nog niet. Misschien is dit een nieuw werkpunt? Enkele sprintjes bergop in de trainingen inlassen. Deze trainingen vragen echter veel van het lichaam en het karakter. Naar mijn mening heeft Koen nog tijd genoeg om hieraan te werken, daarom werden ze ook nog niet opgenomen in het programma. Ik ben er altijd vanuit gegaan dat, op die jonge leeftijd, de wedstrijden al genoeg fysieke en psychische belasting betekenen. Misschien moeten we die mening herzien en toch af en toe een aantal van dit soort trainingen inlassen? Wordt aan gewerkt. Koen eindigde trouwens de wedstrijd als 23e van 29. Volgende week rijdt hij de laatste wedstrijd voor een wedstrijdstop van 4 weken (in juni worden geen koersen georganiseerd omwille van de examenperiode). Daarna nog een paar koersen en dan samen op vakantie. Dat wordt een gelegenheid om enkele bergtrainingen af te werken, iets waar Koen naar uitkijkt. Langer klimwerk aan een regelmatige hartslag.
In de agenda stond wel degelijk de wedstrijd in Gouvy genoteerd maar al van bij het opstaan voelde ik me nog niet helemaal gerecupereerd. Een raar gevoel want de training stond deze week nog maar eens op een laag pitje. Donderdag heb ik voor de laatste keer getraind, een rustige duurtraining van 1 uur kwart. Niet overdreven dus. Maar dan nog dat vermoeide gevoel. Het virus heeft de uitgang nog niet helemaal gevonden en ik hoop dat dat snel het geval zal zijn want nu al is een deel van het seizoen verloren. Zondag was het nog niet veel beter en na het losrijden tijdens de koers van Koen voelde het aan of ik had er net een tocht van 200 km op zitten. Mijn programma wordt deze week dus nog eens aangepast en vooral rusten staat op nummer 1. Deze week zou daar ook ruim de tijd voor moeten zijn aangezien ik niet vroeg moet opstaan om naar het werk te gaan. Maandag losrijden op de rollen (45 min), dinsdagavond met Koen naar de training op het vliegveld in Goetsenhoven en daar een duurtraining afwerken (1 uur 45), woensdag rustdag en donderdag herbeginnen in de wedstrijd te Cahottes. Naar ik vernomen heb, zou dit een redelijk zwaar parcours zijn. Een serieuze test. Volgende weekend is er voor mij geen wedstrijd dus kan ik hopelijk herbeginnen met een lange duurtraining om opnieuw een goeie basis op te bouwen.
Koen reed zondag in Braives. Hij kende het parcours van vorig jaar. Het zijn mooie brede wegen met vals plat tijdens de eerste helft en een lange afdaling tijdens de tweede helft van een ronde. Het peloton bleef bijna 4 ronden bij mekaar en Koen kon goed meegaan. Maar toen enkele renners aan de boom schudden moest hij er wel als één van de eersten af. Hij heeft een goeie basis, kan lang aan hetzelfde tempo rijden en haalt hierdoor nog een aantal afvallers in. Maar op het ogenblik dat er sneller gereden wordt moet onze 'smalle' er af. De kracht en het vermogen om de tempowisselingen aan te kunnen ontbreekt nog. We weten dat dit iets is waar nog aan gewerkt moet worden. Koen is nog te jong om deze specifieke trainingen uit te voeren. Dit vind ik er toch van. Ik ben er echter wel zeker van dat er renners van zijn categorie zijn die hier wèl al werk van maken. Maar wreekt zich dit niet op latere leeftijd? Het vraagt veel van een lichaam en moral van een jonge renner. Het is ook niet de bedoeling om snel op te bouwen en er na enkele jaren de brui aan te geven. We proberen te werken op souplesse en zeker op lange termijn. Volgens kenners zou dit de te bewandelen weg zijn. We zien wel waar we uitkomen. Koen werd 11e van 14 vertrekkers. In het totaal namen 20 renners de start maar de meisjes hebben een apart klassement. Alle meisjes, uitgezonderd één, eindigden achter Koen.
Het bloedonderzoek van vorige zaterdag is achter de rug en de resultaten zijn gekend. Dat er iets scheelde was duidelijk maar nu is er ook goed en slecht nieuws. Ik sukkel met een cytomegalo-virusinfectie. Dit is een infectie die de kop opsteekt bij een lagere weerstand. Het is familie van klierkoorts en blijft dus ook voor altijd in het lichaam aanwezig. Maar zoals gezegd heeft het pas een invloed bij verminderde weerstand. Door intensief sporten en zeker wielrennen neemt de weerstand af en heeft het virus vrij spel om zich te ontwikkelen. Een verklaring ook voor het feit van de oogonstekingen; dit is namelijk een probleem waar ik de laatste tijd last van had Deze virusinfectie is bekender geworden doordat het deze was die Justin Henin een tijdje van het tennisterrein hield. Het goede nieuws is dat het op dit ogenblik z'n hoogtepunt voorbij is en dat het alleen maar beter kan gaan. Dat gevoel had ik al wel vorig weekend. Dit wil zeggen dat er moet bijgestuurd worden in de trainingen en dat er meer rust moet ingebouwd worden. Tot het uiterste gaan mag maar dan moet het lichaam ook de kans krijgen om te recupereren. Ik ben tevreden dat er nu ook een reden en een uitleg is voor de ondermaatse prestaties van de laatste maanden. Eigenlijk is de verminderde weerstand 'opgebouwd' na een goeie winter en een intensieve stage in Spanje. Maar we zijn geen profs die in de loop van de dag de tijd krijgen om te rusten. Af en toe moet er ook gewerkt worden ..... De korte nachten van nu moeten langer worden en er moet zeker variatie en afwisseling komen in het trainings- en rustprogramma. We weten waaraan te werken! In de hoop op beter, groet ik u allen!
Net zoals vorige week was de opkomst van aspiranten in Noduwez ook mager. Koen stond aan de start met 9 andere collega-rennertjes. Een kort en licht lopend parcours, alleen de wind maakte de strook aan de aankomststreep iets zwaarder. Na enkele ronden waarin de groep samen bleef, brak het peloton uiteindelijk zoals gewoonlijk in verschillende groepjes. In het gezelschap van een andere renner raapte Koen nog een enkeling op en deze reden enkele ronden samen. Koen deed zeker z'n werk in de groep en probeerde de laatste ronde weg te rijden. Z'n moment was echter een beetje verkeerd gekozen en hij viel alleen in het rechte stuk in de wind. Hij viel terug stil en werd ingehaald door de 2 anderen. De pijp was uit en aanklampen kon net niet meer. Hierdoor kon hij niet meer meesprinten voor de 6e plaats en werd na een goeie koers 8e. Een beetje jammer van het resultaat maar enorm bemoedigend voor de volgende wedstrijden. Een beetje meer kracht kweken, sterker worden en dan zullen er zeker nog mooie resultaten komen. De goeie mentaliteit is er. Volgende week wordt er slecht weer aangekondigd. Dat betekent dat er zal moeten getraind worden op de rollen. En laat dat nu net iets zijn dat Koen absoluut niet graag doet ..... Hopelijk heeft dit geen weerslag op het aanhouden van de goeie vorm. Volgende zondag wedstrijd in Braives (Liège).
Voor mezelf is er lichte verbetering. Iets minder vermoeid en een ochtendpols die al enkele slagen lager ligt; een goed teken. Een (weeral) lichte trainingsweek achter de rug en hopelijk lukt het hierdoor om de overtrainingsverschijnselen zo snel mogelijk uit het lichaam te krijgen. De koers van zondag in Retinne is niet de gemakkelijkste van het seizoen. Het was een risico om hier toch te starten en de schrik zat er dan ook in om snel gelost te worden. Tot mijn verbazing en geruststelling liep het van in het begin goed. Nochtans lag het tempo redelijk hoog, werd het peloton geregeld op een lint getrokken en zorgde de helling net vóór en het vals plat nà de aankomst voor een zwaartepunt. Geen grote problemen echter en de hoop groeide om een goeie uitslag te rijden. Maar zoals zoveel, als de hoop groeit loopt het wel eens mis. Op een 10-tal km van het einde staken de krampen op bij de beklimming en werd het verschil op het vals plat alleen maar groter. Afhaken dus en het peloton was weg. Uitslag: 58e op 69. De krampen waren waarschijnlijk een gevolg van het weinige trainingswerk van de laatste weken. Uiteindelijk wreekt zich dat toch. Maar het geeft toch moed voor de volgende weken. Ik heb de indruk dat het beter begint te lopen. Nu nog hopen dat de bloedanalyse geen slecht nieuws brengt ..... Hierover weet ik woensdag meer. Zaterdag wedstrijd in Gouvy (Luxembourg).
Geef je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglist. Vanaf dat moment krijg je elke keer een mailtje wanneer er een nieuw bericht op dit blog verschijnt. Dankjewel!
Wil u ons steunen?
Dankzij enkele fantastische sponsors kunnen we jullie een body/fleece aanbieden ter aanmoediging van onze jongste renner. Stuur even een mailtje met je kledingmaat en voor de prijs van 20 € krijg je een prachtige fleece in de plaats! Dank je!
Was het de woede van de avond tevoren die nog meespeelde? Dit argument hebben we bij Koen alleszins gebruikt om er nog eens alles tegenaan te gooien alvorens 4 weken zonder competitie tegemoet te gaan.
