Het ontluchten van de remmen gaat zeer vlot met de aangeschafte vacuüm ontluchter. Aan het reverse bleeden heb ik ook vorige keer geen beste herinneringen overgehouden en dat zal vandaag niet anders zijn. Na een paar keer pompen door de pomphulp, kom ik onder de wagen uit om begroet te worden met een droge knal. De rubberen slang van het reservoir naar de clutch master is ontploft/gescheurd. Voor mij het sein om er definitief de brui aan te geven. De clutch master is het meest onbereikbare stuk op een shark. Als het aan mij ligt gaan we voor de body off. Voor het eerst heb ik het echt gehad. Mij inspanningen lijden schijnbaar tot niets. Een nachtje rust brengt me tot bedaren. Er zijn voldoende redenen om toch nog even door te zetten. (daarover in toekomstige posts meer) Ik besluit eerst de tanksbescherming af te werken en terug te plaatsen, ik was vergeten ze van strips te voorzien om contact tussen het metaal van de bescherming en de kunststof van de tank vermijden. De bouten bieden lichte weerstand door hun, hoe kan het ook anders, moeilijke bereikbaarheid maar al snel ziet het resultaat er goed uit. Alvorens mijn tanden in de clutch master te zetten plaats ik nog 2 vergeten pompjes van de motorsteun terug. Ook dit loopt vlot en dan is het tijd voor de do or die job. Na het verwijderen van de hoofdremcillinder is het duidelijk hoe verborgen de clutch master wel zit. Slechts een klein stukje is zichtbaar onder de brake booster. In de voetruimte van de bestuurder zitten de bouten die de master op z'n plaats houden, alsook de verbinding tussen master en pedaal. Na het lospeuteren van de clips en de twee bouten, valt de cilinder gewoon uit z'n plek. Een kleine moeite om te verwijderen maar het terug plaatsen dient blind te gebeuren. De master ziet er niet super uit maar werkt naar behoren en ik besluit dus enkel de gescheurde leiding te vervangen. Op vrijdag waag ik een eerste poging om de master terug te plaatsen. We krijgen het ding , met hulp, wonderwel op z'n plek en slagen er zelfs in de twee bouten vast te zetten. Deze moeten echter terug los om er de afstandsbussen tussen te zetten en bij een tweede poging slagen we er niet in de master terug op z'n plek te krijgen. Zaterdag wagen we een nieuwe poging nadat ik langere bouten gaan halen ben. Met de langere bouten moet het vastzetten niet meer blind gebeuren. Mijn idee werpt z'n vruchten af. Relatief snel staat de master terug op z'n plek. Het terug plaatsen van de hoofdremcillinder is geen pretje maar in vergelijking met de master valt het best mee. In de late namiddag kunnen we eindelijk beginnen ontluchten. De remmen gaan uiteraard probleemloos, enkel het reverse bleeden baart me zorgen maar ook dat lukt ditmaal. Al is het maar net. Het is al donker als de wagen terug op "z'n poten" staat en we blokske rond kunnen. Na de testrit ben ik niet 100% tevreden van het hydraulische gebeuren maar we kunnen bollen. Verbeteringen staan er in de loop van de winter nog op het programma maar eerst maar is wat ritjes maken. Eindelijk .
Bij een punchline hoort vaak een een drumroffeltje, de obligate "tsjakka boem". De shark is nog niet helemaal klaar maar ik heb een nieuwe koppelingsleiding kunnen laten maken (origineel is niet meer te krijgen) en heb het op z'n onbereikbare plaats kunnen vastschroeven. Ta-ta Ta-ta Ta-ta Ta-ta Ta-ta Pam Pam , een drumfill van dit kaliber is hier beter op z'n plaats (voor de kenners het betreft de onvergetelijke drumfill van Phil Collins' "In the air tonight. misschien wel de drumfill aller tijden al mag de manier waarop Bonham invalt in "Stairway to heaven" er ook zijn, Bonham had een patent op magistrale fill's trouwen, al mogen we hier de jammerlijk verongelukte Cozy Powell niet vergeten die op 9'40" in "catch the rainbow" op het "Rainbow on stage" album een staaltje van zijn kunnen laat zien. Blijven stukjes op een plaat waar een mens telkens op zit te wachten, maar we wijken af.)
Alhoewel, ook op de shark is het nog even wachten.
Ik heb me een vacuüm tester/ontluchter aangeschaft aangezien ik de koppeling opnieuw moet ontluchten en dan meteen de remvloeistof maar is ga verversen met Ate racing blue. Het ontluchten van de remleidingen gaat vlot maar de koppeling zal ik, zoals ik had verwacht, moeten reverse bleeden. Een pomper van dienst is reeds gecontacteerd en als het voor één keer is zou willen meezitten dan kunnen we donderdag naar de TC.
De dag begint met de brug van de motor te halen. De motor die nu terug volledig zichtbaar is, werd niet echt meer gedragen door de brug maar het is toch een "feestelijk" moment. Na het plaatsen van een nieuw oliefilter en een eerste vloek bij het terug plaatsen van de druksensor wordt de panrevisie, mijn ambitieuste project aan de shark tot nu toe, afgerond met een nieuwe olievulling. Na een lekcontrole plaats ik de starter terug en een simpele twist van de contactsleutel brengt de goddelijke sound van de V8 tot leven. Victory! De revisie van de tankcover wordt tot een goed einde gebracht met een laagje RX10. We're cruising now. Ik had een beetje m'n twijfels over het schakelgedrag van de shark en heb een revisiesetje gekocht voor de slavecilinder van de koppeling. Enkel de bout van de leiding moet losgedraaid worden om de cilinder vrij te krijgen voor revisie. Deze blijkt probleemloos los te komen maar de leiding heeft besloten mee te draaien en dus af te breken .De technische controle die ik op maandag voorzien had kan ik op m'n buik schrijven. Na even, net genoeg te bekoelen, ga ik aan de slag om alvast de andere kant van de leiding, die overigens onbereikbaar is, te demonteren dmv. een sleutel waaraan een lange sleutel getaped heb. Na alweer 30 min.gesakker is het onding eruit. Ik koel mijn woede op de leiding, de schade aan leiding en hamer spreekt voor zich. De uitgesproken vocabulaire laat ik best achterwege.
Bij het laatste bezoek aan de technische controle was er een opmerking ivm. de ophanging van de benzinetank. De tank wordt niet echt gedragen door deze pan maar is eerder een soort "cover". De opmerking was uiteraard terecht maar de pan is roestiger dan gedacht ,om het zacht uit te drukken.. Helaas zijn deze pannen zeldzaam en zelfs een tweevoudig bezoek aan een tweedehandsonderdelenleverancier levert geen waardig alternatief op. In de VS kan ik ze nog bestellen maar ik zie op tegen het wachten. Op de terugweg van de "no go pan" heb ik echter een ingeving. De ophanging op zich is nog stevig genoeg, het is vooral het stuk dat de benzineleiding afschermt dat verroest is. Ik besluit mijn kans te wagen met glasvezelvlies. Ik heb er nog nooit mee gewerkt maar ik hoop dat de roestige delen nog voldoende aanwezig zijn om als mal te dienen voor het vormen van de polyester. Ik leg eerst een laag aan de binnenkant en na het drogen opnieuw één aan de buitenkant. Dit keer verbaas ik mezelf . Ik slaag er wonderwel in een mooie plastic schelp rond het ijzer te vormen. Na het geheel nog een beetje bij te plamuren gaat de basis RX erop. Morgen de zwarte RX10 aanbrengen. Ik kan niet wachten om het resultaat te zien eerlijk gezegd.
Na 7 uur sleutelen voel ik mijn armen niet meer maar de dwarsbalk zit waar hij moet zitten en als ik de schroeven van mijn "homemade" motorbrug loszet, lijkt hij z'n job naar behoren te doen. De laatste krachten werden gebruikt om het stuurhuis ook meteen terug te monteren. Mijn armen deden te zeer om de startmotor en motorvering nog op hun plek te zetten. De slavecylinder van de koppeling ga ik nog reviseren dus die is nog niet gemonteerd net als de torsiestang die ik liever nog even uit de weg laat. Oh yes, we can!
Dit blogbericht zal de geschiedenis ingaan als post 928 op PF.BE, uiteraard moet daar op gedronken worden. 30 bouten zijn het om de pan te plaatsen en lekvrij te krijgen. De 30 bouten staan vast en de pakking zit er tussen. Of 't niet lekt zal duidelijk worden als we rond zijn, maar daar zit de dwarsbalk nog tussen. Hopelijk zit die niet dwars :D
De afgelopen week werd er duchtig verder geverfd. Of we alles terug onder de shark krijgen zonder er terug krassen op te helpen is nog maar de vraag, maar het resultaat mag er zijn, al zeg ik het zelf. Vandaag werden er wat kilometers afgemaald teneinde diverse onderdelen te halen. Middelburg was de eerste bestemming van de dag. Daar werd een tweedehands olielevel sensor opgehaald. Op de foto is duidelijk te zien dat er wat dingen ontbreken op de oude. De rubberen ring heb ik weer gevonden in m'n karterpan maar de ijzeren ring uit het midden van die rubberen ring, en het ijzeren ringetje erbovenop zaten niet in de karterpan, vreemd . Volgende stop was OPC Antwerpen waar ik verschillende bestelde onderdelen kon oppikken. Toch was Sinterklaas niet vroeg dit jaar want ze waren niet gratis :D De laatste passage was bij de lasser. Mijn karterpan is, alvast aan de stop, weer oliedicht. Dit weekend start de wederopbouw. Ik vrees daarbij vooral het terug op z'n plek krijgen van de dwarsbalk, toch staat de Stella klaar om succes te vieren.
Vandaag de tijd genomen om te schuren,te schrobben en te hogedrukken. De crossmember en afdekplaat van het stuurhuis zijn klaar om inde RX gezet te worden. Enkel een 4 tal bouten op de crossmember boden wat weerwerk maar al bij al easy going. De pan is binnen gedaan om hersteld te worden. Bij aankomst stond daar een prachtig gerestaureerde Targa voor de deur.
Vandaag eindelijk succes geboekt bij het verwijderen van de pan. De draagarmen werden nog aan iedere zijde door 4 bouten op hun plek gehouden. Eens deze verwijderd ben je er nog niet. Een belachelijk boutje om een kabel op zijn plek te houden houdt de dwarsbalk nog tegen. Eens dit verwijderd ben je er nog niet Het stuurhuis zit behoorlijk in de weg maar na voldoende manoeuvreren komt de dwarsbalk eindelijk onder de shark uit. De pan wordt nog op z'n plek gehouden door twee bouten die ik terug geplaatst had om vlot te kunnen werken, maar zelfs als deze er uit zijn kan de pan nog niet voldoende zakken. Nee, de slave cilinder van de koppeling moet er ook uit. Hoe ik het er allemaal terug in ga krijgen... Het is duidelijk dat er iets mis is met de vlotter van de olielevel meter. Deze week maar is zien welke stukken te bestellen en dan misschien, heel misschien, terug opbouwen dit weekend.
Na het slagen voor de TC was ik zinnens om eindelijk wat ritjes te doen. Helaas besliste de shark er anders over. Omdat ik met een lekje aan de carterplug blijf zitten, besluit ik deze terug los te draaien en even te kijken of we het kunnen oplossen. Ik weet dat er een kleine stukje materiaal weg is aan het vlak waar de pakking op zit maar dat was bij vorige olieverversingen nooit een probleem. Als ik de carterplug los schroef is het duidelijk dat de draad beschadigd is, er komen bramen mee. Een drama hoeft dat niet te zijn, ik ga de draad opnieuw tappen en hoop dat de plug dan wel weer zal aanschroeven. Dat de trouwe lezers van mijn blog voelen al wel aankomen dat het niet zo recht door zee zal zijn. Het zal niet de eerste keer zijn dat de draad opnieuw getapt werd, er schiet eigenlijk geen materiaal meer over en dus zit de plug los. Een helicoil is de volgende oplossing maar ook dat zal er gene zijn, in de karterpan ligt namelijk iets los. Het blijkt het vlottertje te zijn van de olieniveau meter. Het is meteen duidelijk waarom dat lampje bleef branden dus, dat het lampje uitging na het omdraaien van de draden van de oliedruksensor was niet meer dan toevallig. Een geluk bij een ongeluk dat ik het tijdig ontdek maar ik heb er eigenlijk genoeg van en sta op het punt te beslissen om de body off in gang te zetten. Ik ben op dat moment niet alleen aan het sleutelen en mijn collega sleutelaar kan me overhalen het niet op te geven maar er nog één keer voor te gaan. Ik ben tenslotte zo ver geraakt dat het sneuvelen is met de meet in zicht (eigenlijk op de meet zelf.) Om het vlottertje te bereiken moet de carterpan er af. 30 (dertig!) bouten,waarvan 4 goed bereikbaar, worden verwijderd maar helaas kan de pan niet ver genoeg zakken. De voorste dwarsbalk zit in de weg. Deze ondersteunt de motor dus ik vrees het einde maar met wat research meen ik een oplossing gevonden te hebben. Zelf een brug maken die de motor gaat dragen. Op het rennlist forum is dit met succes toegepast om de silent bloks te vervangen. 2 balken van 10 op 10 met daar een draadstang door met een oog moeten de motor dragen en zelfs, beperkt weliswaar, kunnen liften. Op zaterdag trek ik mijn sch®ijnwerkerskostuum aan en al snel zit de lift op z'n plaats. na het laten zakken van het stuurhuis worden één voor één de bouten van de draagbalk losgemaakt tot we bij de bouten aankomen waarbij de motor niet meer gedragen wordt. Het moment van de waarheid is daar: de bouten van de "lift" worden aangeschroefd en inderdaad de motor hangt nu aan de lift ipv.te steunen op de balk. Tot het eindresultaat komen we niet, de dwarsbalk wordt nog vastgehouden door de draagarmen van de ophanging en ik moet eerst maar is bekijken hoe we die laten zakken. Nog een beetje research dus. Ik vermoed wel dat het gaat lukken en dat de shark deze keer gaat meewerken. Ik heb duidelijk laten verstaan dat het de "laatste kans" is, ander wordt het alsnog een body off.
Geslaagd voor de TC. Wel een opmerking ivm.de ophanging van de benzinetank. Deze begint roest te vertonen. Een terechte opmerking van de heren van de controle die overigens zeer vriendelijk en zeer geïnteresseerd waren in de wagen. Er kon een praatje af over de resto zelfs. Thumbs up, als de NV België het goed doet mag het ook gezegd worden.
Vandaag spelen we een halve finale, de technische controle van morgen is de finale. Het flikkerprobleem is snel opgelost, gewoon de draadjes verwisselen. Het metertje blijft op 5 plakken maar dat deed het daarvoor ook al. Het heeft geen belang voor de TC, dus dat kan wachten. Vooraan zijn de banden te ver heen en laat ik ze vervangen door een ok stel dat nog op de gullideckels lag, ook de koplampen worden afgesteld. Een snelle poetsbeurt maakt de wagen presentabel. We zijn er klaar voor!
Ondanks dat ik zat te popelen om weer aan de wagen te beginnen, is het toch pas middag alvorens ik in actie schiet. Een nieuwe pakking voor de benzineleiding wordt gehaald en al snel kunnen we een startpoging wagen. Een fantastisch klankspektakel van een roffelende V8 streelt mijn oor. Yes!
Vloeistoffen worden verder afgevuld en plaatselijke rondjes gereden met een grote smile. En toch is het niet helemaal perfect. Het waarschuwingslampje van de olie blijft knipperen wat er initieel voor zorgt dat ik een liter te veel olie vul die vervolgens weer moet afgelaten en gevuld worden. De WSM zegt 7 liter dus ik beperk het tot 7 liter dit maal ongeacht wat het lampje meent te moeten vertellen.
In het hele proces heb ik de oliedruksensor vervangen dus ik ga eerst maar is uitzoeken hoe ik het "flikkerprobleem" kan oplossen. (De Jimmy B's van deze wereld moeten zich geen zorgen maken. :D ) De wagen draait mooi maar zolang dit geval blijft knipperen ga ik me toch ergens zorgen maken waardoor zorgeloos genieten net niet gaat lukken, al ben ik zeker dat alles ok is.
Voortbouwend op de vooruitgang van gisteren, gaan de werken vandaag verder. Eerst worden de twee bouten van de OAS vervangen door langere exemplaren. Ook de andere onderdelen (waaronder een nieuw oliefilter), darmen en aansluitingen vinden vlot hun plek en al snel kan ik de shark van de nodige vloeistoffen voorzien. Na een grondige research, een oliedraadje of 10 op verschillende fora, is de keuze gevallen op Valvoline, voornamelijk door hun hoog gehalte aan ZDDP. De koelvloeistof is rood van kleur en de olie op minerale basis, lijkt een dikke stroop. Als de shark met een 10-tal liter koelvloeistof en 5 liter olie gevuld is (er moet meer in maar dan kan het al is rondgepompt worden) , probeer ik een eerste start. Helaas was ik de kabel van de bobine vergeten aan te sluiten dus starten doet hij niet, maar vooral de strakke straal benzine die van de WUR gelanceerd wordt, maakt een einde aan de start ambities. Een nieuwe pakking voor de benzineaansluiting zal dinsdag wonderen verrichten.
Na de terugkeer uit Normandië afgelopen maandag was het nog 2 dagen wachten op de blockplate. Die was vorige vrijdag reeds in België maar de douane heeft een dag of 4 nodig gehad om te berekenen dat de NV.België 25 mag incasseren. Vandaag zijn we dan begonnen met de wederopbouw. Met de OAS ed. uit de weg is er alvast plaats genoeg om de bougie's te vervangen en die plaats is nodig want er zitten 2 prachtexemplaren tussen. Ik geloof nooit dat die slechts 3 jaar in de shark zitten. Aangezien we de OAS en waterbrug voor de tweede keer monteren gaat het iets vlotter. Mijn zelf gemaakte pakkingen worden dit keer vervangen door de "echte" en om het gepruts van vorige keer te voorkomen pas ik "nen truk van luie Charel" toe: dmv. een beetje vloeibare pakking worden ze op hun plek gehouden en kan ik alles rustig op z'n plaats zetten zonder handen tekort te komen. 1 van de 4 bouten van de waterbrug blijft een onbereikbaar pokkeding maar al bij al valt het mee. Toch moet er iets tegen zitten: de 2 bouten van de OAS zijn door toevoeging van de blockplate net iets te kort om ze op moment te kunnen zetten en draaien door. Morgen wat langere gaan halen en we kunnen beginnen afwerken en afvullen. Kan mij al beginnen kwaad maken in de TC
Vandaag de tijd gevonden om, na een extra motorflush, opnieuw de waterbrug en oas te demonteren. Er is een blockplate beschikbaar die moet voorkomen dat er olie naar het luchtfilter gestuwd kan worden. Hopelijk zit die op dit moment ergens boven de oceaan tussen de VS en België. Indien ja, dan moet ik volgende week nog een dagje sleutelen en kan het cruise-weekendje definitief geboekt worden.
De trip naar Frankrijk is ingekort, enkel Normandië staat nog op het menu maar met een gezond beestje en een gezonde shark zal de pret er niet minder om zijn, integendeel.
Deze afsluitende quote uit mijn vorige update moet je even in gedachte houden. Een nieuwe dag (31/07) in de garage begint onder een slecht gesternte; de bak Stella die sinds gisteren op is kan slechts vervangen worden door n sixpack. De lokale Delhaize heeft blijkbaar geen bakken Stella meer in het assortiment. Ik ben er niet achter gekomen of de baas van de lokale Delhaize, familiebanden heeft met een Fransoos die een Ierse Pub uitbaat. De Shark had gisteren alvast zijn ongenoegen laten blijken over de lege bak en weigerde te starten. Het was de eerste poging sinds het vervangen van de green wire maar ook deze ochtend wou hij niet. Ik betwijfel of de sixpack als onvoldoende wordt beschouwd door de shark dus ik ga er maar van uit dat ik de distributeur niet juist geplaatst heb. Enkel met geduld kan ik dit probleem oplossen. De rotor moet één klik per keer verzet worden en dan kunnen we na iedere klik alles weer monteren en proberen te starten. Er zijn maximaal 8 klikken te gaan maar reeds bij de 6e heb ik succes.
De hitte van de draaiende motor versnelt het drogen van de kleine klemmen en steuntjes van de lampenpartij. Na het opfleuren van de garage met de sixpack was ik namelijk begonnen met deze een RX5 badje te geven.
Op de eerste dag van de nieuwe maand mogen de klemmetjes en steuntjes weer in bad, een RX10 badje dit maal. Terwijl ze hangen te drogen spendeer ik de rest van de dag aan het terugplaatsen van de raammotors. Raammotors en deurbekleding hebben geen zin in een tripje Normandië denk ik want ze werken niet echt mee, maar aan het eind van de dag is ook deze horde succesvol genomen.
We komen korter bij de afreisdatum maar met enkel nog het terugplaatsen van de lampen en het vervangen van koelvloeistof en olie op het programma, zitten we redelijk op schema.
Helaas lijken ook de lampen er geen zin in te hebben en het terugplaatsen gaat moeizamer dan gedacht. Twee volle dagen lijkt deze klus in beslag te gaan nemen. Helaas was dat zonder de laatste lamp met bijbehorende (reeds licht beschadigde) lens gerekend. Met een simpele krak drukt het G.dv.R.se. Kl.t.d*#&%ç(!! alle hoop op een trip naar Normandë met de shark, de kop in.
Ik had eigenlijk geen zin meer om te vertrekken maar heb ondertussen een extra tripke gepland en vertrek donderdag dan maar met de DD naar Normandië. Op de extra trip zal ik mijn gram wel halen en bovendien heb ik zo de tijd nog om nog een extra verbetering aan te brengen aan de shark. Je leest het wel als het zo ver is. Van Normandië ga ik in stilte genieten met volle en lege glazen in de hand en toch ook n beetje "what if" op de D wegen.
Jazeker, maar of we met de shark vooruit gaan is weer wat anders. De afgelopen week is het "to do lijstje" verder aangepakt maar het meest memorabel zijn de bezoekjes aan de dierenarts die gelukkig beter aflopen dan verwacht. Hopelijk gaat het met de shark even goed aflopen. De "green wire" uit een vorig hoofdtuk is besteld en in afwachting van de blijde intrede, demonteren we de lampenpartij zodat we deze kunnen RX-en. De lenzen zijn te ver heen om er nog tijd in te steken. Tijdens het drogen wordt de alternator terug geplaatst en, na draden te verlengen en van nieuwe aansluitingen te voorzien, wordt ook de nieuwe oliedruksensor gemonteerd. Het opschuren van andere aansluitingen en massapunten is ook op kruissnelheid gekomen. Ondertussen is de "green wire" gearriveerd. Alvorens deze op de distributeur te monteren moeten we een stukje van de aansluiting halen. Helaas is ook onzekerheid ontstaan over de juiste positie van de distributeur, ik had het wel afgetekend maar geen foto genomen, nogmaals het bewijs dat je nooit te veel foto's kan trekken bij een resto/demontage. De WSM brengt echter raad; het vliegwiel op het BDP plaatsen om vervolgens de positie van de rotor te controleren. De kappen van de distributieriem dienen verwijderd te worden maar ik heb het waarschijnlijk juist afgetekend, oef! De trip naar Frankrijk is ingekort, enkel Normandië staat nog op het menu maar met een gezond beestje en een gezonde shark zal de pret er niet minder om zijn, integendeel.
De renners in de Tour genieten van een rustdag dus ik ga voor een lange etappe in de to do list. Zulke lijstjes zorgen er vaak voor dat de zaken gesmeerd lopen maar de rubbermat onder de wagen overdrijft in deze en dient ontdaan van een paar liter gemorste olie. Een olijke taak waarbij ik kan rekenen op vrouwelijke assistentie. De assistente beweegt zich, helaas, voort op het tempo van n rustdag. Een luiaard, U kent deze actieve diertjes wel, zou in een sprint met twee vlotjes als eerste over de meet komen. :D "In de olie zijn", is makkelijker in horizontale positie wat op zijn beurt weer bevorderlijk is voor het monteren van de vers bestelde oliedruksensor. Helaas gaat het feestje niet door; één van de draden moet verlengd worden, bij beide draden ontbreekt een stekker en aan pakkingen heb ik ook niet gedacht. Het schijnt vandaag niet een rustdag, maar een feestdag te zijn. Een feestdag waarbij niet werkende mensen worden gevierd door werkende mensen die vandaag niet moeten werken. Het olieplan kan opgeborgen worden. Aangezien ik een hekel heb aan mensen die niet moeten werken, ook al is het géén feestdag, werk ik verder. Massapunten en andere aansluitingen in het motorcompartiment worden geschuurd en schoon gemaakt waarbij extra aandacht gaat naar de connecties op de TSZ unit. Problemen met deze aansluiting zou, samen met de green wire, het plotse stil vallen om vervolgens niet te starten, kunnen verklaren. Het demonteren en inspecteren van de green wire brengt voldoende duidelijkheid. Dit gaat me 102,67 kosten. Er zijn mensen die daar niet voor moeten werken.
