Beste Lezers,
De paden zijn niet overal een speer breed. Deze morgen om 06u al op pad. Dit 'voet' pad ging langs rendiermos, struikjes, heide en lage bomen. Het ging rond een groot meer met natte ondergrond. Enkele riviertjes moesten overgestoken en op enkele plaatsen hielden loopplanken de voeten droog, als je tenminste niet uitgleed, wat me ternauwernood lukte.
Verder ging het dan terug de hoogte in. Mijlpaal 208 staat op het hoogste punt. Vandaar ging het over en speer breed pad geleidelijk en minder geleidelijk naar beneden.
Het laatste stuk, nog 5 km, ging dan weer op en neer via een 'voet' pad. En dat zag ik niet meer zitten. Die maat 46 paden vergen te veel van de gewrichten, altijd draaien en voorzichtig uw voeten plaatsen.
Over de E6 was het nog 4 km. Zelfs schapen lopen erover, dan kon het voor mij ook wel.
Tijdens het douchen sproeide ik mijn voeten met koud water en zie dat mijn been is opgezwollen. Dat het knagende gevoel erger was geworden vond ik niet erg. De zwelling echter mag ik niet veronachtzamen.
Verder stappen zou mijn deelname aan de 50 DDT wel eens sterk in het gedrang kunnen brengen.
Besluit: stoppen en asap naar huis. Jammer.
Keep you posted by the blog!
Grtjs
Hugo Peregrinus
Zelfs het kaarsje in de kerk mocht niet baten.
|