Beste lezers, Als de vraag gesteld word Voor wie kies je is het antwoord steeds: voor de besten. Maar of diegene of partij waar jij je stem aan geeft daadwerkelijk de beste is blijft de vraag. De stroom informatie is zo enorm dat je door het bos…. niks meer ziet, laat staan bomen. Ikzelf en Agnes gaan morgen wel om zeven uur present zijn in bureau nummer 5 om als bijzitter de dag door te brengen. We doen dit natuurlijk niet alleen voor die bijdrage hé. Die bedraagt 37.5 euro en wordt als prestatiegeld ingeklaard. Ik hoop dat de belastingen dit niet te weten komen. Maar die bomen, achter mij zie ik een bos betonnen Colruyt bomen groeien. Maandag laatsleden begon de stroom vrachtwagens geladen met betonpalen. De fundaties van het voorste gedeelte, de straatzijde, is al gehard. De kant van de parking is nog volop in de bekistingsfase, die mensen werken ook op zaterdag. Maar zoals het nu vooruit gaat is eigenlijk wel indrukwekkend. Zoiets als Colruyt zelf, hoe men daar in de magazijnen uitermate efficiënt met materiaal, plaats/ruimte en tijd omgaat is impressionant. Beter nieuws, de Via Brugensis nadert. Dit is een van de vele pelgrimswegen in Vlaanderen. Vorig jaar liep ik het eerste gedeelte van Sluis in Nederland naar Menen. Begin volgende maand stap ik het tweede gedeelte van deze pelgrimsweg samen met nog een zestigtal andere pelgrims. Was het vorig jaar een vierdaagse, dit jaar is het gedeelte van Menen tot Arras verdeeld over vijf etappes. De gemiddelde afstand is 20 km, met rugzak. Gelukkig moet je enkel maar het aller noodzakelijkste meenemen, te weten slaapzak, wasgerief, wat kledij en wat je denkt te kunnen dragen. Het is de afdeling Brugge-kust van de Compostelagenootschap die dit organiseert. Deze vrijwilligers verzetten hemel en aarde om voor zulk een grote groep een overnachting plaats met wasruimte te vinden. De ervaring van vorig jaar voorspelt alweer enkele heerlijke maaltijden en dito gezellige avonden. Maar, 10u is het bedtijd want de volgende morgen is er ontbijt om 07u. Na het bereiden van de picknick vat iedereen op eigen tempo en tijd indeling zijn dagtocht aan. Na enkele dagen ken je zowat iedereen die mee stapt en de mensen van de organisatie. Ik kijk er alleszins naar uit. En dat niet alleen voor het stappen maar zeker en vast ook voor de contacten met vele anderen. Of het nu ver of minder ver is, tijdens het stappen gaan de gesprekken soms dieper. Of nemen verassende wendingen. Vorige editie liep ik de laatste dag met Edgar. Het gesprek kwam op tijd, de tijd. Hij was van dezelfde leeftijd, een beetje zelfde jeugd en ervaringen en hij was in de schoenbranche terecht gekomen. Via een schoenmakersbedrijf alles over schoenen geleerd en later de baan op als verkoper. En zo kwamen we in Temse terecht. En of ik de groeten kon doen aan Berga. Hanwag nummer zoveel is het nieuwe paar stapschoenen. Het type ligt me zo goed dat ik die eigenlijk niet moet inlopen. Eens gekocht gaan die niet meer in de doos. Direct aan doen en vooruit met de .. mars. Twee hele dagen loop ik er al mee rond, waaronder een all terrain tochtje, zonder enig probleem. Alleen zullen die schoenen waarschijnlijk geen dodentocht meemaken. Een alternatief is wel al geboekt. Bonne vote Grtjs Hugo