Je familie kan je niet kiezen zegt men wel eens en gelijk heeft men. Je schoonfamilie kies je ook niet helemaal zelf maar daar heb je toch nog altijd deels zelf voor gekozen. Wat die schoonfamilie op zijn beurt  mee naar huis brengt daar heb je dan weer niks aan te zeggen. Zo werd onlangs een Overijsenaar geïmporteerd en vanop de taalgrens bracht hij ook nog twee kinderen mee. Allen spreken ze Vlaamsch, het zijn stuk voor stuk goede karakters, ze schijnen iets van druiven te kennen, Papa rijdt met de bus en de kinderen  gaan naar school al zullen ze ook al wel eens met de bus gereden hebben vermoed ik. Een verrijking voor de familie dus al is het niet allemaal goud wat blinkt, JC (de vader dus) is namelijk supporter van FC Brugge, maar aangezien er verder niks op de opvoeding van de kinderen aan te merken valt, vergeven we hem deze “faut de parcours” toch maar. 

Wat heeft dat nu allemaal te maken met de “Shark” zal U zich afvragen. Wel, veel en niet veel eigenlijk. In de eerste plaats is het een kwestie van een beetje suspense op te bouwen naar het al dan niet succesvol verwijderen van de motor. Laten we wel wezen, van suspense is nog niemand gestorven al kan ik je als Antwerp-supporter wel meedelen dat het je een aantal jaren van je leven kost, vooral als er weer een  boerenploeg vanop de parking je de zoveelste nederlaag toedient en de trots die we dragen als stamnummer 1 nog maar is komt besmeuren. In de tweede plaats omdat je het toch ergens over moet hebben tijdens het opbouwen van die suspense en dan kan je beter een toffe peer in het daglicht zetten in plaats van een dagboek bij te houden over de menstruatie-pijnen van 1 of andere Groene of CD&V politica. je kan overigens vermoeden dat ze er 365 dagen per jaar last van hebben, aan het karakter alleen kan het niet liggen. Ten derde omdat JC’s hulp vandaag onmisbaar was. Rond de middag ben ik er pas aan begonnen maar aangezien ik vrijdag de laatste voorbereidingen afgerond had zijn er nog slechts 8 bouten die mij van succes scheiden. Niet dat het van de minste zijn. Vier bouten zijn van de motorsteunen en 4 bouten die de motor met de transaxle verbinden. Ik blijf doordacht te werk gaan maar redelijk snel is alles los en zet ik de shark terug op “terra firma”. Aangezien het weer het toelaat duwen we de shark buiten, kwestie van zeker voldoende ruimte te hebben om met de papegaai te manoeuvreren. The moment of truth has arrived. 

Ik was er niet in geslaagd de motor wat vooruit te duwen, zoals de wsm voorschrijft,  na het lossen van alle bouten en licht onzeker begin ik dus te takelen. Yes, yes de motor lift aan de front en al snel komt hij ook wat vooruit. Dit gaat best makkelijk. Maar helaas, ondanks mijn doordachtheid ben ik toch een leiding vergeten lost te maken. Gelukkig kan ik er langs onder nog aan en al snel takelen we de motor de vrijheid in met JC logischerwijs als “stuurman” aan de motor; als je met een bus kan rijden kan je een V8 ook wel sturen. Ik slaak een vreugdekreet alvorens we met hard labeur de V8 via een korte grasstrook letterlijk het tuinhuis in sleuren. Met de hulp van JC, de Brugge-supporter, sluit ik dit huzarenstukje af. 

 I did it!!!