Bellum ita suscipiatur, ut nihil aliud nisi pax quaesita videatur - De oorlog moet zo opgenomen worden, dat niets anders tenzij de vrede schijnt gezocht te worden. Hugo Peregrinus
14-04-2024
Grillen
Beste Lezers,
Zoals vorige keer al gemeld, de provider van Bloggen.be houd er mee op. Ik heb nog wel voldoende de tijd om een andere op te starten. Het was wel een beetje te verwachten, Bloggen.be is al enkele jaren overgenomen door ik weet niet wie, maar de werking liet al een tijdje te wensen over. Hier Uw Antwoord werkte al lang niet meer, de vormgeving wijzigt soms onverklaarbaar, tijd om even te beraden waar ik een gratis blog kan aanmaken.
Vorige week zijn de gronden van de Colruyt geeffend met steenslag, klaar om de opbouwende werken aan te vatten. En dat is voorbije week gebeurd. Een groot aantal palen zijn geboord. Dat boren ging vrij vlot en het moest niet te diep. Normaal eigenlijk want Temsese bodem is vooral uit klei samengesteld. Een zestal meter is blijkbaar voldoende diep om een gebouw op te laten rusten, weliswaar niet op één paal. Hoeveel palen er geboord zijn heb ik niet geteld. Het zijn er in ieder geval een heel pak. Als die paalboormachine tot tegen de achtermuur komt zie ja pas welk een gevaarte het is.
De eerste week van april zijn Agnes en mezelf een dagje gaan helpen op Festivel, de dag van Festispecial meer bepaald. Zowel die Sam Gooris als Bart Kaël kunnen die gasten goed meevoeren met hun slagers. Het moet gezegd en geschreven, het is een mooi initiatief om die mensen een prettige dag te bezorgen. Maar er komt heel wat bij kijken. De voorbereiding in die home's of thuis. Het geheel rustig opbouwen tot de grote dag aanbreekt. Het hele gedoe met het transport tot aan de Veldstraat en vanuit de wagens tot aan de tent is best wel druk. Hoe dat allemaal door die begeleiders in de hand wordt gehouden is ronduit schitterend.
Alleen speelden de aprilse grillen soms een valse noot. Vooral bij het vertrek van de groepen viel er een grote bak water naar beneden. De organisatie had zich hierop voorzien en deelde plastiek ponchokes uit.
Afijn, alweer een mooie dag meegemaakt. Het blijft verbazend hoe goed gehumeurd en zonder veel tralalie al die mensen met elkaar omgaan. Natuurlijk blijven die begeleiders steeds op hunne quivive.
Bij een bepaalde rolstoel feestvierder kwam het afscheid te vroeg, de muziek was nog niet gestopt. Van frustratie beet hij in zijn hand, tot bloedens toe. Zijn moeder kon onmogelijk zijn twee handen vasthouden en die stoel duwen. Gelukkig stonden Agnes en ikzelf in de buurt zodat we hulp konden geven. Ik moet wel zeggen dat het een krachtig persoon was, ik had er mijn handen mee vol. Aan de auto gekomen was hij al iets rustiger maar ik kon pas zijn handen loslaten toen zijn moeder hem vertelde dat ze zijn lievelingsmuziek zou opzetten: de Beatles. Toen gingen zijn ogen naar een vriendelijker stand en nam zijn spanning in zijn armen af. Hoedje af voor deze dame die er bijzonder rustig onder bleef. Alles went zeker.
Bon, beste Lezers, Aprilse grillen zijn in aantocht. Vandaag warm, morgen koud en four seasons in one day.
Een bezoekje op vrijdag 15 maart aan het Europees Parlement in de Wetstraat is rustig verlopen. Na inschrijven en enkele dubbel checks leidde een Poolse dame ons rond. Fijn om eens gezien te hebben. Het Museum Kunst en Geschiedenis aan het Jubelpark was meer interessant. Na een etentje bij Wolf volgde nog een stukje surrealisme in het Bozar. De Trein reed bijna klokvast en dus waren we op tijd voor het aperitief bij den Herman.
Indien het niet meer lukt om een ticket te bemachtigen zal de DDT 2024, editie 55, aan mij voorbij gaan. Anderzijds ben ik al ingeschreven voor de Boslandtrial, zesde editie. En die vindt plaats op 23-24 augustus. Ik geef de hoop niet op en blijf stappen zolang het fysiek kan.
Nu 4 mei is het weeral zover, de jaarlijkse bedevaart naar Scherpenheuvel. In die geschiedenis ben ik nog een groentje, het is al de 70e editie.
Op Stoapel zorgt ervoor dat er weinig gaten vallen in de tijdsbesteding van een pensioenman. Voor de erfgoeddag van 21 april e.k. zijn we al enige tijd bezig voldoende materiaal bijeen te harken. Het thema dit jaar is THUIS. En was voor velen den Boel ook niet een beetje thuis. Zeker als je bekijkt hoeveel verschillende hobby’s ja kan tellen bij werknemers. Die brengen verhalen mee. En die werden dan verteld en soms neergeschreven in het bedrijfsblad. En dat maakte de collega’s nieuwsgierig om te weten hoe het in vele gevallen is verlopen. Net zoals het thuisfront. We zijn met enkele mensen bezig om dit allemaal uit te vlooien. Taakverdeling is een must, anders blijf je in die blaadjes lezen en komt er niks van het uitwerken van het thema.
We organiseren met OS een tentoonstelling in de Academie en Vaktekenschool in de Schoolstraat op boven vermelde zondag. Iedereen welkom!
Nog voor OS doe ik regelmatig een interview. Dit jaar ben ik al aan mijn derde projectje bezig. Voor het project Wie leverde de bouten en moeren kwam ik terecht bij L H. De kleinzoon van Jean Maes wist met enkele wetenswaardigheden te vertellen die alweer naar een andere bijzonderheid leidde. In de fotoreeks zie je enkele foto’s van een oude krant, de Gazette van Temsche en Omliggende, van 6 juni 1926. (met dank aan de kleindochter H M) Dit was voor Temse en Jos. Boel & Zonen een heugelijke feestdag. Koning Albert en Koningin Elisabeth vereerden de gemeente en de werf met een bezoek ter gelegenheid van de doop van de Belgique, een hospitaalschip bestemt voor de kolonie. Maar waarom was die Jean nu belangrijk voor de werf. Kort uitgelegd: bij het uitbreken van WOI waren vele belangrijke personen uit België weg gegaan. Ook Cesar en Frans Boel vertoefden in het buitenland. Hun zaak hadden ze tijdelijk, maximum tot nieuwjaar, in de handen gelegd van hun boekhouder. Dat tijdelijke duurde dan toch vier jaar. Wil je het hele verhaal vernemen surf dan naar www.opstoapel.org .
Die interviews leidde me vorige week donderdag naar Antwerpen voor een bijeenkomst van het Koninklijk Belgische Zeemanscollege, vereniging van oud kapiteins. Daar zou ik, bij een etentje, Elie P ontmoeten. Hij vaarde voor Exmar met vele Boelschepen. Die bijeenkomst leidde dan vrijdag naar een volgend diner in Oostende alwaar Watererfgoed Vlaanderen zijn jaarlijks bijeenkomst hield. Daarna konden de aanwezigen in première een bezoek brengen aan de Amandine. Deze IJslandvaarder werd het laatste jaar grondig onder handen genomen en gerestaureerd met in achtnamen van de authenticiteit. De volgende dag zou die officieel terug worden opengesteld voor het publiek. Afsluitend werd die dag Oostende volbracht met een bezoek aan de Mercator op zijn nieuwe ligging. Onder een druilerige regen ging de tocht terug naar de vismijn, aan de overkant. Gelukkig vaarde het vletje keuring op tijd.
De werkzaamheden op de Colruyt zijn weer gestart. De overbodige grond wordt uit gezeefd en weg gevoerd. Nu is men al bezig opnieuw gemalen steen als verharding aan te voeren. En de Kouterstraat krijgt stilaan een nieuw gabarit.
That’s it
Hugo
Nota: Bloggen.be houd ermee op. Het plaatsen van teksten en dergelijke is enigzins anders. Maar hoe dan ook is het tijd om een andere blog op te starten.
De kraan blijft staan is een slogan die al enkele maanden te lezen valt. Het is nu zeker, de kraan blijft staan en wordt, in scheepstermen, opgekalefaterd.
De minister in hoogsteigen persoon is vorige woensdag langs geweest om symbolisch het startschot van de werken te geven. Eigenlijk is hij komen zeggen dat er geld is.
Nu kunnen geïnteresseerde firma’s hun offertes indienen. En dan zou medio april, begin mei de gemeenteraad de opdracht moeten toewijzen. De kans is dus heel groot dat nog dit jaar de werken daadwerkelijk worden begonnen. Of de afwerking nog voor 2024 zal zijn is afhankelijk van onder andere de weersomstandigheden.
Maar goed, binnen dit en twee jaar zal menig Temsenaar fier zijn op het monument dat de skyline van Temse zal sieren.
Ik heb in Göteborg, een stad in Zweden, dergelijk project gezien. Van een gewezen scheepswerf werden het dok en de grote portiek kraan die hierover liep bewaard. Het dok is nu een jachthaven, de omgeving is bewoond met de nodige voorzieningen zoals winkels en er is een druk uitgangsleven, gekruid met eet- en drank gelegenheden. De portiek, Eriksbergskranen, is mooi gerestaureerd en verlicht. Vooral s’avonds is het een prachtig zicht en een aangename omgeving. Jammer genoeg heb ik er slechts een wazige foto van kunnen maken. (maar er is tinternet)
De Eriksbergkraan is een volledige portaalkraan in het Eriksberg-district van Göteborg, onderdeel van de voormalige scheepswerf van Eriksberg. Het staat op de monumentenlijst en wordt beschouwd als een van de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad en een belangrijk overblijfsel van het industriële en maritieme erfgoed.
Het bedrijf Eriksbergs Mekaniska Verkstad werd in 1876 opgericht in het district Eriksberg in Göteborg en specialiseerde zich aanvankelijk in de productie van ijzeren en stalen onderdelen, maar verlegde later zijn focus naar de scheepsbouw en bouwde een omvangrijke scheepswerf op aan de noordelijke oever van de Göta Älv, op het eiland Hisingen.
De hoofdconstructie van de kraan werd in 1968 door NOHAB in Trollhättan in acht delen gemaakt en per binnenschip over de Göta Älv naar Göteborg vervoerd. De kraan werd in 1969 in een van de droogdokken van de scheepswerf Eriksberg geassembleerd en opgebouwd. Het hijswerktuig werd vervaardigd door Pohlig-Heckel-Bleichert (PHB) in Keulen. Ook bij ons welbekend door de vier
200 tons kranen aan het bouwdok.
Uiteindelijk is de nieuwe portaalkraan slechts tien jaar in gebruik geweest. Eriksbergs Mekaniska Verkstad werd in 1975 uitgekocht door de Zweedse staat en werd onderdeel van de genationaliseerde Svenska Varv. De productie op de scheepswerf van Göteborg werd in 1978-1979 stopgezet, waarbij het laatste schip van de werf, de M/T Atland, op 15 juni 1979 werd opgeleverd.
Sinds 1993 wordt de kraan ingezet voor bungeejumpen en met een hoogte van 84 meter is het de hoogste bungeejump locatie van Zweden. Het werd in 2012 erkend als monument. In Hoboken staat eenzelfde kraan, misschien later ook een monument.
Hoewel de Eriksberg-kraan niet meer operationeel is, is het de enige overgebleven volledige portaalkraan in Zweden. Er waren ooit soortgelijke kranen op scheepswerven in Uddevalla en Malmö. De eerste werd in 1986 gesloopt en de laatste (de zogenaamde Kockums Crane) werd in 2002 verkocht aan Hyundai Heavy Industries en vervoerd naar Ulsan in Zuid-Korea.
Die laatste Kockums-kraan is een 140 meter hoge portaalkraan. Het werd oorspronkelijk gebruikt op de scheepswerf Kockums in Malmö, Zweden. Het werd gebouwd in 1973-74 en kon 1.500 ton hijsen. De spoorbreedte van de rails van de kraan was 174 m. en de spoorlengte 710 m. Het laatste gebruik in Malmö was in 1997, toen het de funderingen van de hoge pijlers van de Öresundbrug optilde.
De kraan werd begin jaren negentig voor het eerst verkocht aan het Deense bedrijf Burmeister & Wait, maar het bedrijf ging failliet voordat de kraan kon worden verplaatst.
Het terrein van de Colruyt ligt bouw klaar. Het is wachten tot de landmeters de plaatsen voor de Paalfunderingen hebben uitgezet. Er is al veertien dagen geen beweging gedetecteerd. Vanaf het moment dat ik een mast zie verschijnen, laat ik iets weten.
Die andere werken zijn vandaag stipt gestart om klokslag zeven uur. De trillingen veroorzaakt om het wegdek te verwijderen aan het kruispunt Vrijheidstraat zijn tot op nummer 26 voelbaar. Het is eens iets anders. Gelukkig is dit allemaal beperkt in tijd.
Of het moet zijn dat Reynaert stokken in de wielen steekt. Ik weet niet of in de tijd van die schalk er veel werd gereisd met wielen. Te voet of te paard was meer van toepassing. En een paard zal de Vos wellicht niet hebben bezeten. Niettemin is hij sinds zaterdag in Temse gearriveerd.
Het toeristisch seizoen is geopend met de overdracht van het voorzitterschap van het intergemeentelijk Project Land van Reynaert.
De waaier aan projecten van theater, muziek, familie, aperitief concerten, matinees, film, vorming enzoverder wordt dit jaar flink aangevuld door Reynaert. Het Bart de Belleman toeristisch kaartje stelt nog een 17 tal evenementen voor om het middeleeuwse dieren epos in de kijker te zetten.
Burgemeester Lieven Dehandschutter, van de oliezjekers stad, overhandigde een beeld van koning Nobel op zijn troon aan burgemeester Hugo Maes, van de azijnzjekers (stad) gemeente. Jammer genoeg was de staf van koning Nobel een beetje geabimeerd (oud Nederlands woord). En het moet gezegd, Hugo onze burgervader, antwoordde gevat dat die staf tegen het einde van het Reynaert jaar zeker zou hersteld zijn.
Onlangs ben ik met Jan nog een wandeling gaan maken in en rond Eupen. Het was bijzonder fris, wat ik ondervond in het station van Welkenraedt. Het moest weer lukken, maar de trein van Oostende naar Eupen rijdt tot Welkenraedt. Een gelijkaardige trein van Kortrijk tot Eupen heeft als eindstation dus … Eupen. En op welke trein we precies zaten weet ik niet meer maar wel dat eindstation. In ieder geval stonden we een 20 tal minuten te kleumen in het station van Welkenraedt alvorens de volgende ons tot Eupen kon brengen. Die laatste trip heb ik gebruikt om de meegebrachte winterkleding aan te trekken. Er waren niet veel reizigers in de wagon zodat ik geen aanstoot heb gegeven.
De wandeling zelf was prima en een Eupener Pils, gedronken in de Ratskeller smaakte best.
Veertien dagen geleden werd mijn memory opgefrist in verband met reanimatie. Belleman Bart, tevens lid van Toerisme Temse, had naar aanleiding van een medische interventie tijdens de nieuwjaarsreceptie van Op Stoapel het gedacht geopperd om die technieken eens te demonstreren en te oefenen. Was het toch even schrikken hoe ingrijpend die verandering is ten opzicht van bijna veertig jaar geleden. Van opfrissen gesproken. Ook het gebruik van de debrifillator kon worden geoefend. Eigenlijk zou iedere burger verplicht moeten worden dergelijke cursus eens te volgen.
Met die persoon is het trouwens heel goed verlopen.
Grtjs
Hugo Peregrinus.
Beste Lezers,
Sorry voor de ongepaste reclame die ik zie verschijnen in mijn blog. Kan er niks aandoen.
Onrecht blijft welig tieren. Edoch bluft de weireld marcheren. En woke.
Wie dat woord heeft uitgevonden moet ik eens opzoeken. Hoewel, heel het idee is er ver over. De wereld blijft doordraaien.
Een hoofd van politie wordt veroordeeld voor de rechtbank, maar ondervind er geen gevolgen van. Ik ben ook Belg maar krijg wel twee jaar voorwaardelijk voor een gewone verkeersovertreding! (had een kartonnen nummerplaat bevestigd achteraan remorque die ik mocht gebruiken)
Oekraïne is in nood, het Westen blijft kibbelen. Over wat? Over welke fabrieken de munitie mogen leveren!
Navalny wordt vermoord, eenzaam en zeer langzaam, en de wereld zwijgt. Iedereen weet dat het zou gebeuren maar de huidige machts hebbers kunnen enkel maar wat (betekenis) loze woorden uitkramen.
Een genocide vindt plaats niet zo ver hiervandaan. Waarom ben je als Palestijn minder waard dan een Jood. Of ik stel het anders, zijn 200 Joden 20.000 Palestijnen waard. (of nog meer?)
Bij dezen wil ik zeker alle geweld veroordelen. Maar in tijden van nood moet er gedoopt worden.
Heb ik geleerd toen ik nog heel jong was.
Waarom hebben de dikke sigaren van de wereld dat in de jaren veertig zo laten verrotten.
Terwijl ik dit zit te typen (zondagnamiddag) luister ik naar radio 2. Sinds de komst van die overbetaalde Dick lul luister ik niet meer naar die post met uitzondering van vandaag. De jaren zestig muziek is nu wel mijn ding, (onder andere).
Als je dan denkt aan die jaren zestig, was het dan beter. Jan Palach stak zichzelf in brand als protest tegen de invasie van het toenmalige Tsjechoslowakije door die brute Russen. Enkel zijn naam is hier en daar nog bekend.
Dat de seksuele revolutie toen ook uitbrak weet ik nog. Dat de geestelijkheid daar heftig tegen in ging weet ik ook nog. Eigenlijk is het best geestig dat die moraliserende wel opgevoede elite bijna verdwenen is. Maar niet dood, zie Amerika. Daar beroepen ze zich allemaal op de hogere macht. Ook hier te lande zijn er nog vele believers.
En elkeen, elke groep of bevolking eigent zich het recht toe om via die hogere macht de wereld naar de kloten te helpen. Zijn de landbouwers meer waard dan de industrie? Of omgekeerd? Er moet brood op de plank voor iedereen. Zowel voor de kleine man, de kleine boer, de kleine zelfstandige, de grote verdiener en zelfs voor de grote bedrijven. Alleen is het voor die laatsten, onder invloed van de vrije markt economie uitgegroeid tot multinationals, niet noodzakelijk meer. Wanneer verdien je genoeg? Als de aandeelhouders tevreden zijn? Waar is de redelijkheid? Is het moreel verantwoord om bepaalde natuurlijke (grond)stoffen te monopoliseren?
Ach, ach, ik gun iedereen zijne God. Als het maar ene is die zichtbaar is en om de wereld geeft.
Aan zichtbare goden nochtans geen gebrek. Dica denkt dat hij ietsjepietsje boven de wet staat. Hij weet nu al dat hij zwaarder gestraft zal worden dan een pedofiel. Maar ook hier is een vergelijking tussen misdrijven niet relevant. Het bekend maken van namen (en dan op de koop toe nog verkeerdelijk) in verband met een commilito doop of de handelingen van een pedofiel, beide brengen een aantal mensen levens in de problemen. (zeer zacht uitgedrukt)
Nog een na-berichtje in verband met dat als een wesp gestoken v ballertje.
De jonge supporter van Rayo Vallecano die begin vorige week tijdens het competitieduel tegen FC Sevilla bij een inworp een vinger tussen de billen van de bezoekende speler Lucas O stak, riskeert daarvoor een boete van 6.000 euro. En een stadion verbod van een jaar! Op de beelden is niet te zien waar die vinger precies terecht kwam.
Na de zware regenval van rond de jaarwisseling en begin januari, met overstromingen in delen van Vlaanderen en vooral in de Westhoek, kregen we een drogere periode. Maar nu gaan de hemelsluizen weer helemaal open. Te beginnen met komende nacht. Tot zover het weerbericht.
Morgen ga ik toch te voet naar Sint-Niklaas voor een plasma donatie, (regen)weer of geen weer. De terugtocht zal dan eventueel korter zijn. We zien wel.
Erger is het gesteld met de kleine jongetjes op het grote voetbalveld.
Relaas in de krant:
Op het halfuur kreeg Sevilla een inworp, die de 29-jarige Argentijn voor zijn rekening mocht nemen. Ocampos ging dicht bij de afsluiting staan om ver te kunnen gooien, maar op dat moment raakte een van de thuisfans zijn achterwerk aan met zijn vinger. Ocampos ging meteen verhaal halen, wat tot een opstootje leidde.
Rayo-voorzitter Raúl Martín Presa liet op de Spaanse tv weten de betasting te veroordelen en beloofde dat er actie zou volgen. -We zullen de fan identificeren, zijn seizoenkaart wordt ingetrokken en we zullen hem een stadionverbod en een boete opleggen. De club treft geen enkele schuld en mag niet gestraft worden.- Ocampos zelf hoopt hetzelfde. -Ik hoop dat La Liga dit zo serieus neemt als racisme-, aldus de aanvaller. -Er zijn altijd wel van die gekken. Als dit in het vrouwenvoetbal gebeurt Hopelijk straffen ze hem zodat hij de status van de andere Rayo-fans niet besmeurt. Ik heb me ingehouden voor mijn twee dochters. Hopelijk maken zij dit niet mee in de toekomst. En als ik gereageerd had, speelde ik dit jaar waarschijnlijk niet meer.-
Ook Sevilla zelf reageerde met een statement. -De club betreurt ten zeerste het incident dat zich maandag heeft voorgedaan in de wedstrijd tegen Rayo Vallecano, waarbij onze speler Lucas Ocampos te maken kreeg met een obsceen en totaal ongepast gebaar van een lokale fan. Sevilla FC hoopt dat er passende maatregelen worden genomen, zodat dergelijk gedrag zich niet herhaalt op een voetbalveld. Deze gebaren en dit gedrag mogen niet worden toegestaan in onze competitie, wanneer we ernaar streven de beste competitie ter wereld te zijn.-
Het opmerkelijke voorval was maandagavond live te volgen op de Spaanse televisie en zorgde in de lokale media voor verontwaardigde reacties. -Dit is ongezien!- kopte Marca. Volgens Sport ging het om een
-schandaal- en op de Spaanse radiozender Cop had men het over een -surreële scène-.
Als je de beelden ziet vraag je je af waarover dit eigenlijk gaat.
Maar ja, de grote sterren van het groene veld moeten toch opvallen. Zo Triest Om Te Zien.
Als je dan het verhaal van die Braziliaanse ster leest, tja, wat moet je dan nog denken.
Negen jaar celstraf riskeert topvoetballer Dani Alves (40) voor de verkrachting van een 23-jarige vrouw in een toilet van een discotheek. Krampachtig probeert de Braziliaan zijn vel te redden, maar alle schijn en bewijslast heeft hij tegen. Alves ontkende eerst in alle toonaarden. -Ik was aan het dansen en had het naar mijn zin zonder iemand lastig te vallen-, zei hij. -Ik weet niet wie deze dame is.- Maar daartegenover stonden al snel zware bewijzen. Afgenomen DNA-stalen en vingerafdrukken stemden overeen. Ook toonden camerabeelden dat ze zestien minuten samen in de toiletten waren.
Schoorvoetend gaf de Braziliaan de seks toe. Hij loog om zijn overspel te verbergen, klonk het. Vijf keer veranderde hij in aanloop naar het proces zijn verklaring tegen politie en rechter. Op de eerste zittingsdag pleitten Alves advocaten dat hij slachtoffer is van een parallel proces en door de media-aandacht al veroordeeld was. -Recht op een eerlijk proces is er niet.-
28 getuigen, onder wie Alves vriend en personeel van de club, zijn opgeroepen. De voetballer komt als laatste aan bod. Hij blijft erbij dat de seks met wederzijdse toestemming was. Als de rechter dat niet gelooft, bepleiten zijn advocaten verzachtende omstandigheden: Alves was dronken en betaalde de 150.000 euro schadevergoeding. (zattekes zeker)
De voetballer zit ondertussen al een jaar in voorhechtenis in een Spaanse gevangenis wegens te groot vluchtgevaar, aldus de rechter. Brazilië levert namelijk geen veroordeelde landgenoten uit.
Eén voor één lieten vrienden hem vallen, maar niet vanuit het kamp Neymar, zijn ex-ploegmaat bij FC Barcelona. De familie maakte 150.000 euro vrij om hem te helpen verdedigen. -Iedereen is onschuldig tot het tegendeel bewezen is-, klonk het.
Ocharme die sukkelaar die zijn vinger tegen de bil van Ocampos drukte!
Elkaars benen kapot stampen mag wel!
Maar een even trieste vertoning was het weeral eens in het federaal parlement. De politieke vernieuwing wil niet echt lukken. Het enige tot nu toe dat is gewijzigd in positieve zin zijn de, onwettig tot stand gekomen, pensioen extras. Hoewel hierover nog veel is gedebatteerd!
Investeren in de democratie wordt door enkele partijen gezien als zoveel mogelijk geld uit de schatkist halen om te investeren in aandelen of vastgoed!
De werken aan de vernieuwing van de Colruyt, de afbraakwerken dan, schieten goed op. Het gebouw is verdwenen, de stoffige resten bijna. Nu begint het uitbreken van de beton vloeren en het asfalt van de parking. Nog vele vrachtwagens zullen het overtollige materieel naar andere oorden brengen. Volgens de banners aan de omheining zou dit vooral worden gerecupereerd. Goed om lezen.
Ik wil eindigen met een beregoede goede spreuk van de boeren:
tIs niet voor niets dat beleid en debiel uit dezelfde letters bestaan.
Gelukkig is dit als grap bedoeld, alhoewel, zit er niet een beetje waarheid in?
