Soms denk ik wel eens: ,,Waarom zit ik elke dag achter de computer om verhaaltjes te schrijven?" Om eerlijk te zijn beste vrienden, doe ik dit, omdat ik sinds een aantal jaren wat gehandicapt ben geworden en niet meer in staat ben om heerlijk van de geneugten des levens te profiteren. Voorheen was ik een echt buitenmens en kon nog geen uur binnen zitten, maar de noodzaak heeft me gedwongen mijn leven op een andere manier in te delen.
Doordat ik in mijn leven nogal veel kennis over allerlei zaken heb opgedaan heb ik voor een viertal jaren terug besloten om al mijn notities uit het verleden en alle geschreven stukken van voorheen te bewerken en voor u in duidelijke taal op dit blog te zetten. Ik heb  in de hele wereld nieuwe vrienden en kennissen hierdoor gekregen en met verschillende van deze mensen wissel ik via mailen dagelijks mijn gedachten uit. Nu is de laatste tijd mijn gezondheidstoestand ver achteruit gegaan en elke dag word ik met rare gewaarwordingen geconfronteerd en steeds wil ik dan stoppen met bloggen. Toch ga ik gewoon door en zie wel waar het schip strandt. Er zulen ongetwijfeld meerdere blogpauzes vallen en op een gegeven moment stokt het voorgoed. Mijn wens is dat de blogjes door blijven lopen, want er staat op alle gebied van alles en nog wat in en trots ben ik dat diverse door mij geschreven stukjes op verschillende forums en deze website zelfs op diverse militaire en andere websites wordt aangeprezen als een bijzonder geschiedenisweb op een breed terrein op velerlei gebied. Op rechts van dit blog onder de noemer categorieën vindt u de rubrieken, waaruit u uw keuze kunt maken. Bij de meeste opgetekende herinneringen en ervaringen uit mijn leven was ik persoonlijk  betrokken. Vooral de Tweede Wereldoorlog heeft me aangegrepen en dagelijks komen hiervan nog herinneringen naar boven. Ik hoop mijn trouwe lezers nog lang te kunnen behouden en wens ze voor nú en in de toekomst veel leesplezier!