Onze vakanties brachten we altijd door in bosrijke gebieden en bij voorkeur op de Hoge Veluwe, waar we lange tijd de bezitter waren van een stacaravan. Mijn lust en mijn leven was wandelen door de bossen en wild bekijken. Deze dieren zijn allemaal erg schuw en laten ze zich zien dan is het om te schooien naar voer van de  in de wildparken vertoevende bezoekers. Beter is het, indien de noodzaak hiertoe roept, om het bijvoeren van dieren over te laten aan de Stichting Natuurbescherming.  Nu is het wel zo dat er de laatste tijd wat overbevolking is ontstaan en het wild op zoek naar voer nog wel eens zich buiten de parken begeeft en de roep van afschot bij boeren en weggebruikers groot is. In feite hebben wij de rollen omgedraaid en zijn wij de bezetters van hun woongebied geworden. Vroeger zaten er op de Hoge Veluwe wolven en dat waren de beesten die de wildstand gezond en op peil hielden. Zo langzaamaan zijn wij geen dierenvrienden maar wildverjagers geworden door overal te bouwen en wegen dwars door het bos te leggen. Wereldwijd is dit voor de dieren een probleem geworden en ook in de lucht waar dagelijks duizeneneen vliegtuigen naar hun bestemming vliegen schieten we alles wat ons plaagt uit het luchtruim. Voor echte natuurvrienden is het wel interessant om als ze door het bos wandelen iets af te weten van dierensporen en ik heb voor u een paar leuke staatjes gevonden waarop deze sporen, ,,prenten` zeggen de jagers, te vinden zijn. Ook afgebeeld heb ik wat dieren die u mogelijk op uw weg ontmoet als u langs, door of in bos en hei wandelt.