Jawel, de knoop is doorgehakt, het seizoen 2008 zit erop voor vader en zoon Deno. De tekenen waren er al, na de laatste trainingen hebben we ons besluit genomen: ook Koen zal het lopende seizoen afsluiten en niet meer starten in Hélécine.
Het vat is volledig leeg, het heeft geen nut meer om op de bodem de laatste restjes bij mekaar te schrapen en zo misschien meer slecht dan goed te doen. Hoe graag Koen ook zou willen cyclo-crossen, het zit er niet in voor 2008. We hebben geen sponsor en dus ook geen sponsorgeld gevonden voor de noodzakelijke aankoop van de crossfiets. Maar fysiek is het licht ook uit. Trouwens, een cross-seizoen aanvangen vergt een andere indeling van het wegprogramma. Toekomstmuziek.
Waar we nu stilaan naar uitkijken, is de relatieve rust die nu geprogrammeerd staat. Rustig bezig blijven, fietsen als het kan en als de zin er is, het hoofd toch zoveel mogelijk vrijmaken van de fiets, geen druk meer, geen vaste trainingen meer,
. Althans voor een tijdje.
Einde seizoen betekent ook de tijd van de prijsuitreikingen. Er wordt altijd gezegd dat de prijzen aan de meet uitgedeeld worden. Wel, de eindmeet is bereikt en de punten worden geteld.
Koen nam dit jaar deel aan 2 regelmatigheidscriteriums. Een eerste doel was de Challenge sur piste FCWB. Een opeenvolging van wedstrijden op de piste in het Luikse Ans (Alleur) waarbij de renners punten kunnen verdienen voor een eindklassement. De uiteindelijke eindklassering kennen we nog niet maar normaal zou hij 10e moeten eindigen.
Een tweede uitdaging was het regelmatigheidscriterium Hageland en Haspengouw.
Hierbij krijgen de renners startpunten en punten naargelang de uitslag in de wedstrijd. Eerlijkheidshalve moeten we zeggen dat de punten voor deelname uiteindelijk het meest doorwegen; hierdoor krijgt Koen het iets makkelijker om een mooi eindklassement bij mekaar te rijden. Maar ook regelmaat wordt beloond.
We misten één wedstrijd door onze vakantie in juli maar uiteindelijk maakte deze geen verschil in de eindafrekening. Koen behaalde een 5e plaats!
We aanzien dit als een mooie compensatie voor alle inspanningen die Koen die jaar geleverd heeft. Uiteraard zaten er geen ereplaatsen in (daarvoor is zijn fysieke achterstand ten opzichte van de concurrentie te groot) maar sommige prestaties staken er bovenuit, gewoonweg omdat Koen toen inspanningen moest leveren die normaal zijn petje te boven gaan. Maar opgeven of afstappen heeft hij nooit willen doen. Zelfs als (vooral door de mama) dit voorzichtig geïnsinueerd werd bij uitermate slecht weer (zie vooral de koersen in Cras-Avernas en Kumtich), was het nooit een optie. Integendeel, het voorstel alleen al maakte hem kwaad en motiveerde nog meer om het volgende keer beter te doen. Zelfs als werd het conditioneel steeds moeilijker. De constante inspanningen die het vergde om elke keer weer het onderste uit de kan te halen en ver in het rood te gaan (zie Leefdaal en Hakendover), noopten ons zelfs om het seizoen vroeger dan voorzien te beëindigen.
Kortom, eender welke prijs er aan deze 5e plaats vasthangt (prijsuitreiking op 15 november 2008), hij is dubbel en dik verdiend.
Alles wat hij ervoor deed tijdens het jaar, beginnende met het terugkomen na de klierkoorts op het einde van 2007 en begin 2008, de soms zware en lange trainingen (en het zal er niet makkelijker op worden
..), het leven voor de fiets (soms al te gek voor een 13-jarige), de morele kracht die het vergt om te trainen en te koersen met de wetenschap dat je altijd maar weer tekort zal komen,
.. het verdient een dikke chapeau.
Ons doel was niet om fantastische uitslagen en podiumplaatsen te behalen. We zijn nuchter genoeg om te beseffen dat dit er (nog) niet inzit. Werken aan techniek (goeie start nemen, hoe neem ik mijn bochten, starten na de bocht, waar is de beste plaats in een gegroepeerd peloton), voeding en verzorging, welke soorten training kan ik uitvoeren en wanneer kan ik dit inplannen, ervaring op de weg, piste en zelfs in het mountainbiken
. allemaal nuttig als we onze pijlen richten op langere termijn.
Natuurlijk doet het deugd om ereplaatsen te rijden maar dit is nog geen hoofdpunt in onze planning of geen doel op zich. De mooie eindklassering in de verschillende klassementen zijn voor ons echte podiumplaatsen waard.
We werken in stilte verder, hard als het moet, gas terugnemen als het kan maar altijd met de inzet die nodig is. Hopelijk volgt de rest dan vanzelf.
Tot binnenkort voor deel II Het seizoen 2008 van Gert.
11-10-2008 om 00:00
geschreven door Koen en Gert 
|
