Vlak na de inval in augustus 1944 van de Geallieerden in Normandië en de verloren strijd van het Duitse leger trok wat nog overgebleven was van hun strijdmacht zich terug en zo half augustus van dat jaar werd ons zakenpand gevestigd aan de Karstraat 162 te Huissen gevorderd door de  Duitsers. Buiten een bakkerij en kruidenierswinkel  hadden we ook een café met aangrenzend een grote feestzaal en beschikten we over ontzettend veel ruimtes waarin geleefd en geslapen kon worden. In de bakkerijschuur en zolder huisden 60 manschappen en in de feestzaal en zolder zo'n 180 personen. Een restant van deze divisiesoldaten hadden hun intrek genomen bij veelal particulieren van onze Zandse gemeenschap. Naast ons in een oude boerderij  was de keuken aldaar, die geheel uit beton bestond ingericht als operatiekamer van gewonden en in de vroege ochtend zagen we vanuit het inmiddels losse raam van onze  woonkamer bij onze buurman Berend Roelofs dochter Marie het bloed van de stoep vegen. Bij de Duitse Divisies zaten veel Oostenrijkers en ook  vrijwilligers uit Oekraïne en meerdere Europese landen. De Duitse legereenheden die reeds een strijd aan diverse fronten gestreden hadden, waren zodanig uitgedund dat toegevoegd waren ook soldaten uit de gewone Wehrmacht en onderling waren er vaak heftige debatten en het gekste was dat wat Adolf Hitler betreft iedereen tegen die man was en voornamelijk omdat hij geen officiersopleiding had  gehad en beschouwd werd als een soort niksnut, maar beste mensen  is dat ook in de tegenwoordige tijd niet het geval? In veel landen zie je dat het bewind rust op de schouders van  mensen die daarvoor niet opgeleid zijn en vaak een bewind voeren dat door de meeste personen niet in dank ontvangen wordt. Maar tegen de macht durft niemand in opstand te komen. Vanaf 1943 schrijf ik al stukjes over oorlog en heb er zelf genoeg van ondervonden. Van veel inmiddels overleden personen die zeer hoge functies, niet alleen hier in Europa maar ook uit veel landstreken buiten Europa bekleeden, heb ik documenten te lezen gekregen waarvan je zodanig opschrikt dat je er gewoon niet meer van slapen kan en zelfs vertouwenspersonen uit mijn milieu willen er niets mee te maken hebben en denken dat alles op fantasie berust. Een van mijn familieleden was getrouwd met een persoon van hoge Adel en op twee begrafenissen was ik aanwezig toen  een der baronnen en baronessen te overlijden kwam en tijdens de  lunch werd ik geplaatst tegenover  koningin Wilhelmina die me bij het afscheid zelfs omhelsde, maar als je erover praat noemt eenieder het onzin. Alles wat ik, je kunt stellen in mijn laatste levensdagen verzameld heb, wil ik wel overdragen aan een archief waar deze stukken, die verzegeld dienen te worden voordat ze geopenbaard worden, blijven rusten. Ik hoop dat de lieden die me op een gemene manier steeds lastig vallen tot mijn dood mij met rust laten, dan hebben zij het ook rustig en ik hoop wel dat ze die gemene plagerijen  staken, want ik val niemand lastig daarover en mijn licht is gericht op gerechtigheid,  vrede en eenheid onder de mensen en ondanks mijn totaal kapot gemaakte geest en gesloopt lichaam wens ik ook de plaaggeesten een fijne Kerst en gelukkig Nieuwjaar!

24-12-2025 om 13:20 geschreven door Bernward - DF6JL

22-12-2025 om 17:28 geschreven door Jan en Elena