Sinds 1996 kunnen we Thailand, het voormalige rijstland Siam en tegenwoordig wereldwijd bekend toeristisch oord, rekenen tot een democratische monarchie met een eigen parlement, diverse politieke partijen en vrije verkiezingen. In tegenstelling tot Nederland en België heeft koning Bhumipol en koningin Sirikit heel wat meer in de melk te brokkelen dan onze Europese koningshuizen, en een groot deel van de uitvoerende macht is dan ook in hun handen gebleven. Op belediging van het Thaise koningshuis staan zware straffen. Uiteraard geldt dat hier in Europa ook, maar meestal worden de straffen niet opgelegd of vormen een lachertje. Het Boeddhisme is in Thailand de grootste geloofsstroming en de aanhangers hiervan eren een groot aantal goden en godinnen wat tot uitdrukking komt in de vele tempels die we in het land aantreffen. Ook zien we in Thailand veel bedelmonniken op straat, die gratis sociaal werk verrichten, waartegenover staat dat de bevolking min of meer de verplichting heeft te zorgen dat ze van voedsel en noodzakelijke goederen worden voorzien.
Thailand is echt Oosters te noemen, overal ruikt men de lucht van opium, op straat en de vele wateren wordt geleefd en handel bedreven. Er zijn op alle gebied grote vermaakscentra, waarbij massagesalons en seksbusiness de hoofdmoot vormen.
Dat men aan het begrip democratie nog steeds niet gewend is, blijkt uit het feit dat men in Thailand nogal eens van regering wisselt. In de vorige regering zaten veel socialisten, maar sinds die afgezet is, komt de werkende onderlaag van hun kiezers in opstand. De kranten schotelen ons voor dat deze socialisten een stelletje onopgeleide nozems zijn die zich tegen het huidige rechtse regiem verzetten, maar dat is geenszins het geval; we hebben hier gewoon te maken met gewone hardwerkende arbeiders die in het zakenleven van Thailand de kost verdienen en dit alles voor weinig bats om mee rond te komen. Omdat de demonstranten zich gehuld hebben in rode T-shirts of hesjes worden ze als Roodhemden betiteld. Ook in Thailand is het kapitalisme de baas. De directeuren van grote concerns zijn vaak Amerikanen en ook zien we er veel leiders van Nederlandse nationaliteit die er de lakens uitdelen.
De opstand van nu is dus een volksrevolutie en om deze te gaan onderdrukken met fors optreden, geen bereidheid tot overleg en veel bloedvergieten lijkt me onverstandig en is volgens mij niet de juiste oplossing om de rust te doen wederkeren.


 Op deze foto ziet u het Thaise koningspaar
|