Het Gerechtshof te Arnhem deed vandaag uitspraak over onze militaire leiders van onze Dutchbatters, die door nabestaanden van  duizenden vermoorde Moslimmannen aangeklaagd waren als medeplichtigen aan de genocide op 11-07-1995 bij het ontzet van de enclave Srebrenica.
Bevelhebber van onze Dutchbatters was Overste Thom Karremans met als assistenten Luitenant-Kolonel Rob Franken en Adjudant Berend Oosterveen. Werkzaam in de enclave waren ook enkele plaatselijke moslim-vakmensen die in de compound aangesteld waren als timmerman, elektricien en/of tolk. Een paar dagen voor het ontzet werden deze mensen 'ontslagen' en het kamp uitgezet. Buiten het kamp gekomen werden ze meteen door de oprukkende troepen van generaal  Mladic gevangen genomen en vermoord.
Na de inname van de enclave werden mannen en vrouwen gescheiden en al die mannen die Moslim waren, werden door de Bosnisch Servische troepen op bevel van generaal Ratko Mladic vermoord. Er zijn in die periode vreemde dingen gebeurd, waarbij de Verenigde Naties, onze Nederlandse Regering en allerlei hooggeplaatste leiders het lieten afweten. Het verhaal gaat dat bij Defensie ook fotorolletjes met belastend materiaal verdwenen waren. Naar eer en geweten kun je als militair functioneel vaak niet handelen en  in die wereld is bevel van bovenaf meestal beslissend. Onze plicht was de enclave Srebrenica en de inwoners te beschermen en te verdedigen. Onze Minister van Defensie destijds (Joris Voorhoeve) zegt dat we gedaan hebben wat we moesten doen en ook Wim Kok-onze Minister-President van toen-stond achter de legerleiding van onze Dutchbatters De betrokken legerleiders zijn gehoord en vrijgesproken van alle blaam. Advocaat Liesbeth Zegveld, die optreedt namens de nabestaanden van de vermoorde muzelmannen, gaat naar aanleiding van de uitspraak van het Arnhemse 'Krijgsgerecht' in beroep bij het Europese Hof in Straatsburg. Srebrenica blijft de gemoederen nog lang bezig houden en uiteindelijk zijn niet de slachtoffers maar de nabestaanden in deze de verliezers en ik vind dat er op zijn minst voor deze mensen uit de UN-gelederen en de verantwoordelijke landen m.b.t. deze genocide een financiële regeling getroffen moet worden, die weliswaar de wonden van de gedupeerde nabestaanden niet helen, maar de mensen toch nog een redelijk bestaan geeft.


Bij de overgave werd ook nog geproost!

Vluchtende vrouwen, kinderen en een enkele oudere man