Zondag 18 mei 2014: Wissant - Conteville-lès-Boulogne: GRP Tour du Boulonnais
Er was mooi weer aangekondigd en het is mooi weer geworden, warm zelfs. Na de koffie in Wissant vertrokken de langetochtstappers voor 26 km, die van de korte tocht voor 22 km. We verlieten Wissant in de richting van de Ferme d'Herlen en meteen kun je al van de open ruimte genieten. We laten eerst de Via Francigena (= de pelgrimsroute Canterbury-Rome) haar eigen weg zoeken, daarna de GR 128 ofte Vlaanderenroute (Wissant-Aken). Eerst op onverhard, daarna op asfalt tot boven op de Mont d'Ausques. Het gaat op en neer tot aan de Ferme équestre van Warincthun. We stappen door de camping en een schitterende veldweg leidt naar de Mont de la Louve (122 m).We genieten van het ene prachtige landschap na het andere. Wat is er hier nog open ruimte! Ondertussen heel wat brede orchis ontdekt. We steken de D191 over en dalen af naar Raventhun voor de middagpauze op een zonneterras in Camping Le Beaucamp.
Na de boterhammetjes dalen we af langs de Pré Communal d'Ambleteuse naar de vallei van de Slack (6 m boven zee). In de grasbermen bloeit de gele Grote Ratelaar. Le Marais de la Slack is een botanisch hoogtepunt: orchis, ratelaar, gele lis, echte koekoeksbloem... We verlaten de asfaltweg voor een prachtige slingerende en klimmende veldweg richting de Mont Duez (81 m). We stappen over de spoorweg en de autoweg A16 en trekken Wacquinghen binnen. We zoeken de schaduw op voor een korte pauze want de bus wacht ons nog even op, juist voor Maninghen. Op de busradio is Anderlecht aan de winnende hand. Een prachtige veldweg en een golvend parcours naar Henne en Hesdres en we komen uit aan het kruispunt met de D242. De bus voert ons naar Conteville-lès Boulogne waar we uiterst welkom zijn in de plaatselijke Auberge. Die van de lange tocht zijn er al.Welgezind om de mooie dagtocht stappen we op de bus om half zes en rijden huiswaarts.
Zondag 4 mei 2014: GR-Wandeling Ten Vrede Nieuwpoort
De zon was vroeg op die zondagmorgen. 49 GR-wandelaars verzamelden in de buurt van het Koning Albert I-monument in Nieuwpoort. Het monument was niet toegankelijk wegens werken (de eerste twee foto's zijn van een andere keer). We vertrokken lans het Memorial tot the Missing en stapten voorbij enkele monumenten achtereenvolgend over het Nieuw Bedelf, het Kanaal Plassendale-Nieuwpoort, de IJzer , de Vaart Veurne Ambacht en volgen het Kanaal Nieuwpoort-Duinkerke. Het sluizencomples De Ganzepoot regelt de wateraf- en aanvoer. De oever van het laatste kanaal was een ode aan de het Fluitenkruid. Aan de Pelikaanbrug zochten we het Spaarbekken op van de Koolhofvaart. Via een trap klommen we naar de Frontzate: de oude spoorwegbedding Nieuwpoort-Diksmuide. Het was het gebied tussen de Frontzate en de IJzer dat in oktober 1914 onder water werd gezet onder leiding van Karel Cogghe en Hendrik Geeraert. Dit stopte de opmars van het Duitse leger en de oorlog veranderde in een stellingenoorlog: het front zou in de 4 jaar weinig wijzigingen ondergaan. Meteen na de brug van de E40 vonden we rechts de Belgische Begraafplaats van Ramskapelle. Hier liggen ongeveer 630 doden begraven waarvan er 400 onbekenden zijn. Terug nara de Frontate. Links en rechts ontmoet je bakstenen constructies. Een eindje over 'Booithoekestatie' ontdekten we een kunstwerk van Lucas Coeman 104 betonnen blokken verwijzen symbolisch naar 2 belangrijke data 4 augustus 1914 en 11 november 1918. Zo kwamen we aan op de hoeve van Pol en Bea Verstraete waar we uiterst gastvrij werden ontvangen voor de picknick. De koestal was schoongemaakt en er stond een lange tafel, creatief in mekaar gestoken. Bea en Pol hadden gezorgd voor verse soep (met balletjes), koffie, bier of water. Ok Arnout Hauben en zijn twee kompanen Jonas en Mikhael waren hier te gast op hun eerste etappe naar Gallipoli ( ze sliepen er op de hooizolder). Een groepsfoto bij het Poppy-kruisje voor Raoul Snoeck mocht niet ontbreken. Pol en Bea, super bedankt!
Na de picknick vertrokken we langs de Berkelhofweg en een prachtige grasweg langs de Grote Beverdijkvaart leidde naar de Proostdijk. Snel waren we aan de Schoorbakkebrug. Hier pikten we de wit-rode draad op van de GR 130. Rustig stapten we beneden de oeverberm (niet toegankelijk want ingericht als paaiplaats voor de vissen). Mannekensvere kwam in zicht. Ook aan de Uniebrug werd zwaar gevochten: Monumenten voor het 14de en het 7de Linieregiment. Twee stukken graspad brachten ons bij het Spaarbekken op de IJzer. Aan de Iepersluis zochten we een café op om nog even na te praten bij een deugddoende pint.
De hartelijke ontvangst bij Pol en Bea zal bij velen nog lang in het geheugen blijven. Waarvoor onze GRote dank!
49 GR-stappers trokken met de bus naar Léwarde, nabij Douai en bekend om zijn Historisch Mijncentrum, even buiten het centrum. Na de koffie in Café Le Gallia stapten we meteen naar en door het Bos van Léwarde met een rijke voorjaarsflora: nu ware,n de wilde hyacinten aan de beurt. We hadden een weids zicht van op de kam. We lieten Erchin links liggen en voorbij de dubbele watertoren genoten we van de bosrestjes en vooral van de schitterende gele koolzaadvelden. Het volgende dorp heette Bugnicourt. Twee kaarsrechte veldwegen leiden naar een drukke D-weg. We staken die over en ook een spoorlijn. Zo kwamen we aan het Marais d'Aubigny. Ondertussen begonnen de magen te knorren. Voor de picknick waren we welkom in La Pergola op de dijk tussen de twee waterplassen in Brunémont.
Na de middag stapten we over het Canal de la Sensée en wandelden we langs het Marais du Haut Pont. De vele plassen zijn ontstaan door turfwinning en halen een diepte van 6 meter. We kwamen uit in de buurt van Sluis nr 1. Wat verder staken we het Canal du Nord over en stapten Palluel binnen. Toen begon het te regenen. We zochten nu de oever op van het Marais du Grand Clair. En pad tussen de struwelen en de bosjes leidde naar het marais d'Ecourt St-Quentin en het Marais de Saudemont. Af en toe kregen we een uitzicht op het water. Het regende nog toen we in Lécluse aankwamen. Het was er kermis en we waren net op tijd voor de optocht van de muzikanten.
Die van de lange tocht stapten nog door tot in Sailly-en-Ostrevent.
Alweer een mooie etappe op de GR 121 in een onverwacht open landschap op de grens tussen le Nord en le Pas-de-Calais.
Voorbereiding GR-Bustocht Lewarde-Sailly-en-Ostrevent: GR 121
Op donderdag 20 maart genoot ik van schitterend weer bij de voorbereiding van de GR-bustocht van Lewarde (in de buurt van Douai) naar Sailly-en-Ostrevnt op de GR 121. Geniet alvast mee met de foto's.
Heel wat GR-stappers verzamelden aan de 'passerelle' aan het begin van de rue Solferino in Rijsel. Na een 'petit ou un grand café' in Brasserie Omega trok tochtleider Dani Nolf de bonte bende op gang. Voor een keer niet wit-rood of geel-rood als leidraad meer wel de Promenade des Remparts. Het weer beloofde veel goeds. Op de hoek een fruitboomarboretum. We trokken meteen de Jardin Vauban in en zochten de ingang van de Citadelle. We genoten van een heuse wandeling op en rond de Vestingen van Vauban. Sébastien Le Prestre de Vauban (1633-1707) was de militaire ingenieur van Lodewijk XIV. Daarna wandelden we door verschillende lieflijke parken: de GRoene longen voor de talrijke Rijselnaars. Aan de Gentpoort stapten we de stad in. Tegen de middag kwamen we uit aan de Place Mitterrand aan Euralille tussen de twee stations Lille Europe en Lille Flandres. Ideaal weer om buiten te picknicken.
Na de middag maakten we kennis met de kleurrijke nieuwe stadsontwikkeling van Euralille 2. Opvallend veel parken met mooie bloemperken met prachtige kleurencombinaties: Parc Lebas op een oude parking, Jardin des Plantes. We maakten ook een uitstapje over de boulevard périphérique en terug. Daarna stapten we langs enkele HLM's op een groene bufferstrook. Een graspad op de middenberm van de Boulevard de Lorraine bracht ons naar de port fluvial. Enkele voetgangersbruggen verder en we waren opnieuw aan de Jardin Vauban. Na een korte blik op de zoo daalden we de passerelle af en was de wandelkring gesloten. Tijd om nog even na te praten op het terras van de brasserie.
Het was voor velen een verrassende ontdekking van deze mooie Vlaamse stad die de overgang naar de 21ste eeuw niet gemist heeft. Met dank aan tochtleider Dani voor de leerrijke en boeiende kennismaking met de geschiedenis van Rijsel.
Heel wat GR-stappers verzamelden ter hoogte van de 'passerelle' aan het begin van de rue Solferino. Na 'un petit ou un grand café' in Brasserie Omega trok tochtleider Dani Nolf de bonte meute op gang. Leidraad voor een keer geen wit-roof of geel-rood maar de Promenade des Remparts. Het weer beloofde veel goeds. Op de hoek een klein fruitboomarboretum. We trokken meteen de Jardin Vauban in en zochten de ingang van de Citadelle. Dan genoten we van een hele wandeling op en rond de Vestingen gebouwd door de bekende Vauban. Sébastien Le Prestre de Vauban (1633-1707) werkte als militair ingenieur voor Lodewijk XIV. Daarna ging het langs lieflijke parken: GRoene longen voor de talrijke Rijselnaars. Aan de Gentpoort kwamen we op nieuw in de stad. Tegen de middag waren we aan de Place Mitterand aan Euralille tussen de twee stations Lille Europe en Lille Flandres. We genoten van de picknick in open lucht.
Na de middag verkenden we de kleurrijke nieuwe stadsontwikkeling van Euralille 2. Opvallend veel parken met prachtige bloemperken met mooie kleurencombinaties. Parc Lebas, Jardin des Plantes. We maakten ook een uitstapje over de boulevard périphérique en terug. Tijd om langs enkele HLM's te passeren op een groene bufferstrook. Een gemaaid graspad op de middenberm van de Boulevard de la Moselle bracht ons in de buurt van de port fluvial. Enkele voetgangersbruggen en we waren opnieuw aan de ingang van de Jardin Vauban. Na een korte blik op de zoo daalden we de passerelle af naar onze startplaats. Tijd om na te praten op het terras van de brasserie.
Velen kregen een heel andere kijk op deze mooie Vlaamse stad die de afspraak met de 21ste eeuw niet gemist heeft. Met dank aan tochtleider Dani voor de deskundige en boeiende kennismaking met de geschiedenis van Rijsel.
23 maart 2014: Marchipont-Blaugies:GR 122 en GR 129
Niet minder dan 66 GR-stappers wilden deze mooie GR-tocht in een minder bekend stukje Henegouwen absoluut niet missen. Na de koffie in de tabak-grens-straat van Quiévrain voerde de dubbeldekbus ons naar Marchipont voor de start. We vertrokken langs het mooie kerkje dat net op Franse bodem ligt, want net over de Anneau. In het Franse Rombies et Marchipont ontdekken we de kapel van St-Roch. We blijven in het valleitje van de Anneau tot in Sebourquiaux. We wisselen de GR 122 voor de GR 129. Wat een open ruimte tussen dit dorp en Angreau. Zalig stappen op de onverharde veldwegen in zo een open landschap! We dalen af naar de Honnelle, stilaan tijd voor de picknick op de zonnige terras of binnen in het Chalet du Garde. Iedereen welgezind.
Na de boterhammetjes begonnen we aan een botanisch hoogstandje in het Bois de Beaufort met de bekende Caillou-qui-Bique: hellingen vol narcissen, gele anemonen, bleke schubwortel (een primeur voor mij, met dank aan plantenspecialiste Rita), verspreidbladig goudveil, voorjaarshelmbloem, slanke sleutelbloem en tapijten van bosanemonen. Heerlijk!!!! Uit het bos stapten we even op een oude spoorwegbedding. Toen overviel een korte (watersneeuw-) bui ons. Onnezies is ook zo een vredig dorp en bezit een heuse circusschool. We staken een eerste keer de Petite Honnelle over, passeerden de kerk en kwamen uiteindelijk uit op de Dries van Montignies-sur-Roc. We stapten op een lange veldweg naar en door het Bois de Rampemont in de richting van Fayt-le-Franc. Het volgende dorp, Athis, ligt niet veraf en is het einde voor de korte tocht. De Langetochtstappers trekken nog door tot in Blaugies.
We praten nog na over deze heel mooie en gevarieerde wandeldag in een zaaltje achteraan Le Salon de Blaugies. De streekbieren smaken...
Met dank aan tochleiders Noël (korte tocht) en Johan (lange tocht) voor de uitstekende voorbereiding en tochtleiding.
Uit de Oude GR-Doos: Inwandeling GR 5A West 18 februari 1979
Op zondag 18 februari 1979 werd de GR 5A West officieel ingewandeld. Een groep GR-stappers vertrok uit Hollebeke en een andere groep uit Westouter. Het was bar winterweer. Beide groepen kwamen rond 15 uur aan bij de ingang van het Warandepark in Kemmel. Daar werd de eerste GR-Wandelboom plechtig onthuld door de toenmalige burgemeester van Heuvelland. Voorzitter Hubert Yseboodt hield de feesttoespraak. Uw ondergetekende mocht het l nt knippen. Een ploeg van het BRT-journaal o.l.v. Frans Destoop was ter plekke. Zo kwam Grote Routepaden voor het eerst op TV. Daarna volgde een receptie aangeboden door het Gemeentebestuur van Heuvelland.
GR5A West, van Oostende naar Avelgem, was het eerste pad in onze provincie. Nu markeren 20 medewerkers een GR-net van 700 km, wit-rood en geel-rood.
Klokslag tien uur trok Tochtleider Johan Van Malderen een lange sliert GR-Stappers in beweging van de De Bruynkaai naar het centrum van Dendermonde. We kwamen voorbij het Gerechtsgebouw, de Grote Markt, het Begijnhof en trokken daarna de Vesten op. Dendermonde kreeg het erg te verduren tijdens de GRoote Oorlog. We staken de Scheldebrug over en zochten Grembergen Broek op. De vele binnendijken zijn de getuigen van de strijd tegen de Schelde. Voorbij het natuurgebied De Roggeman komen we in Moerzeke. Na een lange voormiddag eten we onze boterhammetjes op in Taverne Vissershof in Kastel: de terras zit vol zonnekloppers.
Daarna stappen we verder in het rustige platteland en nemen de veer naar Baasrode. We blijven op de Scheldedijken, dalen af naar de Vlassenbroekse polders en een laatste dijk brengt ons terug in Dendermonde. Tijd om nog even na te genieten in de pas geopende taverne 't Peird in het centrum. Het paard van de 4 Heemskinderen.
Zondag 23 februari 2014: Landorp-Diest: Streek-GR Hageland
Half acht vertrok een volle bus GR-stappers richting Langdorp. Na de koffie in een wegrestaurant, net voor Aarschot, trokken we de wandelschoenen aan bij het parochiecentrum in Langdorp. We waren meteen aan de oever van de Demer maar staken de brug niet over: geel-rode markering van de Streek-GR Hageland. De Demer, 93 km lang (donkere rivier in het Keltisch) ontspringt nabij Tongeren en mondt uit in Werchter in de Dijle. Het is een regenrivier: hoog debiet tijdens perioden met veel neerslag en een laag debiet in tijden van droogte. Na enkele meanders verlaten we even de vallei en beklimmen de Bosberg: het bos van naaldhout is aangeplant voor de mijnbouw van Limburg. We dalen af naar de vallei van de Grote Laak, een zijrivier. We lopen een eindje naast de spoorlijn en we stappen Testelt binnen. We draaien rond de kerk van Testelt en ontdekken een werkloze watermolen. Een eindje verder komen we aan de kruising met de GR 5. In het gemeenschappelijk traject primeert wit-rood nu in de markering. We volgen opnieuw de oever van de Demer. Plots is de kerk van Zichem wel heel dichtbij maar we kunnen niet over het water. Een hele lus langs de ingepakte Maagdentoren brengt ons toch op de markt van Zichem voor de middagpauze waar we welkom zijn in Café 'Oep de met'. Op de markt, inderdaad. De blonde Flierefluiter smaakt bij de boterhammetjes. Is dat een verwijzing naar de Witte van Zichem?
Na de middag komen we weer aan de Maagdentoren en voorbij het voetbalveld slaan linksaf op een oude spoorwegbedding. De Basiliek van Scherpenheuvel komt in zicht. We verlaten even onze route en gaan een kijkje nemen in het centrum van Scherpenheuvel. Een priester die auto's zegent is mild met het wijwater maar wij zijn te voet. We steken de N10 over en genieten van de open ruimte van dit heerlijke platteland. Aan een wandelboom is het even opletten: we moeten linksaf! We klimmen naar het Prinsenbos (bosrestje). We lopen dan op de kam van de Galgenberg en zien Kaggevinne links in de verte liggen. We dalen een holle weg af en komen uit op de weg Diest-Leuven. De Meibloem wacht ons op op de parking van de Carrefour. De bus brengt ons naar het Provinciedomein De Halve Maan in Diest waar we op een terras kunnen napraten bij een biertje. Er zijn veel dagjesmensen op het terras die genieten van het mooie weer....
Al om half tien verzamelden heel wat GR-stappers op de Markt van Mesen. Klokslag 10 uur schetste Tochtleider Geert Dujardin de voormiddagtocht. Mesen is het kleinste stadje en niet gefusioneerd met de gemeente Heuvelland omwille van de faciliteiten voor Franstaligen. Mesen heeft een rijke geschiedenis die verbonden is met Adela, de dochter van de Franse koning Robrecht II, vandaar de Franse lelie in het wapenschild. Tegenwoordig doet Mesen zijn/haar naam van Vredesstad alle eer aan. Koning Albert II was er om samen met de Ierse President Mary Mc Aleese en de Britse koningin Elisabeth II het Ierse Vredespark in te huldigen. Iedereen hoopte stiekem op een droge dag. En dan zette de groep van 77 stappers zich in beweging. Langs de kerkomtrek van de unieke Sint-Niklaaskerk staken we het Featherstonplein over (Mesen is gejumeleerd met Featherston waar een opleidingskamp was voor de Nieuw-Zeelandse soldaten en herdenkt elk jaar op ANZAC-day, 25 april de gesneuvelde Nieuw-Zeelanders)) en zochten via een onverhard pad het Messines Ridge Cemetery op. We sloegen rechtsaf in de richting van de Spanbroekmolenkrater. Een mooie veldweg leidde naar de Scheerstraat: rechts loopt een kort geknipt graspad naar het Spanbroekmolen Cemetery: klein maar heel intiem. Wij volgden echter de gemeenschappelijke wit-rode markering van de GR 5A Zuid en GR 128 naar de krater: Pool of Peace. Hier lichtte tochtleider Geert het ontstaan van de krater toe in het kader van de Mijnenslag van Wijtschate-Mesen in 1917.een lange afdaling op een veldweg bracht ons in Wulvergem, het kleinste dorp van Heuvelland in de vallei van de Douve. Toen begon het te regenen... Halverwege de Zeepstraat verlieten we de GR en zochten Nieuwkerke op voor de middagpauze in de kantine van de plaatselijke voetbalclub, SK Nieuwkerke, juist groot genoeg voor onze groep. De kerk van Nieuwkerke ligt op de hoogte van 60 m en het oud-gemeentehuis getuigt van het rijke verleden toen de plaatselijke lakennijverheid een geducht concurrent was van die van Ieper.
Na de boterhammetjes vertelde tochtleider Geert het namiddagprogramma: de Streek-GR Heuvelland zou nu de geel-rode leidraad worden. In de Naaikorfstraat genoten we nog van het weidse uitzicht op het noorden van Frankrijk maar toen begon het opnieuw te regenen. We stapten nog even in de richting van de Rozenberg en daalden rechtsaf naar de Leievallei (de Leie ligt op 2.5 km in vogelvlucht van Toronto Avenue Cemetery). en kwamen voorbij het Underhill Farm Cemetery. Daarna trokken we het Bois de la Hutte in. We zochten het nieuwe Plugstreet 14-18 Experience-centrum op, het nieuwe Bezoekerscentrum dat pas open is sinds 10 november vorig jaar. Zo waren we meteen aan het Ploegsteert Memorial to the Missing met de twee bekende leeuwen. Aan de overkant van de straat ligt het Royal Berks Cemetery, beter bekend als Hyde Park Corner. Hier wordt op de eerste vrijdag van de maand de Last Post geblazen. Ondertussen regende het verder. We stapten nu rechtstreeks naar het Toronto Avenue Cemetery, het eerste van de drie Britse kerkhoven in het Bois du Gheer. Het kerkhof lag er troosteloos bij. We kwamen nog voorbij Mud Corner Cemetery en Prowse Point Cemetery en het Kruis met de voetballen van het Kerstbestand van 1914. Toen werden de plannen gewijzigd. Omwille van de aanhoudende regen opteerden we voor een terugkeer naar Mesen op asfalt. Het Nieuw-Zeelands Park en het Ierse Vredespark zullen voor een volgende keer zijn. Van ver keken we naar Betlehem Farm West en Betlehem Farm East Cemetery en kort daarna stonden we kletsnat op de Markt van Mesen. Niemand had nog veel zin om na te kaarten bij pot en pint.
Jammer dat de regen spelbreker was en dat we de oorspronkelijk geplande tocht niet hebben kunnen afwerken! Toch een GRote dank aan tochtleider Geert voor de gedegen voorbereiding.
112 januari 2014: Dag 2 GR-Winterweekend 'Krekengebied'
Na een heerlijk ontbijt in De Boerekreek was het ruiten krabben want het was gevroren. We moesten ons verplaatsen want de wandeling zou starten aan Camping Bonte Hoeve op grondgebied Sint Kruis (Gem. Sluis NL).We vertrokken meteen op onverhard in gezelschap van de Passagegeule. Het was genieten van het weidse landschap, prachtige bomenrijen en waterpartijen. We staken de weg over naar Waterlandkerkje. Wat later ontdekten we in de verte de kerk van IJzendijke. In de buurt Turkeye volgde een nieuw natuurgebied. Het was leuk om zien hoe anderen de overstapjes passeerden. Aan Paal 328 staken we grens over en stapten we op beton richting Waterland-Oudeman. Na een lange voormiddag tijd voor de middagpauze in Café Nooit Gedacht.
Na de boterhammetjes, pardon sandwiches, trekken we meteen weer de grens over. We volgen de onverharde Brandkreekdijk en zoeken opnieuw de grens op richting Sint-Margriete. In Vlaanderen stappen we op beton door de Margrietepolder. Bij camping De Notelaer steken we voor het laatst de grens over. Een mooie veldweg leidt naar de weg van Sint-Margriete en linksaf tot aan de camping Bonte Hoeve, onze startplaats.
11 januari 2014 Dag 1 GR-Winterweekend 'Krekengebied'
Tegen 9 uur verzamelden 32 GR-stappers en -stapsters voor de koffie in het Oost-Vlaams Provinciecentrum De Boerekreek in Sint-Jan-in-Eremo. Ondertussen werden de kamers toegewezen. Stipt 10 uur stonden we klaar voor de start en trok tochtleider Johan Van Malderen de bonte bende op gang. GR 5A Noord en Streek-GR Uilenspiegel zijn de wit-of geel-rode leidraad.Eerst een kort stukje op het fietspad voorbij de Oostpolderkreek en meteen rechtsaf langs de Boerekreek. Een deel van de 39 ha is natuurgebied, een andere recreatiegebied. We verlaten de dijk op verharde wegen: de betonboeren hebben hier goed geboerd. De eerste druppels vallen. Het zal de hele voormiddag af en toe motregenen. Niet erg! We steken de weg Sint-Laureins naar Sint-Margriete over en lopen op de dijk tussen de Blokkreek en de Hollandersgatkreek. We steken de grens over bij en witte paal: in 1834 werd de grens definitief vastgelegd. Via de Zuidweg komen we aan in Sint Kruis voor de middagpauze: we zijn welkom in het kleine café Zeelandia , 'Bij Greetje'.
Na de middag trekken we langs het Groote Gat. De zon komt er door: er is meteen veel kleur in het landschap. Bij de ring van Aardenburg gaan we linksaf en beginnen aan een uiterst mooi natuurgebied: We volgen nu het Grenslandpad in de vallei van de Eekloosche Watergang. Het is genieten van het weidse uitzicht, de vele plassen, bruggetjes en... de vele opstapjes. Halverwege dit supermooie traject is het tijd voor de nieuwjaarsreceptie te velde met een lekkere jenever. We dwarsen opnieuw de N455 en volgen de onverharde oever van het Leopoldkanaal. Stilaan is de kring van 24 km rond. Opnieuw op het fietspad maar nu in de zon en zo komen we uit aan ons logement De Boerekreek. We genieten van een lekkere douche, gezellig samenzijn bij een drankje, een deugddoend avondmaal, een toffe babbel of een partijtje scrabble. Met dank aan Sofie, Lut, Andy, Marianne en Christa voor de goede organisatie en vlotte bediening in De Boerekreek.
De eerste donderdag van januari valt vroeg, ideaal om na de feesten uit te waaien en het GR-wandeljaar in te zetten. Tochtleider Jaak Perneel verwelkomt 64 stappers en stapsters aan het station van Adinkerke. Na een korte inleiding vertrekken we in de richting van de grens, parallel met een verlaten spoorlijn. We stappen eerst nog wat op asfalt, dan op gras. We steken in het ANB-Natuurgebied Zwarten Hoek het Langgeleed over. Aan het einde van de Drie Vijvers komen we uit op de grens. Links ligt de nieuwe brug voor zachte recreanten over het Kanaal Nieuwpoort-Duinkerke. Wij gaan rechtsaf, steken de Duinhoekstraat over en trekken aan De Mol de Westhoekduinen in. We volgen het Grenspad. Duindoornbessen schitteren in de zon. Het Helmpad komt rechts van uit de Romeinse vlakte maar we gaan rechtdoor tot aan de zee. Van hier volgt een strandwandeling , tegen de wind in, voorbij Bray-Dunes tot aan Zuydcoote, bekend van "Weekend à Zuydcoote", roman van Robert Merle. Via een uitloper van de Fossiele Duinen van Ghyvelde bereiken we het Estaminet des Dunes, het café-rando voor de middagpauze. Gelukkig is er een zaaltje zodat iedereen een stoel heeft aan de lange tafels. We laten het ons smaken na een stevige voormiddag van 15 km. Na de middag trekken we snel de Fossiele Duinen van Ghyvelde in. We zijn nooit heel ver weg van de autoweg naar Calais. Ook hier werd gevochten: nu liggen de bunkers er vredig bij. Dan volgt een doorsteek van de Cabourgduinen (87 ha), zo zijn we weer op vaderlandse bodem. We vinden opnieuw de wit-rode markering van de GR 5A Zuid die haar oud tracé in ere heeft hersteld sinds de voetgangerstunnel onder de autoweg nabij het Groot Moerhof opengesteld werd. Nieuwe wandelmogelijkheden biedt het Garzebekeveld: een groene oase met zandwinningsputten. We komen voorbij de ingang van het Adinkerke Military Cemetery. Wat verder ligt De Veldbloem waar we welkom zijn voor een pintje of een... picon om nog even na te kaarten over deze eerste zééér geslaagde GR-Donderdagwandeling van het jaar. bedankt Jaak en José voor het puike werk.
Zondag 15 december 2013: Kluisberg - Le Cat Sauvage: GR 123/129
Pas om 9.00 u vertrok de dubbeldekbus uit Kortrijk. Na de ochtendkoffie in Gasthof Palace boven op de Kluisberg vertrokken we goedgemutst (!). We opteren voor het wit-rode bospad op de zuidflank aan de Waalse kant. Het pad slingert tussen de mooie beuken, klimt en daalt en klimt tot tegen de brede bosdreef met de GR-Wandelboom nabij de Vierschaar: hier zijn we weer op de schreve. Hier werd in de middeleeuwen recht gesproken tussen vier 'geschoren' touwen, onder een linde. Kort daarna zien we onze wandelvrienden uit Vlaams-Brabant die in tegengestelde richting stappen: leuk moment! We blijven nog een tijd op de kam en genieten ondertussen van het weidse landschap. Aan een tweede wandelboom slaan we rechtsaf en dalen de Côte de Trieu (bekend in wielermiddens) af. Aan Labroye opnieuw rechtsaf, we stekend de weg Russignies-Amougies over, stappen over la Rhosnes, onstuimig kind van de Schelde. Wat verder verlaten we de GR voor de picknick in het achterzaaltje van Café des Sports in Anseroeul. Na de middag genieten we van op de Vieille Motte van het zicht op de Vlaamse Ardennen en het Pays des Collines. Ik voel me thuis in dit Heuvelland. Langs rustige weggetjes bereiken we Ainières. Wij van de korte tocht stappen hier op de bus die ons doorvoert naar Saint-Sauveur. Hier, voorbij de kerk en de overdekte zitplaats, is het meteen klimmen. Vanop Les Monts is het overal prijs: genieten van het weidse landschap. We stappen door het bij wijlen modderige Bois d' Hubermont. We komen weer in open landschap. Het is steeds klimmen en dalen naar een nieuw beekvalleitje. Bij een heksenhuisje (we zijn op grondgebied Ellezelles) breekt de zon door: het zachte licht tovert het landschap om in een idyllische prentkaart. We krijgen meer van dat: slingerende paden, klimmen en dalen. En dat bij een zacht avondlicht. Als de hemel rood kleurt, naderen we de molen van Le Cat Sauvage op de weg van Ronse naar Ellezelles. Het plaatselijke biertje laat zich smaken en sommigen wagen zich op de dansvloer. Het was een sublieme afsluiter van ons 32ste GR-wandeljaar.
53 GR-stappers stonden klaar boven op de Katsberg voor een wandellus van 21 km, grotendeels op de geel-rode Streek-GR Heuvelland. Het weer beloofde. Eerst even genieten van het super gezicht op het hele heuvelland van bij de Abdij: als tochtleider situeerde ik de verschillende heuvels... Dan de heuvel afdalen langs een mooie chemin piétonnier. Al snel zochten en vonden we het Bois Greffier. Reuzenpaardestaart wees erop dat dit een brongebied was: redelijk drassig deze tijd van het jaar. Daarna klommen we in zigzag naar de Place des Retraites: niemand voelde zich aangesproken. Langs de Roucklooshillestraete en de rue de la Besace kwamen we aan Etang des 4 Fils Aymon of de Vijver van de 4 Heemskinderen. Een nieuw smal pad in dolomiet loodste ons veilig naar het centrum van Méteren voor de middagpauze: we waren welkom in Au Bon Accueil. Na de boterhammetjes stak de wind op en we zochten de omgeving van Belle op. Net voor de bebouwing ging het linksaf met de Streek-GR. Twee rechte veldwegen brachten ons ter hoogte van Sint-Jans-Cappel maar het ging de andere kant op. We staken de weg naar Méteren over en aan de Fonteinehouck opnieuw rechtsaf. Nu was het voortdurend klimmen en dalen: 44-61-41-50-44-73 m boven zee. Nu eens waren op grondgebied Berthen, dan weer op Méteren. Voorbij de Vlaeminckstraete was het nog eens goed dalen om dan beter te kunnen klimmen. Aan de rue de la Confiscation verlieten we de Streek-GR en na een nijdig klimmetje in de ruelle du Cimetière (zoek daar niets achter) kwamen we aan de antenne die al van héééél ver wenkte. Nog een streepje GR 128 langs de Koortskapel en we waren weer aan ons vertrekpunt. Het was nog even nagenieten in de Auberge du Mont des Cats. Je kunt er de plaatselijke 'Trappist' proeven maar die wordt nog gebrouwen in de abdij van Chimay.
Het miezerde een beetje toen we na de ochtendkoffie in Taverne de l' Eglise vertrokken uit Yves-Gomezée. De eersten waren individueel weg met tekst en kaart. Dan de grote groep van de lange tocht van 27 km en uiteindelijk die van de korte tocht voor 22 km. Het was nog steeds mistig toen we voorbij de ferme de Crèvecoeur de rechte veldweg naar Jamagne opstapten. Het oogsten van de maïs had voor extra modder gezorgd. Verrassend modern kerkje in Jamagne. De mooie veldwegen naar Philippeville werden 'grondig' aangepakt door het gemotoriseerde terrorisme: rijke stinkers, letterlijk en figuurlijk! Onbegrijpelijk hoe dat zoiets nog steeds kan! Op de Place des Armes in Philippeville waren we welkom voor de middagpauze in de 2 etablissementen van dezelfde eigenaar: Bistrot de l'Empereur of Porte de France. Voorbij Philippeville stapten we door een mooi golvend landschap naar Samart en bewonderden er de heel mooie château-ferme. We genoten opnieuw van een open landschap, daalden af naar de ruisseau des Gérinaux en klommen naar Sautour. Snelle afdaling voorbij de Porte du Midi naar Le Faubourg. Hier namen de korte tochters de bus tot in Roly. Die van de lange tocht volgden de omlegging rond het Bois de Sautour wegens de 'battue' . In Roly opnieuw een indrukwekkend château-ferme. Een mooie veldweg leidde naar en door het Bois d'Ingrémez. Een lange afdaling, eerst in open landschap, dan door het Bois Madame. Eens op asfalt, was het stappen naar Fagnolle, het eindpunt van de tocht. Met de bus reden we naar Mariembourg voor een lekkere SuperdesFagnes in Taverne Le Bryas. Op de bus volgde een enquête over de leeftijd van de GR-stappers. Na heel wat rekenwerk wisten we het: 57.3 Deze bustocht was Stapdag 699 van GR West-Vlaanderen (eerste was op 14 maart 1982: van Licques naar Fiennes op de GR 120, nu Tour du Boulonnais). Op naar stapdag 700: Donderdagtocht Katsberg op de Streek-GR Heuvelland.
Oer PHp zondag 24 november 2013 stapt GR West-Vlaanderen op de GR 12 van Yves-Gomezée over Philippeville naar Fagnolle. Door problemen met een 'battue' op die zondag moeten we even uitwijken maar dat lukt ons wel. Voor een verslag van de tocht moet je nog even wachten maar je kunt nu al meegenieten van een reeks sfeerbeelden.
Zondag 20 oktober 2013: Parc d'Olhain-La Thieuloye: GR 127
De GR-bus voerde ons naar het Parc Départemental d'Olhain, een 20 km voorbij Lens. Na de koffie in de bar trokken we de schoenen aan en weg waren we al om 9.40u. Eerst een streepje geel-rood van de GRP Tours du Bassin Minier bouclé n°1 en dan dwarsten we het Forêt Domaniale d'Olhain tot in Verdrel. Voorbij de Cité du Portel met piepklein kerkje kwamen we uit op de GR 127 die samenliep met de recent bewegwijzerde Via Francigena, de pelgrimsweg van Canterbury naar Rome.. We volgden nu de bosrand en kregen regelmatig een doorkijk op de schitterende omgeving én op de Golf public. Het slingerende bospad ging op en neer. Aan een mooi point de vue genoten we van het zicht op het feodaal waterkasteel van Olhain en keerden daarna terug naar de bar van het Parc voor de middagpauze. Na de picknick verlieten we vrij snel het Parc de Nature et de Loisirs. We daalden nog even door het bos op een kalkrijk pad en kwamen in open veld. Een prachtige veldweg leidde naar Rebreuve-Ranchicourt met kasteel. Een nieuwe veldweg klom geleidelijk maar gestaag over verscheidene kilometer van 75 m naar 148m. Hier en daar verscheen in de verte een terril als getuigenheuvel van de vroegere mijnactiviteit. Afdaling naar la Comté met 'waterval' en oude vierkanthoeve in verval. Nog waren de veldwegels niet op. een nieuwe van bijna 3 km klom geleidelijk tot bij een waterreservoir op 148 m. Een haakse bocht, nog een duwtje tot op de kam en plots zagen we onze bus in de verte. Einde van de korte tocht. Die van de lange tocht mochten nog 3.6 km verder stappen op een oude onverharde spoorwegbedding. We konden allen nog nagenieten in Les Quatre Vents aan de Route Nationale in La Thieuloye.
5 september 2013: GR-Donderdagtocht in Boësegehem (F)
Niettegenstaande de heel warme weervoorspellingen waren 36 GR-stappers op de afspraak in Boëseghem, kort voor Aire-sur-la-Lys. Tochtleider Jaak Perneel schetste het verloop van de dagtocht en weg waren we. Voorbij 'la Tête de Flandre' leidde een veldweg ons over de Melde naar de gekanaliseerde Leie. Aan de Pont de Thiennes veranderden we van oever. In het gehucht Houleron vonden een éénmanspaadje en toch hadden we tegenliggers: twee koeien. Via de Pont d'Isbergues kwamen we uit bij de kerk van Isbergues: sommigen zochten er de koelte op. Vandaar ging het naar de stemmige kapel van Sinte Isbergues: het water van de bron is goed voor de huid. Zo werd het stilaan tijd voor de picknick want ook de marktkramers waren aan het opruimen: we waren welkom in Café Le Basly. Na de middag stapten we even door Isbergues, zochten weer het kanaal en veranderden van oever. Nu stapten we door les Prés de la Laque. Langs rustige veldwegen kwamen we weer aan de Pont de Thiennes. We verlieten nu vroeger de oever, bruggetje over en zo kwamen we aan de D122. Wie in wilde korten, kon rechtstreeks naar Le St Auguste voor een frisse pint. De anderen staken de D122 over richting le Zutfeld. Een smal pad tussen 2 (eerder recent aangeplante) hagen leidde naar de vallei van de Daelebecque. Nog een mooie veldweg en linksaf. We zagen Aire-sur-la-Lys in de verte. Plots door de kerk van Boësegehem voor ons op maar onze tochtleider had nog een mooi ommetje langs smalle paadjes in petto. Langs de Nouvelle Melde kwamen we uit op de D943e en twee paadjes tussen hagen brachten ons terug naar de kerk van Boëseghem, het eindpunt van deze hete wandeldag. Ik lieg niet als ik zeg dat de 'pression' smaakte.
